Św. Stanisław Kostka

patron młodzieży polskiej

Życiowe motto

„ Do
wyższych
rzeczy
jestem
stworzony i
dla nich
pragnę żyć"

Dzieciństwo

Stanisław od
najwcześniejszych lat
życia wzrastał
w religijnej atmosferze
rodzinnego domu,

Edukacja w Wiedniu

Do dwunastego roku życia
Stanisław pobierał nauki
w domu rodziców i u
miejscowego księdza.
W czternastym roku życia
na dalszą naukę do
Wiednia. Zamieszkał
w internacie prowadzony
przez Ojców Jezuitów.

Początkowo nauka
sprawiała Stanisławowi
trudności. W drugim jednak
roku należał do najlepszych
uczniów, pod koniec zaś
trzeciego roku prześcignął
nawet najlepszych.
Zawdzięczał to nie tylko
nieprzeciętnym
zdolnościom, ale bardziej
jeszcze pracowitości,
pilności i sumienności

Wolny czas Stanisław
spędzał na modlitwie.
Ponieważ w ciągu dnia
nie mógł jej poświęcać
wiele czasu, oddawał się
jej w nocy

Rezygnując ze
studenckich rozrywek
mówił, że do wyższych
rzeczy jestem stworzony.

Nagła choroba

i objawienie

W. w czasie pobytu w
Wiedniu ciężko
zachorował.
W chorobie zjawiła mu
się Najświętsza Maryja
Panna z Dzieciątkiem,
które złożyła mu na
ręce. Od niej też doznał
cudu uzdrowienia i
usłyszał polecenie, aby
wstąpił do zakonu
Jezuitów

Ucieczka z

Wiednia

Ponieważ nie był
pełnoletnim, nie mógł
zrealizować swojego
marzenia, potrzebował
na to zgody rodziców,
a oni na to się nie
zgadzali. Po długich i
starannych
przemyśleniach i
przygotowaniach,
podjął decyzję ucieczki
z Wiednia. Jego droga
była bardzo długa i
wyczerpująca.

W jezuickim

nowicjacie

Szczęśliwie, przy
pomocy dobrych
ludzi, dotarł do
Rzymu, do klasztoru
ojców jezuitów. Tam
spotkał dobrego
zakonnika, który na
próbę przyjął Św.
Stanisława do życia
wspólnoty zakonnej.
Wszyscy zakonnicy
podziwiali dużą jego
odwagę i mocne
przywiązanie do
spraw Bożych.