Przykład budowy aktu normatywnego

USTAWA

z dnia 5 lipca 1996 r.

o doradztwie --> podatkowym[Author:E] .

(wyciąg)

Rozdział 1

Przepisy --> ogólne[Author:E]

--> Art[Author:E] . 1. Ustawa określa warunki i zasady wykonywania doradztwa podatkowego, organizację samorządu doradców podatkowych oraz zasady jego działania.

Art. 2. 1. Czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1) udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych;

2) (utracił moc);

2a) prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3) sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

4) (uchylony).

1a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.¹⁾).

2. Zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

3. (uchylony).

Art. 3. Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1) osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych,

2) adwokaci i radcowie prawni,

3) biegli rewidenci.

Art. 3a. (uchylony).

Art. 4. 1. Podmiotami uprawnionymi do wykonywania doradztwa podatkowego są również:

1) organizacje zawodowe posiadające osobowość prawną, spółdzielnie, stowarzyszenia lub izby gospodarcze, jeżeli przedmiotem ich działalności statutowej jest również doradztwo podatkowe świadczone wyłącznie na rzecz ich członków;

2) podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do badania sprawozdań finansowych;

3) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, które spełniają łącznie następujące warunki:

a) większość członków zarządu stanowią doradcy podatkowi, a jeżeli zarząd składa się z nie więcej niż 2 osób, to jedna z nich jest doradcą podatkowym,

b) większość głosów w zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy) oraz w organach nadzoru przysługuje doradcom podatkowym,

c) w spółce akcyjnej wydawane są wyłącznie akcje imienne,

d) zbycie akcji lub udziałów albo ustanowienie na nich zastawu wymaga zezwolenia udzielonego przez zarząd spółki;

4) (uchylony).

2. Podmioty wymienione w ust. 1 pkt 1-3 wykonują doradztwo podatkowe wyłącznie przez doradców podatkowych, radców prawnych lub biegłych rewidentów zatrudnionych w tych podmiotach.

(…)

Rozdział 2

Wpis na listę doradców podatkowych (…)

(…)

Art. 19. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych pobiera opłatę za dokonanie wpisu w rejestrze.

2. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.

--> 3[Author:E] . Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i termin uiszczenia opłaty za wpis do rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego, biorąc pod uwagę koszty postępowania administracyjnego oraz innych czynności związanych z prowadzeniem rejestru oraz publikowaniem komunikatów.

(…)

Rozdział 4

Egzamin na doradcę podatkowego (…)

Art. 25. 1. Za egzamin pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej.

(…)

Rozdział 11

Przepisy przejściowe i końcowe

Art. 83. 1.  --> W[Author:E] okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia ukonstytuowania się organów Krajowej Izby Doradców Podatkowych uprawnienia Krajowej Rady Doradców Podatkowych określone w art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 10 ust. 1 oraz art. 21 ust. 3 wykonuje minister właściwy do spraw finansów publicznych.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty określonej w art. 11 ust. 1, obowiązującą w okresie, o którym mowa w ust. 1.

(…)

--> Art[Author:E] . 93. W ustawie z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie (Dz. U. Nr 121, poz. 592) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

--> Art[Author:E] . 94. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r.

--> UWAGA[Author:E] !

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 10 lipca 2002 r.

w sprawie opłat określonych w ustawie o doradztwie podatkowym.

--> Na[Author:E] podstawie art. 19 ust. 3 i art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) wysokość i termin uiszczenia opłaty za wpis do rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego,

2) wysokość opłaty za egzamin na doradcę podatkowego.

§ 2. 1. Wysokość opłaty za dokonanie wpisu do rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego wynosi:

1) 2.000 zł - dla organizacji zawodowych, spółdzielni, stowarzyszeń lub izb gospodarczych,

2) 5.000 zł - dla spółek z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółek akcyjnych.

2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, należy wnieść w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji o dokonaniu wpisu do rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego.

§ 3. 1. Opłata za egzamin na doradcę podatkowego wynosi 600 zł.

2. W razie negatywnego wyniku części pisemnej lub ustnej egzaminu, opłata za egzamin poprawkowy z tej części egzaminu wynosi 300 zł.

§ 4. Do opłat za egzamin na doradcę podatkowego, wniesionych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, nie stosuje się § 3.

§ 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 29 lipca 2002 r.

USTAWA

z dnia 15 lutego 1962 r.

o obywatelstwie polskim.

(…)

Rozdział 5

Przepisy przejściowe i końcowe

--> Art[Author:E] . 19. Osoby, które nabyły obywatelstwo polskie na podstawie art. 2a i 3 ust. 2 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 7, poz. 44 z późniejszymi zmianami), nie są obywatelami polskimi, jeżeli posiadają obywatelstwo państwa obcego i zamieszkują za granicą.

--> Art[Author:E] . 20. Traci moc ustawa z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25).

--> Art[Author:E] . 21. Ustawa wchodzi w życie po upływie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia.

Bibliografia:

1. A. Jamróz (red), Wstęp do nauk prawnych, Temida 2, Białystok 1998.

2. T. Stawecki, P. Winczorek, Wstęp do prawoznawstwa, C.H. Beck, Warszawa 2003.

3. J. Nowacki, Z. Tabor, Wstęp do prawoznawstwa, PWN, Warszawa 1993.

4. A. Łopatka, Prawoznawstwo. Wprowadzenie, Wyższa Szkoła Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie, Warszawa 2002.

5. A. Kobyrski, L. Leszczyński, A. Pieniążek, Wstęp do prawoznawstwa, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskie, Lublin, 2007.

6. A. Redelbach, Wstęp do prawoznawstwa, Dom Organizatora, Toruń 2002.

7. J. Lewandowski, Podstawy prawa. Zarys wykładu., Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Warszawa 2008.

8. S. Korycki, J. Kuciński, Z. Trzciński, J. Zaborowski, Zarys prawa, LexisNexis, Warszawa 2005.

Akty normatywne:

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.).

Ustawy:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

2. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.).

3. Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.).

4. Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t.j. Dz. U z 2008 r. Nr 73, poz. 443).

5. Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929 ze zm).

6. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 ze zm.).

7. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.).

8. ….

Rozporządzenia:

1. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 100, poz. 908).

2. . Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 lipca 2002 r. w sprawie opłat określonych w ustawie o doradztwie podatkowym (Dz. U. Nr 107, poz. 941).

Nagłówek:

1. nazwa rodzaju aktu prawnego,

2. data uchwalenia lub ustanowienia aktu prawnego,

3. przedmiot regulacji prawnej

przepisy ogólne znajdują się zawsze na początku części zasadniczej aktu normatywnego.

Są to przepisy wspólne dla całego aktu prawnego.

Składają się na nie;

1. przedmiot regulacji prawnej,

2. podmiot regulacji prawnej,

3. wyłączenia, zwolnienia spod obowiązywania aktu normatywnego,

4. definicje legalne

część zasadnicza aktu prawnego, w niej znajdują się przepisy prawne.

W ustawie przepisy przybierają postać artykułów,

W rozporządzeniu - patrz niżej- przybierają postać paragrafów.

Rozporządzenie jest aktem prawnym wydawanym na podstawie ustawy w celu jej wykonania.

Ustawa w upoważnieniu do wydania rozporządzenia musi określać:

1. organ uprawniony do wydania regulacji prawnej,

2. nazwę rodzaju aktu prawnego, w którym regulacja ta ma być dokonana,

3. przedmiot tej regulacji,

4. może także zawierać wytyczne co do treści aktu prawnego

Przykład przepisu dostosowującego

Przykład przepisu uchylającego

Przykład przepisu określającego moment wejścia w życie aktu prawnego

Ostatnim elementem budowy aktu normatywnego jest podpis kompetentnej osoby. W przypadku ustawy jest to zawsze Prezydent RP.

Ponieważ rozporządzenie wydawane jest na podstawie ustawy, po nagłówku należy powołać się na konkretny przepis, konkretnej ustawy dającej podstawę do jego wydania.

Przykład przepisu dostosowującego

Przykład przepisu derogacyjnego (uchylającego)

Przykład przepisu określającego moment wejścia w życie aktu prawnego.

Okres między ogłoszeniem aktu normatywnego a jego wejściem w życie nazywa się vacatio legis.

---