Norwid Cyprian, Trylogia włoska

1. Stygmat. Nowela. Zaczyna się opisem saloniku Generałowej, którym rządzi pewna złota anarchia. Ludzką cechą jest dążenie do spotykania się i „bywania”.

• Generałowa chce grajka nad wodą;

• bujna ukraińska piękność, siostrzenica Generałowej, Róża P., na którą wszystkim Polakom braknie słów; realizm – skłonność do zarzutów;

2. Oskar – wirtuoz, który nie rozmawiał, ale zapobiegał zdaniom, tak był biegły w sztuce czytania w ludziach, dopiero podczas zaawansowanej gry był w pełni sobą;

• uczucie, które rodzi się między Oskarem a Różą, kiedy to wszyscy rzucają mu kwiaty na scenę, a Róży spośród włosów wypada kwiat;

3. Narrator był powiernikiem miłosnych uniesień Oskara. Narrator podśmiechiwuje się z dogłębnych analiz zachowania panny Róży – czy poprawianie firanki miało jakiekolwiek znaczenie?

• Oskar opowiada o podejrzanej uprzejmości hrabiego X, który nigdy specjalnie go nie lubił;

• Piosenka zakochanego Oskara, który dostał od Róży kwiat lauru;

4. Wycieczka do Rzymskiego-Mostu; opis amfiteatru;

• narrator zauważa tam dwójkę rozmawiających kochanków, potem wydaje mu się, iż widzi marę Róży; wraca załamany Oskar i mówi, że wszystko skończone;

• okazuje się, że Róża silny afekt czuła do hrabiego X i zbyt głośno mówiła, dlatego Oskar podejrzewa, że słowa swe kierowała nie do niego, lecz do hrabiego X;

5. Narrator próbuje wytłumaczyć nieporozumienie – Róża obdarowana jest przez los nierównym, krzykliwym głosem. Spotyka ją załamaną na dworze, kiedy to próbuje się ukoić po scenie Oskara;

• podczas rozmowy narrator wraz z Generałową dochodzą do wniosku, że miłość tę rozdarli nie Oskar i Róża, lecz zmarli, którzy napiętnowali ich – przygłuchawy ojciec dziewczyny oraz poprzednia ukochana Oskara;

6. Oskar zaszył się wśród mnichów. Przed narratorem pojawia się Kształt ze zwojem egipskiego płótna; „stygmat przeszłości”

• przeniesienie w historię stepu i lasu, stygmaty stepu i lasu (?!), Northmanadzi – stygmaty morza; nie było jeszcze właściwych pokoleń, lecz stygmaty przyszłych ludów;

• Sen jako podarunek od Bogów;

7. Odwiedziny Redaktora naczelnego lokalnej gazetki; następnie – ktoś informuje go o śmierci panny Róży;

8. Dziewczynka zwana „głupią”, która pasła gęsi nad wodą; podaje narratorowi kwiat;

Ad leones!

1. Rudobrody rzeźbiarz, który chadzał ze swoją charcicą do Cafe Greco;

2. Inni goście kawiarni:

• Redaktor gazety beletrystyczno-politycznej

• śpiewak, który dawał lekcje cudzoziemcom;

• guwerner; który seplenił i parskał śliną; oraz turysta, będący pod jego opieką;

3. Forum modelów- Plac Hiszpański i schody Monte Pincio; narrator dostaje zaproszenie do odwiedzenia pracowni rzeźbiarza, w celu ustalenia pewnych reguł, które rządzą grupą;

4. Figura przedstawia kobietę w wygiętej pozie, mężczyznę z szeroką klatą i bryłę, która w przyszłości prawdopodobnie będzie lwem;

• dyskusja na temat tego, czy postać powinna trzymać krzyż w ręce, czy jest on zbędny, narrator: „ręka dotykająca SYMBOLU”, ktoś inny: nabywca może być innego wyznania i to skłoni go do rezygnacji;

• poprzez złe zrozumienie Narratora, który uważał obecność krzyża za wielką sztukę, został on odjęty z dłoni mężczyzny, za to w dłoniach kobiety rzeźbiarz nakreślił klucz;

• wchodzi Amerykanin, korespondent Monitora Stanów Zjednoczonych; z lwa zrobił kufer, na który artysta zgadza się bez szemrania, dorabia do tego sierp; KAPITALIZACJA, zamiast sceny udramatyzowanej – metamorfoza znaczenia;

• myśl narratora: wszystko, co poczyna się z dziewiczego natchnienia myśli, zostać może sprzedane za 6 dolarów, czyli 30 srebrników

• REDAKCJA JEST REDUKCJĄ, Sumienie jest sumieniem, Ofiarą chrześcijańskim rzuconym na rzeź lwom blisko to KAPITALIZACJI

Tajemnica lorda Singelworth

1. Hotel w Wenecji, Pod białym lwem, gdzie wylądował aeronauta i mojor-domo lorda Singelworth. Lord uwielbia podróże podniebne, w Europie widziano go w balonie praktycznie wszędzie i zawsze towarzyszą temu jakieś plotki.

2. UWAGA! Generał Kutasów → hahahaha!

• Różne teorie dot. podróży → lord przewozi cenne rzeczy, zbiera meteorologiczne spostrzeżenia;

3. Opowieść o monumentach, z których zrzucają się młodzi ludzie, aby popełnić samobójstwo. Historia cudnej architektury opowiadana przez Tony'ego di Bonzę Grazię;

4. hrabia Antonio della Brenta rozmawia z kawalerem di San Luca; wyśmiewają historię Graziego, która mówiła, jakoby papier z balona lorda zdradzał jego sekret;

• „Dopiero umiejąc wszystko powiedzieć jest się wolnym.”

• wybierają się całą delegacją do lorda, aby poznać cel jego podróży; żadna ze stron, ani opowiadająca się za higieniczną przyczyną, ani ta za meteorologiczną, nie są wygrane, gdyż główną przyczyną podróży jest: pojęcie o czystości;

  • miasta rozwijają się na kloakach, lord szuka czystości; „falanga kału”,

  • nieczystość to niskość; historia od starożytnej damie, która oblała Sokratesa nieczystościami (Ksantypa się zwała);

  • „Ludzie nie są jeszcze czyści... Są dopiero perfumowani...”