Bitwa pod Wiedniem

W nocy, w zdobycznym namiocie wezyra, król Polski napisał dwa listy. Jeden do papieża

Innocentego XI ze słowami Venimus, vidimus et Deus vicit (Przybyliśmy, zobaczyliśmy i Bóg

zwyciężył), drugi do swojej żony

Marysieńki

zaczął od słów Bóg i Pan nasz na wieki błogosławiony

dał zwycięstwo i sławę narodowi naszemu, o jakiej wieki przeszłe nigdy nie słyszały. Po bitwie

Bitwa pod Wiedniem

Bitwa pod Wiedniem stoczona została 12

września 1683 roku między wojskami polsko-
austriacko-niemieckimi, pod dowództwem
króla Jana III Sobieskiego a armią Imperium
osmańskiego pod wodzą wezyra Kary
Mustafy. Zakończyła się klęską Osmanów,
którzy od tej pory przeszli do defensywy i
przestali stanowić zagrożenie dla
chrześcijańskiej części Europy. Starcie to
uważane jest za jedną z dwudziestu
przełomowych bitew w dziejach świata.

Obóz Turecki

Ruch wojsk

Oblężenie Wiednia

Wiedeń był silnie ufortyfikowanym

miastem. Dowódcą wojskowym został
generał Ernst Starhemberg. Obrona miała
do dyspozycji 11 tysięcy żołnierzy, prawie
5 tysięcy straży miejskiej oraz mocną
artylerię.

Turcy natychmiast rozpoczęli roboty

ziemne i minerskie od południowego
zachodu. Za najbardziej dogodne miejsce
do złamania obrony uznali okolice
bastionów Löbl i Zamkowy. Najbardziej
zacięte walki toczyły się o zdobycie
osłaniającego je rawelinu. Doświadczeni
tureccy minerzy kopali podziemne tunele w
celu zakładania min, obrońcy próbowali je
unieszkodliwiać.

Oblężenie Wiednia

Mimo odpierania dwumiesięcznych nieustannych
szturmów 3 września Turcy zdobyli rawelin. Następnie
zdobyli przyczółki w obu bastionach. Szykowali się do
zdobycia murów pomiędzy nimi i zajęcia miasta

Po Bitwie

• W nocy, w zdobycznym

namiocie wezyra, król Polski
napisał dwa listy. Jeden do
papieża Innocentego XI ze
słowami Venimus, vidimus et
Deus vicit (Przybyliśmy,
zobaczyliśmy i Bóg zwyciężył),
drugi do swojej żony
Marysieńki zaczął od słów Bóg i
Pan nasz na wieki
błogosławiony dał zwycięstwo i
sławę narodowi naszemu, o
jakiej wieki przeszłe nigdy nie
słyszały.

Jan III Sobieski

Dowodca polsko-austriacko-niemieckimi
wojskami w bitwie pod wiedniem.I jego herb

Jan III Sobieski

Tablica pamiątkowa
umieszczona na Kahlenbergu

Przeciwnik Jana Sobieskiego

Kara Mustafa

Kara Mustafa (ur. 1634 lub

1635, zm. 25 grudnia 1683
w Belgradzie) – turecki
wódz i wezyr Mehmeda IV,
przyczynił się do ekspansji
imperium osmańskiego w
kierunku Europy Środkowo-
Wschodniej.

Janczarzy

Doborowe oddziały
piechoty tureckiej
stanowiące trzon
wojsk Imperium
Osmańsiego od XV do
XIX wieku.

Koniec