Aby bezpiecznie poprowadzić i podłączyć obwód elektryczny należy:
- przed rozpoczęciem pracy wyłączyć bezpiecznik główny przedlicznikowy (zamontowany w miejscu, w którym kabel zasilający łączy się z instalacją domową),
- postępować zgodnie z normami i przepisami SEP (Stowarzyszenia Elektryków Polskich), które są dostępne w lokalnym zakładzie energetycznym i Polskim Komitecie Normalizacyjnym,
- używać tylko takich wyrobów, które są oznakowane specjalnym symbolem. Tym znakiem oznaczone są wyłącznie wyroby dopuszczone do obrotu i stosowania w budownictwie, na które wydano zgodnie z przepisami prawa budowlanego certyfikat na znak bezpieczeństwa lub których zgodność z aprobatą techniczną albo Polską Normą potwierdza certyfikat zgodności lub deklaracja zgodności.
Należy stosować przewody o znormalizowanych kolorach oraz odpowiednim przekroju, dostosowane do różnych typów obwodów elektrycznych.
KOLORY
- czerwony, brązowy lub czarny: przewód fazowy (L1, L2, L3)
- żółto-zielony: przewód ochronny (PE)
- jasnoniebieski: przewód neutralny N ("zerowy")
- pomarańczowy: przewód do włączników schodowych
RADA
Do wykonania instalacji elektrycznej zaleca się używanie przewodów sztywnych.
PRZEKROJE PRZEWODÓW ELEKTRYCZNYCH
Obwody gniazd i wypustów oświetleniowych powinny być wykonane jako oddzielne. Przewód ochronny powinien być podłączony do styków ochronnych wszystkich gniazd i do opraw oświetleniowych.
OSŁONY
Rurka karbowana
Używana do przeciągania przewodów w ścianach z materiałów takich, jak płyty gipsowe, a także w ścianach szkieletowych pod wełna mineralną lub na ścianie pod boazerią.
Rurka karbowana (wyposażona w wyprofilowany pręt do przeciągnięcia przewodów)
Używana do przeciągania przewodów w ścianach z materiałów pełnych lub pustaków i innych materiałów drążonych z betonu lub cegły.
Aby przeciągnięcie przewodów przez osłonę było łatwiejsze, można zastosować następujące sposoby:
- połączyć przewody w sposób pokazany na rysunku,
- użyć specjalnego przeciągacza do przewodów (w wypadku tulei ze specjalnym haczykiem),
- posypać wnętrze osłony talkiem.
Liczba przewodów w osłonie zależy od jej średnicy
OBUDOWY GNIAZD
Aby gniazdo i wszystkie jego elementy lepiej trzymały się podłoża (były bardziej odporne na wyrwanie), zaleca się przykręcenie go do ściany. Drugi rodzaj mocowania: za pomocą zaczepów jest mniej wytrzymały na urazy mechaniczne.
Istnieją puszki przeznaczone do montażu w ścianach pełnych, ceglanych lub betonowych (a) i do montażu w ścianach z płyt gipsowych lub z boazerią (b).
Dobór głębokości puszki zależy od grubości ściany, w której zostanie zamontowana.
Przy wyborze puszki należy tak że wziąć pod uwagę ilość miejsca, jakie zajmą w niej przewody.
PUSZKI ROZDZIELCZE
Umożliwiają połączenie przewodów zasilających obwody kilku gniazd.
Puszki rozdzielcze istnieją w wersji natynkowej i podtynkowej.
Zaznaczyć na ścianie przebieg przewodów oraz miejsca montażu włączników i gniazd.
Obrysować puszkę.
Wybić otwór przecinakiem lub wyciąć go wiertarką używając specjalnej nakładki. Należy zwracać uwagę na głębokość puszki i obudowę gniazda lub włącznika.
Przed zagipsowaniem bruzd należy sprawdzić działanie instalacji próbnikiem napięcia lub przez podłączenie żarówki testowej. Umożliwi to wykrycie ewentualnych błędów w instalacji i naprawienie ich przed zakryciem osłon.