Wychowanie i edukacja w starożytnej Grecji

Wychowanie i edukację w starożytnej Grecji można sklasyfikować na 2, bardzo różniące się od siebie szkoły: spartańską i ateńską, gdzie pierwsza kładła nacisk przede wszystkim na siłę fizyczną oraz zdolności bojowe a druga na bardziej wszechstronne wykształcenie.

Szkoła spartańska:

O ile dziecko urodziło się zdrowe, Do 7-go roku życia zajmowała się nim rodzina, w innym wypadku zostawało ono porzucane w górach. Już jako niemowlę przyzwyczajano je do samotności i ciemności oraz oduczane płaczu. W wieku 7-mu lat dziecko było przekazywanie władzom, która w szkołach uczyła je dyscypliny, sprawności fizycznej, pisania i czytania, historii Sparty i jej praw, obyczajów. Do szkół chodzili zarówno chłopcy jak i dziewczęta, z tą różnicą, że dziewczęta kończyły edukację w wieku lat 18 a chłopcy 20 oraz dziewczęta mieszkały w domach a chłopcy w koszarach. Męska część młodzieży poddawana była zabiegom mającym na celu nabranie oporności na ból i głód, np. stosowany był mundur raniący skórę oraz posłanie z twardej trzciny. Po ukończeniu edukacji mężczyźni zaczynali służbę wojskową która trwała do 30-go roku życia.

Szkoła ateńska:

Jak w Sparcie, edukacja w szkole zaczynała się po ukończeniu 7-go roku życia. Przedtem, dziecko spędzało czas na beztroskich zabawach. Do szkoły uczęszczali tylko chłopcy – dziewczęta czynności domowych uczyły się pod okiem Matki. Wraz z rozpoczęciem nauki chłopcu przydzielany był pedagog – niewolnik który czuwał nad nauką syna swojego pana. Młody człowiek uczył się pisania i czytania, podstaw rachunków, literatury,geografii, historii, mitologii, etyki, polityki, gry na lutni, śpiewu oraz deklamacji; trenowano również dyscypliny sportowe jak biegi, skoki, zapasy. Po zakończeniu edukacji Chłopcy w wieku 18-20 lat wstępowali do służby wojskowej która trwała 4 lata.