Techniki 25.03.15r.

Skala Bishopa – zaawansowanie szyjki (jak jest przygotowana do porodu)

Skurcze:

Czas trwania skurczu macicy w granicach 20-30 oraz 45-60 i więcej sekund

Skurcze trwające poniżej 20s krótkie, powyżej 45s-długie

Skurcze wydalające co najmniej 4/10min

Rodzaje skurczów:

• ciążowe (fizjologiczne)

  • Alvareza

  • Braxtona Hicksa

• rozwierające

• wydalające

• parte

• okresu łożyskowego

• połogowe

Rozwieranie szyjki macicy u pierwiastek:

• rozpoczyna się od ujścia wewnętrznego i postępuje w kierunku ujścia zewnętrznego, tworzy się lejkowate zagłębienie

• ujście zew, podczas całego okresu rozwierania pozostaje zamknięte

• szyjka ulega skracaniu i dopiero po całkowitym zgładzeniu następuje rozwieranie ujścia zewnętrznego

• rozwieraniu szyjki macicy towarzyszy skąpe krwawienie lub plamienie

Często u wieloródek jest rozwarcie na 1-2 cm (rozwarcie szparowate), szyjka skraca się równocześnie (ujście we z zew)

Badanie wewnętrzne szyjki macicy

Część pochwowa szyjki:

• część pochwowa zachowana (23cm)

• część pochwowa częściowo zgładzona (szyjka skrócona ma 1 cm)

• część pochwowa całkowicie zgładzona (zanikła)

Tak opisujemy w badaniu zewnętrznym szyjkę.

Referowanie pacjentki:

Rodząca lat... (np.18, 40) w ciąży II, 38 tydzień, w wywiadzie poronienie w 16 tygodniu. Obecnie położenie płodu podłużne główkowe, ustawienie II. Wymiary miednicy kostnej prawidłowe. W badaniu wewnętrznym część pochwowa szyjki macicy całkowicie zgładzona, czyli rozwarło się wew ujście, zew zaczęło się rozwierać. Rozwarcie ujścia zew 3 cm, pęcherz płodowy zachowany, szew strzałkowy w wymiarze skośnym, główka ustalona we wchodzie miednicy, wydzielina z dróg rodnych śluzowo-krwista. Czynność skurczowa mięśnia macicy co 3 minuty, skurcze trwają 35s.

Rozwierające się ujście wyczuwamy:

• u pierwiastek jako cienkie, o ostrych brzegach okrągłe

• u wieloródek- jako grube, obrzmiałe i często o nieregularnych brzegach

Pęknięcie pęcherza płodowego o czasie, pod koniec I okresu porodu o czasie (ujście szyjki rozwarte jest zupełnie).

Przedwczesne odpłynięcie płynu owodniowego - zakażenie wstępujące i podwyższenie temperatury ciała. W pierwszej kolejności wysłuchujemy czynność serca płodu, może wypaść część drobna. Jeżeli występuje zwolnienie czynność serca płodu, natychmiast należy zmienić pozycję rodzącej bądź ciężarnej( ucisk pępowiny). Należy zawsze myśleć o możliwości wypadnięcia pępowiny.

Zespół żyły głównej dolnej !

Jeżeli jest zielony płyn owodniowy należy cały czas kontrolować czynność serca płodu.

Stopień zaawansowania główki w kanale rodnym:

1. Główka nad wchodem

   - 3 chwyt Leopolda – możemy poruszać głową, spowodować balotowanie

   - 4 chwyt – czubki palców możemy wprowadzić głęboko w głąb miednicy

2. Główka wstawia się do wchodu

   - ograniczona ruchomość główki we wchodzie

   - część główki można zbadać jeszcze nad wchodem

3. Główka lekko przyparta

   - wewnętrznie: punkt prowadzący główki znajduje się między górną i dolną płaszczyzną spojenia łonowego. Główkę jeszcze ciągle można, zbadać nad wchodem

   - u wieloródek w tym stanie zaangażowania główki można podczas badania przez pochwę swobodnie główkę wypchnąć z miednicy; u pierwiastek najczęściej to się nie udaje.

4. Główka przyparta do wchodu miednicy

   - znaczna część główki zstąpiła do wchodu miednicy, część jej jest wyczuwalna nad wchodem. Wewnętrznie: najniższy punkt – punkt prowadzący – przekroczył płaszczyznę dolnego brzegu spojenia łonowego, jest jeszcze jednak powyżej płaszczyzny międzykolcowej.

   - główka jest unieruchomiona we wchodzie miednicy, ale nie jest ustalona. Jest to sytuacja różna niż w punkcie 5, gdyż główka swoim największym obwodem nie przekroczyła jeszcze linii granicznej.

5. Główka znajduje się we wchodzie miednicy i jest w nim ustalona = główka swoim największym obwodem przekroczyła linię graniczną.

   - główki nie bada się nad wchodem miednicy lub bada się tylko niewielką jej część. Ze względu na silne przygięcie główki można czasami za pomocą 4 chwytu Leopolda wybadać jeszcze część czółka. Potylicy nie można wybadać w żaden sposób. Wewnętrznie: jeśli główka jest na tej wysokości, to punkt prowadzący osiąga płaszczyznę międzykolcową.

6. Główka w próżni

   -na tym poziomie główka nie jest badalna chwytami zewnętrznymi ani do góry, ani od dołu, dostępna jest tylko badaniem przez odbyt lub pochwę

7. Główka na dnie miednicy

   -główka wypełnia teraz całą próżnię miednicy i silnie napiera na mięśnie dna miednicy

Chwyt Scharzenbacha – naciskając końcami czterech palców całej dłoni ( z kierunku kości krzyżowej) na okolicę między końcem kości guzicznej a odbytem, wyczuwamy wyraźnie stojącą na dnie miednicy główkę jako twarde, szerokie miejsce oporu.

Chwyt Da Lee – bocznie od warg sromowych naciskamy w głąb dwoma palcami i wyczuwamy dużą, twardą główkę (jeśli jest na dnie miednicy).

8. Główka w wychodzie

• główka jest w wychodzie miednicy, jeśli ukazuje się w szparze sromu lub w głębi pochwy.

Główka nieustalona

• promontorium i górny brzeg spojenia łonowego jest badalny

• główka balotuje

• punkt prowadzący na wysokości -1, -2 lub -3

• bez problemu można odepchnąć

Główka ustalona

• w badaniu zewnętrznym palce nie stykają się, a potylicę bada się niżej niż czoło

• w badaniu wew punkt prowadzący znajduje się co najmniej na wysokości linii międzykolcowej

• promontorium i kresa graniczna niebadalne

Główka w próżni

• niewielki odcinek główki wystaje ponad spojenie łonowe

• wysokość główki +2 lub +3 cm

• nie wyczuwa się kolców kulszowych, bada się guzy kulszowe

• główka swoim największym obwodem znajduje się w płaszczyźnie próżni (środek spojenia łonowego i środek trzeciego kręgu kości krzyżowej)

Główka w cieni lub na wychodzie

• główka niewyczuwalna nad spojeniem łonowym

• w cieśni – jeśli nie dochodzi do kolców kulszowych

• na wychodzie – gdy nie dochodzi się do guzów kulszowych

• napiera na mięśnie dna miednicy, ukazuje się w szparze sromowej

Układanie rodzącej podczas porodu

• rodzącą układamy na boku odpowiadającym tej części główki, która ma być punktem prowadzącym

Drugi okres porodu

Przed główką płodu jest płyn owodniowy poprzedzający, po urodzeniu płodu odpływa płyn następujący.

Nacięcie krocza – episiotomia

Odpępnienie

• Odpępnienie natychmiastowe – podejrzenie choroby hemolitycznej

• Odpępnienie wczesne – 1-1,5 min od urodzenia

• Odpępnienie późne – po pzejściu do noworodka krwi łożyskowej, czyli po ustaleniu tętnienia pępowiny, ok. 5 min po porodzie

• późne odpępnieniepowoduje dodatkowy przepływ krwi łożyskowej do noworodka, w rezultacie zwiększa się całkowita objętość krwi noworodka o 1/4 – 1/3 objętości

Noworodka oznaczamy przed odpępnieniem.

Choroba hemolityczna noworodka – obrzęk płodu – konflikt serologiczny.