trzenia w pasze i wykorzystania odchodów można przyjąć, że na l ha użytków rolnych powinno przypadać około l sztuki bydła. Zależy to od struktury zasiewów i zastosowanego płodozmianu. Obsada taka pozwala na całkowite wykorzystanie odchodów zwierzęcych do nawożenia gleby. Według Vettera górna dopuszczalna granica stosowania gnojowicy na l ha wynosi w czystych składnikach nawozowych: 400 kg N, 200 kg P, 300 kg K. Ze względu na skład gnojowicy limitująca jest zawartość potasu (wg Vettera 5%o). Wielkość dawki gnojowicy wyniesie więc 60 ton na l ha,tj. około 54 m3. Ta ilość może być różna w zależności od terminu nawożenia, ponieważ skład gnojowicy w ciągu roku ulega znacznym zmianom.
W podanej obsadzie krów na l ha nie uwzględniono reprodukcji własnej stada. Stąd też przy wychowie w fermie mlecznej przychówka do reprodukcji trzeba odpowiednio zmniejszyć obsadę krów mlecznych.
Ważnym zagadnieniem jest również zaopatrzenie fermy w dostateczni^ na ilość wody (pitnej i technologicznej), której dobowe zużycie na l kro-,g we wynosi około 100—120 litrów. Czynnik ten może również limitować ^ wielkość fermy. ^ Organizacja procesu produkcyjnego i organizacja pracy.
W każdej nowo wybudowanej fermie rozpoczyna się działalność od B^ zakupienia odpowiedniej ilości zwierząt, które muszą odpowiadać określonym warunkom. Dotychczasowa praktyka wskazuje, że istnieją w tym [5 względzie poważne problemy, wynikające głównie z niskiej przeciętnej ^ wartości użytkowej naszego bydła, ostrych wymagań weterynaryjnych, ;° których należy ściśle przestrzegać, oraz niskiej rozrodczości bydła.
W organizacji' procesu produkcyjnego niebagatelne znaczenie ma tworzenie grup technologicznych. W miarę zwiększania się fermy wzrasta zwykle liczba grup technologicznych, a często dąży się do zwiększenia ich liczebności. Tworzenie grup o dużej liczebności (powyżej 40 szt.) stwarza poważne trudności odnośnie:
— skompletowania jednorodnych pod względem fizjologicznym i produkcyjnym grup;
— obserwacji występowania rui, chorób lub niedomogań, wzajemnego obdajania się itp.; jest to niezwykle ważne przy wolnostanowisko-wym utrzymaniu krów, gdyż niedostateczna obserwacja może przyczynić się do pogorszenia rozrodczości stada, zmniejszenia produkcyjności bydła i zwiększenia brakowania.
Skompletowanie grup o mniejszej liczebności, kosztem zwiększenia ich ilości (przy zwiększaniu obsady fermy) powoduje również trudności, zwłaszcza organizacyjne procesu produkcyjnego, np. organizacja korzystania z okólników, przepędów do doju itp.
Dotychczas brak jest ścisłych danych dotyczących wpływu omówionych czynników na wielkość fermy, dlatego ryzykowne byłoby budowanie zbyt dużych obiektów.