Raport Edgara Faure'a

Uczyć się, aby być

Stworzony przez Międzynarodową

Komisję do Spraw Rozwoju Edukacji
powołaną w 1971 roku, której
przewodniczył Edgar Faure.

Raport Uczyć się, aby być. Zawiera on

informacje o stanie i potrzebach rozwoju
edukacji.

Wyodrębniono w nim trzy elementarne

zasady warunkujące dalszy rozwój

edukacji:

1. Powszechności

2. Elastyczności

3. Ustawiczności

W 1976 XIX Konferencji Generalnej

UNESCO w Nairobi

Podczas Konferencji zdefiniowano także

szereg celów i zadań stawianych edukacji

dorosłych, będących nadal aktualnymi i

ściśle korespondującymi z postulatami

szeroko pojmowanej oświaty ustawicznej, a

także bliskich problemom globalizacji,

integracji europejskiej i rodzącego się dziś

społeczeństwa informacyjnego.

W raporcie Edgara Faure’a zawarte jest 21

propozycji zasad dotyczących nowej polityki
oświatowej. Zasady te mówią o tym, że:

1. Każdy człowiek powinien mieć
możliwość uczenia się przez całe życie
2. Kształcenie – doświadczenie życiowe,
3. Odformalizowanie instytucji,
4. Należy zapewnić szerokie możliwości
wyboru
5. Skuteczność polityki oświatowej i
kulturalnej zależy od strategii
wychowania w wieku przedszkolnym,

6. Nauczanie elementarne,
7. Rozwój kształcenia ogólnego
8. Optymalizacja zawodowa,
9. Wychowawcza rola przedsiębiorstw,
10. Powinno zróżnicować kształcenie na
poziomie wyższym tak, aby instytucje
były zdolne spełnić coraz liczniejsze
potrzeby indywidualne i zbiorowe,
11. Posiadana wiedza, zdolności i
umiejętności powinny stanowić kryterium
przyjęcia do wybranego typu szkoły i na
stanowiska pracy,
12. Oświata dorosłych,
13.Pamiętać trzeba, że kształcenie
dorosłych jest niewielką częścią oświaty ,

14. Samokształcenie
15. Unowocześnienie technologii
kształcenia,
16. wdrażania nowych metod kształcenia,
17. Ustanowienie jednakowego statusu
nauczycieli,
18. Pełne przygotowanie nauczyciela do
roli wychowawcy,
19. Wychowawcy zawodowi i niezawodowi,
20.Miejsce ucznia w życiu szkoły,
21. Odpowiedzialności uczniów

Podstawowym dążeniem powinno być

demokratyzowanie oświaty (zapewnienie
udziału społeczeństwa w decyzjach
dotyczących oświaty i wychowania),
zindywidualizowanie kształcenia
(traktowanie wszystkich podmiotowo), oraz
uzyskanie elastyczności oświaty
(przystosowanie jej do stale zmieniających
się zewnętrznych warunków życia ludzi oraz
ich potrzeb i zainteresowań
intelektualnych).

Postulaty zawarte w tym

raporcie są nadal aktualne i przydatne w
modernizacji oświaty.

Bibliografia:

• Faure E., Uczyć się, aby być, Warszawa 1975,

• Półturzycki J., Raport Edgara Faure’a „Uczyć się,

aby być”, w: Kruszewski Z., Modernizacja edukacji
projekty międzynarodowe, Płock 2008,

• Półturzycki J., Dydaktyka dorosłych, Warszawa

1991.

• Wołoszyn S., Źródła do dziejów wychowania i

myśli pedagogicznej, Kielce 1998

• Z.P. Kruszewski, J. Półturzycki, E.A.

Wesołowska, Kształcenie ustawiczne idee i
doświadczenia, Novum, Płock 2003.