ROZWAŻANIA RÓŻAŃCOWE
Ks. Tomasz J.
Tajemnice radosne
1. Zwiastowanie
W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja (Łk 1, 26-27).
Tajemnica Wcielenia Syna Bożego poucza nas o wielkiej miłości i mądrości Boga, który tak zaplanował świat, aby Jego Syn stał się człowiekiem i wszystkich ludzi uczynił dziećmi Bożymi.
Módlmy się, abyśmy zawsze odpowiadali Bogu na Jego plan, jaki pozwala nam poznać, i w ten sposób przynosili Mu chwałę.
2. Nawiedzenie
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę (Łk 1, 39-40).
Maryja zanosi żyjącego w Jej łonie Jezusa do domu Zachariasza, gdzie dokonują się wielkie sprawy Boże.
Módlmy się, abyśmy także byli tymi, którzy noszą w sobie i zanoszą bliźnim Jezusa, którego przyjmujemy w Komunii świętej.
3. Narodzenie Jezusa
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta (Łk 2, 1-3).
Różne wydarzenia, a także rozporządzenia władzy, są dla nas znakami od Boga, kierującymi nasze kroki ku zbawieniu.
Módlmy się, abyśmy zawsze umieli odczytywać znaki, które Bóg stawia przy naszej drodze życiowej dla naszego zbawienia.
4. Przedstawienie Jezusa w świątyni
Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu (Łk 2, 22-23).
Przedstawienie Jezusa Bogu w świątyni jest uznaniem absolutnej władzy Boga, któremu wszystko podlega.
Módlmy się, abyśmy zawsze tę władzę uznawali i czynami o tym świadczyli.
5. Znalezienie Jezusa w świątyni
Rodzice Jego chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym (Łk 2, 41-42).
Najświętsza Rodzina ściśle przestrzegała praw, jakie obowiązywały w religii Izraela. Módlmy się, abyśmy zawsze wypełniali wszystkie obowiązki, jakie nakłada na nas nasza religia.
Tajemnice chwalebne
1. Zmartwychwstanie Chrystusa
Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca, siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli (Mk 16, 4-6).
Niewiasty przy grobie Jezusa otrzymują pouczenie o Jego zmartwychwstaniu.
Módlmy się, abyśmy w całym naszym postępowaniu pamiętali o zmartwychwstaniu Chrystusa i postępowali Jego śladami.
2. Wniebowstąpienie
Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy (Łk 24, 50-52).
Tajemnica Chrystusowego wniebowstąpienia napełniła uczniów radością.
Módlmy się, abyśmy postępowali zawsze w radości, która płynie ze świadomości, że Ten, który odszedł do nieba, pozostaje z nami w świętych sakramentach.
3. Zesłanie Ducha Świętego
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali (Dz 2, 1-2).
Dzieje Apostolskie świadczą o wielkiej mocy, jaka towarzyszyła zstąpieniu Ducha Świętego na zgromadzonych w Wieczerniku. Ta sama moc działa w sakramentach świętych, a zwłaszcza w bierzmowaniu.
Módlmy się, abyśmy nigdy nie zapominali o przyjętym bierzmowaniu, które daje nam moc świadczenia o Chrystusie i do tego świadczenia wzywa.
4. Wniebowzięcie Maryi
Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu (Łk 2, 19).
Naśladując Maryję mamy także rozpamiętywać tajemnice wiary.
Módlmy się, abyśmy zawsze, a zwłaszcza przy odmawianiu różańca, zagłębiali się w sprawy Boże i z nich czerpali siłę do dobrego życia.
5. Ukoronowanie Matki Bożej w niebie
Raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię (Łk 1, 47-49).
Ta, która uniżyła się przed Bogiem, została wywyższona na Królową nieba.
Módlmy się, abyśmy nauczyli się naśladować Maryję w Jej uniżeniu i spotkali się z Nią w niebie.
Tajemnice radosne
1. Zwiastowanie
Anioł wszedł do Niej i rzekł: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga (Łk 1, 28-30).
Maryja otrzymała objawienie swego powołania na Matkę Mesjasza. Każdy człowiek także został powołany przez Boga, który ma w stosunku do niego swoje plany. Módlmy się, abyśmy rozpoznali wolę Boga i przyjęli ją z posłuszeństwem na wzór Maryi.
2. Nawiedzenie
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona (Łk 1, 41-42).
Duch Święty napełnił Elżbietę. My wszyscy otrzymujemy dar Ducha. Módlmy się, abyśmy byli zawsze otwarci na ten dar i nigdy go nie zlekceważyli.
3. Narodzenie Jezusa
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie (Łk 2, 6-7).
Każdy, kto odpowiada na głos Bożego powołania, udziela Bogu miejsca w swoim sercu i w swoim życiu. Módlmy się, ażeby w żadnym ludzkim sercu nie brakło miejsca na przyjęcie i właściwą odpowiedź na Boże powołanie.
4. Przedstawienie Jezusa w świątyni
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego (Łk 2, 25-26).
Przyjście Pana napełniło radością starca Symeona. Módlmy się, abyśmy zawsze radowali się ze spotkania z Chrystusem w jakikolwiek sposób ono przychodzi.
5. Znalezienie Jezusa w świątyni
Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice (Łk 2, 43).
Rodzice Jezusa nie zauważyli Jego zniknięcia i szukali Go, aż znaleźli w świątyni. Módlmy się, abyśmy zawsze znajdowali Jezusa w sprawach Bożych i nigdy nie utracili z Nim więzi.
Tajemnice bolesne
1. Modlitwa w Ogrojcu
Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie! (Łk 22, 40-42).
Jezus modli się do swego Ojca, wyrażając absolutną zgodę na Jego wolę.
Módlmy się, abyśmy zawsze potrafili zgadzać się z wolą Bożą, która jest sama Miłością, choć czasem jest nam to trudno zrozumieć.
2. Biczowanie
Wówczas Piłat wziął Jezusa i kazał Go ubiczować (J 19, 1).
Jezus przez niezwykle bolesne biczowanie odpłaca Ojcu za nasze grzechy, przeważnie cielesne.
Módlmy się, abyśmy przez nasze złe postępowanie nie przyczyniali się do cierpień Jezusa.
3. Cierniem ukoronowanie
A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym. Potem podchodzili do Niego i mówili: Witaj, Królu żydowski! I policzkowali Go (J 19, 2-3).
Zniewagi, jakie Jezus ponosi w czasie koronowania cierniem, wyszydzenie jego królewskiej godności jest zapłatą za nasze wynoszenie się i pogardzanie drugimi.
Módlmy się, abyśmy przez naszą pokorę mogli ulżyć cierpieniom Jezusa.
4. Dźwiganie krzyża
Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano. Zabrali zatem Jezusa. A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota (J 19, 16-17).
Życie chrześcijanina, który poważnie traktuje swoją przynależność do Chrystusa, jest drogą krzyżową.
Módlmy się o łaskę wytrwałości dla wszystkich, abyśmy nigdy nie zrezygnowali z wiernego trwania przy Chrystusie na skutek trudności, jakie pojawiają się na naszej drodze życiowej.
5. Ukrzyżowanie i śmierć na krzyżu
Tam Go ukrzyżowano, a z Nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa. Wypisał też Piłat tytuł winy i kazał go umieścić na krzyżu. A było napisane: Jezus Nazarejczyk, Król żydowski. Ten napis czytało wielu Żydów, ponieważ miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, było blisko miasta. A było napisane w języku hebrajskim, łacińskim i greckim (J 19, 18-20).
Jezus doszedł do końca drogi krzyżowej i oddał życie na krzyżu. Krzyż jest stałą rzeczywistością w życiu każdego człowieka.
Módlmy się, aby w tym ukrzyżowanym życiu każdy był czytelnym znakiem Chrystusa i mógł wskazywać ludziom drogę do zbawienia.
Tajemnice chwalebne
1. Zmartwychwstanie Chrystusa
Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: Macie tu coś do jedzenia? Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec nich (Łk 24, 38-43).
Uczniowie Jezusa doświadczyli obecności Zmartwychwstałego i poszli świadczyć o Nim na całym świecie. Każdy z nas powinien podjąć i przedłużać to świadectwo.
Módlmy się, abyśmy przez nasze postępowanie dawali świadectwo, że działa w nas moc Zmartwychwstałego Chrystusa.
2. Wniebowstąpienie
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba (Dz 1, 9-11).
Chrystus powróci. Kościół jednak w czasie do Jego powrotu ma wypełnić ważne zadania. Dlatego uczniowie Chrystusa nie mają stać i wpatrywać się w niebo, ale zdążać do niego przez wypełnianie swego powołania.
Módlmy się dla wszystkich o wierność w realizacji powołania, jakie otrzymali od Boga..
3. Zesłanie Ducha Świętego
Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić (Dz 2, 3-4).
Posłannictwo Kościoła ma dotrzeć do wszystkich narodów. Wszystkie języki mają głosić wielkie sprawy Boże.
Módlmy się, aby stało się to rzeczywistością dla dobra wszystkich ludzi.
4. Wniebowzięcie Maryi
Anioł wszedł do Niej i rzekł: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami (Łk 1, 28).
Pełnia łaski, o której mówi Anioł pozdrawiając Maryję, obejmuje też tajemnicę Jej wniebowzięcia. Wniebowzięta Maryja jest Matką wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy zostali oddani Jej macierzyńskiej trosce.
Módlmy się, abyśmy we wszystkich przeciwnościach pamiętali, że mamy troskliwą Matkę.
5. Ukoronowanie Matki Bożej w niebie
Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. Na to rzekła Maryja: Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł (Łk 1, 37-38).
Konsekwencją słów Maryi, które były odpowiedzią na słowa Anioła, jest Jej ukoronowanie w niebie.
Módlmy się, abyśmy naśladowali Maryję w Jej zawierzeniu Bogu i oddaniu Mu się bez reszty i idąc jej śladami, doszli do współkrólowania w niebie.
Tajemnice światła
1. Chrzest w Jordanie
Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego (Mt 3, 13).
Jezus wraz z grzesznikami przychodzi do Jana Chrzciciela, aby okazać wszystkim swoją solidarność.
Módlmy się, abyśmy dzięki tej solidarności z Jezusem zawsze byli umiłowanymi dziećmi Boga.
2. Objawienie na weselu w Kanie
Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie (J 2, 11).
Jezus objawił swą chwałę, aby Jego uczniowie mu uwierzyli.
Módlmy się, abyśmy rozważali wielkie dzieła Boga i zawsze Mu wierzyli.
3. Głoszenie Królestwa i wezwanie do nawrócenia
Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię (Mk 1, 14-15).
Z tym samym wezwaniem Jezus rozesłał swoich uczniów, aby głosili je na całej ziemi. Módlmy się, abyśmy całym życiem wypełniali to polecenie, stale się także sami nawracali i wierzyli bez wątpliwości we wszystkie słowa Ewangelii.
4. Przemienienie na Górze
Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich (Mk 9, 2).
W tajemnicy Przemienienia Bóstwo Chrystusa przebija się przez Jego człowieczeństwo. Módlmy się, abyśmy zawsze wierzyli, że Chrystus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym Człowiekiem.
5. Ustanowienie Eucharystii
Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę! Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana (Łk 22, 19-20).
Jezus pozostał z nami pod sakramentalnymi postaciami.
Módlmy się, abyśmy zawsze najwyższą czcią otaczali Święte Postacie i stale karmili się Chlebem z nieba, który daje życie wieczne.
Tajemnice bolesne
1. Modlitwa w Ogrojcu
Wtedy przyszedł Jezus z nimi do ogrodu, zwanego Getsemani, i rzekł do uczniów: Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę tam i będę się modlił. Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną! (Mt 26, 36-38).
Jezus w czasie męki w Ogrojcu szukał pomocy u uczniów, ale jej nie znalazł.
Módlmy się, żebyśmy potrafili czuwać z Jezusem i nigdy nie przespali czasu łaski.
2. Biczowanie
Jak wielu osłupiało na Jego widok - tak nieludzko został oszpecony Jego wygląd i postać Jego była niepodobna do ludzi - tak mnogie narody się zdumieją, królowie zamkną przed Nim usta, bo ujrzą coś, czego im nigdy nie opowiadano, i pojmą coś niesłychanego (Iz 52, 14-15).
Ogrom męki Jezusa przeraża. On nadal cierpi we wszystkich cierpiących i sponiewieranych. Módlmy się, abyśmy pamiętali, że zostaliśmy przez Chrystusa posłani, aby nieść ludziom pomoc i pociechę we wszystkich sytuacjach, w jakich zostają sponiewierani i cierpią.
3. Cierniem ukoronowanie
Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic (Iz 53, 3).
Jezus był odepchnięty przez ludzi, świat zawsze odpycha tych, którzy idą za Jezusem. Módlmy się, abyśmy z radością podejmowali los Jezusa i wytrwali w tym do końca.
4. Dźwiganie krzyża
Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich (Iz 53, 4-6).
Jezus wziął na siebie boleści wszystkich ludzi. Módlmy się, abyśmy ochotnie brali na siebie obowiązek zadośćuczynienia za grzechy świata i wraz z Chrystusem zbawiali wszystkich ludzi.
5. Ukrzyżowanie i śmierć na krzyżu
Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie. Dlatego w nagrodę przydzielę Mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz, za to, że siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców. A On poniósł grzechy wielu, i oręduje za przestępcami (Iz 53, 10-12).
Dzięki krzyżowej śmierci Jezusa zostaliśmy odkupieni.
Módlmy się, aby wszyscy ludzie skorzystali z ofiary Chrystusa i dzięki nawróceniu mogli z Nim dojść do raju.
Tajemnice radosne
1. Zwiastowanie
Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca (Łk 1, 31-33).
Anioł mówi o wielkich sprawach, jakie odnoszą się do Jezusa.
Módlmy się, abyśmy zawsze mieli udział w wielkich sprawach Boga.
2. Nawiedzenie
Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana (Łk 1, 45).
Elżbieta wysławia Matkę swego Pana, podkreślając Jej wiarę.
Módlmy się o głęboką wiarę dla wszystkich, abyśmy dzięki niej mogli oglądać spełnienie się wszystkich Bożych obietnic.
3. Narodzenie Jezusa
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie (Łk 2, 8-12).
Pasterze stali się uczestnikami radości z przyjścia Pana na ziemię. Módlmy się, aby wszystkich przenikała radość z bliskości Pana i aby ta radość potęgowała ich wysiłki podejmowane dla sprawy Bożej.
4. Przedstawienie Jezusa w świątyni
Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia i błogosławił (Łk 2, 27).
Starzec Symeon przyszedł do świątyni z natchnienia Ducha Świętego.
Módlmy się, abyśmy zawsze wsłuchiwali się w głos Ducha Świętego, który od chrztu prowadzi nas w sposób szczególny.
5. Znalezienie Jezusa w świątyni
Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania (Łk 2, 45-46).
Rodzice znaleźli Jezusa w świątyni i usłyszeli, że powinien być w sprawach swego Ojca. Módlmy się, abyśmy zawsze przebywali w sprawach Boga-Ojca, który wskazuje nam drogi naszego powołania.