Konflikty międzynarodowe wprowadzenie do teorii i historii
Rozdział V
Zimna Wojna
Początek XX wieku jest to istotny czas dla nas społeczeństwa, gdyż nie doszło wtedy do III wojny światowej, a tylko do zimnej wojny, gdzie incydentalnie odbywały się walki pomiędzy USA, a ZSRR. Zimna wojna jest uznawana za okres trwania silnych wrogich sporów, które nie przeradzały się w otwarty konflikt. Ich agresja była tak intensywna, że spodziewali się zbrojnego starcia mocarstw. Konflikt między państwami sprzymierzonymi zdawał się już być nieunikniony. Ich spór wynikał z dwóch innych ideologii głoszonych przez państwa zwycięskie.
Od 1947-1989r. rozpoczęła się zimna wojna, a pomiędzy 1947-1963 doszło prawdopodobnie do rozmów między Stanami Zjednoczonymi, a Związkiem Radzieckim. W latach 70 i 80, XX wieku dochodziło do kontaktów, gdzie starano się doprowadzić do jakichkolwiek negocjacji na temat kontroli zbrojeń i porozumień rozbrojeniowych.
Koniec zimnej
wojny dobiegł bardzo szybko.
Zimna wojna nabrała formę
wyjątkowości mimo tego, że był to czas trwającego kryzysu i
napięcia, aczkolwiek nigdy nie przybrał stanu otwartego konfliktu
zbrojnego pomiędzy dwoma rywalizującymi supermocarstwami. Zimna
wojna pozwala nam spojrzeć na stosunki międzynarodowe oraz pokazuje
aktywność dwóch dokonanych wyborów w polityce zagranicznej na
temat powstrzymywania i odstraszania rywala.
Jedno z pytań,
które zadajemy dotyczy tego co wywołało zimną wojnę ? Na to
pytanie nie możemy udzielić jednoznacznej odpowiedzi, ponieważ
istnieją trzy ujęcia zimnej wojny. Były to trzy szkoły myślenia
o tych sprawach. Powodowało to iż między politykami i naukowcami
dochodziło do wielkich sporów na ten temat.
Tradycjonaliści twierdzą, że był to Stalin i Związek
Radziecki , a dyplomacja amerykańska miała charakter defensywny,
gdy sowieci byli agresywni i ekspansywni. Z trudem przychodziło
uświadamianie Amerykanom natury zagrożenia przez Związek
Radziecki. Gdy było już po zakończeniu II wojny światowej
Amerykanie zasugerowały utworzenie uniwersalnego systemu
bezpieczeństwa grupowego pod postacią Ogranizacji Narodów
Zjednoczonych. Natomiast Związkowi Radzieckiemu nie zbyt ich
strategia się spodobała, gdyż oni planowali do powiększenia i
umocnienia własnego otoczenia i wpływów w strefie Europy
Wschodniej i tuż po wojnie utrzymywali tam swoje ogromne armie.
Według tezy tradycjonalistów fakty ze strony Związku Radzieckiego
uświadomiły Stanom Zjednoczonym, że są zagrożenia, co rozpoczęło
zimną wojnę.
Rewizjoniści, którzy zapoczątkowali pisać w latach 60 i 60, XX wieku, twierdzili, że do zimnej wojny przyczynił się ekspansjonizm Stanów Zjednoczonych niż Związek Radziecki, ponieważ na końcu II wojny światowej ład międzynarodowy nie był dwubiegunowy. Rewizjoniści są zdania, że Związek Radziecki był dużo słabszy od Stanów Zjednoczonych, gdyż Stany Zjednoczone były w posiadaniu broni neuklarnej. Po utracie 30 milionów ludzi był Związek Radziecki, a przemysł spadł. Rewizjoniści uważali, także, że osobowość Stalina w stosunku do polityki międzynarodowej była zbyt bardzo wyważona, w chinach chciał, aby Mao Ze Donga jeden z komunistów przyjął władzę.
Po zakończeniu II wojny światowej ,Stalina plany ewidentnie koncentrowały się na zaciśnięciu kontroli wewnętrznej. Tak jak już mówili Rewizjoniści, że Związek Radziecki odniósł duże straty nie tylko na ludności, ideologii komunistycznej i przemyśle. Atak Niemiecki na Stalina osłabiła konkretnie jego kontrolę nad własnym państwem. Stalin za wroga przyjął sobie Stany Zjednoczone tylko po to, aby skłaniając ludność by nie ufali obcym w obliczu zagrożenia.
Tylko z tych wiadomości nie dowiadujemy się czy Stalin chciał zimnej wojny. Stalin jedynie czego chciał to pragnął zapewnić sobie odpowiednie bezpieczeństwo od wewnątrz i utrzymać zdobycze Związku Radzieckiego, które zostały uzyskane od układu w 1939r. z Adolfem Hitlerem.
Następnym
okresem były Fazy konfliktu , które można było podzielić na trzy
fazy, które zaczęły się od: 1945-1947-stopniowe formowanie się
zimnowojennych realiów. Do zmian amerykańskiej strategii
przyczyniło się sześć spraw, a jej pierwszą były:
-
działania Sowietów w Polsce i Europie Wschodniej, Drugą kwestią
sporną były gwałtowne wstrzymanie w maju 1945 roku realizacji umów
lend-lease, Trzecia kwestia to poważny problem z Niemcami, Czwartym
problemem była Azja wschodnia, Piątym problemem była bomba
atomowa, szósta kwestia wiązała się z obszarami kolonii we
wschodniej części basenu Morza Śródziemnego i na Bliskim
Wschodzie, gdzie przed II wojną światową duże wpływy mieli
Brytyjczycy. Jak najbardziej z tych sześciu problemów było realne
to, że, mimo tego, że każde z nich wynikał z błędów percepcji.
Faza Druga- 1947-1949-wypowiedzenie zimnej wojny. Do drugiej fazy zimnej wojny doprowadziły wydarzenia w Grecji i Turcji.
Faza Trzecia- 1950-1952- jej apogeum