Czołg lekki M-24 "CHAFFEE"
|
|
Doświadczenia wynikające z eksploatacji czołgów lekkich M3 "Stuart" podczas walk na pustyni zmusiły armię USA i biura konstrukcyjne do zmiany wymagań taktyczno-technicznych dla nowego typu czołgu lekkiego, który powinien być, w myśl nowych założeń uzbrojony w armatę kalibru 75 mm. Zmiana uzbrojenia czołgu MS "Stuart" nie była możliwa z powodu wielkości kadłuba i niedostatecznego opancerzenia. Po zaprzestaniu prac nad czołgiem T7/M7 zakłady Cadillac rozpoczęły prace konstrukcyjne nad nowym typem czołgu lekkiego. Zamierzano zastosować dwa silniki Cadillac i transmisję Hydra-Matic. Dwa pierwsze prototypy zostały zbudowane w październiku 1943 roku. Po pomyślnym zakończeniu prób poligonowych Ordnance Department zamówił 1000 czołgów, zaś później powiększył zamówienie do 5000 sztuk. Czołgi, oznaczone M24, miały być produkowane w zakładach Cadillac i Massey-Harris. Do końca wojny wyprodukowano 4415 czołgów. Uzbrojenie czołgu M24 "Chaffee" stanowiła armata M6 stanowiąca wersję rozwojową armaty 75 mm stanowiącej uzbrojenie samolotu szturmowego North American B-25G "Mitchell". Posiadała ona oporopowrotnik zabudowany na osi lufy, co zmniejszało miejsce zajmowane w wieży przez uzbrojenie. Pierwsze seryjne M24 trafiły do jednostek w połowie 1944 roku. Czołgi "Chaffee" były używane bojowo we Francji, na froncie włoskim i podczas walk na terenie Niemiec.
Czołg lekki M-24 "CHAFFEE" zajęcia taktyczne armii szwajcarskiej
Po wojnie brały udział w wielu konfliktach: w wojnie w Korei, w Wietnamie, w Algierii. Czołg był eksportowany do wielu krajów. Zbudowano także kilka wersji doświadczalnych: M24E1 napędzany silnikiem gaźnikowym Wright "Continental" R-975. Czołg M24E1 posiadał armatę 75 mm z dłuższą lufą wyposażoną w hamulec wylotowy. Obok standardowych czołgów M24 produkowano wiele dział samobieżnych i pojazdów specjalnych opartych o główne podzespoły czołgu lekkiego M24: podwozie, silnik, kadłub. Najważniejsze z nich to działa samobieżne M19 i M41.
DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE Załoga: 5 osób (dowódca, kierowca, ładowniczy, celowniczy i pomocnik kierowcy -radiotelegrafista, Masa bojowa: 16 387 kg, Wymiary: długość całkowita 5472 mm, szerokość 2979 mm, wysokość 2475 mm, Szerokość gąsienicy: 406 mm, Uzbrojenie: armata M6 kalibru 75 mm z zapasem amunicji 48 pocisków, dwa karabiny maszynowe Browning M1919A kalibru 7,62 mm (0,30') z zapasem amunicji 3750 naboi. Armata M6 m miała kąt ostrzału -10° do + 15°, Opancerzenie: od 9 do 25 mm, Jednostka napędowa: zdwojony, rzędowy silnik gaźnikowy, chłodzony cieczą Cadillac Twin 44T24 o łącznej mocy 162 kw (220 KM), Prędkość maksymalna: na drodze 56 km/h, w terenie 40 km/h, Zasięg: 160 km, Pokonywanie przeszkód: przeszkody wodne (brody) do 100 cm, ściany 90 cm, rowy (okopy) 250 cm.
Bibliografia: Janusz Ledwoch , Jacek Solarz - Czołgi USA 1939-1945 - W-wa Mark Lloyd - Tanks - 1991 |