Frankfort-Nachmias C. Nachmias D. Metody badawcze w naukach społecznych, Poznań 2001. Wvd. Zysk i S-ka
Nachmias D – ROZDZIAŁ 5
Metody badawcze w naukach społecznych –Poznań 2001
Rozdział 5 Plany badawcze : eksperymenty
PLAN BADAWCZY TO - program , zgodnie z którym badacz zbiera , analizuje oraz
interpretuje wyniki .Jest to logiczny model wnioskowania pozwalający badaczowi na
wyprowadzenie wniosków dotyczących relacji przyczynowo-skutkowych pomiędzy
badanymi zmiennymi . Określa on czy uzyskane wyniki można uogólnić na większą
populację albo na inne warunki badania .
Plan badawczy to rodzaj projektu kierujący badaczem na różnych etapach badania i
pomagający mu rozwiązać te właśnie problemy .
Klasyczny plan eksperymentalny składa się z dwóch , porównywalnych ze sobą grup :
grupy eksperymentalnej i grupy kontrolnej . Grupa eksperymentalna poddawana jest działaniu
zmiennej niezależnej , grupa kontrolna nie jest poddawana .Przyporządkowywanie osób
badanych czy to do grupy eksperymentalnej , czy do grupy kontrolnej oparte jest na doborze
losowym .Aby ocenić wpływ zmiennej stosujemy dwa rodzaje pomiarów :
-pomiar początkowy , przeprowadzany jest dla wszystkich osób badanych przed
wprowadzeniem zmiennej niezależnej w grupie eksperymentalnej ,
-pomiar końcowy , przeprowadzany jest dla wszystkich osób badanych po zadziałaniu
zmiennej niezależnej w grupie eksperymentalnej.
Klasyczny plan eksperymentalny jest najczęściej wykorzystywany w badaniach
prowadzonych w zakresie biologii i fizyki . Pozwala on zrozumieć logikę wszystkich innych
planów badawczych .
Eksperyment który nazywamy „ Pigmalionem ” , jak i „ Manhattanan Bail Project ” to
eksperymenty pozwalające sprawdzić hipotezę o zależnościach przyczynowo-skutkowych .W
praktyce stwierdzenie przyczynowości wymaga przeprowadzenie trzech niezależnych
operacji : wykazania kowariancji , wyeliminowania relacji pozornych oraz określenia
czasowego porządku występowania zjawisk .
Kowariancja oznacza , że dwa zjawiska są wzajemnie zamienne
pojęcie kowariancji wyrażane jest w postaci miar związku między zmiennymi , czyli korelacji
lub inaczej siły powiązania .
Brak związków pozornych kolejna czynność jest to stwierdzenie , że stwierdzona
kowariancja nie jest związkiem pozornym ,( danego związku nie będziemy traktować jako
pozornego , jeżeli nie istnieje taka trzecia zmienna , za pomocą której można by ten związek
.W badaniach naukowych
2
wyjaśnić ). Jeżeli kontrolujemy efekty oddziaływania wszystkich istotnych zmiennych i
oryginalny związek miedzy dwiema zmiennymi zostanie utrzymany , to związek ten nie jest
związkiem pozornym . Stwierdzenie , że dany związek nie jest związkiem pozornym , stwarza
mocne podstawy wnioskowania , że pomiędzy zmiennymi istnieje relacja przyczynowo-
skutkowa , a stwierdzona kowariancja nie jest wynikiem przypadkowego powiązania między
zmiennymi .
Porządek czasowy polega na wykazaniu , że zakładana przyczyna pojawia się lub zmienia
pierwsza , przed zakładanym skutkiem .
Podstawową cechą planu badawczego jest: możliwość porównywania , manipulowania ,
kontrolowania i uogólniania .Pierwsze trzy cechy są niezbędne kiedy chcemy ustalić
zależności przyczynowo-skutkowe pomiędzy zmienną niezależną i zmienną zależną.
Porównywanie pozwala wykazać istnienie kowariancji , manipulowanie pomaga ustalić
porządek czasowy badanych zjawisk. . Kontrolowanie umożliwia określenie , czy badany
związek nie jest związkiem pozornym . Wymaga ono wyeliminowania czynników które
mogłyby dostarczyć konkrecyjnych wyjaśnień stwierdzonego związku między badanymi
zmiennymi . Czynniki te mogłyby zmniejszyć trafność wnioskowania , że zmienne te są ze
sobą przyczynowo powiązane .Donald Campbell i Julian Stanley nazywali to problemem
trafności wewnętrznej .Uogólnianie natomiast jest związane z ustalaniem zakresu , w jakim
wyniki badań można odnieść do całej populacji lub do innych warunków społecznych .
Czynniki zakłócające trafność wewnętrzna dzielimy na :
1. Czynniki poza planem.
2. Czynniki związane z planem badawczym .
Ad1.Przyczyną tego zjawiska jest powstanie różnic pomiędzy grupą eksperymentalną i
grupą kontrolna , zanim wystąpi operacja badawcza. Jeżeli dwie grupy różnią się między
sobą na początku eksperymentu , to trudno będzie później oddzielić efekt doboru od efektu
oddziaływania zmiennej niezależnej .
Ad 2 .Czynniki obejmują te zmienne , które pojawiły się w trakcie prowadzenia badania i
mogły spowodować zmiany w badanych osobach lub w obiektach oraz zmiany w narzędzi
pomiarowym . Do czynników tych zaliczamy również efekt oddziaływania samego
badania .Podstawowe czynniki związane z planem eksperymentalnym , które mogą wpłynąć
zakłócając na trafność interpretowania zależności przyczynowych na podstawie zebranych
3
danych :
-historia , to zmienna dotycząca wszelkich zdarzeń zewnętrznych pojawiających się w trakcie
badania , które mogą wpłynąć na osoby badane i stworzyć podstawy konkurencyjnego
wyjaśnienia zmian wartości zmiennej zależnej ,
-dojrzewanie , obejmuje procesy biologiczne , psychologiczne lub społeczne . które mogą
–wraz z upływem czasu przyczynić się do powstawania zmian w badanych osobach lub
obiektach . Zmiany te mogą wpłynąć na zmienną zależną i prowadzić do błędnych wniosków,
-utrata osób badanych , to czynniki opisujący problemy związane ze zmniejszeniem próby ,
który powoduje , iż badacz nie jest w stanie zebrać kompletu danych dla wszystkich badanych
przypadków ,
-instrumentacja , opisuje zmiany w narzędziu pomiarowym w okresie między pomiarem
początkowym a pomiarem końcowym ,
-testowanie ,możliwość uwrażliwienia przez pomiar jest podstawowym problemem nauk
społecznych . Sam proces testowania może zmienić badane zjawisko .
-niekorzystne zjawisko artefaktu regresji pojawia się wówczas , kiedy osoby badane zostały
przyporządkowane do grupy eksperymentalnej na podstawie skrajnie wysokich wyników
zmiennej zależnej , uzyskanych przez nie w pomiarze początkowym ,
-interakcje z selekcją , wpływają one w sposób zakłócający na trafność wewnętrzną badań
eksperymentalnych .Czynniki interakcji selekcji z historią wpływa zakłócająco na trafność
planu gdy grupa eksperymentalna i grupa kontrolna zostały wybrane z różnych środowisk .
Interakcja czynnika selekcji z dojrzewaniem pojawia się wtedy , kiedy grupa eksperymentalna
i grupa kontrolna podlegają procesowi dojrzewania w różnym tempie .
3
Rozdział 8
Dobór próby i schematy doboru próby (str.192-208)
Podstawowe pojęcia
Populacja – całkowity zbiór obiektów, danych poddawanych analizie. Populację mogą
stanowic wszyscy mieszkańcy określonej dzielnicy, instytucje ustawodawcze, domy czy
rejestry.
Populacja skończona składa się z przeliczalnej liczby jednostek (np. wszyscy zarejestrowani
wyborcy w danym mieście i w danym roku)
Populacja nieskończona składa się z nieskończenie wielu jednostek (np. nieograniczona
liczba rzutów monetą)
Próba - podzbiór danych pochodzący z populacji i będący podstawą uogólnień na całą
populację
Parametr - wartość określonej zmiennej charakteryzującej populację ( np. poziom
formalnego wykształcenia). Odpowiednik w próbie - statystyka
Podstawowym celem teorii doboru próby jest dostarczanie metod szacowania nieznanych
wartości parametrów na podstawie wartości odpowiednich statystyk.
Aby poprawnie oszacować nieznane wartości parametrów na podstawie znanych
wartości statystyk, należy wcześniej odpowiedzieć na 3 podstawowe pytania: Jak definiujemy
populację? Jaki wybieramy schemat doboru próby? Jaka powinna być wielkość próby?
Jednostka doboru próby – pojedynczy obiekt z populacji, z której będzie pobierana próba
(np. głosujący). Jednostką doboru próby nie zawsze musi być osobą. Może nią być zdarzenie,
miasto czy naród.
Podstawa doboru próby (operat)
Mając zdefiniowaną populację, badacze pobierają próbę, która ma adekwatnie reprezentować
tę populacje. Odpowiednie procedury polegają na pobieraniu próby z podstawy doboru
próby, którą tworzy pełna lista jednostek doboru próby. W badaniach prowadzonych na
mniejszą skalę operat doboru próby może zostać opracowany na podstawie książki tel. czy
spisu mieszkańców danego miasta.
To czy próba okaże się właściwa, zależy głownie od podstawy doboru próby.
Typowe problemy związane z tworzeniem podstawy doboru próby.
• Niepełna podstawa doboru próby. Problem niepełnej podstawy doboru próby
pojawia się wtedy, gdy nie wszystkie jednostki doboru próby, z których składa się
populacja, znalazły się na liście.
• Grupowanie elementów. Problem ten pojawia się wtedy, kiedy jednostki doboru
próby tworzą raczej grupy, niż maja charakter indywidualny.
• Puste elementy spoza populacji.. Problem pustych elementów pojawia się wtedy,
kiedy niektóre z jednostek doboru próby, które nie znalazły się na liście tworzącej
podstawę doboru próby, nie należą do populacji będącej przedmiotem badania.
Schematy doboru próby.
Kolejny problem związany z pobieraniem próby pojawia się wtedy, gdy badacze chcą
skonstruować próbę reprezentatywną. Dana próba uważana jest za próbę reprezentatywną
wtedy, gdy wprowadzane przez badacza wnioski na podstawie badania próby są podobne do
wniosków, które badacz otrzymałby, gdyby przebadał całą populację.
Dobór losowy i nielosowy.
Istotą doboru losowego jest to, że dla każdej jednostki doboru próby wchodzącej w skład
populacji możemy określić prawdopodobieństwo, z jakim jednostka ta może się znaleźć
próbie.
w
W
przypadku
doboru
nielosowego
nie
ma
możliwości
określenia
prawdopodobieństwa włączenia określonego elementu do próby i nie ma gwarancji, że każdy
element może zostać włączony do próby z równym prawdopodobieństwem.
Nielosowe schematy doboru próby
Próba okolicznościowa - to próba, którą tworzą osoby łatwo dostępne.( np.pierwsze
•
200 osób, które badacz spotka na ulicy i które wyrażą zgodę na przeprowadzenie
wywiadu)
•
Próba celowa (ekspercka) - badacze dobierają osoby w sposób subiektywny, starając
się otrzymać próbę, która wydaje się reprezentować populację.
• Próba kwotowa - w doborze kwotowym dobiera się osoby badane ze względu na
takie parametry, jak pleć, wiek, miejsce zamieszkania.
Losowe schematy doboru próby
• Losowanie indywidualne nieograniczone - jest podstawowym sposobem doboru
probabilistycznego i elementem wszystkich bardziej złożonych losowych schematów
doboru próby. W losowaniu indywidualnym nieograniczonym każdy z elementów
składających się na całą populację ma takie same, niezerowe prawdopodobieństwo
dostania się do próby.
•
Losowanie systematyczne polega na wybieraniu każdego K-tego elementu z populacji,
począwszy od pierwszego elementu, który wybrany zostaje w sposób losowy.
Losowanie warstwowe – istota losowania warstwowego jest podzielenie populacji „na
•
grupy w taki sposób, aby elementy należące do jednej grupy były do siebie bardziej
podobne niż elementy należące do populacji jako całość.
• Losowanie grupowe
zwanych grupami i następnie losowaniu określonej liczby grup za pomocą losowania
indywidualnego nieograniczonego lub losowania warstwowego. Wybór grup zależy
od celu badania i dostępnych informacji. Grupami mogą być gospodarstwa domowe,
szkoły, okręgi czy miasta.
polega na wcześniejszym określeniu dużych zbiorowości
Wielkość próby
Próbą jest każdy podzbiór pochodzący z populacji. Podzbiorem jest każdy układ
elementów należących do populacji, który nie obejmuje wszystkich elementów
definiowanych jako populacja.
Rozdział 2 (str. 41 – 53)
BADANIE – PODSTAWOWE POJĘCIA
I. Pojęcia
Język – system komunikacji składający się z symboli oraz zbioru reguł pozwalających na
tworzenie różnych kombinacji tych symboli.
1. Pojęcia – najbardziej istotne symbole języka, zwłaszcza ze względu na związek z
badaniami.
Pojęcie – abstrakcja, symbol, reprezentacja obiektu, jednej z jego właściwości lub
zjawiska behawioralnego. Badacze rozpoczynają swoje badania od utworzenia pojęć jako
rodzaju „stenogramu” opisującego świat empiryczny. Każda dyscyplina naukowa tworzy
własny zbiór pojęć.
2. Funkcje pojęć:
a) są podstawą komunikowania się – poprzez zaakceptowany zbiór pojęć badacze mogą się
zrozumieć.
Pojęcia nie istnieją w rzeczywistości jako zjawiska empiryczne – są symbolami
tych zjawisk. Traktowanie pojęć jak zjawisk rzeczywistych prowadzi do fałszywej
konkretyzacji - błąd polegający na traktowaniu abstrakcji jako rzeczywistości zamiast
jako wytworu myślenia.
b) wprowadzają perspektywę – czyli sposób patrzenia na zjawiska empiryczne. Pojęcia
umożliwiają naukowcom odwoływanie się do wybranego aspektu rzeczywistości
i identyfikowanie go jako wspólnej jakości w różnych przykładach zjawisk świata
rzeczywistego.
c) umożliwiają klasyfikowanie i generalizowanie – naukowcy strukturalizują, kategoryzują,
porządkują swoje doświadczenia i obserwacje w ramach pojęć.
d) są składnikami teorii – definiują treść i własność teorii. Pojęcia powiązane w sposób
racjonalny i logiczny, prowadzą do teorii.
Definicje
II.
- każda dyscyplina naukowa zajmuje się z konieczności własnym słownictwem
- w celu uzyskania jasności i precyzji w stosowaniu pojęć w trakcie badań, naukowcy stosują
2 rodzaje definicji:
1. Definicje pojęciowe – opisują pojęcia poprzez odwoływanie się do innych pojęć.
Pojęcia te można zdefiniować za pomocą innych pojęć i tak dalej.
Definicje pojęciowe zawierają terminy pierwotne i terminy pochodne.
Terminy pierwotne – nie można ich dalej zdefiniować, są określone i jasne, np. kolor,
dźwięk, smak, zapach. Naukowcy i laicy zgadzają się do ich znaczeń, które można
uzmysłowić dzięki wyraźnym przykładom empirycznym. Techniczne zademonstrowanie
terminu (np. opisanie zachowania i określenie go jako strach) stanowi definicje
ostensywną.
Terminy pochodne – można je zdefiniować za pomocą terminów pierwotnych. Terminy
pochodne są wygodniejsze w stosowaniu w porównaniu z terminami pierwotnymi.
Podstawowe własności definicji pojęciowych:
- musi wskazywać na unikatowe własności lub jakości dotyczące tego, co jest
definiowane. Musi włączać wszystkie przypadki, których dotyczy i wyłączać wszystkie
przypadki, których nie dotyczy,
- nie powinna mieć kołowego charakteru, tzn, nie powinna zawierać żadnego elementu
definiowanego zjawiska lub obiektu.
- powinna być formułowana w sposób twierdzący. Definicje jako zdania twierdzące
wskazują na cechy unikatowe definiowanego pojęcia.
- powinna zawierać wyraźne terminy, co do znaczenia, których się zgadzamy.
2. Definicje operacyjne – definicje, które wyposażają pojęcia w odniesienia empiryczne.
Łączą poziom pojęciowo-teoretyczny z poziomem empiryczno-obserwacyjnym. Składają
się ze zbioru procedur opisujących działania, jakie musi podjęć badacz, aby ustalić
istnienie lub stopień istnienia zjawiska opisywanego przez pojęcie. Definiują one, co
robić i co obserwować, aby badane zjawisko stało się częścią doświadczenia badacza i
mogło zostać przez niego zrozumiane. (Np. operacyjna definicja inteligencji odwołuje się
do testu, jaki należy zastosować w celu pomiaru zdolności rozumowania).
Struktura definicji operacyjnych:
Jeżeli dany bodziec (S) wywołuje reakcję (R) w stały sposób dla określonego obiektu, to
obiekt ten ma określoną, dająca się wywnioskować własność (P).
3. Problem odpowiedniości (zgodności)
Pojawią się, kiedy badacze przechodzą z poziomu pojęciowego na poziom empiryczno-
obserwacyjny (lub odwrotnie). Dotyczy on odpowiedniości czy zgodności pomiędzy
definicjami pojęciowymi i definicjami operacyjnymi.
Są to sytuacje, w których definicje operacyjne nie uwzględniają wszystkich
elementów definicji pojęciowych. Np. jeżeli termin „inteligencja” zostanie zdefiniowany
jako „zdolność do abstrakcyjnego myślenia”, a operacyjnie za pomocą testu inteligencji,
to powstanie pytanie o to, jaka jest zgodność między tymi definicjami.
Do ocenianie stopnia służą testy zgodności, nie ma jednak doskonałego kryterium
pozwalającego potwierdzić zgodność. Należy doskonalić definicje operacyjne i
powiększać stopień zgodności między definicjami.
4. Znaczenie teoretyczne – jest bardzo ważne, kiedy nie można zdefiniować pojęć
operacyjnie (nie można ich obserwować bezpośrednio ani pośrednio, np. ego,
podświadomość). Pojęcia operacyjne umożliwiają naukowcom wzajemne powtarzanie
własnych badań, bez nich badacz nie jest pewien czy obserwuje to samo zjawisko, to
prowadzi do niezgodnych wyników badań.
Dlatego powinno się oceniać pojęcia naukowe nie tylko w terminach ich
obserwowalności, ale także w terminach ich znaczenia teoretycznego, ponieważ niektóre
pojęcia mają znaczenie jedynie w kontekście teorii, w której się pojawiły. Np. „ego”
nabiera znaczenia w kontekście teorii psychoanalizy. W ramach danej teorii można
nadawać znaczenie i określać istotność podstawowych pojęć.
Teorie
III.
- jedną z najważniejszych funkcji badań empirycznych jest ich wkład w rozwój i
precyzowanie teorii,
- teoria zwiększa cele nauki,
- teoria oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi (rodzaj konceptualizacji, historia idei, system
logiczno-dedukcujny),
- teoria odnosi się do praktyki, tzn. naukowcy akceptują teorię (i jej praktyczne zastosowania)
wtedy, gdy jej metodologia jest jasno i logicznie wyłożona,
- wiarygodna teoria jest podstawą rzetelnej wiedzy,
- pomagają wyjaśniać i przewidzieć interesujące nas zjawiska i w konsekwencji podjąć
decyzje praktyczne,
- w przeciwieństwie do prac filozofów, są abstrakcjami odzwierciedlającymi określone
aspekty świata empirycznego, mówią one jak i dlaczego zaszło dane zjawisko empiryczne, a
nie, co powinno być.
1. Rodzaje teorii wg Davida Eastona:
a) podział ze względu na zakres:
- makroteorie
- mikroteorie
b) podział ze względu na funkcje:
- teorie dotyczące zjawisk statycznych i dynamicznych
- teorie dotyczące struktur i procesów,
c) podział ze względu na strukturę:
- teorię będące logicznymi systemami myśli silnie ze sobą powiązanych
- teorie będące luźniej zdefiniowanymi zbiorami twierdzeń
d) podział ze względu na poziom (biorąc pod uwagę systemy zachowań, których dotyczą)
można je przedstawić za pomocą skali hierarchii
4 poziomy teorii wg Parsona i Shilsa:
Systemy klasyfikacyjne ad hoc
Taksonomie
Struktury pojęciowe
Systemy teoretyczne
- systemy klasyfikacyjne ad hoc – składają się z arbitralnych kategorii skonstruowanych w
celu uporządkowania i zebrania obserwacji empirycznych. (np. wykorzystywane w
kwestionariuszach ankiet, w przypadku kiedy mamy do wyboru pewne odpowiedzi)
- taksonomie – składają się z systemu kategorii skonstruowanych odpowiednio do obserwacji
empirycznych w taki sposób, że można opisać związki pomiędzy kategoriami. Kategorie
mogą być wewnętrznie powiązane tzn., że odzwierciedlają opisywaną rzeczywistość.
Taksonomie nie dostarczają wyjaśnień natomiast opisują zjawisko empiryczne poprzez
dopasowanie do niego zbioru kategorii.
2 funkcje taksonomii:
1) precyzyjne jej zdefiniowanie pozwala określić jednostkę rzeczywistości empirycznej,
która ma być analizowania oraz wskazuje, w jaki sposób ta jednostka może zostać
opisana,
2) uporządkowuje i inspiruje badania deskryptywne, takie jak badanie rozkładów
empirycznych jednej lub większej liczby kategorii danej taksonomii
rozdział 13. WTÓRNA ANALIZA DANYCH
WTÓRNA ANALIZA DANYCH – odwołuje się do wyników uzyskanych na podstawie analizy
danych zebranych przez innych (np. w naukach społ. posługiwanie się danymi ze spisów
ludności)
powody i korzyści wynikające z wtórnej analizy danych:
1. POWODY NATURY OGÓLNEJ- dane wtórne mogą być jedynymi dostępnymi
danymi (wykorzystują je np. historycy społeczni i polityczni), badacz korzysta
z materiałów dotyczących różnych obszarów i wieków, pozwala to lepiej zrozumieć kontekst
historyczny i lepiej opisać czy wyjaśnić zmiany, dane wtórne wykorzystuje się też
do celów porównawczych (np. uczestnictwo w życiu politycznym ludzi w różnych krajach)
2. POWODY NATURY METODOLOGICZNEJ – a) dane wtórne stwarzają możliwość
replikacji (wyniki badań cieszą się większym zaufaniem, jeżeli powtórzyły się w wielu
badaniach), badacz może wykorzystać dane zebrane przez innych wraz ze swoimi danymi
(zamiast prowadzić wielokrotne badania), b) dostępność danych zebranych w różnym
czasie pozwala stosować longitudinalne plany badawcze, można znaleźć podstawowe dla
siebie dane w badaniach przeprowadzonych lata temu i znaleźć podobne w badaniach
współczesnych, c) analiza wtórna poprawia jakość pomiaru, badany analizuje szczegółowe
wskaźniki, różnorodne zachowania, postawy, ma większe szanse na bardziej wyczerpujące
zdefiniowanie pojęcia, d) korzystanie z danych wtórnych zwiększa wielkość próby, jej
reprezentatywność i liczbę obserwacji, prowadzi do szerszych wniosków, e) dane wtórne
można wykorzystać w metodzie triangulacji, zwiększa to trafność wyników uzyskanych
w danych pierwotnych
3. POWODY NATURY EKONOMICZNEJ – korzystanie z istniejących danych jest tańsze
niż zbieranie nowych
problemy i ograniczenia wtórnej analizy danych:
- dane jedynie w przybliżeniu odpowiadają danym, jakie badacz chciałby wykorzystać
w procesie testowania hipotez,
- trudności z dostępem do istniejących danych,
- problem, gdy badacz nie dysponuje wystarczającymi informacjami w jaki sposób dane
zostały zebrane
SPIS LUDNOŚCI (inaczej enumeracja populacji, pierwszy raz przeprowadzona w Stanach
Zjednoczonych w 1790 r.) – polega na zbieraniu danych demograficznych, opisujących
2
populację na dokładnie zdefiniowanym terytorium, przeprowadzanym na zlecenie agencji
rządowych w określonym czasie i regularnych odstępach. Spis ludności powinien być
uniwersalny i obejmować każdą osobę na danym obszarze.
Spis ludności przeprowadza się w celu ułatwienia rządowi działań dot. polityki wew.
w dziedzinie podatków, poboru do wojska, celowości udzielania pomocy czy wykorzystywania
urzędników.
pełny spis ludności – spis ludności i gospodarstw domowych przeprowadzany co dziesięć lat,
narzędzie badawcze – kwestionariusz,
dane grupuje się w wiązki geograficzne: metropolitarne obszary statystyczne (jedno
hrabstwo lub więcej, cechuje je duże skupienie populacji i okolicznych społeczności
pozostających ze sobą w interakcji), miejsca objęte spisem (gęsto zaludnione okręgi,
które nie mają własnych, prawnie określonych władz), ścieżki spisowe (małe obszary
statystyczne, przeciętna liczba populacji ok.4000)
błędy w spisach ludności:
a) błędy w zakresie – dana osoba lub grupa osób nie zostały w ogóle policzone lub zostały
policzone dwukrotnie,
b) błędy treści – kiedy otrzymane informacje są nieprawidłowe, gdyż osoby badane
udzielają błędnych odpowiedzi
podstawowe dane uzyskane ze spisu ludności
formy danych:
1. drukowane raporty (tabele przedstawiające określone zbiory danych, dotyczą państwa,
stanów, metropolii, miast, hrabstw, osób na danym obszarze),
2. taśmy magnetofonowe (dla użytkowników potrzebujących bardziej szczegółowych
danych lub danych z różnych raportów),
3. mikrofisze (zawierają statystyki, tabele dla zbiorów kwartałów spisowych) ,
4. CD-ROMY (najwygodniejsze, coraz więcej danych gromadzonych w ten sposób)
inne dane:
aktualny sondaż populacji – przeprowadzany co miesiąc na wylosowanej próbie z populacji
Stanów Zjedn. rozumianej nieinstytucjonalnie (z wyłączeniem żołnierzy więźniów, osób
przewlekle chorych), celem jego jest dostarczenie danych dot. bezrobocia i danych
osobowych (wiek, płeć, rasa, stan cywilny, rodzinny, wykształcenie)
sondaż dot. amerykańskich gospodarstw domowych – przeprowadzany co 2 lata w
Stanach Zjedn. za pomocą ankiety, dotyczy wszystkich gospodarstw domowych, warunków
mieszkania, powodów wybrania danego mieszkania, ogólnej jakości życia
3
sondaż na temat wydatków konsumentów – w celu monitorowania zmian w cenach,
ma 3 formy: wywiad kwartalny (przeprowadzany co miesiąc, dot. kosztów utrzymania
poniesionych na 3 miesiące przed wywiadem), sondaż dzienniczkowy (co miesiąc, dot.
kosztów utrzymania przez kolejne dwa tygodnie, informacje są zapisywanie w dzienniczku),
sondaż w miejscach sprzedaży (pozwala zidentyfikować sklepy, które konsumenci
najczęściej odwiedzają)
szukanie danych wtórnych:
1.określić swoje potrzeby- sprawdzić indeksy rzeczowe w archiwach, określić
odpowiednie słownictwo,
2. zaznajomić się- przeszukać indeksy, katalogi, archiwa,
3. nawiązać pierwsze kontakty- z osobami mającymi dostęp do archiwów, zdobyć
informacje na temat korzystania z danych,
4. nawiązać kolejne kontakty- poprosić profesjonalistów o zweryfikowanie uzyskanych
informacji,
5. sprawdzić dostępność- zorientować się o ewentualnych trudnościach w zdobyciu
danych,
6.przeprowadzić analizę podstawową i analizy dodatkowe- jeżeli to konieczne,
po analizie podstawowej postarać się o dodatkowe dane.
podstawowe źródła informacji dla poszukujących
przewodniki, spisy danych archiwalnych i danych
wspomagające badaczy
danych wtórnych – katalogi,
posiadanych przez instytucje
POMIARY NIEINWAZYJNE
pomiar nieinwazyjny (pomiar niereaktywny) – każda metoda zbierania danych, która
wyłącza badacza z badanych interakcji, zdarzeń, zachowań (np. studiowanie powszechnie
dostępnych materiałów archiwalnych) , pomiary takie obejmują działania od analizowania
archiwów do obserwacji, tu np. badanie śladów fizycznych takich jak pomiary erozji
(np. stopień zużycia książek w bibliotece może być wskaźnikiem ich popularności) i
pomiary przyrostu (np. badanie ilości kurzu na urządzeniach jako wskaźnika częstości ich
używalności)
inne pomiary nieinwazyjne:
obserwacja prosta – osoba badająca to bierny obserwator, nie ma wpływu na zdarzenia, nie
ma kontroli nad zachowaniami, 4 typy obserwacji prostej:
1. obserwacja zewnętrznego wyglądu ciała i obserwacja znaków fizycznych- rejestrowanie
wyglądu zewnętrznego( tatuaże, fryzury, ubiór, biżuteria )
4
2. analiza zachowań ekspresyjnych- interpretacja zachowań, obserwacja jak blisko siebie
ludzie stoją, jak często się dotykają, jak często na siebie patrzą , obserwowanie gestów
3. analiza zajmowanych pozycji
się w przestrzeni społecznej,
4. obserwacja zachowań językowych- obserwowanie prowadzonych rozmów i związków
pomiędzy sposobami mówienia
zalety obserwacji prostej – obserwator nie jest odpowiedzialny za sytuacje, można
wykluczyć stronniczość
problemy związane z obserwacją prostą – dane mogą nie reprezentować całej populacji,
obserwator może się okazać stronniczy, badane sytuacje publiczne mogą ograniczyć dostęp
do obserwacji zachowań, wnioski zebrane w obserwacji prostej mogą nie być bezdyskusyjne
fizycznych-
obserwowanie
jak
ludzie
poruszają
źródła danych nieinwazyjnych: dokumenty archiwalne (dokumenty oficjalne-sądowe,
rządowe, wyborcze, informacje z massmediów, dokumenty osobiste- biografie, pamiętniki,
listy)
4
ROZDZIAŁ 4
Problemy etyczne badań w naukach społecznych.
Oszukiwanie jest jednym z elementów postępowania w badaniu i staje się coraz
powszechniejsze, ponieważ ma wiele zalet zarówno metodologicznych, jak i
praktycznych. Badacze często zbierają dane bez wiedzy osób badanych i czasami nie
przestrzegają zasady ochrony i zachowania tajności danych.
Dylemat etyczny polega na tym, że naukowcy stają w obliczu konfliktu pomiędzy
dwoma prawami: prawem badacza do prowadzenia badań i zdobywania wiedzy
oraz prawem osób uczestniczących w badaniach do samookreślenia, prywatności i
zachowania godności. Podjęcie decyzji o nieprowadzeniu badań, ponieważ naruszają
one dobra osobiste osób badanych, to poważne ograniczenie praw badaczy. Decyzja o
kontynuowaniu badań pomimo wątpliwej etycznie procedury (np. oszukiwanie) wiąże
się z pogwałceniem osób badanych.
Wyrażanie zgody jest to decyzja absolutnie niezbędna w sytuacjach, w których osoby
badane są narażone na ryzyko lub utratę wartości osobistych. Osoby badane muszą
wiedzieć , że ich uczestnictwo w badaniach jest zupełnie dobrowolne oraz powinny
wcześniej otrzymać pełną informację o korzyściach, prawach i niebezpieczeństwie
związanym z ich uczestnictwem w badaniach.
Strategia wyrażania zgody polega na:
1. Pełnym wyjaśnieniu zastosowanej procedury i celu, jakiemu ma ona służyć
2. Opisie mogących się pojawić niedogodności oraz rozmiarów rozsądnie
przewidywanego ryzyka
3. Opisie rozsądnie oczekiwanych korzyści
4. Ujawnieniu właściwych procedur alternatywnych, które mogą być korzystne
dla osoby badanej
5. Udzielaniu odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące procedury badawczej
6. Poinformowaniu, że osoba podejmująca decyzję ma wolny wybór i może w
każdej chwili odmówić kontynuowania udziału w badaniach bez jakiejkolwiek
szkody dla siebie.
Kompetencja oznacza, że każda decyzja podejmowana przez osobę odpowiedzialną i
dojrzałą, której udostępniono wszystkie niezbędne informacje jest decyzją właściwą.
Ogólnie rzecz biorąc, ludzie nie są w stanie wyrazić zgody jeżeli mają trudności natury
intelektualnej lub mają kłopoty z samookreśleniem się. Za osoby niekompetentne w
tym sensie uważa się małe dzieci, pacjentów znajdujących się w stanie śpiączki oraz
pacjentów psychiatrycznych.
Dobrowolność oznacza, że osoba zainteresowana powinna mieć rzeczywistą
możliwość wyrażania własnej zgody. Osoba ta powinna znaleźć się w takiej sytuacji,
aby jej decyzja była podjęta zgodnie z jej wolną wolą, bez jakichkolwiek elementów
przymusu, oszustwa, podstępu, nadużycia czy innych form wymuszania.
Zrozumienie czyli przekonanie, że osoby uczestniczące w badaniach wyraziły zgodę
na podstawie właściwej wiedzy o procedurze badawczej, zwłaszcza gdy jest ona
ryzykowna.
Prawo do prywatności jest do wolność jednostki co do wyboru czasu i okoliczności,
i co ważniejsze, zakresu, w jakim chce ona lub nie chce ujawniać swoich postaw,
wierzeń, zachowań i opinii. O prywatności mówi w trzech wymiarach są to:
1. istotność otrzymywanych informacji,
odnosi się do zakresu, w jakim informacje zbierane przez badacza mają
•
charakter prywatny lub potencjalnie zagrażający osobie badanej
2. otoczenie w jakim przeprowadzone są badania
może być od całkowicie prywatnego do w pełni publicznego
•
udzielanie informacji.
3.
możliwość identyfikowania danych personalnych oraz łączenia ich z
•
odpowiedziami udzielonymi przez osoby badane
Anonimowość badacze zapewniają anonimowość poprzez oddzielenie danych o
tożsamości osób badanych od informacji, jakich one udzielają. Osoba badana jest
uważana za osobę anonimową, jeżeli badacz lub inne osoby nie potrafią powiązać
konkretnych informacji z konkretnymi osobami badanymi. Jeżeli zatem informacja
zostanie udzielona anonimowo, a więc badacz nie będzie w stanie powiązać nazwisk z
danymi to tożsamość osoby badanej pozostaje niejawna nawet wtedy, kiedy udzieliła
ona bardzo osobistych informacji.
Poufność oznacza, że informacje identyfikujące osoby badane nie będą upubliczniane.
Opracowano wiele technik, aby zasada poufności nie została naruszona.Są to między
innymi:
1. Usunięcie danych identyfikacyjnych- usunięcie nazwisk, numeru ubezpieczenia
lub adresu
Wprowadzenie szerokich kategorii dla danych, np. posługiwanie się
2.
województwem zamiast miastem, rokiem urodzenia zamiast konkretnej daty
urodzenia
3. Grupowanie danych- tj. budowanie na podstawie danych indywidualnych
obrazu „ osoby przeciętnej” i udostępnianie tych danych zamiast danych
surowych.
4. Wprowadzenie błędu- rozmyślne wprowadzenie błędu do danych
indywidualnych i pozostawienie bez zmian danych pogrupowanych.
Kodeks etyczny tworzone są one po to, aby w zasadach postępowania uwzględnione
zostały specyficzne problemy i zagadnienia, z jakimi naukowcy mogą się spotkać w
badaniach prowadzonych w ramach określonej dyscypliny. Kodeksy uwrażliwiają
badaczy na ciążące na nich zobowiązania, a także zwracają uwagę na tę problematykę,
w ramach której istnieje pełna zgoda co do obowiązujących zasad etycznych
postępowania. Są one pomocne, ponieważ określają i wyjaśniają co jest dopuszczalne,
a co jest zakazane w badaniach naukowych..
ROZDZIAŁ 3
PODSTAWOWE ELEMENTY PROCESU BADAWCZEGO
1. PROBLEMY BADAWCZE- bodźce intelektualne wywołujące reakcję w
postaci badań naukowych. Nie wszystkie bodźce intelektualne mogą być badane w sposób
empiryczny i nie każde ludzkie zachowanie jest sterowane wiedzą naukową. Podstawowych
założeń przyjmowanych w nauce nie da się badać empirycznie. Nie są one dowiedzione i nie
da się ich dowieść. Proble-my, których nie można empirycznie uzasadnić (tzn. nie można
zidentyfikować z obserwowalnymi zachowaniami), lub te, które dotyczą subiektywnych
preferencji, wierzeń, wartości czy upodobań, nie poddają się badaniom empirycznym. Aby
problem badawczy był empirycznie uzasadniony, musi zostać w sposób jasny i dokładny
sformułowany. Brak jasności i dokładności może prowadzić do niejasnych wyników, które
mogą być sprzecznie interpretowane.
Formułując problem, badacz musi rozważyć jednostki analizy, tj. określić, jakie
są podstawowe elementy badanego zjawiska. Jednostka (czy poziom analizy warunkuje
wybór planu badawczego, metod zbierania danych oraz metod analizy danych. Abraham
Kapłan nazwał problem wyboru jednostek analizy problemem umiejscowienia. Problem
umiejscowienia można opisać jako wybór podstawowego przedmiotu badań w naukach
behawioralnych, przestrzeni cech do jego opisu i struktur po-jęciowych, w ramach których
będą formułowane hipotezy dotyczące tego przedmiotu.
Kiedy badacz dokonał już wyboru, musi dosto-sować procedury badawcze, zwłaszcza poziom
i zakres uogólnień oraz sformułowań teoretycznych tak, aby były one zgodne z wybranymi
jednostkami analizy.
Dwa rodzaje błędów, których badacze powinni być świadomi:
Błąd ekologizmu- wyprowadzanie wniosków o jednostkach bezpośrednio z wyników
utrzymanych dla grup, społeczeństw czy narodów.
Błąd indywidualizmu- wyprowadzanie wniosków o grupach, społeczeństwach czy
narodach bezpośrednio z danych dotyczących zachowań jednostek.
2. ZMIENNE
Pojęcia są abstrakcjami odzwierciedlającymi zjawiska empiryczne. Aby przejść z poziomu
pojęciowego na poziom empiryczny, pojęcia muszą zostać przekształcone w zmienne. To
właśnie w postaci zmiennych pojęcia są uwzględniane w hipotezach badawczych. Pojęcia
są przekształcane w zmienne poprzez ich zamianę lub prze-kształcenie w zbiór wartości.
Zmienna- właściwość empiryczna mająca dwie lub więcej wartości. Jeżeli badana przez nas
właściwość może przybierać różne wartości, to możemy ją potraktować jako zmienną.
Zmienna, która ma tylko dwie wartości, nazywana jest zmienną dychotomiczną.
Rodzaje zmiennych:
■ Zmienna zależna (zmienna kryterialna)- zmienna, którą badacz stara się wyjaśnić.
■ Zmienna niezależna (zmienna wyjaśniająca, zmienna predykcyjna)- zmienna, która
powoduje zmiany wartości zmiennej zależnej.
■ Zmienna kontrolna- zmienna używana przez badaczy do sprawdzania możliwości, że
związek pomiędzy zmienną zależną i zmienną niezależną jest związkiem pozornym- innymi
słowy, może zostać wyjaśniony jedynie przy obecności innej zmiennej niż tych, które
uwzględniliśmy w hipotezie badawczej. Związek nie jest związkiem pozornym jeżeli wpływ
innych zmiennych zostanie wyeliminowany (lub będzie kontrolowany), a związek pomiędzy
zmienną zależną i zmienna niezależną będzie nadal obserwowany. Posługując się zmiennymi
kontrolnymi, badacz może się upewnić, że pomiędzy zmiennymi istnieje rzeczywiste,
przyczy-nowe powiązanie, takie jak to zostało określone w hipotezie, i że obserwowany
związek nie wynika z innego, nie zakładanego związku z innymi zjawiskami
■ Zmienna ciągła- zmienna, która nie ma określonej swojej minimalnej jednostki, np.
długość.
■ Zmienna dyskretna- zmienna, która ma swoją minimalną jednostkę, np. liczba dzieci w
rodzinie.
Rozróżnienie na zmienne zależne i zmienne niezależne ma charakter analityczny i odnosi się
jedynie do celu badania. W świecie rzeczywistym zmienne nie są ani zależne, ani niezależne:
to badacz decyduje, jak je interpreto-wać, a decyzja ta wynika z celu badania. Zmienna
niezależna w jednym badaniu może się stać zmienną zależną w innym. Ten sam badacz,
biorąc udział w różnych projektach badawczych, może klasyfikować tę samą zmienną w
różny sposób.
3. ZWIĄZKI w badaniach naukowych to zawsze związki pomiędzy dwoma zjawiskami.
Jeżeli powiemy, że zmienna X i Y są ze sobą powiązane, to mamy na myśli, że istnieje coś
wspólnego dla tych obu zmiennych.
Współzmienność (inaczej kowariancja)- przyjmując w badaniach empirycznych, że istnieje
związek po-między dwiema czy więcej zmiennymi, zakładamy tym samym, że wartości
jednej zmiennej będą się zmieniać wraz ze zmianami wartości innych zmiennych.
Rodzaje związków:
Dwie zmienne są ze sobą powiązane, jeżeli zmiany wartości jednej zmiennej powodują
systematyczne zmiany wartości drugiej.
• Kierunek związku- mamy na myśli to, czy jest on dodatni (pozytywny) czy
ujemny (negatywny).
- Związek dodatni- wraz ze wzrostem wartości jednej zmiennej rosną także
wartości drugiej.
- Związek ujemny- wraz ze wzrostem wartości jednej zmiennej wartości drugiej
maleją. Wysokie wartości jednej zmiennej są powiązane z niskimi wartościami
drugiej.
•
Siłą związku- zakres, w jakim zmienne współzmieniają się dodatnio lub ujemnie.
Związek doskonały (idealny)- największa możliwa siła związku. Jeżeli
związek pomiędzy dwiema zmiennymi jest związkiem doskonałym, to wartość
jednej lub więcej zmiennych niezależnych dokładnie wyznacza wartość
zmiennej zależnej.
Najmniejsza siła związku (związek zerowy)- w ogóle nie ma
współzmienności pomiędzy wartościami zmiennej zależnej i zmiennej
niezależnej. Oznacza to, że zmienne te nie są ze sobą powiązane. Zmiany
wartości jednej zmiennej nie wpływają na zmiany wartości drugiej zmiennej.
4. HIPOTEZY zaproponowane przez nas odpowiedź, jakiej można udzielić na pytanie
badawcze. Wyrażane są w postaci jasno określonego związku pomiędzy zmienną zależną
i zmienną niezależną. Hipotezy to proponowane odpowiedzi, ponieważ zostaną one
zweryfikowane dopiero po przeprowadzeniu badań empirycznych. Budując hipote-zę, badacz
nie wie, czy zostanie ona potwierdzona czy nie. Najpierw hipotezy tworzy-my, a potem
je weryfikujemy. Jeżeli hipoteza zostanie odrzucona, to należy zbudować następną; jeżeli
hipotezą zostanie przyjęta, to będzie ona włączona do wiedzy naukowej.
Hipotezy można wyprowadzać dedukcyjnie- z teorii, indukcyjnie na podstawie obserwacji,
czy intuicyjnie, albo łącząc elementy tych sposobów.
Cechy charakterystyczne hipotez badawczych:
■ Hipotezy muszą być jasno sformułowane. Badacz musi zdefiniować pojęciowo i
operacyjnie wszystkie zmienne.
■
Hipotezy są konkretne. Badacz określa, jakie są oczekiwane związki pomiędzy
zmiennymi w terminach kierunku (dodatni czy ujemny) i warunków, w jakich dany związek
będzie zachodził.
■ Hipotezy są sprawdzalne za pomocą dostępnych metod. Ocena hipotezy zależy od tego.
czy istnieją odpowiednie metody pozwalające na jej przetestowanie.
■ Hipotezy naukowe są pozbawione elementów wartościujących. Ponieważ badania w
naukach społecznych dzieją się w społecznym otoczeniu, badacz musi być świadomy własnej
stronniczości i starać się uczynić ją jawną.
5. ŹRÓDŁA INFORMACJI O BADANIACH I HIPOTEZACH NAUKOWYCH
Można korzys-tać z:
- teorii,
- bezpośrednich obserwacji,
- własnej intuicji, traktując każdy z tych sposobów niezależnie lub je łącząc.
ROZDZIAŁ 1
Nauka od łac. Scire – wiedzieć
3 sposoby zdobywania wiedzy
- odwołujący się do autorytetu
- odwołujący się do wiary
- racjonalny
Model oparty na autorytecie
Poszukiwanie wiedzy przez odwoływanie się do osób, które z powodów politycznych lub
społecznych uznaje się za źródło tej wiedzy. „Zdolność generowania wiedzy przypisywana
jest autorytetom społ. i polit.”
Model oparty na wierze
Wiedza wśród autorytetów ponadnaturalnych (wróżbici, wyrocznie, media). Wykorzystuje się
tu ceremonie, rytuał. Duże zapotrzebowanie na taką wiedzę w syt. depresyjnych .
Model racjonalny
Wiedza zdobywana przez odwołanie się do reguł i logiki
Założenia racjonalizmu:
- możliwość poznania niezależnie od zjawisk dostępnych obserwacji
- wiedza jest niezależna od mojego osobistego doświadczenia
Dotyczy wiedzy zasadniczo możliwej, logicznej, dopuszczalnej.
Logika- nauka normatywna- sformułowanie kryteriów odróżniania naukowych pytań od
nienaukowego myślenia.
Matematyka- ucielaśnienia racjonalizmu. Skłąd i twierdzenia uniwersalne, trafne, pewne,
niezależne od świata empirycznego.
Tautologia- twierdzenia, które są prawdziwe tylko na mocy ich formy logicznej.
Epistemologia- badania podstaw wiedzy, zajmuje się przesłankami koniecznymi do
prowadzenia naukowej dyskusji, rolą tych przesłanek.
Podstawowe założenia przyjmowane w nauce
Natura jest uporządkowana
regularność i porządek w rzeczywistym świecie
każda zmienna ma swój schemat
rzeczywistość w nauce skąda się z emiprycznie obserwowalnych obiektów, zdarzeń-
istniejacych bez względu na ludzką interwencję
Natura jest poznawalna
2.
- ludzie są częścią natury na tyle na ile są nią inne obiekty
- te same metody do badania siebie i innych zjawisk
- powtarzlność zjawisk
- człowiek poznaje siebie i innych
3. Wszystkie naturalne zjawiska mają naturalne przyczyny
- jest to skrótowy opis rewolucji naukowej
- \podejście naukowe w opozycji do wyjaśnień ponadnaturalnych
4. Nic nie jest doweidzione samo w sobie
- wiedza naukowa nie jest prawdziwa sama w sobie
- prawdziwość wiedzy musi być obiektywnie doświadczona
1.
-
-
-
sceptyczne i krytyczne myślenie naukowe
5 Wiedza jest wyprowadzana z nabywanego doświadczenia
nauka musi być empiryczna jeśli ma być zrozumiana
wiedza jest produktem naszego doświadczenia
obserwowanie nie jest prawdziwe samo w sobie ani wolne od terminów
6 Wiedza przewyższa ignorację
wszelka wiedza ma charakter względny i się zmienia
prawda w nauce zawsze zależy od dowodów, metod i teorii
prawda dopuszcza modyfikację
-
5.
-
-
-
6.
-
-
-
Cele nauk społecznych
Cele podstawowe: dostarczenie dającej się zweryfikować wiedzy, która pomaga wyjaśnić,
przewidzieć i zrozumieć zjawiska empiryczne.
1.Wyjaśnienie naukowe
cel naukowców- znalezienie ogólnego wyjaśnienia dla danego zjawiska. Od czasów Huma
wyjaśnienie opisuje syt., gdzie jedno zjawisko jest wyjaśniane przez drugie, przez odwołanie
się do praw ogólnych. A te tworzą podstawy wyjasnienia konkretnych zjawisk.
Wg R.Braithwaite’a „ funkcją nauki jest ustaleni praw ogólnych, dot. Zdarzeń empirycznych
lub zachowań obiektów.”
C. Hempel- wyjaśnianie dedukcyjne i probalistyczne
Dedukcyjne- wymaga:
uniwersalnych generalizacji
-
ustalenia warunków w jakich te generalizacje są prawdziwe
-
zdarzenia które mają zostać wyjaśnione
-
reguł logiki formalnej
-
Przesłanki prowadzą do wniosków. Dane zjawisko wyjaśniamy przez wyprowadzenie z
prawa ogólnego.
Jest to najmocniejszy rodzaj wyjasniania, bo wnioski są tu zawsze prawdziwe jeżeli
prawdziwe są przesłanki.
Probalistyczne- zjawisko, które ma zostać wyjaśnione zostało powiązane z jego
wcześniejszymi przejawami.
arytmetyczny stosunek jednego zjawiska do drugiego (n procent z X=Y) lub jest
uogólnieniem wyrażającym jakieś tendencje. Wnioski nie mogą być wyprowadzane z
absolutną pewnością.
2.Przewidywanie- taka umiejętność to podstawowa cecha myślenia naukowego. Jeśli wiedza
To wyjaśnienie odwołuje się do uogólnień wyrażających
nie jest dostateczna to niemożliwe jest przewidywanie.
Przewidywanie może okazać się nietrafne gdy
prawo lub generalizacja nie są prawdziwe
-
przyczyny zostały źle zinterpretowane
-
Przewidywanie to odwrotność wyjaśniania.
Struktura logiczna jest wyjaśniania jest identyczna struktura przewidywania. Różnica tkwi w
perspektywie naukowców.
3. Rozumienie-Verstehen
oparte na empatii
-
Wg tradycyjnego rozumienia słowa Verstehen nauki przyrodnicze i społeczne tworzą dwie
odmienne dziedziny wiedzy, przez naturę właściwego dla nich przedmiotu badawczego.
Rozumienie predyktywne- (empiryzm logiczny)- wiedzę obiektywną można uzyskać w
naukach społecznych, przez badanie świata społ. i przyrodniczego używając nawet tych
samych reguł metodologicznych.
Rola metodologii
Metodologia nauk to system jasno określonych reguł i procedur do których odwołują
się badania. To system samokorygujący, Twierdzenie musi być logicznie udowodnione.
Dowód musi być przemyślany oraz sprawdzony za pomocą wnioskowania. Dzięki metodom
metodologia jako nauka jest systemem samokorugującym.
Metodologia dostarcza reguł komunikowania, ułatwia komunikowanie się badaczy, których
ma łączyć wspólne doświadczenie.
Replikacja- chroni przed niezamierzonymi błędami, jest powtarzaniem badań w taki sam
sposób.
Metodologia dostarcza reguł wnioskowania
Głównym narzędziem podejścia naukowego jest logika (system reguł wnioskowania
pozwalający na wyprowadzenie rzetelnych wniosków z obserwowanych faktów).
Metodologia wymaga kompetentnego logicznego wnioskowania.
Metodologia dostarcza reguł intersubiektywności
Wyjaśnia akceptowane kryteria empirycznej obiektywności – prawdy oraz metody i techniki
jej weryfikacji. Obiektywność zależy od weryfikacji.
Intersubiektywność- wymiana inf. Wśród naukowców, dotyczących wyników i faktów jest
konieczna.
Prawdziwość twierdzenia wynika z doświadczenia, trafność z jego wewnętrzenj zgodności
lub zgodności z innymi twierdzeniami.
Bycie intersubiektywnym oznacza, ze wiedza i metodologia muszą być komunikowalne.
Rewolucja naukowa
Metodologia jest normatywna, bo żąda zgodności z jej zasadami. T. Kuhn wprowadził
rozróżnienie między nauką normalną a rewolucyjną.
Normalna- rutynowa weryfikacja teorii dominującej w danym momencie hist. Paradygmaty
są ściśle powiązane z koncepcją nauki normalnej. „ pewne akceptowane wzory współczesnej
praktyki naukowej (prawa, teorie...) tworzą model, z którego wyłania się jakaś tradycja
badań.” Naukowcy, których badania wywodzą się z powielanego paradygmatu, są
psychologicznie podporządkowani tym samym regułom, normom praktyki naukowej.
Paradygmaty są konieczne, bo bez nich nie mogły by być realizowane działania zespołowe.
Kuhn widział naukę rewolucyjną jako nagły rozwój konkurencyjnego paradygmatu. Zmiana
paradygmatu to rewolucja w nauce. Odrzucenie aktualnego paradygmatu zaczyna się od
próby jego weryfikacji. Wg Kuhna brak zgodności paradygmatu z wynikami badań to
anomalie. Tworzy się paradygmat konkurencyjny i konflikt wśród naukowców. Po akceptacji
wszystko wraca do normy i działań typowych dla nauki normatywnej. Okres konfliktu to
często bezcelowe badania i przypadkowe odkrycia.
Wg Kuhna może nie być logiki odkrycia a jedynie jego kontekst socjopsychologiczny,
ścieranie się naukowców.
Wg Poppera naukowcy powinni tworzyć „społeczeństwa otwarte”, w których nie ma
dominującego paradygmatu. Nauka powinna być w stanie ciągłej rewolucji, krytyka istotą
działań naukowych, bo inaczej naukowcy stają się więźniami własnego paradygmatu.
Konteksty działalności naukowej:
- uzasadniania- odnosi się do działań badaczy podejmowanych wtedy, gdy próbują
oni weryfikować w sposób logiczny i empiryczny twierdzenia nauki. Metody nauki
określają logikę uzasadniania.
Odkrycia- nie są ograniczone przez metodologię. Metody nie powinny być traktowane
-
jako przewodniki. Istotne są twórczość, intuicja, wyobraźnia.
Proces badawczy- całościowy schemat działań, które podejmują naukowcy w celu
wytworzenia wiedzy, to paradygmat naukowych dociekań.
Wiedza naukowa oparta na wnioskowaniu i doświadczeniu.
Cykliczna natura procesu badawczego to jego bardzo istotna cecha. Jest procesem
samokorygującym. Badacze testują wstępne wnioski empirycznie i logicznie.
Podsumowanie
Czynnikiem jednoczącym naukę jest jej metodologia, a nie jej przedmiot ba-dania.
1.
To założenia, na których opiera się metodologia, odróżniają podejście na-
ukowe od innych sposobów zdobywania wiedzy.
W podejściu naukowym przyjmuje się następujące założenia: natura jest
2.
uporządkowana, natura jest poznawalna, zjawiska naturalne mają naturalne przyczyny,
nic nie jest oczywiste samo w sobie, wiedza jest wyprowadzana z nabytego do-
świadczenia, wiedza nie jest pewna, a jednak przewyższa ignorancję.
Metodologia podejścia naukowego służy trzem podstawowym celom: dostar-
3.
cza reguł komunikacji, reguł wiarygodnego wnioskowania oraz reguł intersubiektywności
(możliwości dzielenia się wiedzą). Te trzy systemy reguł pozwalają nam
zrozumieć, wyjaśnić i przewidzieć własne zachowania i własne środowisko w spo-sób, w
jaki inne sposoby gromadzenia informacji (oparty na autorytecie, wierze i rozumie) nie są w
stanie tego uczynić.
4. Podejście naukowe dostarcza wiedzy, która może zostać zweryfikowana za-równo na
drodze wnioskowania, jak i poprzez odwołanie się do dowodów dostar-czanych przez
zmysły. Metoda naukowa wymaga ścisłego respektowania zasad lo-giki i obserwacji. Owo
respektowanie jest wrogiem myślenia dogmatycznego, po-nieważ proces badawczy jest
cykliczny i samokorygujący. Racjonalna krytyka powinna się stać sercem przedsięwzięć
naukowych, a nauka powinna się znajdować w stanie ciągłej rewolucji. Społeczności
naukowców, podobnie jak inne grupy profesjonalistów, są zaangażowane w wewnętrzną
walkę o władzę, która nie zawsze sprzyja postępowi nauki. Walka o władzę jest nieunikniona.
Twierdzenia nauki są, ostatecznie akceptowane, jednak w takim zakresie, w jakim spełniają
postulaty me-todologii nauki.
Rozdział 10 (strony 240-252) – BADANIA SONDAŻOWE
METODY ZBIERANIA DANYCH SONDAŻOWYCH :
I. ANKIETA POCZTOWA – metoda zbierania danych bez pośrednictwa
ankietera.
1. Zalety ankiety pocztowej :
Niski koszt w porównaniu z innymi metodami – szczególnie widoczne
w przypadku, gdy badana populacja jest rozproszona na dużym obszarze. Metoda
ta nie wymaga wyszkolonego zespołu ankieterów. Koszty obejmują planowanie,
dobór próby, powielanie, wysyłanie i dostarczanie kopert zwrotnych. Również
przetwarzanie i analizowanie danych jest łatwiejsze i tańsze w porównaniu z innymi
metodami sondażowymi.
Obniżenie błędu stronniczości – źródłem mogą być indywidualne cechy
ankieterów i zróżnicowanie ich umiejętności.
Większa anonimowość – ankiety zapewniają wysoki stopień anonimowości.
Jest to szczególnie istotne w przypadku pytań dotyczących drażliwych tematów.
Udzielanie przemyślanych odpowiedzi i możliwość konsultacji – respondenci
mają czas, aby się zastanowić nad odpowiedzią i odwołać do innych źródeł.
Dostępność – ankiety pozwalają na zbadanie, po niskich kosztach, prób osób
rozproszonych na dużym obszarze geograficznym.
2. Wady ankiety pocztowej :
Wymaga prostych pytań – ankieta wymaga prostych, jasno sformułowanych pytań
i czytelnych instrukcji.
Brak możliwości sondowania – odpowiedzi muszą być traktowane jako ostateczne.
Ankieta nie zapewnia badaczom możliwości sondowania respondentów, w celu
uzyskania dodatkowych informacji.
Utrata kontroli nad tym, kto udziela odpowiedzi – badacz nie może kontrolować,
kto wypełnia ankietę.
Niski odsetek odpowiedzi – odsetek odpowiedzi to procent respondentów w próbie,
którzy zwrócili wypełnione ankiety. Odsetek odpowiedzi w badaniach pocztowych
waha się w granicach od 20 do 40%. Osoby, które nie udzieliły odpowiedzi są to
często osoby gorzej wykształcone, od osób które udzieliły odpowiedzi. Ponadto
mają problemy ze zrozumieniem pytań, często są to osoby starsze, nie potrafiące
sformułować odpowiedzi lub osoby bardzo ruchliwe, które trudno zlokalizować.
Tym samym grupa respondentów nie jest dobrą reprezentacją zdefiniowanej
wyjściowo przez badacza populacji.
3. Czynniki wpływające na odsetek odpowiedzi w badaniach pocztowych :
Sponsoring – sponsorowanie badań wpływa motywująco na respondentów.
Badacze powinni umieszczać informacje o sponsorze, w postaci listu dołączonego
do ankiety. Sponsorowanie wpływa na odsetek odpowiedzi, gdyż przekonuje
o legalności badań i ich wartości oraz wpływa na spostrzegane przez nich sankcje
z powodu nieudzielania odpowiedzi.
Zachęcanie do odpowiadania – można tu zastosować kilka metod :
Odwoływanie się do dobrej woli respondentów i informowanie, że badacz
potrzebuje ich pomocy.
Gratyfikacja pieniężna
Dołączanie do ankiety listu od profesjonalnych instytucji, w którym popierają
one prowadzone badania, a także zamieszczanie ogłoszeń o publikacji
wyników badań w profesjonalnych wydawnictwach.
Wygląd ankiety i sposoby jej wysyłania – ważny rodzaj druku, kolor, długość oraz
rodzaj listu towarzyszącego.
List towarzyszący – ma za zadanie przekonać respondentów do wypełnienia
i odesłania ankiety. Musi zawierać dane sponsora, cel badań oraz zapewnić
respondenta o anonimowości. Dwie formy do wyboru : list formalny i osobisty
(większa skuteczność).
Sposób wysyłania – należy dołączyć do ankiety własnoręcznie zaadresowaną
kopertę ze znaczkiem.
Czas wysyłania – nie zaleca się wysyłania ankiet w okresie wakacyjnym.
Metoda kompletnego planu – składa się z procedur, które dzielimy na 2 grupy :
Konstruowanie kwestionariusza (wygląd koperty, ankiety, porządek pytań)
Wdrażanie badania – procedura ta polega na przypominaniu
- drugi tydzień wysłanie przypominającej pocztówki, do tych którzy nie
odpowiedzieli w pierwszym tygodniu,
- pod koniec trzeciego tygodnia drugi list przypominający i nowa ankietę wraz
z kopertą zwrotną,
- po 7 tygodniach kolejny list, tym razem polecony, z nowym egzemplarzem
ankiety.
Dobór respondentów
Analfabeci powinni zostać wykluczeni z badania
Zainteresowanie lub znajomość tematu badań jest głównym czynnikiem
zwiększającym odsetek odpowiedzi
Im lepiej wykształcone są osoby badane, tym większy jest zwrot ankiet
Wyspecjalizowani fachowcy chętniej odsyłają ankiety
II. WYWIAD OSOBISTY – sytuacja bezpośredniej relacji interpersonalnej,
w której osoba prowadząca wywiad zadaje pytania respondentowi opracowane w
taki sposób, aby udzielone odpowiedzi pozostawały w związku z hipotezą badawczą.
Pytania, sposób ich formułowania i ich kolejność to struktura kwestionariusza.
1. Rodzaje wywiadu :
Wywiad według ustrukturowanego planu – oparty jest na trzech założeniach :
Można przyjąć, że w przypadku każdego celu badawczego respondenci
posługują się wystarczająco podobnym słownictwem, co pozwala
na formułowanie pytań mających takie samo znaczenie dla każdego z nich.
Wszystkie pytania można sformułować w takiej postaci, która jest jednakowo
czytelna dla wszystkich respondentów.
Jeżeli znaczenie każdego pytania ma być identyczne dla wszystkich
respondentów, to również kontekst musi być identyczny, w związku z tym
kolejność pytań musi być taka sama.
Wywiad zogniskowany – cztery podstawowe cechy :
Odbywa się z udziałem tych respondentów, o których wiadomo, że maja
określone doświadczenia.
Odwołuje się do sytuacji, które były analizowane przed rozpoczęciem
wywiadu.
Przeprowadzany jest zgodnie z planem, który określa tematy istotne z punktu
widzenia hipotezy badawczej.
Skupia się na tych doświadczeniach badanych osób, które dotyczą badanej
sytuacji.
Wywiad nieukierunkowany (swobodny) :
Badacz nie posługuje się wcześniej przygotowanym planem
Pytań nie zadaje w ustalonej kolejności
Zachęca osobę badaną do swobodnego opisywania swoich doświadczeń,
ważnych zdarzeń, ujawnienia poglądów
Osoba prowadząca ma swobodę w doborze tematów rozmowy i zadawaniu
pytań szczegółowych w trakcie wywiadu
ROZDZIAŁ 10 – 2
Wywiad osobisty a ankieta pocztowa.
Wady i zalety wywiadu osobistego:
ZALETY:
• Elastyczność procedury zadawania pytań. W zależności od problemu badawczego
wywiady mogą się rozciągać od wysoko ustrukturowanych do nieustrukturowanych.
W wywiadzie zogniskowanym i nieukierunkowanym osoba prowadząca wywiad może
wyjaśnić znaczenie pytań i zbierać dodatkowe dane.
• Kontrolowanie sytuacji, w jakiej prowadzony jest wywiad. Osoba prowadząca wywiad
określa , kto odpowiada na pytania, gdzie wywiad jest przeprowadzany i odpowiada za
porządek zadawania pytań.
• Wysoki odsetek odpowiedzi. Wywiad osobisty daje wyższy odsetek odpowiedzi w
porównaniu z ankietą pocztową.
• Pełniejsze informacje. Osoby prowadzące wywiad mogą zarówno pytać respondentów o
dodatkowe informacje , jak i rejestrować spontaniczne reakcje.
WADY:
Wyższe koszty. Wywiad może się okazać techniką drogą, zwłaszcza gdy respondenci są
rozrzuceni na dużym obszarze geograficznym.
• Stronniczość osoby prowadzącej wywiad. Cechy charakterystyczne osób prowadzących
wywiad i różnice w technice jego przeprowadzania mogą wpłynąć na odpowiedzi
respondentów.
• Brak anonimowości. Obecność osoby przeprowadzającej wywiad może sprawić, że
respondent będzie się czuł zagrożony lub zastraszony.
•
Zasady prowadzenia wywiadu:
Pierwszym krokiem w prowadzeniu wywiadu jest nakłonienie respondenta do współpracy
i przekazanie mu niezbędnych informacji. Zachęcając respondenta do współpracy , warto
uwzględnić trzy następujące zasady.:
1. Respondent musi czuć, że jego kontakt z osobą prowadzącą wywiad będzie przyjemny
i satysfakcjonujący.
Respondent musi postrzegać badanie jako warte wysiłku z jego strony . Musi zostać
2.
przekonany, że badanie może jemu samemu przynieść korzyści, jak również o tym, że
dotyczy ono ważnej problematyki i że jego współpraca jest bardzo ważna.
3. Należy przezwyciężyć przeszkody, jakie zdaniem respondenta jakie zdaniem
respondenta utrudniają mu udział w badaniu. Osoba prowadząca wywiad powinna w
przyjacielski sposób wyjaśnić cel badania, metodę doboru respondentów i zapewnić o
poufnym charakterze wywiadu.
Po wstępnym przedstawieniu się osoba prowadząca może rozpocząć wywiad. Istnieje wiele
konkretnych zasad, których warto przestrzegać:
Można się posługiwać kwestionariuszem, ale powinno się z niego korzystać w sposób
nieformalny.
Wywiad powinien być prowadzony w nieformalnej i przyjemnej atmosferze.
Pytania powinny być zadawane dokładnie i formułowane tak, jak to zostało zapisane
w kwestionariuszu. Nawet małe opuszczenia, czy zmiany w sposobie formułowania
pytań mogą zniekształcić wyniki.
Pytania należy czytać powoli. Wolne tempo pozwala osobie prowadzącej wywiad na
wyraźniejsze artykułowanie słów, a respondentom daje czas na zrozumienie pytania i
sformułowanie odpowiedzi.
Pytania powinny być prezentowane w takim samym porządku jak w kwestionariuszu.
Należy zadać wszystkie pytania, które znalazły się w kwestionariuszu
Pytania, które zostały źle zrozumiane lub źle zinterpretowane, powinny być
powtórzone i wyjaśnione.
Sondowanie.
Sondowanie to technika stosowana przez osobę prowadzącą wywiad do stymulowania
dyskusji i otrzymywania większej ilości informacji. Pytanie zostało zadane i odpowiedź
została udzielona. Z różnych powodów odpowiedź ta może być niewłaściwa i może
wymagać od osoby prowadzącej wywiad poszukiwania dalszych informacji potrzebnych do
zrealizowania celu sondażu. Sondowanie jest działaniem pozwalającym na uzyskanie takich
informacji.
Sondowanie spełnia dwie funkcje:
Motywuje respondentów do rozszerzenia , objaśnienia własnej odpowiedzi, czy też do
wyjaśniania powodów udzielania takiej właśnie odpowiedzi
Pomaga zogniskować rozmowę na konkretnym celu wywiadu
Im wywiad jest mniej ustrukturowany, tym ważniejszą funkcję pełni sondowanie jako
instrument wydobywania i zachęcania respondenta do udzielania dalszych informacji.
Wywiad telefoniczny.
Wywiad telefoniczny, nazywany też sondażem telefonicznym można
scharakteryzować jako paraosobistą metodę zbierania danych.
Podstawowym uzasadnieniem stosunkowo szerokiego wykorzystywania wywiadu
telefonicznego jest możliwość dotarcia do więcej niż dziewięć dziesiątych populacji.
Również powody natury ekonomicznej zadecydowały, że wywiad telefoniczny stał się
bardziej atrakcyjny. Rosnące płace i koszty paliwa sprawiły bowiem, że metoda wywiadu
osobistego stała się niezwykle droga. Tymczasem telefon jest powszechnie dostępny, a jego
wykorzystanie pozwala na istotną oszczędność kosztów. Co więcej, w przypadku wywiadu
telefonicznego odsetek odpowiedzi jest większy niż w przypadku wywiadu osobistego.
Zmiany technologiczne i ulepszenia techniki telefonicznej sprawiły, że wywiad
telefoniczny stał się łatwiejszy. Można też pobrać losową próbę numerów telefonicznych,
stosując metodę zwaną wybieraniem numerów za pomocą liczb losowych (RDD- random
digit dialing ). Aby zastosować tę metodę należy najpierw określić wszystkie czynne
centrale telefoniczne na wybranym obszarze. Następnie należy wybrać potencjalny numer
telefonu, losowo określając centralę telefoniczną i przypisać jej losowe numery mieszczące
się między 0001 a 9999. Dodatkowe numery telefonu uzyskuje się, powtarzając te dwa
kroki. W trakcie wywiadu eliminuje się nieczynne numery telefoniczne i te, które nie dają
połączenia z gospodarstwami domowymi. Zastosowanie komputerów usprawniło i ułatwiło
stosowanie metody wybierania numerów za pomocą liczb losowych. Można je bowiem
tak zaprogramować, aby wybierały losowo zarówno centrale telefoniczne jak i końcowe
numery, dzwoniły pod wybrany numer i eliminowały z listy te numery telefonów, pod
którymi przeprowadzono już wywiad, czy też te, które są nieczynne lub nie są połączeniami z
gospodarstwami domowymi.
Wywiad telefoniczny, pominąwszy jego względną stronniczość, pozwala na
zwiększenie jakości otrzymanych danych. Na ogół osoby prowadzące wywiad telefoniczny
pracują w jednym pomieszczeniu, a osoby nadzorujące ich prace mogą śledzić ich działania
w sposób ciągły. Dzięki temu można się upewnić, że osoby prowadząc wywiad właściwie
zadają pytania, natomiast badacze mogą natychmiast reagować w przypadku jakichś
problemów.
Jedną z najnowszych metod wykorzystywaną w sondażach telefonicznych jest
stosowanie skomputeryzowanych kwestionariuszy. W wywiadzie telefonicznym ze
wspomaganiem komputerowym (CATI- computer assisted telephone interviewing)
osoba prowadząca wywiad siedzi przy terminalu komputerowym i zadaje pytanie przez
telefon po wyświetleniu go na ekranie monitora. Następnie koduje odpowiedź respondenta
i zapisuje ją na dysku, a wtedy na ekranie pojawia się następne pytanie. Spośród zalet
CATI można wymienić szybkość badania oraz możliwość stosowania złożonych, wcześniej
przygotowanych instrukcji. CATI nie nadaje się jednak do stosowania w przypadku pytań
otwartych.
Wady i zalety wywiadu telefonicznego:
ZALETY:
Przeciętne koszty
w krótkim czasie do dużej liczby
• Wywiad telefoniczny pozwala na dotarcie
respondentów. Osoby prowadzące wywiad mogą wykorzystywać
komputer do
bezpośredniego kodowania danych, które później złożą się na bazę danych
• Wywiad telefoniczny umożliwia dotarcie do osób, które niechętnie udzielają odpowiedzi
w badaniach pocztowych lub odmawiają udziału w wywiadach osobistych
• Umieszczenie osób prowadzących wywiady telefoniczne w jednym centralnym
pomieszczeniu pozwala na kontrolowanie poprawności zadawania pytań i poprawności
rejestrowania danych
•
WADY:
• Możliwość odmowy odpowiedzi na drażliwe pytania. Respondenci mogą nie zechcieć
rozmawiać przez telefon na niektóre tematy
• „Przerywanie” wywiadu. Respondenci mogą przerwać wywiad, zanim zostanie In
zakończony
• Mniej informacji. Osoby prowadzące wywiad nie mogą zebrać dodatkowych informacji o
cechach respondenta czy jego otoczeniu.
Rozdział 9
Podstawowe metody zbierania danych
•
•
•
•
Techniki obserwacyjne
Badania sondażowe
Wtórna analiza danych
Badania jakościowe
Triangulacja – stosowanie więcej niż jednego sposobu zbierania danych w celu
przetestowania tej samej hipotezy
Rola obserwacji
Podstawową zaletą obserwacji jest:
• Bezpośredniość
Badacz może studiować zachowania podczas ich trwania, nie musi pytać, może obserwować.
Przy pomocy obserwacji badacz opisuje przebieg zjawiska w naturalnych warunkach, może
obserwować wpływ środowiska na osoby badane.
Obserwacja może polegać na prostym obserwowaniu, może też posługiwać się aparaturą
Metodę obserwacji stosuje się:
• By uzyskać dane do postawienia hipotezy
• Zebrać dodatkowe dane pomocnicze potrzebne do interpretowania wyników
otrzymanych za pomocą innych metod
• Jako podstawową metodę zbierania danych w badaniach opisowych
Obserwacja jest techniką zróżnicowaną może być przeprowadzona w warunkach naturalnych
lub laboratorium.
Badacze mogą:
• Sami stać się członkami badanej grupy (obserwacja uczestnicząca)
• Ograniczać swoją aktywność, przyjąć rolę obserwatora, nie będąc członkiem grupy
Badacz musi wiedzieć:
• Co chce obserwować
• Gdzie i kiedy obserwować
• Jaki stopień interpretacji wyników wymagany jest od obserwatora
Rodzaje zachowań
1.Zachowania niewerbalne: Np.: mimika, gesty, pozycja ciała
2. Zachowania przestrzenne: zabiegi podejmowane przez ludzi , a dotyczące strukturowania
przestrzeni, która ich otacza, takie jak kontrolowanie wielkości przestrzeni osobistej
3.Zachowania parajęzykowe: formalne aspekty mowy takie, jak szybkość mówienie czy
tendencja do przerywania
4. Zachowania językowe: treść mowy i strukturalne charakterystyki mówienia
Określenie czasu obserwacji i rejestrowanie danych
Jest to odpowiedź na pytanie kiedy dokonywać obserwacji i jak rejestrować dane
Rozwiązania to:
• czasowy terminarz- tworzenie go, to wybieranie jednostek obserwacji w różnym
czasie.
• Losowanie jednostek- inaczej zwane losowaniem próbek zachowań, badacz wybiera
jedną jednostkę i rejestruje wszystkie zachowania i zdarzenia dotyczące jednostki
Tworząc czasowy terminarz badacz musi opracować system kodowania, potrzebny do
rejestrowania obserwacji.
Kodowanie można skonstruować stosując:
• Podejście dedukcyjne – badacz, podporządkowuje obserwacje do wcześniej
zdefiniowanych kategorii, w czasie dokonywania obserwacji.
• Podejście indukcyjne- badacz najpierw określa wskaźniki a definicje formułuje po
zidentyfikowaniu schematu czy wzorca
Wnioskowanie
Badacz obserwując określone działanie lub zachowanie musi przetworzyć zebrane obserwacje
i wyciągnąć wnioski, czy zachowanie to jest wskaźnikiem określonej zmiennej.
Rodzaje obserwacji
1. Obserwacja kontrolowana - charakteryzują ją jasne , wyraźne decyzje dotyczące
tego co, gdzie i kiedy ma być obserwowane. Punkty czasowe określa się przed
rozpoczęciem obserwacji. Obserwacje kontrolowaną można przeprowadzić w
laboratorium i podczas badań terenowych.
2. Eksperymenty laboratoryjne- najbardziej kontrolowana metoda zbierania danych
w naukach społecznych. Polega na tworzeniu takich warunków sytuacji, warunków
laboratoryjnych , które mogą być regulowane przez badacza, czyli na stworzeniu
kontrolowanej sytuacji badawczej.
Realizm eksperymentalny i życiowy
R
1. ealizm eksperymentalny- eksperyment jest realistyczny jeżeli sytuacja
eksperymentalna jest traktowana przez uczestników eksperymentu jako rzeczywista
tzn. jeżeli ich angażuje i na nich oddziałuje.
2.Realizm życiowy- to zakres w jakim zdarzenia laboratoryjne zachodzą w
rzeczywistym życiu
Źródła stronniczości w eksperymencie laboratoryjnym
1.wskazówki sugerujące: wtedy, kiedy osoba badana wie, że uczestniczy w
eksperymencie i stara się zareagować w sposób, jakiego , jej zdaniem eksperymentator
oczekuje
stronniczość eksperymentatora: wtedy, kiedy eksperymentator niezamierzeni
2.
przekazuje swoje oczekiwania osobom badanym.
artefakty pomiarowe: stosowane procedury pomiarowe mogą być dla osób badanych
3.
źródłem wskazówek dotyczących tego, o co właściwie chodzi w eksperymencie.
Instrumenty pomiarowe takie, jak kamera czy arkusze testowe również mogą
uwrażliwić osoby badane i spowodować efekt stronniczości.
Eksperyment terenowy- odbywa się on w środowisku naturalnym. Badacz manipuluje
jedną lub więcej zmiennymi niezależnymi w warunkach, które są na tyle kontrolowane na ile
pozwala sytuacja.
Podstawową zaletą eksperymentu terenowego jest to, że umożliwiają one badanie złożonych
interakcji. Procesów i zmian w naturalnym otoczeniu.
Wadą jest:
• problem kontroli, badacz nie może kontrolować wewnętrznych i zewnętrznych źródeł
trafności w sposób tak systematyczny jak w eksperymencie laboratoryjnym
• samowybieranie się osób badanych i powszechny barak możliwości zastosowania
techniki randomizacji (losowy rozdział badanych obiektów do grup porównawczych.)
• kwestie etyczne
ROZDZIAŁ 11
Magda Kachniarz
rozdział 11 str. 279-290
STRATEGIA ODWRÓCONEGO LEJKA- pytanie wąsko sformułowane
wyprzedza pytanie o szerokim zakresie. Jeżeli tematyka sondażu nie interesuje
respondentów to można rozpocząć od pytań o wąskim zakresie tematyczny,
na które jest łatwiej odpowiedzieć i zostawić pytania szersze na koniec.
(str.278)
BŁĘDY W KONSTRUKCJI KWESTIONARIUSZA
1.Słownictwo- pytania powinny być tak sformułowane, aby respondent
je rozumiał. Jeżeli grupę stanowią ludzie o pełnym przekroju społecznym,
to należy korzystać z takiego słownictwa, które jest rozumiane prze
przeciętnego sześcioklasistę. Nie używać słów, które można dowolnie
interpretować.( str.280)
2.Schematyzacja(styl) odpowiadania - tendencja do odpowiadania na wszystkie
pytania w jeden określony sposób. Problem ten może się pojawić, gdy zestaw
pytań wyposażono w ten sam format odpowiedzi. ( str.280)
2.Pytania sugerujące- to pytania tak sformułowane, że respondent odczytuje
je jako wymagające określonej odpowiedzi. Respondenci mają tendencję
do zgadzania się z twierdzeniami, które dotyczą akceptowanych norm. Rzadziej
aprobują twierdzenia dotyczące społecznie nieporządanych zachowań. (str.281)
3.Pytania zagrażające- pytania wywołujące lęk i dotyczące zachowań
traktowanych jako nielegalne lub niezgodne z normami(alkoholizm, hazard).
Respondenci zazwyczaj odmawiają odpowiedzi lub zaprzeczają określonej
działalności. (str.282)
4. Pytania o podwójnej treści - łączą w sobie dwa lub więcej pytań.
Np. przemoc w rodzinie i AIDS to 2 najważniejsze problemy trapiące Amerykę.
Problem polega na tym, że respondenci mogą zgadzać się tylko z jedną częścią
pytania. (str.283)
LIST WPROWAZAJĄCY- pisany po to, aby wyjaśnić respondentom
cel sondażu i zachęcić do udzielenia odpowiedzi. List musi przezwyciężać opór
respondenta dotyczący sondażu. List powinien:
-identyfikować sponsora,
-wyjaśnić cel badań,
-przekonać o poufności. (str.284)
INSTRUKCJA- powinna znaleźć się przy każdym pytaniu, które samo w
sobie nie jest czytelne. Przykład instrukcji: otocz kółkiem właściwą kategorię.
(str.286)