ROZWAŻANIA RÓŻAŃCOWE
Ks. Andrzej M.
Tajemnice radosne
1. Zwiastowanie
Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida (Łk 1, 31-32).
Słowa anioła o tym, kim będzie Dziecko, mogły przerazić Maryję. Zrozumiały jest Jej lęk. Mimo tej, po ludzku bardzo trudnej, sytuacji Maryja przyjmuje wolę Boga.
Módlmy się, abyśmy nie bali się przyjmować woli Boga, choć po ludzku trudno ją zrozumieć.
2. Nawiedzenie
Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana (Łk 1, 45).
Maryja przychodzi do Elżbiety, aby jej pomóc. Mimo że sama ma w sercu wiele pytań, spieszy z pomocą swej krewnej.
Módlmy się, aby nasze problemy, które nosimy w sercu, nie zamykały nas na niesienie pomocy tym, którzy jej może bardziej potrzebują.
3. Narodzenie
Anioł rzekł do pasterzy: Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan (Łk 2, 9-11).
Lęk rodzi się nie tylko w sercu Maryi. Także i w sercach pasterzy pojawia się on wobec zwiastowanej radości. Anioł mówi: nie bójcie się!
Módlmy się, abyśmy bez lęku każdego dnia, pośród naszych codziennych zajęć, troszczyli się o wieczne zbawienie.
4. Ofiarowanie
Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu (Łk 2, 22-23).
Zgodnie z Prawem Rodzice przynoszą Jezusa do świątyni. Dobrze znają drogę do tego miejsca. I dobrze też znają samo miejsce.
Módlmy się szczególnie za tych, którzy zapomnieli o drodze do kościoła i o Kościele.
5. Znalezienie
Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania (Łk 2, 45-46).
Trzy dni Go szukali. Trzy dni martwili się o Niego. Tak długo szukali, aż znaleźli.
Módlmy się szczególnie za tych rodziców, którzy już nie szukają swych zagubionych dzieci.
Tajemnice bolesne
1. Modlitwa w Ogrojcu
W Ogrodzie Oliwnym Jezus (...) modlił się tymi słowami: „Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!”. Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go (Łk 22, 41-43).
Modlitwa Jezusa w dramatycznej chwili jest wołaniem do Ojca, jest wołaniem o wypełnienie Jego woli.
Módlmy się, abyśmy w trudnych sytuacjach umieli prosić o przyjęcie woli Bożej.
2. Biczowanie
Piłat więc kazał zwołać arcykapłanów, członków Wysokiej Rady oraz lud i rzekł do nich: „Przywiedliście mi tego człowieka pod zarzutem, że podburza lud. Otóż ja przesłuchałem Go wobec was i nie znalazłem w Nim żadnej winy w sprawach, o które Go oskarżacie. (...) Każę Go więc wychłostać i uwolnię” (Łk 23, 13-16).
Mimo że Piłat nie znalazł winy w Jezusie, kazał go wychłostać.
Módlmy się, abyśmy nie skazywali niewinnych na cierpienie i ból.
3. Cierniem ukoronowanie
Żołnierze (...) ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę. I zaczęli Go pozdrawiać: „Witaj, Królu żydowski!”. Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając oddawali Mu hołd (Mk 15, 17-19).
Żołnierze kpią z Jezusa. Sprawia im radość Jego cierpienie.
Módlmy się, abyśmy z szacunkiem odnosili się do każdego człowieka, bez względu na to kim jest.
4. Dźwiganie krzyża
Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano. Zabrali zatem Jezusa. A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota (J 19, 16-17).
Zbawiciel przyjął krzyż i wziął go dobrowolnie, z miłości do nas.
Módlmy się, abyśmy umieli przyjąć każdy krzyż i brali go dobrowolnie, z miłości do Jezusa.
5. Ukrzyżowanie
Gdy przyszli na miejsce zwane „Czaszką”, ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie (Łk 23, 33).
Śmierć między złoczyńcami. Śmierć na krzyżu, ale w objęciach Ojca.
Módlmy się, abyśmy nawet w obliczu takiej śmierci byli blisko Boga.
Tajemnice chwalebne
1. Zmartwychwstanie
Niewiasty zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca, siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli (Mk 16, 4-6).
Grób bez ciała Jezusa, pusty. Trudno było kobietom w to uwierzyć. Niedługo potem spotkały Zmartwychwstałego.
Módlmy się, aby w naszym sercu było coraz więcej wiary, że Chrystus naprawdę zmartwychwstał.
2. Wniebowstąpienie
Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy (Łk 24, 50-52).
Uczniowie widzieli Jezusa, który wstępuje do nieba. To, czego doświadczyli, i to, co zobaczyli, sprawiło, że wracali do domu z wielką radością.
Módlmy się o to, aby w naszym życiu była widoczna perspektywa nieba.
3. Zesłanie Ducha Świętego
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali (...) I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym (Dz 2, 1-2. 4).
Byli wszyscy razem, byli w tym samym miejscu. Wszyscy słyszeli szum, czuli wiatr. To były zewnętrzne znaki tego, co stało się w ich sercach.
Módlmy się, abyśmy zawsze byli otwarci na znaki obecności Ducha Świętego w naszym życiu.
4. Wniebowzięcie NMP
Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy (Łk 1, 46-47).
Maryja raduje się Bogiem. Raduje się, bo jest wypełniona Bogiem. Gdy pytamy o niebo - to jest ono tam, gdzie jest Bóg.
Módlmy się, abyśmy - naśladując Maryję - wypełniali Bogiem każdą sekundę swego życia.
5. Ukoronowanie NMP
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny (Łk 1, 48-49).
Fiat Maryi sprawiło, że Bóg mógł uczynić w Jej życiu wielkie rzeczy.
Módlmy się, abyśmy - naśladując Maryję - pozwolili Bogu w naszym życiu czynić wielkie rzeczy. To zależy tylko od naszej zgody.
Tajemnice radosne
1. Zwiastowanie
Anioł wszedł do Niej i rzekł: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami (Łk 1, 28).
Zanim Maryja usłyszy, że zostanie Matką Syna Najwyższego, anioł mówi Jej słowa: Pan z Tobą. Bóg nie zostawia nigdy człowieka samemu sobie. Zawsze jest z nim.
Módlmy się, abyśmy o tym nie zapomnieli - zwłaszcza w najtrudniejszych chwilach
2. Nawiedzenie
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę (Łk 1, 41).
Pozdrowienie Maryi napełnia serce Elżbiety Duchem Świętym. Człowiek, którego serce jest pełne Boga, daje innym Ducha.
Módlmy się, abyśmy na naszych drogach życia często spotykali ludzi pełnych Boga.
3. Narodzenie
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie (Łk 2, 6-7).
Miejsca dla Jezusa nie było w gospodzie, ale było w sercu Maryi. Najważniejsze, aby w sercu było miejsce dla Boga.
Módlmy się, abyśmy stale podejmowali troskę o Boga w naszym sercu.
4. Ofiarowanie
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego (Łk 2, 25-26).
Symeon był pełen Ducha Świętego, bo był człowiekiem sprawiedliwym i pobożnym. Żył po Bożemu, bo w jego życiu Bóg był na pierwszym miejscu.
Módlmy się, abyśmy o tym pamiętali, a wtedy z pewnością zobaczymy Mesjasza Pańskiego.
5. Znalezienie
Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice (Łk 2, 43).
Nawet Maryi i Józefowi zdarzyło się nie zauważyć zniknięcia Syna. Nie wiedzieli kiedy i gdzie nagle zniknął.
Módlmy się, abyśmy dali się Bogu odnaleźć w każdej sytuacji naszego życia.
Tajemnice bolesne
1. Modlitwa w Ogrojcu
Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie! (Łk 22, 40-42).
Zawsze możemy odwrócić się od Boga.
Módlmy się, abyśmy nie ulegli pokusie, że możemy żyć bez Boga.
2. Biczowanie
Wówczas Piłat wziął Jezusa i kazał Go ubiczować (J 19, 1).
Zawsze możemy słowem biczować bliźniego.
Módlmy się, abyśmy byli wrażliwi na każde złe słowo.
3. Cierniem ukoronowanie
A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym. Potem podchodzili do Niego i mówili: Witaj, Królu żydowski! I policzkowali Go (J 19, 2-3).
Zawsze możemy dołączyć się do tych, którzy wyśmiewają innych.
Módlmy się, abyśmy zwracali uwagę na to, kto dla nas jest autorytetem.
4. Dźwiganie krzyża
Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano. Zabrali zatem Jezusa. A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota (J 19, 16-17).
Zawsze możemy nałożyć krzyż na drugiego człowieka.
Módlmy się, abyśmy pomagali innym w dźwiganiu krzyża.
5. Ukrzyżowanie
Tam Go ukrzyżowano, a z Nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa. Wypisał też Piłat tytuł winy i kazał go umieścić na krzyżu. A było napisane: Jezus Nazarejczyk Król żydowski. Ten napis czytało wielu Żydów, ponieważ miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, było blisko miasta (J 19, 18-20).
Zawsze możemy napisać lub ogłosić, że to nie my, ale to inni są winni.
Módlmy się, abyśmy najpierw w sobie szukali winy.
Tajemnice chwalebne
1. Zmartwychwstanie
Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca, siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli (Mk 16, 4-6).
Módlmy się, abyśmy w naszym życiu pamiętali, że zmartwychwstanie jest fundamentem naszej wiary.
2. Wniebowstąpienie
Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy (Łk 24, 50-52).
Módlmy się, abyśmy pamiętali, że naszą prawdziwą ojczyzną jest niebo.
3. Zesłanie Ducha Świętego
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali (...) I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym (Dz 2, 1-2. 4).
Módlmy się, abyśmy pamiętali, że Duch Święty daje nam moc do wyznawania wiary.
4. Wniebowzięcie NMP
Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy (Łk 1, 46-47).
Módlmy się, abyśmy pamiętali, że prawdziwa radość jest w sercu pełnym Boga.
5. Ukoronowanie NMP
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny (Łk 1, 48-49).
Módlmy się, abyśmy pamiętali, że każdego dnia Bóg nam czyni wielkie rzeczy.
Tajemnice światła
1. Chrzest Jezusa w Jordanie
W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie. W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie (Mk 1, 9-11).
Nasze wejście w wodę chrztu to znak miłości Boga. To początek naszej drogi do nieba. Jeszcze wiele nam trzeba uczynić, aby tam szczęśliwie dojść.
Módlmy się, abyśmy w tej drodze nie ustali.
2. Wesele w Kanie
Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów (J 2, 1-2).
Chrzest święty to dzień, w którym zaprosiliśmy Jezusa do naszego życia. Od tamtej chwili ponawiamy to zaproszenie każdego dnia.
Módlmy się, abyśmy nigdy z tego zapraszania nie zrezygnowali.
3. Głoszenie królestwa Bożego
Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posadził w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki powietrzne gnieździły się na jego gałęziach (Łk 13, 18-19).
Od chrztu świętego rośnie w nas królestwo Boże. Jeśli współpracujemy z łaską Bożą, to z każdym dniem to królestwo staje się coraz większe.
Módlmy się, abyśmy w tej współpracy nie ustali.
4. Przemienienie
Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło (Mt 17, 1-2).
Od chrztu świętego podejmujemy trud wchodzenia na górę przemienienia. Tym szczególnym momentem jest sakrament pokuty.
Módlmy się, aby przez nasze życie coraz bardziej było widoczne światło Boga.
5. Ustanowienie Eucharystii
Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!”. Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: „Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana” (Łk 22, 19-20).
Chrzest święty to początek drogi do Eucharystii. Zanim sięgniemy po święty chleb, musimy być w stanie łaski uświęcającej.
Módlmy się, abyśmy coraz bardziej zgłębiali tajemnicę Pamiątki Jezusa.
Tajemnice bolesne
1. Modlitwa w Ogrojcu
Jezus (...) modlił się tymi słowami: „Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!”. Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go (Łk 22, 41-43).
Nawet w najtrudniejszej chwili Bóg posyła nam swego anioła.
Módlmy się, abyśmy nie zwątpili w Bożą pomoc.
2. Biczowanie
Piłat więc kazał zwołać arcykapłanów, członków Wysokiej Rady oraz lud i rzekł do nich: „Przywiedliście mi tego człowieka pod zarzutem, że podburza lud. Otóż ja przesłuchałem Go wobec was i nie znalazłem w Nim żadnej winy w sprawach, o które Go oskarżacie” (Łk 23, 13-14).
Bóg jest zawsze po stronie człowieka.
Módlmy się, abyśmy nie byli sędziami naszych bliźnich.
3. Cierniem ukoronowanie
Żołnierze (...) ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę. I zaczęli Go pozdrawiać: „Witaj, Królu żydowski!”. Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając oddawali Mu hołd. A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego purpurę i włożyli na Niego własne Jego szaty (Mk 15, 17-20).
Bóg nie obraża się na człowieka, który go wyszydza.
Módlmy się, abyśmy nikomu nie wkładali na głowę ciernia pogardy.
4. Dźwiganie krzyża
Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano. Zabrali zatem Jezusa. A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota (J 19, 16-17).
Jezus dobrowolnie wziął nasz krzyż.
Módlmy się, abyśmy i my dobrowolnie umieli wziąć swój krzyż.
5. Ukrzyżowanie
Gdy przyszli na miejsce, zwane „Czaszką”, ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie (Łk 23, 33).
Jezus do samego końca z miłością patrzył na człowieka.
Módlmy się, abyśmy i w tym naśladowali Jezusa, aż po krzyż.