Konwencja Chicagowska

KONWENCJA O MIĘDZYNARODOWYM

LOTNICTWIE CYWILNYM

7 grudnia 1944

Konwencja Chicagowska

Konwencja

o

międzynarodowym

lotnictwie

cywilnym zawarta 7 grudnia 1944 roku, zastąpiła
konwencję Paryską z 1919 roku.

Konwencja Chicagowska to zbiór 93 artykułów, wraz
z 19 załącznikami.

Na mocy konwencji Chicagowskiej powołano
ICAO (International Civil Aviation Organization)

Organizacja

Międzynarodowego

Lotnictwa

Cywilnego.

Konwencja Chicagowska

Ogólne zasady i zastosowanie Konwencji

Artykuły :

1. Suwerenność
2. Terytorium
3. Cywilne i Państwowe statki powietrzne
4. Nadużycie lotnictwa cywilnego
5. Prawo nieregularnego przelotu
6. Regularna służba powietrzna
7. Kabotaż
8. Statki powietrzne bez pilota
9. Strefy zakazane
10.Lądowanie w celnym porcie lotniczym
11.Stosowanie przepisów lotniczych
12.Reguły lotnicze
13.Przepisy dotyczące przybycia i odprawy
14.Zapobieganie szerzeniu się chorób
15.Opłaty za korzystanie z portów lotniczych i inne podobne należności
16.Inspekcja Statków powietrznych
17.Przynależność Państwowa statków powietrznych
18.Rejestracja Wielokrotna

Konwencja Chicagowska

Ogólne zasady i zastosowanie Konwencji

19. Ustawy krajowe o rejestracji
20. Umieszczanie znaków
21. Zawiadamianie o rejestracji
22. Uproszczenie formalności
23. Formalności celne i imigracyjne
24. Opłaty Celne
25. Statki powietrzne w niebezpieczeństwie
26. Dochodzenia w sprawie wypadków
27. Wyłączenie spod zajęcia z tytułu roszczeń patentowych
28. Udogodnienia w dziedzinie żeglugi powietrznej i znormalizowane systemy
29. Dokumenty pokładowe statku powietrznego
30. Wyposażenie radiowe statku powietrznego
31. Świadectwa zdatności do lotu
32. Licencje personelu
33. Uznanie świadectw i licencji
34. Dzienniki podróży
35. Ograniczenia dotyczące ładunku
36. Aparaty fotograficzne
37. Przyjęcie międzynarodowych norm i zasad postępowania
38. Odchylenia od międzynarodowych norm i zasad postępowania
39. Wpisy dodatkowe na świadectwach i licencjach

Konwencja Chicagowska

Ogólne zasady i zastosowanie Konwencji

40. Ważność świadectw i licencji posiadających dodatkowe wpisy
41. Uznanie dotychczasowych norm zdatności do lotu
42. Uznanie dotychczasowych norm uzdolnienia personelu
43. Nazwa i skład
44. Przedmiot działalności
45 Stała siedziba
46. Pierwsze zebranie zgromadzenia
47. Zdolność prawna
48. Zebranie Zgromadzenia i głosowanie
49. Uprawnienia i obowiązki Zgromadzenia
50. Skład i wybór Rady
51. Przewodniczący Rady
52. Głosowanie w Radzie
53. Uczestnictwo bez prawa głosowania
54. Czynności obowiązkowe Rady
55. Czynności fakultatywne Rady

Konwencja Chicagowska

Ogólne zasady i zastosowanie Konwencji

56. Przedstawianie kandydatur i powoływanie członków Komisji
57. Obowiązki Komisji
58. Powoływanie personelu
59. Międzynarodowy charakter personelu
60. Immunitety i przywileje personelu.
61. Budżet i rozłożenie wydatków
62. Zawieszenie prawa głosowania
63. Wydatki delegacji i innych przedstawicieli
64. Porozumienia dotyczące bezpieczeństwa
65. Porozumienia z innymi instytucjami międzynarodowymi
66. Funkcje dotyczące innych układów

Konwencja Chicagowska

Ogólne zasady i zastosowanie Konwencji

Artykuł 1

Suwerenność

Umawiające się Państwa uznają, że każde Państwo posiada
całkowitą i wyłączną suwerenność w przestrzeni powietrznej
nad swoim terytorium.

Konwencja Chicagowska

Ogólne zasady i zastosowanie Konwencji

Artykuł 2

Terytorium

Dla celów niniejszej Konwencji uważa się, że terytorium
Państwa stanowią obszary lądowe i
przylegające do nich wody terytorialne, objęte suwerennością,
suwerennością, mandatem lub opieką tego Państwa.

Konwencja Chicagowska

Ogólne zasady i zastosowanie Konwencji

Artykuł 3

Cywilne i państwowe statki powietrzne

a) Niniejsza Konwencja stosuje się wyłącznie do cywilnych statków
powietrznych, nie stosuje się zaś do statków powietrznych państwowych.

b) Statki powietrzne używane w służbie wojskowej, celnej i policyjnej
uważa się za statki powietrzne państwowe.

c) Żaden państwowy statek powietrzny Umawiającego się Państwa nie
może przelatywać nad terytorium innego Państwa ani lądować na nim bez
zezwolenia udzielonego w drodze specjalnego porozumienia lub w inny
sposób albo niezgodnie z warunkami takiego zezwolenia.

d) Umawiające się Państwa zobowiązują się, przy ustalaniu przepisów
dotyczących swoich państwowych statków powietrznych, mieć na
względzie bezpieczeństwo żeglugi statków powietrznych cywilnych.

Konwencja Chicagowska

Ogólne zasady i zastosowanie Konwencji

Artykuł 4

Nadużycie lotnictwa cywilnego

Każde Umawiające się Państwo zgadza się na nieużywanie
lotnictwa cywilnego do jakichkolwiek celów sprzecznych z
celami niniejszej Konwencji

Konwencja Chicagowska

Ogólne zasady i zastosowanie Konwencji

Artykuł 17

Przynależność państwowa statków powietrznych

Statki powietrzne mają przynależność państwową Państwa, w
którym są zarejestrowane.

Konwencja Chicagowska

Ogólne zasady i zastosowanie Konwencji

Artykuł 17

Statki powietrzne w niebezpieczeństwie

Każde Umawiające się Państwo zobowiązuje się do
zapewnienia takich środków pomocy statkom powietrznym w
niebezpieczeństwie na jego terytorium, jakie uzna za możliwe
w praktyce, oraz do zezwolenia, z zastrzeżeniem kontroli
swoich własnych władz, właścicielom statków powietrznych lub
władzom Państwa, w którym dany statek powietrzny jest
zarejestrowany, na udzielenie takich środków pomocy, jakich
wymagają okoliczności. Każde Umawiające się Państwo
podejmując poszukiwania
zaginionego statku powietrznego będzie brać udział w
stosowaniu skoordynowanych środków, jakie mogą być co
pewien czas zalecane na podstawie niniejszej Konwencji.

Konwencja Chicagowska

Ogólne zasady i zastosowanie Konwencji

Artykuł 17

Konwencja o międzynarodowym lotnictwie cywilnym,
podpisana w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. - Konwencja
chicagowska

(Dz. U z 1959 r. Nr 35, poz. 212, z późn. zm)

http
://www.ulc.gov.pl/_download/prawo/prawo_miedzynaro
dowe/konwencje/konwencja_1010.pdf

Konwencja Chicagowska

Załączniki (ANEKSY)

1. Licencjonowanie Personelu
2. Przepisy ruchu lotniczego
3. Służba meteorologiczna dla międzynarodowej żeglugi powietrznej
4. Mapy lotnicze
5. Jednostki miar wykorzystania podczas operacji powietrznych i naziemnych
6. Eksploatacja statków powietrznych
7. Znaki przynależności państwowej oraz rejestracyjne
8. Zdatność do lotów statków powietrznych
9. Ułatwienia
10.Łączność lotnicza
11.Służby ruchu lotniczego
12.Poszukiwanie i ratownictwo
13.Badanie wypadków i incydentów lotniczych
14.Lotniska
15.Służby informacji lotniczej
16.Ochrona środowiska
17.Ochrona międzynarodowego lotnictwa cywilnego przed aktami bezprawnej ingerencji
18.Bezpieczny transport materiałów niebezpiecznych drogą powietrzną
19.Zarządzanie bezpieczeństwem (2014!!!)

http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2011:311:0001:0193:PL:PDF
http://www.ulc.gov.pl/pl/prawo/prawo-mi%C4%99dzynarodowe/206-konwencje

Konwencja Chicagowska

ANEKS 8

ZDATNOŚĆ DO LOTÓW STATKÓW POWIETRZNYCH

Część I
Definicje :

Samolot (Aeroplane). Wyposażony w napęd statek powietrzny
cięższy od powietrza, uzyskujący siłę nośną w locie przede wszystkim
na skutek sił aerodynamicznych, występujących na jego
powierzchniach, pozostających w stałym położeniu w danych
warunkach lotu.

Statek powietrzny (Aircraft). Każde urządzenie, które jest w
stanie znaleźć w atmosferze oparcie, pochodzące od reakcji
powietrza innych, niż oddziaływanie tegoż powietrza na powierzchnię
ziemi.

Śmigłowiec (Helicopter). Statek powietrzny cięższy od powietrza,
uzyskujący siłę nośną w locie przede wszystkim na skutek sił
aerodynamicznych, występujących na jego wirniku lub wirnikach,
napędzanych i obracających się na zasadniczo pionowych osiach.

Konwencja Chicagowska

ANEKS 8

ZDATNOŚĆ DO LOTÓW STATKÓW POWIETRZNYCH

Część I
Definicje :

Wysokość ciśnieniowa (Pressure-altitude). Ciśnienie
atmosferyczne, wyrażone w jednostkach wysokości, która
odpowiada temu ciśnieniu według Atmosfery Wzorcowej.

Konwencja Chicagowska

ANEKS 8

ZDATNOŚĆ DO LOTÓW STATKÓW POWIETRZNYCH

Część II Rozdział III ŚWIADECTWO ZDATNOŚCI DO
LOTU

Konwencja Chicagowska

ANEKS 8

ZDATNOŚĆ DO LOTÓW STATKÓW POWIETRZNYCH

Część II Rozdział III ŚWIADECTWO ZDATNOŚCI DO
LOTU

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

DEFINICJE

Statek powietrzny certyfikowany do wykonywania operacji z
jednym pilotem (Aircraft certificated for single-pilot operations).
Typ statku powietrznego, który podczas procesu certyfikacji został
uznany przez Państwo Rejestracji za mogący bezpiecznie wykonywać
operacje lotnicze, będąc pilotowany przez minimum jednego pilota.

Zaświadczenie o zdatności do lotu (Certify as airwortht (to)) .
Zaświadczenie, że statek powietrzny lub jego części po wykonanej
obsłudze technicznej na danym statku powietrznym lub jego częściach,
spełniają bieżące wymogi zdatności do lotu.

Przelot (Cross-country). Lot między punktem startu a punktem
lądowania wg wcześniej zaplanowanej trasy przy użyciu standardowych
procedur nawigacyjnych.

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

DEFINICJE

Plan lotu (Flight plan). Określone informacje dostarczane
jednostkom służby ruchu lotniczego, odnoszące się do
zamierzonego lotu lub do części lotu statku powietrznego.

Czas lotu samolotu (Flight time – aeroplanes). Czas całkowity
od momentu kiedy samolot zaczyna poruszać się w celu startu, aż
do momentu zatrzymania się po zakończonym locie.

Czas lotu śmigłowcem (Flight time – helicopters). Całkowity
czas od momentu kiedy łopaty wirnika śmigłowca zaczynają się
obracać aż do momentu zajęcia miejsca postojowego przez
śmigłowiec i zatrzymania obrotów łopat wirnika.

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

Pilot dowódca (Pilot-in-command). Pilot wyznaczony przez operatora, lub
w przypadku lotnictwa ogólnego, właściciel będący dowódcą odpowiadający za
bezpieczne wykonanie

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

Licencja pilota turystycznego

Ogólne wymagania niezbędne do wydania licencji dla odpowiedniej kategorii samolotu, sterowca,
śmigłowca i pionowzlotów .

• Kandydat powinien mieć ukończone 17 lat.

FCL.215 Egzamin z wiedzy teoretycznej

Osoba ubiegająca się o licencję BPL, SPL lub PPL musi wykazać podczas egzaminów, że posiada
wiedzę teoretyczną odpowiednią dla nadawanych uprawnień w zakresie następujących przedmiotów:
a) przedmioty wspólne:
— prawo lotnicze
— człowiek – możliwości i ograniczenia
— meteorologia
— łączność;
b) przedmioty dotyczące poszczególnych kategorii statków powietrznych:
— zasady lotu
— procedury operacyjne
— osiągi i planowanie lotu
— wiedza ogólna o statku powietrznym
— nawigacja. Kandydat musi posiadać ważne orzeczenie lotniczo-lekarskie klasy 2.

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

Licencja pilota turystycznego

FCL.210.A PPL(A) – wymagane doświadczenie i zaliczenia

a) Osoba ubiegająca się o licencję PPL(A) musi zaliczyć 45 godzin szkolenia w
locie na samolotach, z czego 5 godzin można zaliczyć na szkoleniowych
urządzeniach symulacji lotu (FSTD), w tym co najmniej:

1) 25 godzin szkolenia w locie z instruktorem; oraz
2) 10 godzin czasu lotu samodzielnego pod nadzorem, w tym co najmniej

5 godzin

czasu lotu samodzielnego w lotach nawigacyjnych, z czego co

najmniej 1 lot

nawigacyjny na odległość co najmniej 270 km (150 mil

morskich), podczas którego

należy wykonać lądowania z pełnym

zatrzymaniem na 2 lotniskach innych niż lotnisko

odlotu.

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

Licencja pilota turystycznego

FCL.210.H PPL(H) – wymagane doświadczenie i zaliczenia

a) Osoba ubiegająca się o licencję PPL(H) musi posiadać co najmniej 45 godzin
szkolenia w locie na śmigłowcach, z czego 5 godzin może być zaliczone na
urządzeniu do ćwiczenia procedur lotu i nawigacyjnych (FNPT) lub symulatorze
FFS, w tym co najmniej:

1) 25 godzin szkolenia w locie z instruktorem; oraz
2) 10 godzin czasu lotu samodzielnego pod nadzorem, w tym co najmniej

5 godzin

czasu lotu samodzielnego w lotach nawigacyjnych, z czego co

najmniej 1 lot

nawigacyjny na odległość co najmniej 185 km (100 mil

morskich), podczas którego

należy wykonać lądowania z pełnym

zatrzymaniem na 2 lotniskach innych niż lotnisko

odlotu;

3) 35 z 45 godzin szkolenia w locie należy zaliczyć na tym samym typie

śmigłowca, na

którym ma zostać wykonany egzamin praktyczny.

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

Licencja pilota turystycznego

MED.A.030 Orzeczenia lekarskie
• Uczeń-pilot nie może wykonywać samodzielnych lotów, chyba że posiada

orzeczenie lekarskie zgodne z wymaganiami dotyczącymi odpowiedniej
licencji.

• Posiadacze oraz kandydaci ubiegający się o wydanie licencji pilota lekkiego

statku powietrznego (LAPL) posiadają co najmniej orzeczenie lekarskie na
potrzeby LAPL.

• Posiadacze oraz kandydaci ubiegający się o wydanie licencji pilota

turystycznego (PPL), licencji pilota szybowcowego (SPL) lub licencji pilota
balonowego (BPL) posiadają orzeczenie lekarskie co najmniej 2. klasy.

• Posiadacze oraz kandydaci ubiegający się o wydanie licencji SPL lub BPL,

wykonujący zarobkowe loty szybowcem lub balonem, posiadają orzeczenie
lekarskie co najmniej 2. klasy.

• Jeżeli licencja PPL lub LAPL jest uzupełniana o uprawnienie do odbywania

lotów nocnych, posiadacz licencji musi prawidłowo rozpoznawać barwy

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

Licencja pilota turystycznego

MED.A.040 Wydawanie, przedłużanie i wznawianie orzeczeń
lekarskich

a) Orzeczenie lekarskie jest wydawane, przedłużane lub wznawiane wyłącznie
po przeprowadzeniu wymaganych badań lub ocen lekarskich oraz dokonaniu
oceny sprawności.
b) Pierwsze wydanie
• Orzeczenia lekarskie 1. klasy wydaje centrum medycyny lotniczej.
• Orzeczenia lekarskie 2. klasy wydaje centrum medycyny lotniczej lub

lekarz orzecznik medycyny lotniczej.

• Orzeczenia lekarskie na potrzeby licencji LAPL wydaje centrum medycyny

lotniczej, lekarz orzecznik medycyny lotniczej lub, jeżeli pozwalają na to
przepisy prawa państwa członkowskiego, w którym wydawana jest licencja,
lekarz medycyny ogólnej.

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

Licencja pilota turystycznego

MED.A.045 Ważność, przedłużanie i wznawianie orzeczeń lekarskich
a) Okres ważności
• Orzeczenia lekarskie 1. klasy zachowują ważność przez okres 12 miesięcy.
• Okres ważności orzeczeń lekarskich 1. klasy jest skracany do 6 miesięcy w

przypadku posiadaczy licencji, którzy:

– wykonują lotnicze przewozy zarobkowe pasażerów w ramach operacji w załodze

jednoosobowej i osiągnęli wiek 40 lat;

– osiągnęli wiek 60 lat.

• 3) Orzeczenia lekarskie 2. klasy zachowują ważność przez okres:
• 60 miesięcy, dopóki posiadacz licencji nie osiągnie wieku 40 lat. Orzeczenie

lekarskie wydane przed osiągnięciem wieku 40 lat traci ważność po
osiągnięciu przez posiadacza licencji wieku 42 lat;

– 24 miesięcy dla wieku między 40 a 50 lat. Orzeczenie lekarskie wydane przed

osiągnięciem wieku 50 lat traci ważność po osiągnięciu przez posiadacza licencji
wieku 51 lat; oraz

– 12 miesięcy po osiągnięciu wieku 50 lat.

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

Licencja pilota turystycznego PART – FCL
Egzamin ULC

Osoba wnioskująca zalicza dany test, jeżeli uzyska co najmniej 75 % punktów
możliwych do zdobycia w tym teście. Nie przyznaje się punktów karnych.

2) O ile pozostałe przepisy niniejszej części nie stanowią inaczej, osoba
wnioskująca zdała wymagany egzamin z wiedzy teoretycznej dotyczący
odpowiedniej licencji pilota lub uprawnienia, jeżeli zaliczyła wszystkie
wymagane testy w okresie 18 miesięcy, licząc od końca miesiąca
kalendarzowego, w którym osoba ta po raz pierwszy podeszła do egzaminu.

3) Jeżeli osoba wnioskująca nie zaliczy jednego z testów w 4 podejściach, bądź
jeżeli nie zaliczy wszystkich testów w ciągu 6 sesji lub w okresie, o którym mowa
w ust. 2, musi ona ponownie przystąpić do całego zestawu testów
egzaminacyjnych.
Przed ponownym przystąpieniem do egzaminów osoba wnioskująca musi przejść
dodatkowe szkolenie w ATO. Poziom i zakres potrzebnego szkolenia jest ustalany
przez ośrodek szkolenia w oparciu o potrzeby osoby wnioskującej.

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

Licencja pilota turystycznego PART – FCL
Egzamin ULC

Okres ważności
1) Pozytywny wynik egzaminów z wiedzy teoretycznej pozostaje ważny:

– w przypadku wydania licencji pilota lekkich statków powietrznych,

licencji pilota turystycznego, licencji pilota szybowcowego lub licencji
pilota balonowego, przez okres 24 miesięcy

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

Licencja pilota turystycznego PART – FCL

FCL.045 Obowiązek noszenia i okazywania dokumentów

• W trakcie korzystania z uprawnień wynikających z licencji pilot musi mieć

zawsze przy sobie ważną licencję i ważne świadectwo lekarskie.

• Pilot musi mieć również przy sobie dokument identyfikacyjny ze zdjęciem.
• Na żądanie uprawnionego przedstawiciela właściwego organu pilot lub

uczeń-pilot bez zbędnej zwłoki musi okazać zapis swojego czasu lotu do
celów kontroli.

• Uczeń-pilot musi mieć również przy sobie potwierdzenia wszystkich

upoważnień do wykonania samodzielnych lotów nawigacyjnych
wymaganych na mocy FCL.020(a).

FCL.050 Rejestrowanie czasu lotu
• Pilot musi prowadzić wiarygodny zapis szczegółów wszystkich wykonanych

lotów, zgodny w formie i sposobie prowadzenia z wymogami ustalonymi
przez właściwy organ

Konwencja Chicagowska

ANEKS 1

LICENCJONOWANIE PERSONELU

Licencja pilota turystycznego PART – FCL

FCL.055 Biegłość językowa

a) Przepisy ogólne. Piloci samolotów, śmigłowców, pionowzlotów i sterowców,
od których wymaga się posługiwania radiotelefonem, nie mogą korzystać z
uprawnień wynikających z ich licencji i uprawnień, jeżeli nie posiadają w
licencji potwierdzenia biegłości posługiwania się językiem angielskim lub
językiem używanym w łączności radiowej podczas lotu. Potwierdzenie, o
którym mowa, wskazuje język, stopień biegłości i termin ważności.

http://www.lke.boruh.com.pl

/

Baza pytań LKE (nieoficjalna)
ulc.gov.pl (oficjalna)