Zespół wyrównawczy kl. I 2002/03
Na zajęcia zespołu wyrównawczego uczęszczali wszyscy uczniowie klasy pierwszej. Zajęcia odbywały się z podziałem na dwie grupy: uczniowie z trudnościami w nauce oraz uczniowie średniozdolni i zdolni.
Zajęcia dla obydwu grup były prowadzone metodami aktywnymi tzn. w taki sposób, aby umożliwić uczniom aktywne doświadczanie i przeżywanie tego, co jest tematem zajęć. Dzieci były zachęcane do aktywnego brania udziału w ćwiczeniach, do samodzielnego myślenia, do opierania się na ich wiedzy i doświadczeniach. Wykorzystałam następujące techniki: krąg uczuć- ponieważ sprzyja umiejętności wyrażania uczuć, słuchania odczuć innych oraz zapamiętywania tego, co zostało powiedziane;
Rysunki- ponieważ dzieci chętnie wypowiadają się za pomocą rysunków, a szczególnie uczniowie słabsi, z wadą wymowy łatwiej i chętniej wyrażają swoje uczucia i myśli za pomocą rysunku;
Psychodramy- umożliwiają dzieciom przeżycie sytuacji, które mogą wydarzyć się w przyszłości, uczą się jak sobie radzić, gdyby zdarzenie zaistniało naprawdę; łatwiej dzieciom ocenić dane zdarzenie, gdy przeżyją je osobiście.
Burza mózgów- umożliwia otrzymanie dużej ilości propozycji w krótkim czasie, pozwala na przełamanie sztywności myślenia, wyzwala potencjał twórczy i zapewnia udział wszystkich uczniów, uczy powstrzymywania się od oceny pomysłów uzupełnianie zdań- uzewnętrznia reakcje dzieci, ułatwia samodzielne wypowiadanie i porozumiewanie się uczniów, pozwala im dostrzec podobieństwa i różnice między nimi.
Gry i zabawy- urozmaicają zajęcia , zwiększają aktywność dzieci, likwidują napięcia, rozwijają spostrzegawczość.
Praca w małych grupach- zapewnia dobre samopoczucie, szczególnie uczniom, którzy mają problemy z wypowiadaniem się; każdy ma okazję wyrazić i usłyszeć informacje dotyczące danego tematu; uczniowie uczą się elementów dobrego słuchania /uwagi, zrozumienia i akceptacji/.
Poza tym z uczniami mniej zdolnymi wykorzystywałam typowe ćwiczenia pomagające w likwidowaniu danego deficytu.