|
ALKANY |
CYKLOALKANY |
ALKENY |
ALKINY |
Węglowodory |
Nasycone |
zw. zbudowane z nasyconego łańcucha wodorowego |
nienasycone |
nienasycone |
Wzór ogólny |
CnH2n+2 |
CnH2n n≥3 |
CnH2n |
CnH2n-2 |
Wiązania |
Sigma |
|
Sigma i pi |
Sigma i pi |
Związki |
Trwałe, małoreaktywne (im więcej at. C w cząst., tym zw. mniej reaktywny) |
W najmniejszych pierścieniach występują największe natężenia, dlatego są one nietrwałe. Najtrwalsze o 5i6 at.C |
Reaktywne ze względu na obecność wiązania Π |
|
|
|
Każdy at. C – ukł. wiązań tetraedryczny i hybr. sp3 |
Wiązanie C=C, jest mniejsze niż C-C |
|
|
|
Pierścienie nie są płaskie |
|
|
Charakterystyczne |
Metan spala się niebieskim płomieniem |
|
1. CH2=CH2+Br2 → CH2-CH2 | | Br Br w wyniku r. addycji woda bromowa odbarwia się (z koloru brunatnego) 2. CH2=CH-CH3 + KMnO4 + H2O → → CH2-CH-CH3 +MnO2↓ +KOH | | OH OH odbarwienie różowego roztworu nadmanganianu potasu; powstaje brązowy osad |
|
|
Reakcja addycji wody → punkt 5. f) |
|||
Reakcje |
Spalania, podstawienia |
Spalania, podstawienia, addycji, polimeryzacji, eliminacji |
Spalania, podstawienia, addycji, polimeryzacji, eliminacji |
Rzędowość – il. atomów węgla, z którymi łączy się dany atom
Homolog – związek, który różni się od drugiego związku grupą CH2
Izomery – mają taki sam wzór sumaryczny, ale inną budowę i nazwę
Izomeria:
konstytucyjna (szkieletowa) – izomery różnią się sposobem położenia w cząsteczce
położenia podstawnika – podstawniki występują przy innych atomach węgla
położenia wiązania wielokrotnego
geometryczna – rodzaj izomerii przestrzennej (stereoizomerii); izomery różnią się przestrzennym położeniem podstawników wokół wiązania podwójnego; warunki: obecność wiązania podwójnego oraz występowanie dwóch różnych podstawników, przy obu at. C
trans – podstawniki po przeciwległych stronach
cis – podstawniki po tej samej stronie
Reakcje:
spalania
podstawienia – zastąpienie at. H, atomem fluorowca (F, Cl, Br, I); zachodzi w obecności światła i ma przebieg wolnorodnikowy (łańcuchowy)
przyłączenia (addycji) – rozerwanie wiązań Π, a każdy at. C przy wiązaniu podwójnych przyłącza jednowartościowy atom lub grupę atomów
przyłączenie fluorowca (F, Cl, Br, I)
przyłączenie fluorowodorów(HF, HCl, HBr, HI)
przyłączenie wody; wymaga katalizatora – kwasu ( → H+)
przyłączenie wodoru; wymaga katalizatora – platyny (→ Pt )
polimeryzacja – łączenie się ze sobą alkenów/alkinów o niewielkich cząst. kosztem rozerwania wiązań podwójnych/potrójnych pod wpływem wysokiej temp. i wysokiego ciśnienia i w obecności katalizatora; powstają wielkie cząst. - polimery
CH2=CH2 → p, T, kat. -[- CH2-CH2 -]-n
etylen (powoduje polietylen (folia opakowaniowa, produkcja plastikowych butelek, dojrzewanie zabawek, błon filmowych)
owoców)
CH≡CH → p, T, kat. -[-CH=CH-]-n
poliacetylen (produkcja sztucznych żył)
eliminacji – odwrotna do addycji
addycja wody w przypadku alkinów:
CH≡CH + H-OH → HgSO4H2SO4 CH2=CH-OH
etenol (zw. Nietrwały)
Enole mają grupę OH przy węglu z podwójnym wiązaniem i ulegają izomeryzacji do aldehydów gr. ketonów.
O
//
izomeryzacja------> CH3-C
\
H
aldehyd octowy – etanal
CH≡C + H-OH → CH2=C-OH
| |
CH3 CH3
propanol
O
//
izomeryzacja------> CH2-C
\
CH3
keton – propanon
Otrzymywanie:
metanu:
ogrzewanie octanu sodu z NaOH
CH3COONa + NaOH →T CH4↑ + Na2CO3
węglik glinu i kwas solny (lub woda)
Al4C3 + 12HCl → 3CH4 + 4AlCl3
alkanów – reakcja Wüvtza:
2CH3Cl + 2Na → CH3-CH3 + 2NaCl
2CH3-CH2-CH2 + 2Na → CH3-CH2-CH2
| | + 2NaCl
Cl CH3-CH2-CH2
CH3Cl + CH3-CH2-Cl + 2Na → CH3-CH2-CH3 + 2NaCl
CH2-CH2-CH2-CH2 + 2Na → CH2-CH2
| | | | + 2NaCl
Cl Cl CH2-CH2
alkenów – reakcja eliminacji:
wody z cząst. Alkoholu; w czasie ogrzewania alkoholu; wymaga katalizatora - AL2O3 (→ AL2O3 , T)
CH2-CH2 → AL2O3, T CH2=CH2 + H2O
| |
H OH
CH3-CH-CH2-CH3 → AL2O3, T CH3-CH=CH=CH3 +H2O
|
OH
cząst. Br, Cl z odpowiedniej dichloro- lub dibromo- pochodnej w reakcji z cynkiem
CH2-CH-CH2-CH3 +Zn → CH2=CH-CH2-CH3 + ZnBr2
| |
Br Br
fluorowodorów (HCl, HBr); wymaga katalizatora – alkoholu i wysokiej temp. do 800C (→alk., 80 st. C)
CH3-CH-CH3 + KOH → alk., 80 st. C CH2=CH-CH3 + KCl + H2O
|
Cl
reakcja depolimeryzacji odpowiedniego polimeru (w czasie jego ogrzewania)
acetylenu – z karbidu, czyli węgliku wapnia (CaO + C → CaC2 + CO)
węglik
CaC2 + 2H2O → HC≡CH + Ca(OH)2
alkinów:
reakcja eliminacji – prowadzona w dwóch etapach ze zw. nasyconego lub w jednym ze zw. Nienasyconego
Reguły:
najwięcej jest tego związku z mieszaninie poreakcyjnej, w którym podstawienie nastąpiło przy at. C o najwyższej rzędowości
Markownikowa – atom H niesymetrycznej cząst. (HCl, HBr, H2O) przyłącza się do tego z węgli, przy podwójnym wiązaniu, przy którym jest już więcej wodoru
Zajcewa – atom H odłącza się od tego at. C, przy którym jest mniej at. H