L aboratoria badawcze
Współczesnych Fizyków
Wprowadzenie
Laboratorium – to miejsce, gdzie
przeprowadza się tę część badań naukowych,
która wymaga wykonywania wielu
powtarzalnych eksperymentów w ściśle
kontrolowanych warunkach.
Laboratoria przyjmują bardzo różną postać
zależnie od rodzaju eksperymentów, jakie się
w nich wykonuje. Mogą to być niewielkie
pomieszczenia wielkości pokoju mieszkalnego,
jak i ogromne hale o kubaturze zbliżonej do
małych fabryk lub nawet wielkie kompleksy
badawcze wielkości dużego miasta
Laboratoria fizyczne – jest je trudno opisać w skrócie, gdyż mogą to
być zarówno pomieszczenia podobne do laboratoriów analitycznych,
jak i duże hale mieszczące różnego rodzaju aparaturę o znacznych
gabarytach. Ich konstrukcja i rozmiary są silnie uzależnione od
rodzaju prowadzonych badań. Badania z dziedziny fizyki ciała stałego
czy fizyki materiałowej można przeprowadzać w laboratoriach o
niewielkich rozmiarach i przy użyciu aparatury, zajmującej niewielkie
kubatury. Z kolei badania cząstek elementarnych i ich zderzeń
przeprowadza się przy użyciu akceleratorów, których rozmiary mogą
być porównywalne z rozmiarami wielkiego miasta (np. CERN). Warto
odnotować, że typowe rozmiary detektora, których może być kilka lub
kilkanaście w takim laboratorium, to rozmiary małego domu
jednorodzinnego. Można zaryzykować stwierdzenie, że współczesne
laboratoria fizyczne są największymi obiektami badawczymi
budowanymi na użytek nauki i badań podstawowych.
Do najczęściej spotykanych
laboratoriów należą:
Laboratoria Fizyki
materii
skondensowanej
WPROWADZENIE
Fizyka materii
skondensowanej to dział
fizyki zajmujący się
makroskopowymi
własnościami fizycznymi
materii.
Fizyka materii
skondensowanej to dział
fizyki zajmujący się
makroskopowymi
własnościami fizycznymi
materii.
W szczególności fizyka materii skondensowanej
zajmuje się fazą skondensowaną materii, czyli
sytuacjami, w których liczba składników układu
jest bardzo duża oraz oddziaływania pomiędzy
składnikami są silne. Najbardziej znanymi
przykładami materii skondensowanej są ciała
stałe oraz ciecze, gdzie o kształcie układu
decydują oddziaływania elektromagnetyczne
pomiędzy atomami i/lub cząsteczkami
wchodzącymi w skład układu. Bardziej
egzotycznymi fazami są stan nadciekły,
kondensat Bosego-Einsteina, nadprzewodniki
pierwszego i drugiego rodzaju, ferromagnetyk i
antyferromagnetyk.
Fizyka materii skondensowanej jest największym działem
współczesnej fizyki. Wyrosła bezpośrednio z fizyki ciała
stałego, która jest uważana obecnie za główną gałąź fizyki
materii skondensowanej. Sam termin fizyka materii
skondensowanej został zaproponowany przez Philipa
Andersona oraz Volkera Heinego.
Jednym z powodów powstania wspólnej nazwy materia
skondensowana dla, często odległych dziedzin fizyki, jest
fakt, że modele i metody używane w tych dziedzinach są
bardzo podobne bądź wręcz te same. Przykładowo elektrony
przewodnictwa w przewodniku tworzą rodzaj cieczy kwantowej
o bardzo podobnych własnościach jak ciecze złożone z
atomów
Fizyka materii skondensowanej jest największym działem
współczesnej fizyki. Wyrosła bezpośrednio z fizyki ciała
stałego, która jest uważana obecnie za główną gałąź fizyki
materii skondensowanej. Sam termin fizyka materii
skondensowanej został zaproponowany przez Philipa
Andersona oraz Volkera Heinego.
Jednym z powodów powstania wspólnej nazwy
materia
skondensowana
dla, często odległych dziedzin fizyki, jest
fakt, że modele i metody używane w tych dziedzinach są
bardzo podobne bądź wręcz te same. Przykładowo elektrony
przewodnictwa w przewodniku tworzą rodzaj cieczy kwantowej
o bardzo podobnych własnościach jak ciecze złożone z
atomów
Akademia Górniczo-Hutnicza
Imienia Stanisława Staszica w Krakowie
Akademia Górniczo-Hutnicza
Imienia Stanisława Staszica w Krakowie
Badania struktury i własności fizycznych materii skondensowanej
kierownik: Janusz Wolny
Jednostka wiodąca: Katedra Fizyki Materii Skondensowanej
Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
Główni wykonawcy: A. Baczmański, A. Bombik, S. Kaprzyk, A. Oleś, L. Pytlik, W.
Sikora, J. Tarasiuk, J. Toboła K. Wierzbanowski, doktoranci: A. Bartyzel-Kuna, M.
Duda, J. Malinowski, B. Kozakowski, D. Orzechowski, T. Stopa, B. Wiendlocha, S.
Wroński
Cele ogólne badań: 1. Oznaczenie struktur krystalicznych i magnetycznych
związków i zmiany tejże struktury w wyniku przejść fazowych.
2. Rozwój modeli opisujących odkształcenie plastyczne oraz rekrystalizację
materiałów, doświadczalna i teoretyczna analiza naprężeń wewnętrznych w
materiałach, projektowanie materiałów o zadanej anizotropii własności
fizycznych.
3. Badanie układów kwazikrystalicznych oraz o obniżonym w stosunku do
klasycznych kryształów stopniu uporządkowania, z wykorzystaniem
statystycznego opisu takich struktur w oparciu o obserwowane widma
dyfrakcyjne i koncepcję średniej
Badania struktury i własności fizycznych materii skondensowanej
kierownik: Janusz Wolny
Jednostka wiodąca: Katedra Fizyki Materii Skondensowanej
Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
Główni wykonawcy: A. Baczmański, A. Bombik, S. Kaprzyk, A. Oleś, L. Pytlik, W.
Sikora, J. Tarasiuk, J. Toboła K. Wierzbanowski, doktoranci: A. Bartyzel-Kuna, M.
Duda, J. Malinowski, B. Kozakowski, D. Orzechowski, T. Stopa, B. Wiendlocha, S.
Wroński
Cele ogólne badań: 1. Oznaczenie struktur krystalicznych i magnetycznych
związków i zmiany tejże struktury w wyniku przejść fazowych.
2. Rozwój modeli opisujących odkształcenie plastyczne oraz rekrystalizację
materiałów, doświadczalna i teoretyczna analiza naprężeń wewnętrznych w
materiałach, projektowanie materiałów o zadanej anizotropii własności
fizycznych.
3. Badanie układów kwazikrystalicznych oraz o obniżonym w stosunku do
klasycznych kryształów stopniu uporządkowania, z wykorzystaniem
statystycznego opisu takich struktur w oparciu o obserwowane widma
dyfrakcyjne i koncepcję średniej
Projekty w ramach których realizowany jest temat: 1. Działalnośc
statutowa WFiIS (zadanie: Badania struktury i własności fizycznych materii
skondensowanej)
2. Badania własne (habilitacja): J. Tarasiuk
3. Badania własne (doktoraty): A. Bartyzel-Kuna, M. Duda, J. Malinowski, B.
Kozakowski, D. Orzechowski, T. Stopa, B. Wiendlocha, S. Wroński
4. Granty promotorskie: B. Kozakowski, D. Orzechowski, T. Stopa, B.
Wiendlocha,
5. NET European Network: “Network on Neutron Techniques Standarization for
Structural Integrity”
6. Network of Excellence: Complex Metallic Alloys, 6-sty Program Ramowy UE,
(2005-2009)
7. Projekt międzynarodowy (Francja, Polska, Ukraina, Rosja) ECO- "Composees
intermetalliques ayant des proprietes magnetiques et electroniques
singulieres et a potentialites d'applications du massif ves les nanostructures”
8. Programme International de Cooperation Scientifiue (PICS) - No. 3206:
"Developpement et validation de modéles de prévision des evolutions
microstructurales lors de recuits de récristallisation" (Francja),
9. Projekt międzynarodowy (tzw. projekt specjalny 2007-2010; Nr NR 44/N-
COST/2007/0) niewspółfinansowany realizowany w ramach akcji COST P19
„Multiscale modelling of materials”, pt.: Obliczenia ab initio dla materiałów
funkcjonalnych, kryształów, układów nieuporządkowanych,
międzypowierzchni i powierzchni: własności elektronowe, fononowe,
magnetyczne i termoelektryczne
10. Projekt polsko-francuski POLONIUM (2006-2007) J. Toboła, B. Wiendlocha
Pracownia badań strukturalnych
Miejsce usytuowania:
Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Katedra Fizyki Materii Skondensowanej D10
Możliwości badawcze/pomiarowe: Laboratorium dysponuje
dyfraktometrem (XPert) umożliwiający prowadzenie efektywnych
badań struktury materiałów: krystalicznych, amorficznych,
polimerów, cienkich warstw, itp., w temperaturze pokojowej.
Zwierciadło Göbla, w które jest wyposażony dyfraktometr, nie tylko
znacznie zwiększa efektywność pomiarów, ale daje możliwość
prowadzenia pomiarów metodą „grazing incidence”. Prowadzone są
badania naprężeń w materiałach polikrystalicznych.
Mikroskop sił atomowych (Agilent 5500) pozwala prowadzić badania
powierzchni w skali manometrycznej: określić topografię, skład
fazowy oraz powierzchniowy rozkład pola elektrostatycznego i
magnetycznego. Badania mogą być prowadzone w kontrolowanej
temperaturze (od -5oC do 250oC) i atmosferze gazowej lub w cieczy.
Tematy badawcze
realizowane w
laboratorium:
Badania struktury i własności fizycznych
materii skondensowanej
Najważniejsze uzyskane wyniki:
1. Zastosowanie metody analizy symetrycznej do zbadania
wpływu wodorowania międzymetalicznych związków typu
kubicznych faz Lavesa
2. Obliczenia w przestrzeni pędów charakterystycznych
własności związanych z kształtem powierzchni Fermiego dla
układów La-Sr-Mn, znanych ze względu na gigantyczny
magnetoopór.
3. Obliczenia struktury elektronowej dla układu Mo3Sb7
wykazującego silne sprzężenie elektron-fonon, prowadzące
do niestabilności nadprzewodzącej i magnetycznej.
4. Rozwiązanie struktury dekagonalnego kwazikryształu Al-
Ni-Co w przestrzeni fizycznej.
5. Opracowanie i przetestowanie metody wyznaczania
własności plastycznych poszczególnych faz w dwufazowych
materiałach polikrystalicznych na podstawie dyfrakcyjnych
pomiarów neutronowych
chomikuj.pl/Majster19
42