Czy język młodzieży zagraża
językowi polskiemu??
Klasa II B
Język
Każdy język natychmiast rejestruje to,
co dzieje się wśród społeczeństwa,
które żyje, rozwija się, pracuje, tworzy
kulturę duchową czy przeżywa kryzys.
To wszystko ma odbicie w języku, który
istnieje tak długo, jak długo żyje i
działa mówiąca nim wspólnota
narodowa.
Moda językowa
MODA jako kategoria językowo-
kulturowa, dotyka różnych obszarów
zachowań, odznacza się dużą
zmiennością. W słownikach językowych
wyraz moda objaśnia się zwykle jako: 1.
'sposób ubierania się, czesania i
makijażu popularny w jakimś okresie lub
miejscu'; 2. 'krótkotrwałą popularność
czegoś nowego w jakiejś dziedzinie'.
Moda dotyczy również zwrotów i
wyrażeń językowych. Pojawia się i znika
jak każda inna. Pozostają stałe normy
językowe.
Ucząc grzeczności językowej, należy uświadomić, że
podstawową normą polskiego modelu grzeczności jest
okazywanie szacunku osobie, z którą się rozmawia.
Szacunek = uszanowanie godności tego, z kim rozmawiamy.
Jeżeli nauczyciel nie uszanuje ucznia obdarzając go w złości
epitetem, nastąpi efekt piłeczki ping-pongowej: jego urażona
godność zażąda zaraz lub w przyszłości satysfakcji ( rany na
godności nie goją się nigdy).
Słowne okazywanie szacunku związane jest w praktyce z
zachowaniami niejęzykowymi, jak: uśmiech, życzliwa mina,
patrzenie w oczy ( nie ponad głową rozmówcy, w bok czy
pod nogi ), pozycja ciała- stojąca czy siedząca – na wprost
partnera (nie bokiem, a tym bardziej tyłem), intonacja głosu
dostosowana do sytuacji mówienia.
Grzeczności językowej nie można nauczyć, przekazując
osobom uczonym rejestr form grzecznościowych.
Trzeba przyjąć- nieco umownie- że nie ma
grzecznościowych form uniwersalnych, nadających się
do każdego typu kontaktu między rozmówcami. Nawet
„Dzień dobry” nie jest zawsze neutralną formą
grzecznościową. Wyobraźmy sobie, „Dzień dobry’’
mówi młody człowiek do zaprzyjaźnionych rówieśników,
którzy zazwyczaj pozdrawiają się słowami Cześć czy
Hej; w takiej sytuacji owo Dzień dobry staje się
nacechowane- zachowanie jego nadawcy można
zinterpretować jako chęć zdystansowania się wobec
przyjaciół, jako żart itp.
Grzeczność językowa
Ucząc językowej grzeczności, należy
zatem zwracać uwagę przede
wszystkim na to, co w danej sytuacji
partnerowi rozmowy powiedzieć ( jaką
funkcję grzecznościowa zrealizować
wypada), ale też na to, jaką formę
językową wybrać, by odpowiadała
stosunkom łączącym nas z partnerem.
Odmiany współczesnej
polszczyzny:
Język ogólnopolski- odmiana języka
wspólna dla wszystkich Polaków.
Język potoczny.
Gwara środowiskowa- odmiana języka
ograniczona do jednego środowiska( np.
gwara uczniowska, studencka)
Gwara zawodowa- Język specyficzny dla
ludzi wykonujących określony zawód.
Język dzisiejszej
młodzieży- przekleństwa?
W gwarze młodzieżowej na co dzień każdy z nas styka się z
używaniem przekleństw. Stało się to w naszym środowisku
zjawiskiem wręcz normalnym i zazwyczaj nie budzącym
wobec nastolatków żadnego zdziwienia. Młodzi ludzie używają
wulgaryzmów z kilku powodów. Czasem by wyładować swoje
emocje i nadać im właściwą ich zdaniem „wyrazistość”, by
świadomie kogoś obrazić lub go lekceważyć a najczęściej
żeby zaimponować rówieśnikom. Młodzież przestała bać się
wyrażania swoich opinii, a także używania w nich
niecenzuralnych wyrażeń. Nastolatkowie zazwyczaj twierdzą,
że to dorośli dają im zły przykład, używając przekleństw,
chcąc wyrazić swoje uczucia. Myślą, że dzięki temu wypełnią
w jakimś stopniu swoje ubóstwo językowe. Młodzież, chcąc
uchodzić za dorosłego, stara się zachowywać tak jak on.
Wiele młodych ludzi jako miejsce gdzie pierwszy raz usłyszeli
przekleństwa wskazują dom. Tam właśnie się wychowują i
stamtąd wiele wynoszą. Słysząc tam wulgaryzmy są z nimi
oswojeni od dziecka. Następnie zaczyna ich interesować
telewizja, sport, moda, czasopisma czy Internet - gdzie jest
chyba najwięcej przekleństw. Wszystko to pełne jest
wywiadów czy audycji, gdzie słownictwo bardzo daleko
odbiega od obowiązujących norm. Gwiazdy filmu, muzyki z
pełną premedytacją używają języka pełnego przekleństw, w
myśl tego, że najlepiej sprzedaje się to co najbardziej szokuje.
Pełne przemocy fizycznej i psychicznej filmy nadawane w
czasie tzw. największej oglądalności i oglądane przez młode
pokolenie bez żadnych ograniczeń stanowią często wzór do
naśladowania w zakresie postaw i w zakresie języka.
Miejscem, gdzie możemy spotkać się z
kulturalną i poprawną polszczyzną, jest
szkoła. Jak wiadomo jednak młodzież jest
w etapie dojrzewania, a bunt jest w tym
czasie rzeczą jak najbardziej normalną.
Nastolatkowie, chcąc go pokazać swoje
„ja”, buntują się przeciwko różnym
normom, w tym przeciwko regułom
językowym. Tworzą własny język.
Język młodzieży jest specyficzny i nieustannie się
zmienia. Wyróżnia on młodych ludzi, jak robi to też
styl ubierania, zachowanie, prezentowanie własnych
poglądów, przekonań, wartości i dążeń. Podkreśla ich
indywidualność ,a w grupach wzmacnia wspólne
więzi. I choć czasem jest niezrozumiały, wulgarny i
niechlujny, jest ich wizytówką. Bo zastanówmy się
czym byłby świat bez ludzi młodych? A co za tym
idzie - bez jego języka? Jednak wszystko jest do
zniesienia robione z umiarem. Zastanowiło nas, czy
język młodzieży zagraża językowi polskiemu.
Zapytałyśmy o opinię naszych kolegów i koleżanki.
Oto wyniki ankiety.
ANKIETY
1. Jak myślisz jaki procent uczniów naszej
szkoły posługuje się językiem młodzieżowym?
Procenty
J. młodzieżowy
82,16%
J. polski
17,84%
2.Jakich słów z języka młodzieżowego
używasz?
Słownictwo
Inne 20
Spoko 19
Siema 16
Okej 11
Nara 08
Żal 05
Super 05
Sorry 04
3.Czy używasz skrótów?
Skórów
Tak 55
Nie 08
4. Które słowa z języka młodzieżowego
przyjęły się, według ciebie, w języku
ogólnopolskim?
Słowa
Spoko 12
Nara 12
O.K. 06
Siema 06
Hallo 05
Dzięks 05
Sorry 02
Wal się 01
Super 01
żadne 04
Gdzie poza środowiskiem młodzieży
można zaobserwować stosowanie języka
młodzieżowego?
Sprzedaż
Internet 3
W kościele 3
Na miescie 4
W sklepie 4
W szkole 4
Na podwórku 7
W domu 8
Wszędzie 23
Wniosek
Reasumując, można stwierdzić, że
młodzież w naszej szkole uważa, że
język młodzieży nie zagraża językowi
polskiemu. Ta sama osoba może
wysławiać się rozmaicie w różnych
okolicznościach, inaczej w stosunku do
rówieśników, inaczej w sytuacjach
oficjalnych.
AUTORZY:
Teksty źródłowe:
Weronika Stankiewicz
Daria Kwaśniewska
Wiktoria Godziejewska
Daria Wiktorowska
Natalia Woźniak
Ankiety:
Daria Kwaśniewska
Katarzyna Kińdzier
Prezentacja projektu:
Katarzyna Kińdzier
Scenka:
Wiktoria Godziejewska
Katarzyna Kińdzier
DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ !!!