23 mm samobieżny zestaw przeciwlotniczy ZSU-23-4 „Szyłka” został wprowadzony do uzbrojenia Wojska Polskiego w drugiej połowie lat 60. Służy do zwalczania celów powietrznych poruszających się z prędkościami do 450 m/s na wysokościach od 100 do 1500 m i w odległości do 2000 m. Jest wykorzystywany do obrony obiektów, kolumn wojskowych (w marszu i na postoju) oraz pododdziałów poruszających się w szykach bojowych na polu walki, głównie przed atakami z powietrza. W skład zestawu wchodzą cztery 23 mm sprzężone armaty automatyczne AZP-23, system kierowania ogniem i podwozie gąsienicowe transportera opancerzonego GM-575. Armaty są zamontowane w obrotowej wieży i zasilane w amunicję z taśm nabojowych. Do strzelania używa się 23x151 mm nabojów z pociskami: odłamkowo-burząco-zapalająco-smugowymi (OFZT) o masie 188,5 g i przeciwpancerno-zapalająco-smugowymi (BZT) o masie 190 g. W wozie zastosowano czterosuwowy  silnik  wysokoprężny  W6R  o  mocy  206  kW  przy  2000 obr./min.   ZSU-23-4 wyposażono m.in. w urządzenie ochrony przeciwatomowej i przeciwpożarowej, środki obserwacji i łączności (telefon wewnętrzny R-124, radiostacja R-123) oraz aparaturę nawigacyjną. Masa zestawu w położeniu bojowym wynosi 9 t, maksymalna prędkość jazdy - 50 km/h, maksymalny zasięg jazdy - 450 km, kąt ostrzału w płaszczyźnie pionowej - od -4° do +85°, prędkość początkowa pocisku - 950-1000 m/s, szybkostrzelność teoretyczna z czterech armat - 3400 strz./min, zapas przewożonej amunicji - 2000 sztuk. Obsługę stanowi 4 żołnierzy.

---