CZARNO

BIAŁY

ŚWIAT

Złudzenie optyczne jest, to błędna

interpretacja obrazu przez mózg pod

wpływem kontrastu, cieni, użycia

kolorów, które automatycznie

wprowadzają mózg w błędny tok

myślenia. Złudzenie wynika z

mechanizmów działania percepcji, które

zazwyczaj pomagają w postrzeganiu. W

określonych warunkach jednak mogą

powodować pozornie tylko prawdziwe

wrażenia.

Czym jest złudzenie optyczne?

Przykład
złudzenia
optycznego
– pole A
jest
ciemniejsze
od pola B

Dwie zasady kotwiczenia

Teoria Wallacha

i Edwina Landa,

mówiła o tym,

że największa

luminacja

danego obrazu

jest uznawana

automatycznie

za białą.

Teoria Harry’ego

Helsona

natomiast,

sugerowała, że

średnia

luminacja

danego obrazu

zawsze wskazuje

odcień pośrodku

skali szarości.

DOŚWIADCZENIE

Poproszono ochotników, aby włożyli głowę do dużej,

nieprzezroczystej półkuli, której wnętrze
pomalowane było z lewej strony na szaro, w
odcieniu ze środka skali szarości, a z prawej na
czarno. Półkula zawieszona została w dużej
czworokątnej skrzyni, którą oświetlało rozproszone
światło lamp.

Jaki był wynik eksperymentu?

Szary fragment postrzegano jako zupełnie biały,

czarny zaś jako średnio szary. Zatem teoria Wallacha
i Landa, okazała się być tą prawdziwą.

Skąd taki wynik

doświadczenia?

Wnika to z faktu iż skala szarości jest

kotwiczona przez człowieka „od

góry”, a nie pośrodku.

Miejsce o największej luminacji

uznawane jest za białe, a

postrzegany odcień szarości

powierzchni ciemniejszej zależy od

różnicy między luminacjami tej

części i obszaru uznawanego za

najbardziej biały.

Każdy obszar ma

swoja kotwicę –

luminację, przy

której mózg

odbiera

powierzchnię jako

białą.

Paola Bressan – włoski psycholog,

zaprojektowała złudzenie kraty więziennej.

Szare kwadraciki umieszczone pomiędzy

czarnymi sprawiają wrażenie ciemniejszych
niż te, które znajdują się po prawej stronie
i otoczone są przez białe kwadraty.

Efekt ten istnieje, ponieważ wydaje się, że

szare elementy umieszczone po prawej
stronie leżą w tej samej płaszczyźnie co ich
białe tło, a nie w tej co czarna kratka
więziennego okna.

Doświadczenie Paoli Bressan

W tym doświadczeniu pomimo, iż

szary pasek jest otoczony
wyłącznie czernią, wydaje się
ciemniejszy niż analogiczny
pasek na lewym rysunku. Dzieje
się tak prawdopodobnie dlatego,
że jest postrzegany jak0 należący
do grupy białych pasków.

Eksperyment Eliasy
Economou

Doświadczenia te wykazują, że ludzki

mózg przetwarzając postrzeganą

szarość, wykracza poza porównywanie

luminacji dwóch sąsiadujących ze sobą

powierzchni. Otoczenie w jakim znajdują

się obserwowane obiekt, brane jest pod

uwagę w sposób bardzo złożony i

wyrafinowany. Fakt, że większość ludzi

nie ma świadomości tego problemu,

świadczy o tym jak zaawansowanym

tworem jest ludzki układ wzrokowy.

Jakie wnioski ukazują

zaprezentowane doświadczenia?



Teorie niskiego szczebla – oparte na neuronalnych
mechanizmach filtrowania przestrzennego
kodującego lokalne kontrasty, nie uwzględniają
szarych cieni dostrzeganych przez ludzi.



Teorie średniego szczebla – przetwarzają obraz w
wiele kadrów z różnymi odniesieniami, z których
każdy ma swoją kotwicę.



Teorie wysokiego szczebla – traktują
przetwarzanie szarych cieni na powierzchni jako
rodzaj nieświadomego procesu intelektualnego, w
którym natężenie oświetlenia płaszczyzny jest brane
pod uwagę automatycznie.

Współczesne zjawiska
dotyczące analizy czerni i bieli

Poznanie w jaki sposób

działają mechanizmy

przetwarzania obrazów

przez człowieka stanowi

najlepszy punkt wyjścia do

konstrukcji robotów.

Lecz także jest najlepszym

sposobem na to, by

poszerzyć wiedzę na temat

działania ludzkiego

mózgu.

DZIĘKUJEMY