Cykliczny AMP: krótkotrwały związek, wystarcza do aktywacji kinazy białkowej, a ona modyfikuje białko, przeprowadza formę nieaktywną w f. aktywną fosforylazy glikogenowej, składa się: rybozy, adenozyny reszty fosforanowej. Reszta fostoranowa jest połączona z cukrem (rybozą) wiązaniem C`3 i C`5. Fityna: 6-fosforoinozytol; wpływa ujenie na bilans wapnia, pochodna fosforanowego alkoholu- inozytolu. Metabolity cyklu pentozowego: pentozy- do syntezy kw. nukleinowych (ryboza), erytrozy- do synt. aminokw. aromatycznych, pentozy- do syntezy nukleotydów, akceptor CO2 w cyklu Calvina. donor wodoru przenosi H na substraty wymagające redukcji (synteza kw. tłuszcz.), Arabinozy i ksyloDostarcza energii: NADPH2- za- do synt. ksylanów, arabanów (prod. gum, śluz, rośl.). GTP w syntezie białek: nie bierze udziąłu tylko dostarcza energii, powodując przyłączenie tRNA startowego do podjednostki rybosomalnej mniejszej podczas inicjacji. Dostarcza energi po to aby formylo-, malonylo- tRNA przyłączył się do kodonów, a AA-tRNA do mRNA. GTP pochodzi z cyklu Krebsa (z fosforylacji substratowej). Proces powstawania szczawiooctanu- powstaje w cyklu Krebsa z kw. jabłkowego, który jest utleniany z udziałem dehydrogenaazy Jabłczanowej (koenzy: NADH+H+) do szczawiooctanu. powstaje w wyniku karboksylacji pirogronianiu. W mitochondriach zostaje zredukowana do jabłczanu (enzym dechydrogenaza jabłczanu) w tej postaci przechodzi do cytoplazmy gdzie jest utleniony do szczawooctanu. pirogronian+CO2+ATP+H2O=szczawiooctan+ADP+P; Oksydacyjna deaminacja Asp. zw. łączący mały cykl Krebsa z dużym: kw. fumarowy, który na drodze hydratacji jest przekształcany w jabłczan, utleniany z kolei z udziałem dehydrogenazy do kw. szczawiowego. ATP powstaje w czasie utl. zredukowanego: NADH+H+→3ATP, FADH+H+→2ATP. Znaczenie c. Glioksalowego: skrócony cykl Krepsa (dostarcza metabolity), wiązane acetylo CoA w cyklu glikosalowym, produkcja metabolitów (bursztynian, jabłczan) z pominięciem dekarboksylaci- potrzebnych do cyklu Krebsa; doprowadzanie do całkowitego spalania do CO2 szkieletu węglowego. Rola c. pentozofosforowego: 1.dostarczenie pentoz rybulozo -1,5- difosforanu- akceptora CO2 w cyklu Caluira (w fotosyntezie)2.dostarczenie energii w formie suły redukującej zredukowanego NADP+ który wykorzystywany jest w reakcjach syntezy kw. tłuszczowego, 3.dostarczenie rybozy do syntezy kw. nukleinowego, 4.dostarczenie arabinozy i ksylozy do syntezy ksylanów i arabznów do produkcji gum i sluzów roślinnych. 5.Dostarczeni zredukowanego NAD (reduktor np. w syntezie kw. tłuszcz) 6.w wyniku degradacji cząst. glukozy powstaje 36 cząst. ATP. 7.Związkiem wyjściowym jest glukozo-6-P. 8.Może doprowadzić do całkowitej degradacji heksoz bez udziąłu cyklu Krebsa. Prekursor pierścienia pirymidynowego: karbomoilofosforan (azot pochodzi z glutaminy), asparginian. Proenzym (zymogen): enzym w postaci czynnej, nieaktywna forma enzymów trawiennych (proteolitycznym) katalizujących rozkład wiązań peptydowych np. pepsynogen→(środ. kwaśne) Pepsyna+Inhibitor(peptyd), do przemiany w formę aktywną wymaga obecności jonów H+; podczas aktywacji od zymogenu odłącza się peptyd będący inhibitorem enzymu, uaktywnia się dopiero w przewodzie pokarm. proenzymy zabezpieczają narządy przed samostrawieniem przez ich własne enzymy. Karboksypeptydazy: należą do egzopeptydaz; rozkładają wiązanie peptydowe pomiędzy aminokw. z których przynajmniej jeden ma wolną gr. COOH (powodują oderwanie aminokw. skarajnego od wolnej gr. karboksylowej COOH); powstają: -trójpeptydy, -dwupeptydy. Powstawanie Karbomoilofosforan: pwst. z NH3, CO2 przy udziale 2 cz. ATP enzymu syntetazy karbomoilofosforanowej (koenzymem jest kw. n-acetyloglutaminowy) NH4 +CO2+2cz. ATP→C=O(-NH2, -P+ADP+P. Aktywny kw. octowy- CoA zawierający dwuwęglowy rodnik kw. octowego, acetylo CoA- reszta acylowa w połączeniu z CoA-SH jest uważana za formę aktywną wk. organicznego, acetylo CoA: -przenosi jednostki dwuwęglowe na szereg akceptorów, -bierze udział w biosyntezie kw. tłuszczowego, -b. u. w syntezie licznych estrów i amidów. Fotoliza wody(dysocjacja fotochemiczna) rozkład cząstek H2O pod wpł. en. świetlnej na wodór i tlen wydalany do atmosfery, fotoliza wody związana z nią redukcja NADP są nazywane zazwyczaj II redukcją świetlną fotosyntezy. 2H2O+2NADP+→O2+2NADPH+H+; 4OH-→(światło, -4e-) 4OH→ 2H2o+O2. Fotoliza- Ietap fotosyntezy, pobudzone cząsteczki chlorofilu b obecnego w II systemie odrywają elektrony od jonów wodorotlenowych pochodzących z dysocjacji H2O i przenoszą je na układ plastochinonowy. Niezbędny jest tu udział Mg2+ i Cl- Ligaza DNA: łączy nukleozydy wiązaniem estrowym między kw. ortofosforanowym, a gr. wodoroltenową atomu (C`5 jednego nukleozydu z gr. -Ohatomu C`3 drugiego) nukleotyd=nukleozyd(zasad.+pentoza)+P. NAD: dinukleotyd nikotynoamidoadeinowy, przenosi atomy wodoru z donora(dawca) na akceptor Malonylo-CoA powstaje: w biosyntezie tłuszczów, jako produkt karboksylacji acetyloCoA(skład:3,5-difosforan adenozyny, fosforan pantoteny, β-alanina, cysteina),- za dużo: w roślinach i mokororganizmach- wykształca się forma degradacji acetylo CoA w cylku glikosalowym. u zwirząt- nadmiar acetylo CoA zmieniany jest na ciała ketonowe. Powstawanie CoA: z rozkładu bursztynylo CoA pod wpływem syntezy bursztynylo CoA αketoglutan→bursztynyloCoA, bursztynyloCoA+GDP+P→bursztynian+GTP+CoA Spalanie 1 mol acetylo CoA dostarcza 12cz. ATP w c. Krebsa. Produkty rozkładu tenowego i beztl. glukozy: beztlenowy→redukcja pirogronianu do: mleczanu, aldehydu octowego, alkoholu etylowego, Tlenowy→całkowite utlenienie do CO2, H2O. Karoteny: pochodne węglowodanów, barwniki rozpuszczalne w tłuszczach nierozpuszczalnych w wodzie, barwa żółta pomarańczowa lub czerwona, nadają barwę kwiatom, owocom, nasionom oraz liściom, w przypadku zaniku chlorofilu, są prekursorami wit. A, Substraty w syntezie DNA: kw. fosforowy, dezoksyryboza, zasady purynowe AG i pirymidowe CT. Wiązania wysokoenergetyczne: są to subst. które przy rozkładzie hydrolitycznym w pojedynczej reakcji wydzielają szczególnie duże ilość energii (powyżej 6 kcal/ml) ATP→ADP ∆G=-8kcal/mol, ADP→AMP ∆G=-6,3kcal/mol AMP→adenozyna ∆G=-2,2kcal/mol. Przyłączanie tRNA do mRNA: uwarunkowane jest to tym że inform. jaka jest zapisana w formie trójki kodonu odczytywanie jest przez kodon tRNA, tRNA aminokw. przyłącza są do mRNA dzięki tzw. II i zawartej w niej antykodzie. Znaczenie nukleotydów: uczestniczą we wszystkich przemianach, są aktywowanymi prekursorami zw. w syntezie kw. nukleinowych DNA i RNA, uczestniczą w syntezie: ADPG i UDPG, oligo i polisacharydów, ATP jest uniwersalnym powszechnie wyst. związkiem wysokoenergetycznym, koenzymy NAD, FAD, CoA zawierają w swym składzie nukleotydy adeninowej, CAMP i CGMP uczestniczą w procesach regulacji przemian stymulują niektóre hormony. Rola CO2 w bisyntezie tłuszczów: biosynteza łańcuchów kw. tłuszczowych wymaga uaktywnienia acetylo-CoA przekształcają go w malonylo- CoA. W procesie tym bierze udział ATP i CO2 malonylo-CoA jest właściwym substratem biosyntezy kw. tłuszczowych. CH3-CO~ScoA+ATP+CO2+H2O→(karboksylaza, acetylo CoA) COOH-CH2-CO~S-CoA+ADP+P, CO2- bierze udzial w dodatkowym uaktywnieniu cząsteczki, AcetyloCoA, przekształcając ją w malonyloCoA (substrat w biosyntezie kw. tłuszcz.) Produkty fazy janej cyklu Calvina: NADPH2- siła asymilacji potrzebna do rozpoczęcia fazy ciemnej, ATP- do redukcji kwasów 3-P-glicerynowego do aldehydu 3-Pglicerynowego. akceptorem CO2 w cyklu Calvina RuDP- 1,5 rybulozodifosforan. UMP powstaje: podczas biosyntezy nukleotydów pirymidynowych w wyniku dekarboksylacji orotodynomonofosforanu OMP. Końcowy zw. przemiany puryny w synt. nukleotydów.:zw. wyjściowy-PRPP, produkt końcowy IMP (inozynomonofosforan= hipoksantyna) kw. moczowy. Błonnik: nie jest hydrolizowany gdyż w sokach trawiennych ludzi brak jest enzymów katalizujących hydrolizę β-glikozydowych wiązań jakie występują w celulozie (u przeżuwaczy w przewodzie pok. występują drobnoustroje celulolityczne). Aminokw. A kontaktowe: zawierają reaktywne gr. funkcyjne (-NH2, -OH) dzięki którym następuje powiązanie enzymu z substratem w centrum aktywnym. Enzymy -powstawanie koenzymów c. Krebsa: dehydrogenaza izocytrynianowa (NAD), d. bursztyianowa (FAD), d. α-ketoglutaranowa (NAD), d. jabłczanowa (NAD). Aminokw. ulegające dezaminacji: kw. glutaminowy, kw. asparaginowy, seryna. Feofityna- chlorofil pozbawiany jonów Mg2+, chlorofil→(pH<7) feofityna + Mg2+, zabarwienie oliwkowo- brunatne. Chlorofilina:powstaje przez rozkład chlorofilu (enz.: chlorofilaza), intensywne zielone zabarwieni, rozp. w H2O. Synteza IMP na AMP: przez aminację zasady w pozycję 6 z udziałem gr. aminowej kw. osporaglinowego tworzy się adenozyno: 5-monofosforan AMP. Centrum aktywne białka prostego: fink. centrum akt.: określony fragment łańcucha polipeptydowego. C.a. b złożoego: gr. prostetyczna (funk. katalityczna). Na jakiej zasadzie jedne cukry przech. w drugie: komeryzacja glukoza→fruktoza, epimeryzacja (przegrupowanie podstawników), za pomocą enzymów transketolaz i transaldolaz. Funk. karotenoidów i chlorofilu w f. janej fotosy.:karotenoidy chronią chlor. przed skutkami fotoksydacji, typowe barwniki rośl. karotenowce (karoteny ksantofile), uczestniczą w procesie absorbcji energii świetlnej i zamianie jej w energię chem. która z kolei wykorzystywana jest do procesów syntezy, chlorofil pochłania 2 rodz. fotonów- czerwony o niższej en.- niebieski o wyższej. Fotony wybijają elektrony do stanu wzbudzenia z wydzieleniem en. w posatci ciepła. Obl. energet. zysk glukogenezy do pirogrnianu: 2 cz. kw. 2 P enolopirogranowy→(kinaza, 2ABP→ZATP) 2 cz. kw. enolopirogranowy, fosforylacja substratowa- 8ATP. Wykrywanie nienasyc. kw. tł.: roztwór Hubla- zmiana barwy na żółtą chloroformowego r-ru oliwy, woda bromowa- HBC odwadnia r-ór (pom. zabarwienia). Aminokw. aromatyczne: fenyloalanina- r-cja ksantoproteinowa (nitrowanie pierścieni aromat. kw. HNO3) zółta barwa. Tyrozyna- r-cja Millona- służy do ilościowego oznaczania aminokw. za pomocą odczynnika Millona w której tyrozyna barwi się na różowo (tryptofan na żółto) Tryptofan- r-cja Hopkinsa- Adamkiewicza- tryptofan barwi się na niebiesko (r-cja ze związkiem). Cechy kodu genet.: nośnik inf. gent. które przenoszone są za pomocą tRNA do miejsc syntezy białka i tam tlumaczone są na język aminokw; trójkowy; niezachodzący- tzn. że ten sam nukleotyd nie jest składnikiem sąsiadujących trójek, ale tylko jedynek; bezprzecinkowy- tzn. że nie istnieją nukleotydy, spełniające rolę znaku przestankowego oddzielające kodony; wieloznaczny- tzn. że jeden aminokw. może być kodowany przez kilka różnych kodonów; uniwersalny- tzn, że bez względu na rodzaj organizmu mechanizm działania kodu jest taki sam. Glukoneogeneza: jest to powsatwnia glukozy z niecukrowych subst.(aminokw. kw. mlekowy, kw. pirogronowy); inne znaczenie to uzupeł-nianie niedoboru glukozy we krwi, np. aminokw. glikogenowy w aldechyd glicerowy. Reakcje PLP: racemizacja- optycznie czynnych aminokw.; transaminacja- między aminokw. i oksykw.; dekarboksy-lacja aminokw.- synteza tryptofanu seryny i indolu. Alk. tluszczy: glicerol, cholina, sfingozyna, cholesterol, fitosterol. Alk. w woskach.: cetylowy-C16, cerylowy-C26, mirycylowy-C30, melisylowy-C31. Ostateczny produkt kw. tł.: o nieparzystej liczbie C- propionylo CoA, o parzystej liczbie C- acetylo-CoA. Etapy biosyntezy biał.: translacja- przekładanie kodu zasad na sekwencje aminokw. Inicjacja-tworzenie kompleksu inicjalnego, Elongacja- wydłużenie łańc. polipeptydowgo. Terminacja- zakodowanie syntezy. Transkrypcja- proces przepisywania inf. gen. o syntezie białek z łańuchów DNA na łańc. RNA. Transketolazy- przenoszą resztę 3-węglową w postaci aktywnego dihydroksyacetonu na aldolazę. Transketolazy- przenoszą jednostkę 2 węglową w postaci aldehydu glikolowego. Łączą one proces: cykl pentozofosforanowy i przemiany fotosyntezy. Znaczenie cyklu gliksalowego: skrócony c. Krebsa /dostarcza metabolity/;-szybsze włączenie acetylo CoA do metabolizmu; - \doprowadzenie do całkowitego spalania do CO2 szkieletu węglowego. Enzymy w dekarboksylacji pirogronianu: dehydrogenaza pirogronowa, której koenzym jest DPT, dehydrogenaza amidu kw. liponowego, koenzymem jest FAD. Fosforylacja subst. c. Krebsa: bursztynylo -CoA →(tiokinaza bursztynianow) bursztynian;. COOH-CH2-CH2-CO~S-CoA→(GDP=→GTP) COOH-CH2-CH2-COOH. Ogólna synteza skrobi: G-1-P+UTP→UDP-G+(PP)UDP; Gn+UDP-G→Gn+1+UDP.Glikoneogeneza: Przejście pirogronianu do fosfoendopirogronianu: Pirogronian→(karboksylaza pirogronowa)szczawiooctan→ (redukcja) jabłczan→(dehydrogenaza jabłczanowa) szczawiooctan→ (karboksykinaza fosfoendopirogronianowa)2 fosfoendopirogronian. Powstaje w wyniku działania enz.: G-1-(P) →(mutaza) G-6-(P); G-1-(P) →(dehydrogenaza) kw. 6-fosfoglukonowy; G-1-(P) →(fosforylaza) G-1,6-difosforan; G-1-(P) →(izomeraza)F-G-(P). Uwodnienie w oparciu o znajomoścr-cji glikolizy c. Krebsa i łań. odechow.: fosforylacja substratowa 2ATP, utlenianie NAD+H+ 6ATP; oksydacja dekarbok. pirogronianu 6ATP; cykl kw. trójkarboksylowego 2 ATP; przenoszenie at. H NADH+H+ 18ATP; przenoszenie at. H FADH2 4ATP /=38ATP. Glikoliza 2ATP; Cykl Krebsa 2ATP; Łańc. oddechowy=34ATP. Gdzie powstaje acetyloCoA(tzw.aktywna forma kw.octoweg )-w mitochodria -w procesie dekarboksylacji oksydacyjnej pirogromianu,w wyniku bezpośredniej aktywacji octanu z udziałem ATP:CoA-SH,w B-utlenianiu kw. Tłuszczowych,r-cja ta zachodzi w warunkach tlenowych .Fermentacja mlekowa-pirogromian w warunkach beztlenowych jest akceptorem wodoru z NADH2 i przechodzi w kw.mlekowy. Dekarboksylacja seryny i asparginianu(produkty aminy)-Wzór naturalnego związku zawierającego trzy grupy metylowe-aminokwas-KARNITYNA-transportuje rodniki acylowe pomiędzy ccytoplazmą a mitochodriami w biosyntezię tłuszczów,w formie acylokarnityny przenosi kw. tłuszczowy do mitochodrium gdzie potem po uwolnieniu karnityny powstaje aminoacyloCoA.Związki w skład których wchodzi B-alanina. kw.pantotenowy, karnozyna, anseryna, CoA, acetyloCoA, kw.aminomasłowy. Aktywacja kw. tłuszczowych-kw. tłuszczowe do wyjścia w proces rozkładu wymagają aktywacji z udziałem ATP i CoA + enzym=synteza acylo-CoA.W aktywnej formie tioestru kw. tłuszczowy ulega przemianom skrócenia łańcucha o dwuwęglową jednostkę, która odłącza się w formie acetylo-S-CoA.Związek łączący cykl Krepsa z cyklem mocznikowym- Fumaran (kw.fumarowy)który na drodze hydratacji przekształcany w jabłczan,utleniany z koleji z udziałem dehydrogenazy do kw. szczawiowego. Reakcje katalizowane przez epimerazę UDP glukozaUDP galaktoza ,L-D glukozaB-D glukoza ,Rybulozo-5-Pksylulozo-5-P.Wydatki energii w cyklu mocznikowym-proces endoergiczny-powstanie 1 cząst. Mocznika-zużycie 3 cząst. ATP,2 ATP na syntezę karbamoilofosforanu, 1 ATP na argininobursztynianu. Funkcja fosforylazy-fosforoliza.-grupa enzymów z klasy transferaz, które katalizują odwracalne przenoszenie oderwanego fragmentu cząsteczki substratu na fosforan, najcześciej fosforoliza jest spotykana przy rozkładzie cukrów złożonych np. fosforylaza glukogenowa katalizuje rozpad glikogenu do glukozo-1-P.NADP-składniki, rola, występowanie Koenzym oksoreduktaz-NADP- fosforan dinukleotydu nikotynoamidoadeninowego, współdziała z dehydrogenazami- skład: amid kw. nikotynowego, ryboza(2cząst.), 3 reszty fosforanowe- P, adenina(zasada purynowa) Cząsteczka ma ładunek dodatni, który wyst. Na amidzie kw.nikotynowego funkcja: współdziałanie z dehydrogenazami przy odwodorowaniu w łańcuchu oddechowym subst., atomy H przenoszone przez ten koenzym służą jako czynnik redukujący w reakcjach anabolicznych NADP + H np.synteza cukrów w fosforylazie. T-rna rola końcówki 3',5' oraz antykodonu -t-rna przenosi zaktywowane aminokwasy do rybosomów,t-rna zawiera to-80 nukleotydów, masa cząst.=26 tyś., koniec 3'-zawiera stale powtarzającą się sekwencję CCA, która bezpośrednio wiąże aminokwas (końcówka akceptora), koniec 5'-łańcuch zakończony guanozyno-5-fosforanem(GMP), antykodon-trójka nukleotydów t-rna wiąrze się z odpowiednim kodonem informacyjnym m-rna, gdy zasady kodonu i antykodonu są komplementarne. Nazwa nie typowych zasad azotowych w t-rna kw.5,6-dihydrouurydylowy, kw.pseudourydylowy, kw.inozynowy, metylowane zasady purynowe i pirymidynowe. Przeniesienie kompleksu t-rna-aminokwas na m-rna. T-rna przenosi aktywowany aminokwas na m-rna znaj. się na rybosomach . W celu wytworzenia aktywnej formy t-rna (aminoacylo t-rna) działa enzym syntetaza aminoacylo t-rna + aminokwas + ATP. Aminokwas + ATPAA-AMP + P-P, AA-AMP + t-rna AA-t-rna + AMP . Następuje przeniesienie kompleksu amino acylo t-rna na miejsce przy udziale specyficznych białek. Na jakiej drodze przyswajalny jest amoniak aminacja ketokwasów , aminacja aminokwsów kwaśnych . Ciała ketonowe wzory, nazwy, wystepowanie.Ciała ketonowe gromadzą się we krwi, co prowadzi do KETONEMI (kwasica ketonowa) wywołanej nie doborem glukozy we krwi, wątrobie, mięśniach. Powstają w wątrobie w wyniku zaburzeń przemiany cukrowej i tłuszczowej. AcetyloCoA nie mogąc włączać się do przemian cyklu cytrynianowego zaczyna się gromadzić w tkankach(gł. w wątrobie) .Tam następuje kondensacja dwóch reszt acetylowych do acetylooctanu z którego przez uwodornienie powstaje kw.B-hydroksymasłowy, a przez dekarboksylację-aceton. Jaką reakcję katalizuje acylotransferaza acetelotyloCoA-bierze udział w odłoczeniu dwuwęglowych fragmentów od kw. Tłuszczowych w B-oksydacji kw.tłuszczowych , z udziałem tego enzymu następuje rozpad aceto-acetylo-S-CoA i na tym kończy się faza utleniania kw. Tłuszczowych. Reakcje zapoczątkowujące syntezę puryn-biosynteza inozynianu IMP, pierwszą reakcją jest wytworzenie PRPP (5-fosforybozylo-1-pirofosforanu) z rybozo-5-fosforanu i ATP (enzym i pirosfokinaza rybofosforanowa) IMP przechodzi w inne nukleotydy, IMPAMP,IMPGMP. Powstawanie malonylo-CoA, enzym i koenzym- substrat biosyntezy kw. Tłuszczowych, malonylo CoA-jednostka kondensująca w biosyntezie kw. Tłuszcz., produkt karboksylacji acetylo-CoA (ma wyższy potecjał chemicz.-dodatkowa grupa-COOH), enzym-karboksylacji acetylo-CoA, koezym-biotyna(wit.)-CO2 + ATP + Biotyna - E (w biosyntezie kw. Tłuszcz. Malanylo-CoA jest donorem reszt dwuwęglowych) CO2 - Biotyna - E (karbobiotyna) + ADP + P, CO2 + Biotyna - E + acetylo - S CoAMalonylo-S-CoA + Biotyna-E. Sumaryczny wzór cyklu pentozofosforanowego 6 cząst. Heksozo-6-P + 7 H2O + NADP+ 6 CO2 + 5 cząst.heksozo - 6 P + 12 (NADP + H+ ) + HO _ P, cykl dostarcza: pentoz do syntezy kw. Nukleinowych, akceptora CO2 w cyklu Calvina, NADP + H+ do syntezy kw. Tłuszcz., pentozy jeśli nie zostaną wykorzystane przez organiz do procesów syntezy prze kształcają się do 5 cząst. Heksoz i włączają się do cyklu. Fosforylacja Oksydacyjna-ADP + P + Energia ATP, większość nie zbędnego do czynności życiowych komórek ATP jest wytwarzana w przemianach łańcucha oddechowego - reakcję tę nazywamy Fosforylacją Oksyd., bo konieczny jest udział tlenu i niezbędne działanie dehydrogenaz. Reakcje dekarboksylacji w cyklu Krebsa-pierwsze metabolity cyklu są 6-węglowe, w dwóch dekarboksylacjach nastepuje skrócenie łańcucha węglowego prowadzące do powstania 4-węglowego szczawiooctanu. Prekursory Puryn-glicyna, kw. Asparginowy, glutamina, formylotetrahydrofolian. Różnice pomiędzy Hemoglobiną a Cytochromami-Hemoglobina- 4 pierścienie pirolowe powiązane jonami Fe2+, przenosi tlen Hb + 4 O2↔Hb(O2)4, masa cząst. 68 tyś., 1 cząst. Hemu + 4 cząst. Globiny, Cytochromy- pierścienie pirolowe powiązane jonami Fe3+, przenosi elektrony na skutek zmiany stopnia utlenia, masa cząst. 12 tyś., hemoproteid o strukturze żelazoporfirowej jako części niebiałkowej, barwnik kom. Mają Fe związane z atomami N pierścieni piralowych oraz białka pochodne porfiryn.Identyfikacja skrobi-płyn lugola (roztwór jonu w jodku potasu ) poniewarz skrobia ma strukture podobna do spirali powiązanej wiązaniami wodorowymi wewnatrz tej struktury - dlatego tez skrobia może wiązać jony metali (np. jod) stanowi to podstawę reakcji barwnej na wykrywanie skrobi. Reakcja izomeryzacji-Glukozo - 6-P Egzopeptydazy-enzymy atakujace białka od zewnątrz, karboksypeptydazy-rozszczepiają wiązanie peptydowe w pobliżu wolnej grupy karboksylowej, aminopeptydazy-rozszczepiają wiazanie peptydowe w pobliżu końca aminowego, dwupeptyd-rozczepiaja dwupeptyd do aminokwasów. W jakie zw. Organiczne wiązany jest amoniak-karbomoilofosforan P~O-C=(NH4) + 2ADP + P ← NH4⁺ + CO2 2ATP, redukcyjna aminacja ketokwasów; aminacja kw. aminokwasów} reakcje podczas których amoniak jest w zw. organiczne. Budowa DNA -bierze udział w przekazywaniu cech-stanowi materiał genetyczny, budowa: cukier(pentoza)-2-Dezoksyryboza, zasady-purynowe AG, A=T, pirymidynowe TC C ≡G, reszta kw. Fosforowego, stosunki ilościowe między A:T:C:G są bliskie 1, podwójna nić łańcucha polinukleotydowego wokół osi heliksy, między zasadami Charakterystyka t-rna przenosi aminokwasy z cytoplazmy białka(rybosomy), stanowi 15% całego RNA, zawiera 80 nukleotydów, masa cząst.=30tys., wystepuje w postaci tzw.-listka konieczyny., po połączeniu t-rna i m-rna następuje odpowiednie ustawienie aminokwasów i powstaje wiązanie peptydowe. Odsalanie mioglobiny-sączenie molekularne na kolumnach wypełnionych żelazem Sephadex-jest toekstrakt usieciowany-tworzy oczka, cząst. Białek są zatrzymane, a sole wypływają z kolumny, diliza. Od czego zależy budowa białka od kodu genetycznego, od struktury 2, 3-rzendowej, od układu reszt aminokwasowych oraz wiązań, za pomocą których te aminokwasy są połączone. Transketolazy, transaldolazy-transketolaza-enzym przenoszący fragment 2-węglowy (aldechyd glikolowy) z ketozy do aldozy, transaldolaza-katalizuje przeniesieniu fragmentu 3-węglowego(dichydroksyaceton) z 7-węglowego cukru na 3-węglowy. Cykl glioksalowy- funkcja Biochemiczna-jest modyfikacja cyklu Krebsa (u drobnoustrojów i roślin zdolnych do bezpośr. Użytkowania octanu do budowy ustrojów substancji org., w warunkach beztlenowych dostarcza do komórki ważne dla innych przemian produkty pośrednie wytworzone tylko z octanu, istota cyklu polega na ominięciu reakcji dekarboksylacji. Funkcja barwników w fotosyntezie-chlorofil oraz karotenowce uczestniczą w procesie Absorpcji Energii Świetlnej i zamianie w energię chemiczn a, która z kolei jest wykorzystywana do procesów syntezy, chlorofil , a pochłania 2 rodzaje fotonów-czerwone o niższej energii,-niebieskie owyższej energii, fotony wybijaja elektrony do stanu wzbudzonego z wydzieleniem energi w postaci ciepła. Różnice między NADP+ H⁺ oraz NADH+ H^+-powstaje przy odwodorowaniu substratu, przekazuje zwykle wodory na składniki wymagające redukcji; uczestniczy w procesie sysntezy kw. tłuszcz.; potrzebny do procesu fotosyntezy gdyż w fazie ciemnej jest donorem wodoru; NADP+ H⁺- donor elektronów i protonów w łańcuchu oddech; pośredniczy w przekazywaniu ich na następne ogniwo (przekazuje na jeden z koenzymów lawinowych). Fosforylacja oksydacyjna opios: Proce f. o. mechanizm wiążący energie wydzielającą się podczas łańcucha oddech.. Podczas f. o. wydziela się enzym w postaci ATP; ADP +(P)nieorg.AT

1

3

---