IZOENZYMY

ZNACZENIE DIAGNOSTYCZNE Z

PRZYKŁADAMI

NIEKTÓRE INZOENZYMY ULEGAJĄ

EKSPRESJI TYLKO W

SPECYFICZNYCH TYPACH

KOMÓREK, W PEWNYCH

OKRESACH ROZWOJU LUB W

ODPOWIEDZI NA SPECYFICZNE

FIZJOLOGICZNE LUB

PATOFIZJOLOGICZNE ZMIANY.

ANALIZA ICH OBECNOŚCI JEST

WIĘC WAŻNYM CZYNNIKIEM

DIAGNOSTYCZNYM

.

IZOENZYMY DEHYDROGENAZY
MLECZANOWEJ (LDH)

ZABURZENIA AKTYWNOŚCI IZOENZYMÓW LDH
WE KRWI



Wzrost aktywności I

1

i I

2

:

Zawał mięśnia sercowego (stosunek

I

1

/I

2

wzrasta z 0,45-0,75 do >0,75)

Anemia megaloblastyczna (I

1

znacznie przewyższa I

2

)

Choroby nerek



Wzrost aktywności I

4

i I

5

:

Uszkodzenie wątroby

IZOENZYM KINAZY
KREATYNOWEJ (CK)

Enzymy CK składają się z 2

podjednostek:



B (brain - mózgowy)



M (muscle - mięśniowy)

Istnieją jednak trzy izoenzymy, które

są dimerami:



CK-MM,



CK-BB,



CK-MB.

W kardiologii oznaczenie poziomu
izoenzymu CK-MB jest
wykorzystywane w biochemicznym
potwierdzaniu zawału serca. Ważny
jest nie tylko wzrost stężenia CK-
MB, ale także zmiana jego
aktywności

IZOENZYM KINAZY
KREATYNOWEJ
(CK)

IZOENZYM KINAZY
KREATYNOWEJ (CK)

Wyniki prawidłowe:



Aktywność CK-MB wynosi 3-6%
całkowitej CK



Stężenie wynosi < 5 ng/ml

Zawał mięśnia sercowego - w tym
przypadku rośnie całkowita
aktywność CK oraz procentowy udział
izoenzymu CK-MB (powyżej 6%). 

Dziękuję za uwagę

Anna Słocińska gr. 5B