Praca licencjacka

Zasady formalne – językoznawstwo

Bibliografia



wszystkie pozycje podajemy zapisane w

języku

oryginału

i

w

kolejności

alfabetycznej,

wg

pierwszej

litery

nazwiska autora;



najpierw pozycje literatury rosyjskiej,

potem polskiej;

Bibliografia

Uwagi ogólne:



Pozycje bibliograficzne muszą być ułożone

alfabetycznie

(bez numerowania! bez wypunktowania!);



Między nazwiskiem a imieniem i imieniem

odojcowskim – zgodnie z zasadami rosyjskiej
ortografii – należy stosować spację, np.: Апресян
Ю. Д.;



W bibliografii końcowej przy książkach i

słownikach

nie

podajemy

numerów

stron,

z których korzystaliśmy.

Bibliografia

Uwagi ogólne (c.d.):



Numery

(przedziały)

stron

podajemy

wyłącznie przy artykułach;



Symbol [в:] lub [w:] oznacza, że tekst, z

którego korzystaliśmy nie jest osobną
publikacją, lecz częścią pracy zbiorowej;



Pierwszy wiersz każdego adresu (dla

większej czytelności) powinien być wysunięty;

Bibliografia

Uwagi ogólne (c.d.):
Przy podawaniu danych stron internetowych nie
ograniczmy się do „gołych” linków. Podajemy
nazwę strony. Przykłady:



Справочно-информационный

портал

ГРАМОТА.РУ –

http://www.gramota.ru/



Национальный корпус русского языка

–

http://www.ruscorpora.ru/



Przed ostatecznym wydrukiem pracy warto

usunąć hiperłącza (prawym klawiszem myszki).

Bibliografia

Przy układaniu bibliografii należy ją podzielić na
części:



Словари



Научные работы



Интернет-сайты

Bibliografia

Adresy bibliograficzne powinny być
konstruowane wg następującego wzorca:

NAZWISKO + INICJAŁ(Y) IMIENIA + przecinek
ROK WYDANIA + przecinek
TYTUŁ (kursywą) + przecinek
(ewentualnie nazwisko redaktora lub tłumacza)
MIEJSCE WYDANIA + dwukropek
NAZWA WYDAWNICTWA + kropka

Bibliografia – wzorzec

Słownik papierowy:

Химик В. В., 2004, Большой словарь русской
разговорной речи, Санкт-Петербург: Норинт.

Bibliografia – wzorzec

Książki i słowniki opublikowane w wersji
papierowej i w Internecie:

Маслова В. А., 2001, Лингвокультурология:
Учебное пособие для студентов высших
учебных заведений, Москва: Издательский
центр

«Академия»;

http://www.helpforlinguist.narod.ru/200110N00
57/MaslovaVA.html

(доступ 17.10.2012).

Bibliografia – wzorzec

Artykuły opublikowane w książce (ros.):

Апресян Ю. Д., 1995, Коннотации как часть
прагматики

слова

(лексикографический

аспект), [в:] Ю. Д. Апресян, Избранные
труды, т. II: Интегральное описание языка
и системная лексикография, Москва, с. 156-
177.

Bibliografia – wzorzec

Artykuły opublikowane w książce (pol.):

Bartmiński J., 1988, Definicja kognitywna jako
narzędzie opisu konotacji słowa, [w:] Bartmiński
J. (red.), Konotacja, Lublin: Wyd. UMCS, s. 169-
183.

Bibliografia – wzorzec

Artykuły opublikowane w czasopiśmie i w
Internecie:

Bartmiński J., 1986, Czym zajmuje się
etnolingwistyka? „Akcent”, nr 4 (26), s. 16-22;

http://www.ethnolinguistica-slavica.org/index.
php?option=com_content&view=article&id=56:
czym-zajmuje-si-etnolingwistyka&catid
=4:2008-12-13-17-04-25&Itemid

=3

(доступ

26.06.2012).

Bibliografia

Bartmiński J., 2009, Językowe podstawy obrazu
świata, Lublin: Wyd. UMCS.

Maćkiewicz J., 1999, Co to jest «językowy obraz
świata», [w:] Etnolingwistyka 11, Lublin, s. 7-24.

Zasady cytowania



Cytaty ujmujemy w znak cudzysłowu;



Po znaku cudzysłowu musi znaleźć się odsyłacz do źródła;



Odsyłacz może być:



cyfrowy (przypis dolny), np.:



Концепт – „тот «пучок» представлений, понятий, знаний,
ассоциаций,

переживаний,

который

сопровождает

слово”¹.



nawiasowy [nazwisko autora, rok wydania: stronę w tekście], np.:



Концепт – „тот «пучок» представлений, понятий, знаний,
ассоциаций,

переживаний,

который

сопровождает

слово” [Степанов, 1997: 40].

¹ Степанов Ю. С., 1997, Константы. Словарь русской культуры. Опыт исследования, Москва:
«Языки русской культуры», с. 40.

Zasady cytowania

Uwagi ogólne:



Nie należy kopiować obszernych fragmentów
cudzych publikacji (przytaczać tylko informacje
związane z tematem pracy);



Należy powoływać się na źródło cytatu z podaniem
numeru

strony

(w

przypadku

publikacji

drukowanych) lub adresu internetowego i datą
dostępu (przy publikacjach internetowych);



Należy unikać cytowania prac wtórnych (typu
referującego, podręcznikowego, encyklopedycznego),
jeśli nie są to uznane źródła lingwistyczne;

Zasady cytowania

Uwagi ogólne (c.d.):



Unikać anonimowych źródeł internetowych oraz
stron publikujących gotowe prace dyplomowe (!);



Trzeba pamiętać, że mieszanka zdań własnych i
cudzych daje tekst niespójny stylistycznie, który
wymaga zabiegów redakcyjnych, np.:

Плодов рябины не употребляется [употребляют] в
больших количествах [в большом количестве].
Их применяют в народной медицине, главным
образом, случае авитаминоза да еще [, а также] в
лечении цинги.

Odsyłacze, przypisy



Jeżeli powołujemy się na źródło internetowe, NIE OGRANICZAMY SIĘ W
PRZYPISACH WYŁĄCZNIE DO PODANIA LINKU!



Gdy publikacja ma też postać drukowaną, podajemy dane książki, a dopiero
potem ewentualnie link.

Przykład

Согласно Словарю-справочнику лингвистических терминов под понятием
полисемии понимают „наличие у одного и того же слова нескольких
связанных между собой значений, обычно возникающих в результате
развития первоначального значения этого слова”¹.

¹

Розенталь Д. Э., Теленкова М. А., 1976, Словарь-справочник лингвистических терминов.

Москва: Просвещение; электронная версия:

http://dic.academic.ru/dic.nsf/lingvistic/736/%D0%

BC%D0%BD%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D0%B7%D0%BD%D0%B0%D1%87%D0%BD%D0%BE%D
1%81%D1%82%D1%8

C (03.12.2011).

Odsyłacze, przypisy



Gdy publikacja ma wyłącznie postać sieciową,
podajemy dane o stronie, o tekście oraz link.

Przykład
Как пишет Л. Грузберг, „при концептном анализе
необходимо четко различать не две сущности (слово
и концепт), а три: явление (реалию), слово и
концепт”¹.

¹

Грузберг Л., Концептуальный (концептный) анализ – есть ли

он?, «Филолог», 2010, вып. 10; электронная версия:

http://

philolog.pspu.ru/module/magazine/do/mpub

_10_177 (03.12.2011).

Odsyłacze, przypisy

JEŚLI NIE JESTEŚMY W STANIE PODAĆ INNYCH
DANYCH PUBLIKACJI NIŻ LINK, TO TAKĄ
PUBLIKACJĘ IGNORUJEMY.

Odsyłacze, przypisy



Odsyłacze cyfrowe – odsyłacze (cyferki przypisów dolnych) stoją zawsze
PRZED znakiem interpunkcyjnym (kropką, przecinkiem itp.).

Przykład
Вслед за Ю. Д. Апресяном, под коннотациями лексемы мы будем
понимать „несущест венные, но устойчивые признаки выражаемого
ею понятия, которые вопло щают при нятую в данном языковом
коллективе оценку соответствующего предмета или факта
действительности. Они не входят непосредственно в лексическое
значение слова и не являются следствиями или выводами из него”¹.

¹ Апресян Ю. Д., 1995, Коннотации как часть прагматики слова
(лексикографический аспект), [в:] Ю. Д. Апресян, Избранные труды, т. II:
Интегральное описание языка и системная лексикография, Москва, с. 159.

Odsyłacze, przypisy



Uwaga na kolejność:

ZNAKU CUDZYSŁOWU + CYFERKA
PRZYPISU + KROPKA (lub inny znak
interpunkcyjny).



Jeśli przypis bezpośrednio następujący po

poprzednim odsyła do tej samej pozycji
bibliograficznej, przyjmuje postać: Там же.

Odsyłacze, przypisy



Odsyłacze nawiasowe – przypis może mieć też

postać nawiasową (należy wtedy do tekstu
głównego):

Przykład
Вслед за Ю. Д. Апресяном, под коннотациями
лексемы мы будем понимать „несущест венные,
но устойчивые признаки выражаемого ею
понятия, которые вопло щают при нятую в
данном

языковом

коллективе

оценку

соответствующего

предмета

или

факта

действительности.

Они

не

входят

непосредственно в лексическое значение слова
и не являются следствиями или выводами из
него” [Апресян 1995: 159].

Odsyłacze, przypisy



W takim przypadku w bibliografii końcowej

publikacja, na którą się powołujemy, ma
zapis:

 
Апресян Ю. Д., 1995, Коннотации как
часть

прагматики

слова

(лексикографический аспект), [в:] Ю. Д.
Апресян,

Избранные

труды,

т.

II:

Интегральное

описание

языка

и системная лексикография, Москва, с.
156-177.

Formatowanie tekstu



Marginesy: lewy – 3,5 cm; prawy 1,5 cm; góra i dół 2,5 cm;



Każdy akapit tekstu pracy trzeba zaczynać od wcięcia (tj.
naciśnięcia klawisza TAB);



Tekst podstawowy – Times New Roman 12 pkt; Przypisy
dolne – Times New Roman 10 pkt;



Tytuły rozdziałów – czcionka Arial pogrubiona;



Tekst wyjustowany;



Interlinia – 1,5 wiersza,



Numeracja stron – na środku,



Tytułu pracy ani tytułów rozdziałów, podrozdziałów NIGDY
nie kończymy znakiem interpunkcyjnym, np. KOPKĄ,
DWUKROPKIEM,

Formatowanie tekstu



W wykazie bibliografii stosujemy zasadę

wysunięcia pierwszego wiersza.

Przykład: 



Апресян Ю. Д., 1995, Коннотации как часть

прагматики слова (лексикографический
аспект), [в:] Ю. Д. Апресян, Избранные

труды, т. II: Интегральное описание языка
и системная лексикография, Москва, с.
156-177.

Formatowanie tekstu



Jeśli nie chcemy zostawiać na końcu wierszy
pojedynczych liter (spójników, przyimków, inicjałów itp.)
stosujemy tzw. „twardą spację” naciskając klawisze
Shift + Ctrl + spacja;



Wszystkie nawiasy powinny być wyprostowane, np.:
(...), [ ];



Odległość między wyrazami w zdaniu wynosi jedną
spację;



Na początku pracy (s. 5) należy umieścić Содержание
– automatyczny spis treści aktualizowany klawiszem F9;



Numerowanie stron rozpoczyna się cyfrą „5” (tj. od
strony ze spisem treści). Strony 1-4 nie mają numerów;

Formatowanie tekstu

Kluczowy dla pracy wyraz, np. икона zapisujemy następująco:



GDY PISZEMY O OBIEKCIE RZECZYWISTOŚCI – czcionką zwykłą,
np.:

Доска, левкас, ткань, клеймо и риза – это части иконы.



GDY PISZEMY O SŁOWIE JAKO JEDNOSTCE JĘZYKA – kursywą, np.:

Слово икона – это имя существительное, неодушевлённое,

женского рода, первого склонения.



GDY MÓWIMY O KONCEPCIE (czyli o pewnym obiekcie
rzeczywistości, który ma nazwę i odgrywa istotną rolę w
kulturze) – pogrubioną kursywą, np.:

В нашей работе мы построили когнитивную дефиницию

концепта икона.

Formatowanie tekstu

Kursywy używamy, gdy:



wymieniamy jakieś wyrazy, połączenia wyrazowe,
frazeologizmy, np.:

Слово

икона

сочетается

с

глаголом

писать,

обозначающим процесс создания иконы иконописцем.
Поговорка икона для духа, что сивуха для брюха
возникла в советское время.



piszemy o konkretnych sufiksach, końcówkach, np.:

Лексема нос имеет вариативные формы окончания
родительного падежа: носа и носу. В современном
русском языке выступают в основном формы с
окончанием
-а. Формы на -у исчезают.

Formatowanie tekstu



zamierzamy zdefiniować jakieś terminy, np.:

Сначала, мы объясним термины деривационный
потенциал слова и словообразовательное гнездо.



podajemy tytuły jakichś dzieł, prac naukowych,
słowników np.:

Все пословицы, о которых будем говорить ниже, мы
нашли в словаре Пословиц русского народа В.И.
Даля¹.

¹

Даль В. И., Пословицы русского народа, C.-Петербург – Москва 1879;

интернет-версия:

http://dic.academic.ru/contents.nsf/dahl_proverbs/

(доступ:

07.10.2012).