Jan Galster – książka o Integracji na egzamin
Źródła Prawa UE
Acquis communautaire (ACRIS) – najszersze pojęcie, najbardziej pojemne, jakie możemy odnieść do wszystkich źródeł prawa (obowiązującego i nieobowiązującego, zwyczaje, obyczaje, orzecznictwo trybunałów międzynarodowych i sądów krajowych, itp.) - zespół źródeł, z których wypływają normy prawne w UE
---------------------------
podstawowe segmenty ACRIS:
moc sprawcza, treść związana:
prawo pierwotne
prawo pochodne (stanowione w ramach UE, przez instytucje i organy)
wiążące i niewiążące
wiążące - akty
niewiążące - soft-work (miękkie prawo) – zalecenia, opinie, wewnętrzny regulamin, ogólni,zarządzenie wewnętrzne (instytucjonalne)
źródła prawa ze względu na filar, do którego należą
I - dyrektywy, decyzje
II -
III – rozporządzenia narodowe
z uwagi na podmioty wydające
wewnątrz unijne (ponad krajowe) – były stanowione w byłym pierwszym filarze,przez instytucje unijne
międzypaństwowe,
międzyrządowe – powstają na wskutek umowy międzynarodowej
dwustronne – ugoda
wielostronne – traktaty
jednostronne – decyzja, pewien organ UE wydaje akt prawny bezpośrednio do jakiegoś kraju
--------------------------------
Prawo pierwotne – o charakterze,randze ustrojowej, buduje ustruj UE
traktaty
założycielskie – stworzyły, ukonstytuowały, akty elekcyjne, założycielskie, (rzymskie, paryski + traktat z Mastrich)
modyfikujące/reformujące (z lizbony, nicei, + o fuzji i połączeniu niektórych organów)
akcesyjne – dotyczące rozszerzenia UE, wprowadzają też zmiany w zakresie swobód gospodarczych nowych państw
zasady (ogólne zasady prawa UE)
dotyczące państwa demokratycznego (zasada poszanowania prawa, zasada nie działania prawa wstecz, zasada niewinności oskarżonego jeśli nie udowodniono winy, pierwszeństwo prawa bardziej szczegółowego)
dotyczące praw jednostek (Karta Praw Podstawowych)
Prawo stanowione w ramach codziennego funkcjonowania UE (bieżąco tworzone przez organy i instytucje)
pochodne (wtórne)
– tworzone w ramach danego reżimu, przez organy UE, 288TFUE
(traktat o funkcjonowaniu UE)
zawiera spis aktów prawa
pochodnego:
rozporządzenie
dyrektywa
zalecenie
decyzja
opinia
nie ustawione hierarchiczne. Ważniejsze ze względu na szczegółowość i nowość)
Unifikacja – (rozporządzenia) doprowadzenie do tego, że w każdym państwie członkowskim jest takie samo pewne prawo, o takich samym brzmieniu (wchodzi jak walec na siłę)
Harmonizacja – (dyrektywy) uwzględnianie zdania państw członkowskich co do formy (wiąże co do skutku ale nie wiąże co do sposobu), uwzględniają warunki państw członkowskich (np. „drogi mają być przejezdne” - w Polsce budowa autostrad, w Niemczech postawienie odpowiednich znaków usprawniających ruch) – droga/czas osiągnięcia do celu może być różna, ale skutek, finisz ma być ten sam
Harmonizacja wyczerpująca – zbliżona do unifikacji, gdyż określa sposób osiągnięcia celu
nakreśla się nie tylko cel ale też sposób
klauzura dostępu (dany towar ma być dopuszczony do każdego rynku),
klauzura zakazująca (zakazane są wszelkie czynności utrudniający ten efekt)
Harmonizacja opcjonalna – dyrektywy są wydawane z możliwością nie stosowania (na własną odpowiedzialność)
Harmonizacja minimalna – określenie pewnego minimum, który musi osiągnąć każdy towar, usługa, itd. ale z drugiej strony państwa mogły podnosić standardy w kręgu swojego państwa,ale:
Zasada wzajemnego uznawania – jeśli dany towar jest uznawany za dobrze wyprodukowany, za właściwy, za dopuszczony do obrotu, to automatycznie inne państwa członkowskie też muszą uznawać (np. prawko)
(Casis de Dijon z 1978r. (wino) - Trybunał Europejski uznał, że wino zwożone z Francji do Niemiec, nie musi być dodatkowo testowane i obciążane dodatkowymi opłatami)
zagrożenie: równanie do najniższego standardu – zaniżanie poziomu
nowe podejście do harmonizacji – pewne wspólne standardy w pewnej dziedzinie, gdzie wprowadzone jest bezwzględne minimum, którego nie można przekroczyć (zdrowia i bezpieczeństwa publicznego). Dopóki minimalizowanie standardów nie zagraża zdrowiu czy bezpieczeństwu publicznemu, to uznawać towary innego państwa należy. Jeśli minimum jest przekraczane w sferze bezpieczeństwa i zdrowia publicznego – to drugie państwo ma prawo nie uznać takich uprawnień.
Różnice między dyrektywą a rozporządzeniem:
|
Cel |
Adresaci |
Sprecyzowanie do konkretnego przypadku |
Stosowanie |
Precyzja uregulowań |
Rozporządzenie |
Ujednolicenie |
Państwa i obywatele |
Charakter abstrakcyjny (odnoszą się do nieskończonej liczby przypadków) |
Bezpośrednio (rozporządzenie obowiązuje od razu w każdymkraju członkowskim) |
|
Dyrektywa |
Harmonizacja prawa |
Państwa (ale wskutek orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości adresatami zaczynają byćrównież obywatele) |
Char. Abstrakcyjny -//- |
Implementacja (stosowanie dwustopniowe: 1. UE wydaje dyrektywę 2. Sejm Polski wydaje ustawę nt. dyrektywy //żeby w PL dyrektywa UE zaczęła obowiązywać, w PL musi powstać akt wprowadzający// |
|