Emisja głosu, Wykład 2, 20.10.2010, dr Jurewicz
Ze względu na rodzaj czynności głosowej możemy wyróżnić:
Emisja głosu mówionego ( emisja oracjalna )
Emisja głosu śpiewanego ( emisja kantoralna )
W zależności od tego, kogo dotyczy emisja głosu wyodrębniamy:
indywidualną emisję głosu – poszukiwanie indywidualnej barwy głosu, od której zależy wartość narządu głosowego;
zbiorową emisję głosu – poświęcenie indywidualnej barwy głosu w celu stworzenia zespołowej harmonii wokalnej;
powinna opierać się na prawidłowej technice wokalnej, doskonałej artykulacji i precyzyjnym wykonaniu dźwięków.
Ze względu na sposób prowadzenia głosu:
Emisja kozia ( „ memiczna”)
jest to tzw. emisja becząca, płaska, w której głos wydobywa się z wysiłkiem; jest on osadzony w gardle.
Dźwięki najkrótszą drogą przepływają na wargi, co sprawia, że rezonans znajduje się w gardle. W emisji koziej brakuje rezonansu klatki piersiowej.
Emisja krowia ( „ mumiczna” )
to tzw. emisja mucząca, którą cechuje głębokie, nośne i bogate brzmienie dźwięków. Są one odczuwane na masce. Rezonatory w tej emisji są maksymalnie wykorzystane. Fala dźwiękowa skierowana zostaje na przednią część podniebienia miękkiego i wargi. Wszystkie częstotliwości dźwięku są wzmacniane, dzięki czemu głos jest pełny. Jest to prawidłowa i pożądana emisja głosu.
Cechy prawidłowej emisji głosu
prawidłowa, fizjologicznie i psychicznie właściwa emisja głosu to:
swobodna i elastyczna postawa ciała
rozluźnienie fizyczne całego organizmu i odprężenie psychiczne,
harmonijne i skoordynowane współdziałanie mięśni zaangażowanych w tworzenie głosu
właściwe dozowanie napięć mięśni zaangażowanych w tworzenie głosu i rozluźnienie mięśni nie biorących udziału w tym procesie
estetyczny wygląd twarzy i całej postawy
prawidłowy sposób oddychania
prawidłowy tor oddechowy, umiejętność ekonomicznego operowania oddechem, wydłużona faza wydechowa, podparcie oddechowe
miękki atak głosowy
oczywisty sposób wydobywania dźwięki
mówienie w średnicy głosu – czyli na najbardziej wygodnej i ekonomicznej dla głosu wysokości,
dźwięczność i nośność głosu
swobodna artykulacja i precyzyjna dykcja
modulowanie głosu zapobiegające monotonii w mówieniu
jednolitość głosu i wyrównane rejestry głosowe
indywidualna barwa głosu
możliwość wyrażania emocji w głosie
stwarzanie szerokich możliwości interpretacyjnych i improwizacyjnych
możliwość pracy głosem bez nadmiernego wysiłku organu głosowego.
Prawidłowa emisja powoduje, że nasz głos wywołuje pozytywne wrażenia u odbiorców. Jeśli nas samych boli wydobywanie dźwięków, to również bolesne jest ich odczuwanie przez naszych słuchaczy.