Psalmy Salomona – 18 apokryficznych psalmów, przypisywanych na zasadzie pseudonimii Salomonowi. Nie są wymieniane w żadnych starożytnych spisach ksiąg kanonicznych. Uwzględniono je jako dodatek pozakanoniczny (po Listach Klemensa) w spisie treści Kodeksu Aleksandryjskiego, jednak zawierające je karty nie zachowały się[1]. W rękopisach biblijnych pojawiają się dopiero od przełomu X i XI wieku, umieszczane w bizantyjskich tekstach Septuaginty[1]. Najstarszy ich zachowany rękopis pochodzi z XII wieku[2].
Przyjmuje się, iż utwory te powstały pierwotnie w języku hebrajskim w połowie I wieku p.n.e.[2] Autor wywodził się prawdopodobnie z kręgu faryzeuszy, gdyż akcentuje potrzebę posłuszeństwa wobec Prawa i wierzy w zmartwychwstanie[2]. Mocno zaakcentowane są elementy mesjańskie[2].
Psalmy 1-2 opisują Jerozolimę naruszoną przez bezbożników wskutek odrzucenia Praw Bożych
Psalm 11 nawołuje do radości z powodu nadchodzącego zmartwychwstania
Psalmy 3, 6, 10, 13, 14, 15, 16 wychwalają życie w sprawiedliwości i prawdzie
Psalm 5 wychwala miłosierdzie Boga
Psalm 9 mówi o wolnej woli człowieka
Psalmy 17 i 18 są psalmami mesjańskimi
1. Michał Wojciechowski: Apokryfy z Biblii greckiej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Vocatio", 2001, s. 13-14. ISBN 83-7146-163-1.
2. Apokryfy Starego Testamentu. Ryszard Rubinkiewicz (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Vocatio", 2006, s. 109-111. ISBN 83-7146-142-9.
J. Rendel Harris, The Odes and Psalms of Solomon (1916)