ETAPY PROCESU BADAWCZEGO
I. Postawienie problemu
-Może być pytanie
a) musi dotyczyć obiektywnego stanu niewiedzy
b) wyrażone w języku naukowym(pojęcia, terminy)
c) powinno być wiadomo jakie czynności należy podjąć aby uzyskać odpowiedź - 2 podstawowe źródła problemów:
a) rozwój nauki a wraz z nim niejasności (p.teoretyczne)
b)obserwacja rzeczywistości i praktyka(p. praktyczne)
-Badacz powinien dążyć do odp na pytanie
1)forma pytania ( czy, jak, dlaczego)
2) cel badania (luka w nauce czy chęć działań praktycznych?
3) Potrzeba odwołania się do dziwnych empirycznych
4) wystarczający aparat pojęciowy
- Problem badawczy to bodziec intelektualny. Nie bada się problemów, których nie można empirycznie uzasadnić lub dotyczą subiektywnych preferencji
- Problem musi zostać jasno sformułowany ( nie może być zbyt ogólny, dwuznaczny)
II. Eksplikacja problematyki badawczej:
1)Wyjaśnianie, uszczegółowienie problematyki badawczej
- wyrażenie problematyki badawczej w formie zdań zawierających terminy proste, zrozumiałe
*Paradoks eksplikacji (Moove”a)- pojawia się zawsze
Wyjaśniając pojęcie ogólna można:
użyć pojęć nowych zakresowo
użyć pojęć szczegółowych
Następuje selekcja pytań wg 3 kryteriów
teoretyczne( wybiera się pytania centralne, najistotniejsze , w odniesieniu do których można sformułować hipotezy)
metodologiczne( czy jest możliwość odp na podst badań) techniczno- organizacyjne ( czy jest możliwość)
- ukazanie powiązań tematu z pokrewnymi i nadrzędnymi
2) Wybór i uzasadnienie hipotez badawczych
-hipoteza- propozycja twierdzenia naukowego
- nie może być sformułowana w formie pytania
- hipotezy wyznaczają zakres poszukiwań badacza, określają „obszar niewiedzy”.
Źródła hipotez:
a) teoretyczne rozważania
b) antychczasowe badania
c) pomysłowość, inwencja badacza
Wymogi hipotez
a) muszą dawać odp na pyt bezpośrednio wynikające z problemu
b) uzasadnienie ( dlaczego tak?)
c) warunki sprawdzalności ( przy zajściu jakich zjawisk uznać za sprawdzian)
d) moc hipotezy
*poziom słaby ( hipotezy egzystencjalne)” istnieje zjawisko X”; „ związek między X i Y”
* poziom średni ( warunki zajścia ogólnie)
* poziom mocny ( najbardziej precyzyjne, dokładne warunki)
-- nie na każde pytanie sformułowane w eksplikacji musi być odp w postaci hipotezy
e) jasno sformułowane
* konkretne ( musi być wskazany kierunek między zmiennymi -> dodatni, ujemny)
* muszą być sprawdzalne za pomocą konkretnych metod
* nie są wartościujące
Jednostki analizy:
- jakie są podst elem Bad zjaw ( problem umiejscow) np. grupa, jednostka, organiz, wytwory materialne
- kim jest nasza jedn i czym się zajmuje?
- błąd ekologizmu: grupa- jedn
-błąd indywidualizmu: jedn->grupa
Zmienne służa do określenia relacji między zjawiskami)
-> pojęcia muszą być przekształcone w zmienne poprzez zamianę lub przekształcenie w zbiór wartości
->zmienna- właściwośc empiryczna mająca 2 lub więcej wartości ( dychotomiczna)
Podział zm: a)zależna-badacz chce ją wyjaśnić; b)zm. Niezależna (wyjaśniająca)-za pomocą której chcemy wyjaśnić
Y=F(x)
Y-zależna F(x)- niezależna
Zm zależne wpływają na zm niezależne
-Zm kontrolne:- wykorzystuje się je do sprawdzania, czy obserwowany empirycznie związek pomiędzy zm zależna i niezależna nie jest pozorny
Zw pozorny to taki, który można wyjaśnić za pomocą zmiennych innych niż uwzględnione w hipotezie.
Podział na: - zm. ciągłe- nie ma określonej swej najmniejszej jednostki;
-zm. dyskretne-mają minimalną jednostkę
-związek między zmiennymi (zjawiskami) x i y istnieje coś wspólnego dla nich
Współzmienność- wartość x zmienia się pod wpływem y np. wykształcenie y, dochody x.
Właściwości związków:
a)kierunek- dodatni( pozytywny)->np. wykształcenie, dochody
- ujemny ( negatywny) np. biurokratyzacja i udział w życiu publicznym
b) siła- zakres w jakim zmienne współzmieniają się dodatnio lub ujemnie
Związek doskonały (idealny)- związek zerowy
III. Operacjonalizacja problematyki badawczej:- dobór wskaźników do zjawisk i charakteryzujących je zmiennych ; - zniekształcenie lub zawężenie operacjonalizowanych pojęć tzw paradoks operacjonalizacji (np. konsumpcja kulturalna: -czytanie książek, ogląd filmów, oglądanie TV, radio.); - wybór zbiorowości, -wybór metod i technik badawczych, -wybór bazy źródłowej;- wybór zasad, kryteriów, technik analizy wyników badań.
IV. Przygotowywanie narzędzi badawczych: -musi nastąpić ostateczne sformułowanie, operacjonalizacja problematyki badawczej, po zdecydowaniu w jaki sposób będą opracowywane; - narzędzia nie są uniwersalne, służyć mogą tylko dla konkretnego celu; - każde z pytań można poddać „ testowi istotności”; - ostateczny kształt narzędzia wyznacza:* zakres problematyki; * wymogi techniki badawczej, * cechy specyficzne zbiorowości; * warunki techniczno organizacyjne.
V. Pilotaż badań
Funkcje:- sprawdzenie problemu badawczego (poprawności ,eksplikacji, operacjonalizacji)
, - sprawdzenie technik i narzędzi badawczych, - sprawdzenie techniczno- organizacyjne.
VI. Dobór próby-liczebności, rozkład cech
VII. Realizacja badań
VIII. Weryfikacja zebranego materiału
a)wstępna:- stopień realizacji próby;- poznanie kierunków zniekształceń( gdzie największe luki); -eliminacja materiałow niepełnych; ocena stopnia istotności materiału empirycznego
b) pogłębiona- ocena stopnia wiarygodności
Kodowanie- łączenie jedn inf w ogólniejsze klasy i przypisywanie im symbolikodowych.
IX. Analiza materiału - pogrupowane dane empiryczne „skonfrontowane” z pytaniami i hipotezami; - może być jednostkowa i jakościowa
X. Testowanie hipotez i uogólnianie czynników badań- wnioskowanie z siły i kierunków zależności między cechami o słuszności założeń, prawdziwości hipotez; - analiza jakościowa.
XI. Pisanie końcowego raportu:- tekst musi nawiązywać do założeń wyjściowych, pytań, hipotez; - powinien zawierać odp na pyt:1)na które pyt uzyskano zadowalające (naukowo, praktycznie)odp?2)które uszczegółowić, przeformułować?3)które hipotezy sprawdzone? 4) nowe wątpliwości, hipotezy.
SKALE |
GŁÓWNE OPERACJE EMPIRYCZNE |
ZASTOSOWANIE I PRZYKŁADY |
METODY STATYSTYKI OPISOWEJ (O) I INDUKCYJNEJ (I) |
nominalna |
stwierdzenie równości i różności |
klasyfikacja dwudzielna; klasyfikacja wielodzielna; klasyfikacja nieuporządkowanych pozycji (grup) |
liczebność i proporcje; frakcje i procenty; dominananta; wskaźniki (stosunki); testy nieparametryczne (I) |
porządkowa |
stwierdzenie równości, różności, większości i mniejszości |
numeracja uporządkowanych pozycji (grup); rangi (np. miary postaw, preferencje, hierarchia ważności) |
mediana; centyle, decyle, kwantyle; korelacja rangowa; testy nieparametryczne (I) |
przedziałowa |
stwierdzenie równości przedziałów i równości różnic |
temperatury (C, R. F); daty kalendarza; miary postaw; indeksy; miara Thurstone'a |
średnia arytmetyczna; wariancja; odchylenia standardowe; stosunki korelacyjne; testy nieparametryczne (I); testy parametryczne (I) |
stosunkowa |
stwierdzenie równości stosunków między wartościami skali |
temperatura (K); cechy rzeczy; wartość; cechy fizyczne człowieka |
średnia geometryczna; średnia harmoniczna; testy nieparametryczne (I); testy parametryczne (I) |
RZETELNOŚĆ (to stosunek wariancji prawdziwych do wariancji całkowitej otrzymanych wyników)
metodą często stosowaną do oceny narzędzi pomiarowych w naukach społecznych jest badania stopnia jego rzetelności,
rzetelność dotyczy wielkości błędu związanego z danym narzędziem pomiarowym, tj. błędu, który powstaje w sposób losowy, w kolejnych pomiarach dokonywanych za pomocą tego samego narzędzia pomiarowego (np. jeżeli dwukrotnie zmierzymy długość biurka za pomocą tego samego narzędzia pomiarowego - linijki, to narzędzie to jest źródłem błędu pomiaru),
każdy pomiar składa się z dwóch elementów:
komponentu prawdziwego
komponentu błędu
współczynnik rzetelności - może przyjmować wartość od 0 (kiedy pomiar nie zawiera niczego ponad błąd) do 1 (kiedy błąd został całkowicie wyeliminowany);
w praktyce nie można obliczyć wyniku prawdziwego niezależnie od błędów, które mogą się pojawić w każdym akcie pomiaru, istnieją 3 podstawowe sposoby szacowania rzetelności:
a). metoda powtórnego testowania
wywodzi się wprost z def. rzetelności,
polega na dwukrotnym przebadaniu tej samej grupy tym samym narzędziem pomiarowym i na obliczeniu współczynnika korelacji pomiędzy dwoma zbiorami wyników (obserwacji) - wsp. rzetelności,
b). metoda form równoległych
jest jednym ze sposobów przezwyciężania ograniczeń metody powtórnego testowania,
aby zastosować tę technikę badacz musi stworzyć dwie równoległe wersje narzędzia pomiarowego,
następnie dokonuje się pomiaru tej samej grupy osób badanych za pomocą obu form i koreluje otrzymane dwa zbiory wyników w celu otrzymania miary rzetelności;
c). metoda połówkowa
szacowanie rzetelności w tej metodzie polega na traktowaniu każdej z dwóch lub więcej części testu jako niezależnej skali, np. gdy naszym narzędziem jest kwestionariusz to, dzielimy go na dwie części w ten sposób, że pytania nieparzyste tworzą jedną część, a pytania nieparzyste drugą część; każda z tych dwóch części kwestionariusza jest oceniania i traktowana niezależnie - uzyskane w ten sposób dwa zbiory wyników są następnie korelowane ze sobą, a współczynnik korelacji jest traktowany jako miara rzetelności.
TRAFNOŚĆ POMIARU
dotyczy następującego pytania: „Czy udało nam się zmierzyć, to co zamierzaliśmy zmierzyć ?”
problem trafności pojawia się dlatego, że w naukach społecznych (i nie tylko) mamy do czynienia z pomiarem pośrednim;
możemy wyróżnić 3 rodzaje trafności, z których każdy jest związany z innym aspektem sytuacji pomiarowej:
trafność treściowa - można mówić o dwóch jej rodzajach: TRAFNOŚĆ TREŚCIOWA - FASADOWA - odwołuje się do subiektywnej oceny trafności narzędzia pomiarowego dokonanej przez badacza; nie dotyczy pytania czy narzędzie pomiarowe mierzy to, co badacz chciałby, aby mierzyło, lecz dotyczy raczej stopnia, w jakim badacz jest przekonany, że jego narzędzie pomiarowe jest właściwe; TRAFNOŚĆ TREŚCIOWA - DOBORU PRÓBY - interesujemy się przede wszystkim tym, czy określona populacja (np. zbiór wszystkich przypadków w świecie rzeczywistym) jest adekwatnie reprezentowana przez dane narzędzie pomiarowe; innymi słowy, czy twierdzenia, pytania lub wskaźniki - tj. treść narzędzia pomiarowego - adekwatnie odzwierciedlają mierzoną właściwość; założenie leżące u podstaw trafności doboru próby to założenie dotyczące istnienia tzw. populacji treści składając się dużej liczby pozycji (wyrażanych w postaci twierdzeń, pytań lub wskaźników); trafność treści - doboru próby - odgrywa jednak ważną rolę: wymusza znajomość wszystkich pozycji składających się na populację treści; jest szczególnie użyteczna w badaniach eksploracyjnych, w których badacze konstruują narzędzia pomiarowe i stosują je po raz pierwszy - po pierwszym zastosowaniu narzędzia pomiarowego badacze mogą porównać jego trafność z innymi testami;
trafność empiryczna - odwołuje się do związku pomiędzy dwoma narzędziami pomiarowymi i ich wynikami - naukowcy przyjmują, że jeżeli narzędzie pomiarowe jest trafne, to powinien istnieć silny związek pomiędzy wynikami uzyskanymi dzięki zastosowaniu tego narzędzia a rzeczywistym związkiem zachodzącym pomiędzy mierzonymi zmiennymi; spośród różnych testów stosowanych do pomiaru trafności empirycznej najczęściej wykorzystuje się testy określające trafność prognostyczną (dokonuje się prognozy na podstawie wyników swojego narzędzia pomiarowego, lub porównuje się wyniki swojego narzędzia z wynikami otrzymanymi za pomocą innych narzędzi pomiarowych);
trafność teoretyczna - określą się ją, badając narzędzie pomiarowe w świetle szerszego kontekstu teoretycznego po to, aby sprawdzić, czy narzędzie pomiarowe jest powiązane z pojęciami i teoretycznymi założeniami tego kontekstu;
* przystępując do konstruowania narzędzia pomiarowego, należy najpierw przeanalizować teorię, która zostanie wykorzystywana jako podstawa teoretyczna dla narzędzia pomiarowego (trafność teoretyczna); następnie należy określić uniwersum treści pozycji testowych, z których zostanie wybrana ich reprezentatywna próba (trafność treściowa); na koniec należy ocenić trafność prognostyczną (empiryczną) narzędzia pomiarowego, korelując je z kryterium zewnętrznym;
trafność i rzetelność - określają źródła błędu pomiaru,
trafność dotyczy pytań,
rzetelność wskazuje na wielkość błędu pomiarowego,
trafność i rzetelność świadczą o wiarygodności pomiaru,
poziomy pomiaru = skale pomiarowe,
skala - odwzorowanie, czyli model rzeczywistych zjawisk i ich relacji, symbole przyporządkowuje się mierzonym cechom wg określonych zasad,
warunkiem koniecznym pomiaru jest istnienie CONTINUUM, tzn. „rozciągania się” zmiennej pomiędzy punktem maksymalnym i minimalnym (zakłada to wiedzę o obiekcie pomiaru),
problem trafności pomiaru to problem trafności doboru wskaźników (chodzi w tym przypadku o wskaźniki inferencyjne)