umiejętności techniczne diagnoisty konceptualizacja przypadku


UMIEJĘTNOŚCI TECHNICZNE DIAGNOSTY

KONCEPTUALIZACJA PRZYPADKU

Konceptualizacja przypadku odgrywa kluczową rolę w procesie diagnostycznym, a zarazem jest najbardziej podatna na błędny wnioskowania statystycznego

Konceptualizacja = opracowanie, sformułowanie przypadku

Współcześnie mówi się o konceptualizacji przypadku w odniesieniu nie tylko do klinicznych, ale także innych problemów, w których rozwiązaniu klienci poszukują pomocy psychologa.

Konceptualizacja - robocza hipoteza lub model roboczy, stworzony przez klinicystę w celu wyjaśnienia mechanizmów psychologicznych leżących u podstaw objawów i trudności pacjenta

Konceptualizację przypadku można zrozumieć dwojako:

Konceptualizację przypadku uważa się za jedno z głównych zadań diagnosty. Zadanie te jest trudne, bo wymaga umiejętności łączenia teorii z praktyką. Dokonuje się jest bowiem na gruncie określonej teorii psychologicznej.

Każda konceptualizacja przypadku polega na ustaleniu przypuszczalnych związków pomiędzy rożnymi zaobserwowanymi faktami i na sformułowaniu hipotez dotyczących ich powstania i utrzymania się.

Podstawowe elementy konceptualizacji przypadku

Nomotetyczny model postępowania diagnostycznego

- dokonanie konceptualizacji na zakończenie wszystkich badań, które należy przeprowadzać za pomocą standardowej, z góry zaplanowanej baterii testów i innych narzędzi diagnostycznych. Takie rozwiązanie przyjmuje się w podejściach, które oferują zaawansowaną ilościową analizę zebranych danych

Idiograficzny model postępowania diagnostycznego

- dokonywanie konceptualizacji na samym początku interakcji z klientem, zaraz po wstępnym wywiadzie. Przy takim porządku proces diagnostyczny najlepiej spełnia kryteria postępowania naukowego, którego sednem jest stawienie i weryfikowanie hipotez. Budując model roboczy problemu już po wstępnej rozmowie możemy na kolejnych spotkaniach testować wynikające z tego modelu hipotezy szczegółowe i pod wpływem ich wyników udoskonalać model.

Przy takim podejściu zestaw konkretnych narzędzi stosowany wobec osoby badanej jest zindywidualizowany. Decyzja o dobraniu narzędzia wynika bowiem z potrzeby weryfikacji pewnej hipotezy, dotyczącej tylko tej jednej osoby.

Metody weryfikacji idiograficznych hipotez: Eksperyment kliniczny

Diagności nie są wolni od tendencji konfirmacyjnej, polegającej na poszukiwaniu informacji potwierdzających pierwotna hipotezę , przy jednoczesnym ignorowaniu informacji sprzecznych.

Posługują się także heurystyką dostępności, traktują iluzoryczne korelacje jako rzeczywiste, są podatni w swych osądach na efekty pierwszeństwa, świeżości i zakotwiczenia, dotyczące porządku prezentacji danych diagnostycznych.

We wnioskowanie zaangażowane są także procesy kategoryzacji.

+ wpływ kulturowych stereotypów rasy, płci i klasy społecznej.

Opracowanie raportu

Raport z przeprowadzonej diagnozy psychologicznej jest produktem finalnym całego postępowania.

W raporcie diagnosta komunikuje wyniki swojej pracy toteż nierzadko pisanie raportu jest momentem ostatecznego namysłu nad znaczeniem wyników badania, a niekiedy nawet podejmowania kluczowych decyzji.

Ważne jest każde słowo - ich treść i forma mogą mieć wpływ na los badanego człowieka przez wiele następnych lat. Między innymi dlatego wiele autorów powraca do humanistycznej idei przygotowania raportu w współpracy z klientem, dając mu możliwość akceptowania, odrzucania lub modyfikowania zaleceń dotyczących planowanych oddziaływań psychologicznych.

\

Długość raportu- trzy rodzaje:

Adresaci raportu

Struktura raportu

Psychologia pozytywna - struktura raportu:

Udzielanie informacji zwrotnych

Terapeuci zgodnie donoszą o dobroczynnych skutkach dzielenia się z klientem wynikami badań: podniesienie samooceny, zmniejszenie poczucia izolacji, wzrost nadziei, osłabienie symptomów, większa samoświadomość i rozumienie sienie oraz zwiększona motywacja do korzystania z pomocy psychologicznej i bardziej aktywne w niej uczestnictwo.

Udzielanie informacji zwrotnych jest bardzo istotnym zwieńczeniem badania i wiąże się z dużą odpowiedzialnością. Sensem udzielania takich informacji jest bowiem dostarczenie klientowi racjonalnych przesłanej do podjęcia istotnych decyzji bądź poradzenia sobie z problemem. Niekiedy podanie tych info może jedynie pomóc w przystosowaniu się do sytuacji, na którą klient nie ma wpływu.

Spotkanie z klientem dla omówienia wyników spełnia dwa dodatkowe cele.

Efekt Barnuma - efekt horoskopowy - efekt Forera - jest błędem poznawczym, polegającym na odczytywaniu niejednoznacznego opisu własnej osoby jako trafnego i znaczącego, mimo że w rzeczywistości opis ten wygenerowano celowo jako niejednoznaczny, nie uwzględniając jakichkolwiek specyficznych informacji o danej osobie.

Osoba ulegająca temu efektowi wierzy jednak, ze opis jej właśnie dotyczy, ponieważ wcześniej przekazała jego twórcy pewne dane na swój temat i sądzi, ze stały się one podstawą tego opisu.

Podstawowe kroki w udzielaniu informacji zwrotnych o wynikach diagnozy



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Techniki diagnostyczne
Debugowanie NET Zaawansowane techniki diagnostyczne debnet
Techniki diagnozy pedagogicznej, Diagnoza pedagogiczna
Diagnoza indywidualnego przypadku, Studia pedagogiczne rok III
programAktywnościRóżnychSfer, arkusze,analiza przypadku,diagnozy,analiza przypadku
TRENING-ZASTOSOWANIE UMIEJĘTNOŚCI TECHNICZNYCH, Tenis ziemny
konspekty, Piłka ręczna - Doskonalenie poznanych umiejętności i technicznych w formie fragmentów gry
Nowoczesne techniki diagnostyki klatki piersiowej
podwójna diagnoza koncepcje terapeutyczne
konspekty, Piłka ręczna - Doskonalenie poznanych umiejętności i technicznych w formie fragmentów gry
piłka nożna, Piłka nożna - Doskonalenie podstawowych umiejętności technicznych w piłce nożnej, KONSP
Opis techniczny do koncepcji1 - Kopia
Zakres wiadomości i umiejęności - technik BHP, Analiza i ocena zagrożeń
Obserwacja jako technika diagnostyczna ( typy, Obrona - Pedagogika ogólna
Zestaw ćwiczeń doskonalących umiejętności techniczne z koszykówki dla uczniów szkół podstawowych i g

więcej podobnych podstron