Formy ochrony
środowiska i przyrody
Jako jeden z pierwszych propagował idee
ochrony środowiska i stworzył pojęcie pomnika
przyrody.
Aleksander von Humboldt
Wszelkie działania , których celem jest
zapobiegnięcie zniszczeniu lub uszkodzeniu
elementów przyrody: dziko występujących
gatunków oraz utworów przyrody
nieożywionej, poprzez ochronę gatunkową ,
tworzenie parków narodowych, rezerwatów i
innych form ochrony.
Ochrona bierna polega na powstrzymaniu się
od jakiejkolwiek działalności mogącej zmienić
przyrodę chronionego obszaru
Ochrona przyrody
Ochrona czynna to działalność mająca na celu
zachowanie chronionego obiektu w
określonym stanie lub przywracanie stanu
pożądanego (np. poprawa stosunków
wodnych, koszenie łąk powstrzymujące
sukcesję
Ochrona przyrody cd.
Działania mające na celu właściwe wykorzystanie
oraz odnawianie zasobów środowiska naturalnego
Sposoby ochrony środowiska:
racjonalne kształtowanie środowiska i właściwe
gospodarowanie jego zasobami
przeciwdziałanie zanieczyszczeniom
przemysłowym i komunikacyjnym
ograniczenie chemizacji rolnictwa
recykling
wprowadzenie technologii o zmniejszonym
wpływie na środowisko
obniżenie poziomu hałasu
Ochrona środowiska
Raport U’Thanta
- po raz pierwszy w historii
prezentował opinii publicznej dane wskazujące na
zniszczenie środowiska naturalnego i jego niekorzystne
konsekwencje, wzywał wszystkie kraje do racjonalnego
korzystania z zasobów Ziemi i do wysiłków na rzecz
ochrony ekosystemu
Konferencja sztokholmska
- ochrona środowiska
podniesiona została do rangi podstawowej funkcji
państwa, uchwalono Deklarację zasad ochrony
środowiska , powołano agendę ONZ – Program
Narodów Zjednoczonych do Spraw Środowiska (UNEP)
Międzynarodowe działania na rzecz
ochrony środowiska
Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro:
Deklaracja zawierająca 27 zasad
zrównoważonego rozwoju
Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych
w sprawie zmian klimatu
Agenda 21 – program działań mający na celu
poprawę stanu środowiska przyrodniczego w
XXI wieku
Konwencja o zachowania różnorodności
biologicznej
Deklaracja dotycząca kierunku rozwoju,
ochrony i użytkowania lasów
Międzynarodowe działania na rzecz
ochrony środowiska cd.
Nowa Karta Ziemi
– plan działania
poświęcony sprawom zrównoważonego
rozwoju ludzkości, uwzględniający:
ograniczenie ubóstwa
ochrona zdrowia
rozwój tanich i odnawialnych źródeł energii
powszechny dostęp do czystej wody
ochrona środowiska naturalnego
ograniczenie rybołówstwa
Międzynarodowe działania na rzecz
ochrony środowiska cd.
Światowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN)
Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw
Wyżywienia i Rolnictwa (FAO)
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO)
Światowy Fundusz na Rzecz Dzikich Zwierząt
(WWF)
Naukowa Komisja do spraw Środowiska
(SCOPE)
Greenpeace
Międzynarodowa Rada do Badań Morza (ICES)
Międzynarodowa Rada Ochrony Ptaków (ICBP)
Międzynarodowe organizacje
•
Lista zagrożonych wyginięciem gatunków
organizmów
•
Ukazała się po raz pierwszy w 1963 roku
•
Ostatnia edycja Czerwonej Księgi (rok 2011)
zawiera spis 59 508 gatunków - ponad 45
tysięcy gatunków zwierząt, ponad 14 tysięcy
gatunków roślin oraz 18 gatunków grzybów, z
których 19 265 jest zagrożonych wyginięciem
•
Większość z nich uzyskała status zagrożonych
w wyniku działalności człowieka
Czerwona Księga
Obszarowe formy ochrony konserwatorskiej
Parki narodowe
– są najwyższą formą ochrony obszarów o
największych wartościach, w Polsce w roku 2002 istniały 23 parki
narodowe, łącznie zajmujące około 314 tysięcy ha czyli 1%
powierzchni kraju.
Parki krajobrazowe
–
to obszary wydzielone i objęte ochroną z
powodu wysokich wartości przyrodniczych i kulturowych ,
najczęściej na obszarach leśnych, w Polsce utworzono 120 parków
krajobrazowych o powierzchni 2,5 miliona ha, to około 7%
powierzchni kraju
.
Obszary chronionego krajobrazu
–
przeznaczone na
tereny rekreacyjne, obszary te są łącznikami między parkami
narodowymi i krajobrazowymi tzw. korytarze ekologiczne
umożliwiające migracje zwierząt, zajmują ok. 18% powierzchni
Polski.
Rezerwaty przyrody
–
to forma ochrony utworzona dla
celowej ochrony jakiegoś konkretnego elementu środowiska.
Wyróżnia się : rezerwaty leśne, florystyczny, faunistyczne,
torfowiskowe, stepowe, wodne, geologiczne. W Polsce istnieje
ponad 1300 rezerwatów o różnej powierzchni, łącznie zajmującej
ponad 147 tysięcy ha.
Konserwatorska ochrona przyrody w Polsce
Obiekty formy ochrony konserwatorskiej
Ochrona gatunkowa -
w wypadku gatunków rzadkich, ginących,
a niekiedy pożytecznych; ochroną objęte są wszystkie osobniki na
obszarze całego państwa, w Polsce pod taką ochroną znajduje się
400 gat. zwierząt, 213 gat. roślin oraz 265 gat. grzybów i porostów.
Ochrona indywidualna –
polega na uznaniu danego obiektu za
pomnik przyrody, stanowisko dokumentacyjne, użytek ekologiczny
bądź zespół przyrodniczo-krajobrazowy.
Pomniki przyrody –
pojedynczy obiekt , cenny pod względem
naukowym, kulturowym lub historycznym, w Polsce wyznaczono już
ponad 30 tysięcy pomników przyrody.
Elementy przyrody nieożywionej ważne pod względem
dydaktycznym lub naukowym mogą zostać uznane za
stanowiska
dokumentacyjne.
Ważne stanowiska przyrody ożywionej nazywają
się
użytkami ekologicznymi.
Dla zachowanie walorów estetycznych
wyjątkowo cennych i ciekawych walorów krajobrazu wyznacza się
tzw.
zasoby przyrodniczo-krajobrazowe.
Konserwatorska ochrona przyrody w Polsce
Pomnik przyrody leśnictwo
Bojanowo
Grupa 16 sztuk lip drobnolistnych zrośniętych pniami o średnicy od
125cm do 258cm położona w obrębie Ostrołęka, leśnictwo Borawe
Grupa pomnikowych dębów w okolicy wsi Gulkajmy - Judyty - teren
leśnictwa Zarzecze
Kameń Łokietka
(pomniki natury nieożywionej - głazy narzytowe)
Obszary bierne i czynne
Ochrona bierna –
polega na zaniechaniu ingerencji w naturalne
procesy przyrodnicze na określonym obszarze.
Ochrona czynna –
w przypadku gdy zmiany środowiska zaszły
tak daleko, że by utrzymać chroniony obiekt w formie
zbliżonej do naturalnej, konieczna jest ingerencja człowieka.
Konserwatorska ochrona przyrody w Polsce
Rolnictwo ekologiczne
– produkowanie żywności
metodami wynikającymi z zasad ekologii,
uwzględniającymi lokalne warunki. W gospodarstwie
ekologicznym stosuje się zasadę jak najmniejszej
ingerencji człowieka w naturalne układy biocenotyczne
i dąży do samowystarczalności , czyli zamknięcia cyklu
obiegu materii w obrębie gospodarstwa, nie używa się
nawozów sztucznych , a zamiast pestycydów stosuje
się naturalne wywary z roślin, chwasty usuwa się
mechanicznie lub termicznie
.
Rolnictwo zintegrowane
–
swego rodzaju forma
przejściowa pomiędzy rolnictwem intensywnym i
ekologicznym. W takiej gospodarce zwraca się uwagę
na stosowanie właściwego płodozmianu, zmniejsza się
użycie pestycydów i nawozów mineralnych, jednak nie
rezygnuje się z nich całkowicie.
Dziękujemy !