Tańce integracyjne

SPIS TREŚCI:

0. Baranki (Yankee Doddle/USA)

0. Biserka

0. Break Mixer

0. Carnevalito

0. Ciro w wężykach

0. Deszczyk

0. Doudlebska Polka

0. Down by the Sally gardens

0. Football

0. Hashual

0. Kolo von Srem

0. Kuckuckspolka

0. Le Bastringlo

0. Lo Ahawti Dai (Israel)

0. Milanovo Kolo

0. Oh, Susanna

0. Pljeskovac Kolo

0. Promenada Amerykańska

0. Pszczółka

0. Ptasi taniec (Lintu Lensi Oksale)

0. Radosny krąg (Frohliche Kreis)

0. Rukavice

0. Samba Mixer

0. Samolot

0. Savilla se bela loza

0. Shuffel Mixer (gra w karty)

0. Sonnerfest

0. Specknerin

0. Sweet cookes

0. Swing in der Gasse

0. Syp Simeon

0. Tarantella

0. Teefilat

0. Triolett

0. Trojka

0. Yah Ribbon

0. Yossis lied

0. Zwariowana wycieczka

- - - - - - - - - - - - - II - - - - - - - - - - - - -

0. "Baranki" (Yankee Doodle /USA/)

Ustawienie: promenada parami po kole; para za parą w kole

Trzymanie: V - za ręce.

1-8: 8 kroków parami (zwrot twarzami do siebie, puszczenie rąk) w kierunku tańca - w prawo,

9-12: 4 kroki do tyłu,

13-16: 4 klaśnięcia w dłonie,

17-20: 4 krokami zamiana miejsc z partnerem, mijając się prawym ramieniem,

21-24: 4 krokami powrót tyłem na swoje miejsce, mijając się z partnerem lewym ramieniem,

25-32: powtarzamy 17-24 z nowym partnerem, stojącym na lewo od własnego.

0. "Biserka" (taniec serbski, perełka)

Ustawienie: Koło, ręce - prawa spodek, lewa nakrywka.

W prawą stronę - krok prawą nogą, krok lewą nogą, posuwisty cwał w jednym podskoku, do środki lewą i powrót; w lewą stronę - posuwisty cwał w 1 podskoku

0. "Break Mixer"

Ustawienie: dzieci w parach bokiem w rozsypce, a najlepiej w kole.

Pary chwytają się za rękę partner z lewej łapie swoją prawą ręką partnera z prawej za jego lewą rękę).

Uczestnicy idą w parach do przodu 8 krokami. Zatrzymują się, szybko odwracają się do siebie twarzami i odchodzą od siebie 4 krokami. Tu wykonują 3 tupnięcia, 3 klaśnięcia i wykonują obrót 8 krokami w "haczykach" najpierw ze swoją parą, a potem z nowym kolegą (też 8 krokami).

0. "Carnevalito"

Ustawienie: wszyscy uczestnicy ustawiają się w 3-5 osobowe węże, które rozstawiają się po całej sali.

Taniec składa się w dwóch części:

- wszyscy maszerując wytupują nogami rytm (na cztery: ćwierćnuta, ćwierćnuta, dwie ósemki i ćwierć- nuta); pierwsza i ostatnia osoba w wężu macha wolną ręką do innych,

- węże zmieniają kierunek przemieszczania się - prowadzi teraz jako pierwsza osoba ostatnia - wszyscy podskakują w nogi na nogę; pierwsza i ostatnia osoba machają rękami j.w.

0. Ciro w wężykach

Ustawienie: wężyki

Trzymanie: V

Przygrywka: 4 takty

Cz.I 1-16 16 kroków swobodnego biegu po sali

Cz.II 1-16 rytmiczne kołysanie się w prawo i w lewo, trzymając się za podyktowaną przez osobę prowadzącą

część ciała, np. kolana, łydki, ramiona itp.

0. "Deszczyk " (muz. Tzadik Katamar)

I. Ustawienie: w rozsypce lub na siedząco w kręgu.

Przygrywka: 8 taktów.

cz. 1.

1-2: gest spadania deszczu na głowę (ręce opadają z góry na dół, palce się ruszają),

3-4: powtarzamy 1-2

5-8: gesty wiejącego wiatru w prawo, w lewo, w prawo w lewo (ręce się rytmicznie kołyszą na boki nad głową),

9-16: powtarzamy 1-8.

cz. 2

1-2: błyskawica: klaśnięcie w dłonie,

3-4: grzmot: tupnięcie o podłogę,

9-16: pokazujemy tęczę (z nad głowy opuszczamy ręce wyprostowanie w łokciach),

17-32: powtarzamy 1-16.

2. Ustawienie: zamknięte koło, twarzami do środka koła.

Trzymanie: V

Przygrywka: 8 taktów

Cz.I 1-4 4 kroki w prawo do prawej nogi.

5 krok odstawny prawą nogą w prawo

6 krok odstawny lewą nogą do prawej

7 krok odstawny lewą nogą w lewo

8 krok odstawny prawą nogą do lewej

9-16 powtarzamy 1-8

Cz.II 1 krok odstawny prawą nogą w prawo

2 krok skrzyżny lewą nogą przed prawą

3 krok odstawny prawą nogą w prawo

4 krok skrzyżny lewą nogą za prawą

5-7 obrót w 3 krokach przez prawe ramię

8 naskok skrzyżny lewą nogą przed prawą

9 krok prawą nogą skrzyżnie za lewą

10 krok odstawny lewą nogą w lewo

11 naskok skrzyżny prawą nogą przed lewą

12 krok lewą nogą skrzyżnie za prawą

13-16 powtarzamy 5-8 z cz.I

17-32 powtarzamy 1-16

0. "Doudlebska Polka"

Ustawienie: dzieci w parach (chłopiec z dziewczynką) tworzą dwa współśrodkowe koła, chłopcy w środku (drwale, dziewczynki na zewnątrz (drwalowe).

Dzieci w parach maszerują do przodu 16 kroków. Tu puszczają dłonie i dziewczynki odwracają się od chłopców (machają sobie na pożegnanie) i drwalowe idą w przeciwnym kierunku.

Drwale odwracają się do środka kół i tu rytmicznie klaszczą: w swoje dłonie, o swoje uda, w swoje dłonie i w dłonie sąsiadów znajdujących się po bokach. Panie przez ten cały czas rytmicznie maszerują.

Panie się zatrzymują. Panowie się do nich odwracają i mówią: "Ooo!" i parami kręcą się krokiem poleczki.

Na hasło pary znów maszerują.

0. "Down by the Sally gardens" (kołysanka irlandzka)

Ustawienie: 2 koła. Szczególnie ważny sposób trzymania rąk - prawa jak spodek, lewa jak nakrywka

Tańczy się bardzo wolno

- z nogi na nogę 8 kroków w prawo;

- zatrzymujemy się (kołyszemy się 4 razy);

- robimy 4 kroki do środka;

- obrót w lewo z założeniem lewej ręki sąsiada z prawej strony na szyję

- kołyszemy się

- w tym układzie idziemy 8 małych drobnych kroczków w lewą stronę;

- zdejmujemy ręce sąsiada do pozycji wyjściowej;

- odchodzimy 4 kroki do tyłu - wracamy na pozycję wyjściową.

- kołyszemy się.

0. Football (muz. Craizy Daisy)

Ustawienie: w rozsypce lub na siedząco

Przygrywka: 4 takty

cz. I 1-2 podniesienie prawego barku i opuszczenie

3-4 podniesienie lewego barku i opuszczenie

5-6 podniesienie obu barków na raz do óry i opuszczenie

7-8 powtarzamy 5-6

9-10 wymach PN ukośnie przed LN

11-12 wymach LN ukośnie przed PN

13-16 powtarzamy 9-12

17-32 powtarzamy 1-16

cz. II 1-4 dotykamy kostki prawej nogi - kontuzje

5-8 dotykamy kostki lewej nogi - kontuzje

1. machamy lewą dłonią w górze - faul

13-16 machamy prawą dłonią w górze - żółte kartki

17-24 ruch młynka dłońmi - zmiana piłkarza na boisku

25-26 wymach prawą nogą - kopnięcie piłki

27-28 wymach lewą noga - kopnięcie piłki

29-32 wymach obu rąk w górę p. goool!

0. Haushual (Izrael)

Ustawienie: zamknięte koło

Trzymanie: V

Przygrywka: 8 taktów

cz. I 1-7 7 kroków w kierunku tańca, od prawej nogi między 3 i 4 krokiem 3 klaśnięcia, po 7 kroku - zwrot

do środka koła

8 krok skrzyżny lewą nogą przed prawą

9 krok odstawny prawą nogą w prawo

10 krok skrzyżny lewą nogą za prawą

11 krok prawa noga w prawo

12 krok skrzyżny lewą nogą przed prawą

13 krok prawa nogą w prawo

14 dostawienie lewej nogi do prawej, ze zwrotem do środka koła

15 tupnięcie - szurnięcie prawą noga w kierunku przeciwnym do kierunku tańca

16-29 powtarzamy 1-14, zwrot do środka koła

cz.II 1 krok prawą nogą do środka koła z pochyleniem tułowia do przodu i pstryknięciem palcami prawej ręki i dosunięcie lewej nogi za prawą

2 krok prawą nogą do środka koła z pstryknięciem

3-8 powtarzamy 1-2 jeszcze 3 razy zaczynając kolejno lewą nogą, prawa nogą i lewą nogą,

9 klaśnięcie nisko w dłonie z krokiem w tył

10-12 uniesienie rąk do góry - 3 kroki w tył

13-16 powtarzamy 9-12

17-32 powtarzamy 1-16

0. "Kolo von Srem" (taniec serbski)

Ustawienie: wszyscy stoją w kole; ułożenie rąk - prawa jak spodek, lewa jak przykrywka.

Ukłon.

- Robimy przeplatankę w lewą stronę - lewa do boku, prawa nad lewą, lewa do boku i prawa pod lewą, lewa do boku

- naskok na prawą nogę - chwilę go wstrzymać.

- robimy przeplatankę w prawą stronę + naskok na lewą nogę

Uwaga: taniec odbywa się dość szybko i należy pamiętać o tym, aby wszystko odbywało się ukierunkowane na środek koła - twarz, ramiona, pupa itp.

0. Kuckuckspolka (Austria)

Ustawienie: parami po kole, twarzami w kierunku tańca, partner za plecami partnerki

Trzymanie: za obie ręce.

1 od lewej nogi do środka koła: wykrok i dotknięcie piętą lewej nogi podłogi.

2 dotknięcie palcami lewej stopy podłogi przy prawej stopie

3 wykrok lewą nogą do środka koła i dosunięcie prawej nogi do lewej

4 krok lewą nogą do środka koła

5-8 powtarzamy 1-4 od prawej nogi na zewnątrz koła

9-10 powtarzamy 3-4 od lewej nogi do środka koła

11-12 powtarzamy 3-4 od prawej nogi na zewnątrz koła

13-16 partnerka wykonując obrót w 4 krokach przechodzi za plecy partnera i podaje ręce następnemu partnerowi

(partner pomaga przejść partnerce prowadząc ją prawą ręką za siebie).

0. „Le Bastringlo”

Ustawienie: w rozsypce pary.

Uczestnicy stają naprzeciwko siebie na lekko ugiętych nogach w kolanach:

- uderzają 5x naprzemian w kolana,

- 3x klaszczą w swoje ręce,

- "haczyki" obroty 8 krokami ze swoimi partnerami,

- obroty "haczykami" 8 krokami z nowymi partnerami.

0. Milanovo Kolo (Serbia)

Ustawienie: zamknięte koło

Trzymanie: V

Przygrywka: 4 takty

cz. I 1 krok PN w kierunku tańca

2 podskok na PN

3 krok LN w kierunku tańca

4 podskok na LN

5 krok PN w kierunku tańca

6 krok skrzyżny w kierunku tańca

7-9 3 tupnięcia w miejscu (drobne kroczki)

10-18 powtarzamy 1-9 w lewo zaczynając od LN

cz. II 1 krok PN do środka koła i dosunięcie LN za prawą

2 mały krok PN do środka koła

3-8 powtarzamy 1-2 jeszcze 3 razy unosząc ręce do góry

9-16 8 drobnych kroczków do tyłu, opuszczając ręce

0. Lo Ahawti Dai (Israel)

Ustawienie: zamknięte koło

Trzymanie: V - za ręce

cz. I 1-16 16 kroków rytmicznej przeplatanki w lewo

cz. II 1-4 4 kroki biegu do środka koła z uniesieniem rąk do góry

5-8 4 kroki do tyłu z opuszczeniem rak

9-12 podskok na lewej nodze i 2 przytupnięcia prawą nogą w miejscu

13-16 powtarzamy 9-12

17-20 w 4 krokach obrót przez prawe ramię z rękami splecionymi przed sobą

21-40 powtarzamy 1-20

0. „Oh, Susanna”

0. „Pljeskavac Kolo” (Chorwacja)

Ustawienie: zamknięte koło, twarzami w kierunku tańca

Trzymanie: V

Przygrywka: 8 taktów

cz. I 1 Krok PN w kierunku tańca

2 Krok LN w kierunku tańca

3-4 3 drobne kroczki w kierunku tańca, PLP obracając się tyłem w kierunku tańca

5 krok LN tyłem w kierunku tańca

6 krok PN w kierunku tańca

7-8 3 drobne kroczki w kierunku tańca, LPL obracając się przodem w kierunku tańca

9-16 powtarzamy 1-8; zwrot twarzami do środka koła

cz. II 1 krok PN do środka koła

2 krok LN do środka koła

3-4 klaśnięcie w dłonie

5 krok PN do tyłu

6 krok LN do tyłu

7-8 3 tupnięcia w miejscu

9-16 powtarzamy 1-8

0. „Promenada amerykańska” (USA)

Ustawienie: promenada, parami po kole

Trzymanie: V

Cz. I 1-4 4 kroki w kierunku tańca - do przodu, zaczynając od nogi zewnętrznej, w 4 kroku obrót partnerów

tyłem do kierunku tańca

5-8 4 kroki tyłem w kierunku tańca

9-12 4 kroki do przodu w kierunku przeciwnym do kierunku tańca - zwrot twarzą do kierunku tańca

13-16 4 kroki tyłem w kierunku przeciwnym do kierunku tańca.

Cz. II 1 krok partnerów nogą wewnętrzną do siebie

2 dostawienie nogi wewnętrznej

3 krok nogą zewnętrzną do siebie

4 dostawienie nogi wewnętrznej do zewnętrznej

5-8 w 4 krokach zamiana miejsc partnerów - staniecie tyłem do kierunku tańca

9-16 powtarzamy 1-8, w efekcie wracamy do pierwotnego ustawienie - osoba z pary stojąca po zewnętrznej linii koła przechodzi do partnera z przodu.

0. „Pszczółka” (muz. Stepping Easy)

Ustawienie: w rozsypce lub na siedząco

Przygrywka: 8 taktów

Mała pszczółka przykleiła się do miodu i nie może odlecieć, więc próbuje się odkleić.

cz. I 1-16 poruszanie skrzydełkami na boki

cz. II 1-2 wyciąganie LN z miodu (rękami)

3-4 wyciąganie PN z miodu

5-16 powtarzamy 1-4 jeszcze 3 razy

cz. III 1-4 czyszczenie łapek - prawą ręką przeciągamy od dłoni lewej ręki do barku i z powrotem

5-8 powtarzamy 1-4 na lewej ręce

9-16 powtarzamy 1-8

cz. IV 1-2 czyszczenie głowy - prawą ręką od karku przez włosy do przodu twarzy

3-4 powtarzamy 1-2 lewą ręką

5-12 powtarzamy 1-4 jeszcze 2 razy

13-16 wytarcie korpusu pszczółki - dłońmi wzdłuż po linii ciała w dół (żebra - biodra - uda)

0. „Ptasi Taniec” - Lintu Lensi Oksalle (Finlandia)

Ustawienie: w rozsypce

Trzymanie: nie ma

cz. I 1-16 chodząc w rozsypce klaszczemy rytmicznie w dłonie

cz. II 1-8 z najbliższym partnerem łączymy się w parę i trzymając się za obie ręce „Wijemy gniazdko”

chodząc 8 kroków w prawo

9-16 powtarzamy 1-8 w lewo

cz. III 1-2 stojąc w miejscu kołyszemy w parach złączonymi rękami w prawo i w lewo

3-16 powtarzamy 1-2 jeszcze 7 razy

cz. IV 1-8 8 kroków z partnerem w haczyku w prawo

9-16 powtarzamy 1-8 w lewo, po ostatnim obrocie rozpad par.

0. Radosny Krąg (Frohliche Kreis) (Niemcy)

Ustawienie: parami po kole, twarzami do środka koła

Trzymanie: V

Przygrywka: 1 akord

cz. I 1-4 4 kroki od PN do środka koła

5-8 4 kroki do tyłu

6-16 powtarzamy 1-8

cz. II 1-4 kobiety: 4 kroki do środka koła, na 4 krok klaśnięcie w dłonie

5-8 4 kroki do tyłu

9-12 mężczyźni: 4 kroki do środka koła, w 4 kroku obrót tyłem do środka koła

13-16 m. podchodzą 4 krokami do nowej partnerki stojącej na prawo od swojej

cz. III 1-8 8 kroków obrotu w prawo, stykając się w parach prawymi płaskimi dłońmi

9-16 8 krokami obrotu w lewo, stykając się lewymi płaskimi dłońmi

cz. IV 1-16 16 kroków promenady parami po kole (12 kroków promenady, w 4 krokach zwrot twarzami do

środka koła)

0. Rukavice (Serbia)

Ustawienie: parami po kole, twarzami do środka koła

Trzymanie: V

Przygrywka: nie ma.

Cz.I 1 krok PN w kierunku tańca

2 podskok na PN

3 Krok LN w kierunku tańca

4 podskok na LN

5 krok PN w kierunku tańca

6 Krok LN w kierunku tańca

7 Krok PN w kierunku tańca

8 Podskok na PN

9-16 powtarzamy 1-8

17-32 powtarzamy 1-16 w kierunku przeciwnym do kierunku tańca (w lewo)

Cz.II 1-16 powtarzamy 1-16 z cz.I z partnerem, w obrotach w prawo, ręce na ramionach

17-32 powtarzamy 1-16 z partnerem w lewo

Po zakończeniu części II od razu tworzymy koło, partner (osoba w parze stojąca z lewej), przechodzi - mijając partnerkę - o jedno miejsce w prawo, stojąc z nową partnerką.

0. "Samba Mixer"

Ustawienie: w rozsypce lub na siedząco.

cz. 1

1: Uniesienie lewej stopy przed sobą i jednoczesne pstryknięcie palcami prawej ręki

2: Uniesienie prawej stopy przed sobą i jednoczesne pstryknięcie palcami lewej ręki

3-8: powtarzamy jeszcze 3x takty 1-2.

cz. 2

1: lewa ręka płasko grzbietem przylega do pleców, prawa płasko nad głową,

2: prawa ręka płasko grzbietem przylega do pleców, lewa płasko nad głową,

3-4: powtarzamy 1-2,

5: klaśnięcie dłońmi w uda

6: klaśnięcie w dłonie

7: pstryknięcie palcami obu dłoni

8: pauza (lub drugie pstryknięcie)

9-12: powtarzamy 5-8

II.

0. Ruchy naprzemienne - prawa ręka i lewa noga wysuwane do przodu jednocześnie, a następnie to samo tylko, że do przodu wysuwane są - lewa ręka i prawa noga. I tak 8x.

0. Wykonujemy 4 x na zmianę ruch "dumnej hiszpanki" - jedną rękę kładziemy na plecach (pas), a drugą rękę unosimy nad głowę i wykonujemy takie ruchy jakbyśmy grali na kastanietach; głowę odwracamy na boki.

0. Klaszczemy w uda, dłonie i 2x pstrykamy palcami obu rąk.

0. "Samolot"

Ustawienie: wszystkie dzieci stoją w rozsypce po całej sali.

Wszyscy:

- włączenie stacyjki prawą ręką, mówiąc przy tym "krzy" (2x.),

- włączenie stacyjkę lewą ręką, mówiąc przy tym "krzy" (2x.),

- zapięcie pasów bezpieczeństwa: składamy rytmicznie ręce na krzyż na ramionach, łokcie uniesione do góry,

- patrzenie przez okienko: unosimy złożone ręce nad głowę i patrzymy na boki,

- latanie: podskakiwanie krokiem polki po sali,

- trąba powietrzna lub samolot wiruje: dzieci z rąk wykonują młynki

- latanie: jw.

- lądowanie: dzieci rękoma wykonują zjazd z góry,

- tankujemy paliwo.

Całość wykonuje się 4x.

0. "Savilla se bela loza"

Ustawienie: w kole lub w wężykach

- bieg w prawo,

- bieg w lewo,

4 podskoki, na 4 zawieszenie kolana (1,2,3, hop i jednoczesne klaśnięcie).

0. Shuffle Mixer (Gra w karty)

Ustawienie: w rozsypce lub na siedząco

1-8 tasowanie kart

9-12 rozdawanie kart - rozdajemy 4 karty

13-14 rozłożenie własnych kart

15 zaglądamy w karty sąsiada z prawej

16 patrzymy we własne karty

17 zaglądamy w karty sąsiada z lewej

18 zaglądamy we własne karty

19-20 oglądamy własne karty

21-22 wykładamy jedną kartę przed siebie i zgarniamy pulę

23-26 powtarzamy 21-22 jeszcze 2 razy

27-28 czwarta karta przegrywa - rzucamy wszystkie karty

0. Sonnerfest

Ustawienie: zamknięte koło, twarzami do środka koła

Trzymanie: V

1 krok odstawny prawa nogą w prawo

2 krok skrzyżny lewą nogą za prawą

3 krok odstawny prawa nogą w prawo

4 wymach lewą nogą skrzyżnie przed prawą

5-8 powtarzamy 1-4 od lewej w lewo

9-11 3 kroki od prawej do środka koła

12 wymach prawej nogi do przodu

13-15 3 kroki od lewej do tyłu

16 wymach prawą noga do przodu

17 krok odstawny prawa nogą w prawo

18 krok skrzyżny lewą nogą za prawą

19 krok odstawny prawa nogą w prawo

20 półobrót na rozstawionych nogach przez prawe ramię - zwrot tyłem do środka koła

21 krok skrzyżny prawą nogą za lewą (tyłem)

22 krok odstawny lewą nogą w lewo

23 półobrót na rozstawionych nogach przez lewe ramię - zwrot przodem do środka koła

24-30 powtarzamy 2-8

31 krok odstawny prawa nogą w prawo z wahnięciem biodra w prawo

32 wahnięcie biodra w lewo

0. "Specknerin" (taniec angielski)

Ustawienie: 2 koła, ręce (Prawa jak spodek, lewa jak przykrywka)

cz.1.

- 16 kroków w prawo

Refren:

- 4 kroki do środka koła, ręce unosimy do góry,

- 4 kroki do tyłu, ręce opuszczamy.

cz. 2

- 4 kroki dostawne w prawo,

- 4 kroki dostawne w lewo.

Refren

jw.

cz. 3

- przeplatanka w prawo: prawa do boku, lewa nad prawą, prawa do boku, lewa pod prawą + rytmiczny obrót,

- przeplatanka z obrotem w lewo.

Refren:

jw.

cz.4

8 kroków w miejscu i od początku.

Taniec powtarza się 3x.

"Sweet Cookes"

Ustawienie: dzieci siadają na przeciwko prowadzącego.

Wstęp melodii: wszyscy niosą makutrę, rzeczy do robienia ciasta.

- mieszanie ciasta w makutrze (sypanie mąki do misy ruchem kolistym),

- wytrzepywanie rąk z mąki o fartuch,

- wbijanie 4 jajek mówiąc przy tym: "chlup!", "siup!",

- ugniatanie ciasta,

- wałkowanie ciasta,

- nakładanie kremu wyciskarką,

- sypanie bakalii,

- częstowanie kawałkami ciasta sąsiadów z prawej i lewej strony.

Zabawę powtarzamy 3 razy. Za pierwszym razem wykonujemy ruchy średnie, akuratne (robimy ciasto o normalnych rozmiarach), za drugim razem ruchy są bardzo małe, oszczędne (robimy ciasto małe, dla krasnoludka), zaś za trzecim razem wykonujemy zamaszyste, wielkie gesty (pieczemy ciasto ogromne).

0. "Swing in der Gasse"

Ustawienie: wszyscy uczestnicy zabawy dobierają się parami i stają twarzami do siebie w jednym rzędzie w odległości kilku kroków.

- poczynając od prawej nogi uczestnicy idą 4 kroki do przodu. Na "cztery" mówią "ha!" i uderzają lekko

w ręce kolegi (prawa w lewą, a lewa w prawą),

- 4 krokami wracają na swoje miejsce,

- tańczący zamieniają się miejscami 8 krokami przez prawe ramię,

- tańczący jw. zamieniają się miejscami - wracają na swoje poprzednie miejsce,

- pierwsza para z lewej strony rzędu łączy się i swinguje (krokiem polki) w jego prawą stronę, natomiast

wszyscy uczestnicy drobnym krokiem dostawnym przesuwają się w stronę lewą. Układ rąk dowolny -

jak do poleczki, jak do tańca samochodowego.

0. "Syp Simeon" (Rosja)

Ustawienie: w rozsypce lub na siedząco

1-2: dwa klaśnięcie w swoje uda (kolana),

3-4: dwa klaśnięcia w dłonie,

5-6: równoległe ułożenie przedramion przed sobą; ruch poziomy: 2x prawa ręka nad lewą, (nożyce)

7-8: dwa razy lewa ręka nad prawą, (młoteczki)

9-10: dwa razy uderzenie prawej pięści w lewą z góry,

11-12: dwa razy uderzenie lewej pięści w prawą z góry,

13-14: dwa razy uderzenie dłońmi po prawej stronie ud (strzepujemy dłonie z prawej strony),

15-16: dwa razy uderzenie dłońmi po lewej stronie ud (strzepujemy dłonie z lewej strony).

0. "Tarantella" (Włochy)

Ustawienie: w rozsypce, ręce splecione z tyłu.

cz. 1

1-2: dwa podskoki z LN z jednoczesnymi wymachami PN skrzyżnie przed LN

3-4: dwa podskoki na PN z jednoczesnymi wymachami LN skrzyżnie przed PN,

5-32: powtarzamy 1-4 jeszcze 7 razy

41-48 bieg w miejscu

49-52: powtarzamy 1-4 4 x.

cz. 2

1-8: z najbliżej stojącym partnerem: 8 kroków obrotu w "haczyku" w prawo,

9-16: klaśnięcie, 8 kroków obrotu w lewo,

17-32: powtarzamy 1-16,

33-40: powtarzamy 33-40 z cz.1

41-48: powtarzamy 41-48 z cz.1

Taniec kończymy solowymi obrotami w miejscu.

0. Teefilat

Ustawienie: zamknięte koło

Trzymanie: nie ma

cz. I 1-16 16 rytmicznych kroków po kole w kierunku tańca, bez trzymania się za ręce

17-32 16 kroków w kierunku przeciwnym do kierunku tańca, chwytając się za ręce

cz. II 1-4 4 kroki do środka koła, podnosząc ręce do góry

5-8 bujanie uniesionymi rękami: w prawo, w lewo, w prawo, w lewo

9-12 4 kroki tyłem na swoje miejsce

13-16 w 4 krokach obrót przez prawe ramię (prawa ręka wyciągnięta przed siebie, lewa na biodrze)

17-32 powtarzamy 1-16

0. Trojka (Rosja)

Ustawienie: trójkami po kole, w kierunku tańca

Trzymanie: W - w trójkach

Przygrywka: 3 takty

cz. I 1-16 16 kroków biegu w trójkach w kierunku tańca

cz. II 1-8 w 8 krokach partnerka w prawej strony przechodzi pod złączonymi rękami partnerów i wraca na

swoje miejsce, środkowa osoba (mężczyzna) za nią

9 -16 partnerka z lewej strony powtarza 1-8, partner w środku za nią

cz. III trójki w kółeczkach:

1 krok LN w lewo

2 krok skrzyżny PN przed LN

3 krok LN w lewo

4 krok skrzyżny PN za LN

5-12 powtarzamy 1-4 jeszcze 3 razy

13-15 3 naskoki obunóż na ugiętych nogach (kolana w lewo, prawo, lewo)

16 wyprost

17-32 powtarzamy 1-16 zaczynając PN w prawo; po ostatnim wyproście powrót do ustawienia

pierwotnego, partner środkowy przebiega do następnej trójki (z przodu)

0. Triolett (Niemcy)

Ustawienie: w 6-osobowych grupkach, po kole, po dwie „trójki” naprzeciw siebie, promieniście w kole

W dawnych latach, panny dworski lubiły tańczyć. Muzyka opowiada o zabawie na salonach. Potem zabawa przenosi się na dziedziniec i staje się bardziej frywolna.

Trzymanie: W

Przygrywka: 1 akord

cz. I 1-16 w „szóstkach” 16 kroków biegu w prawo

17-32 16 kroków biegu w lewo

cz. II rozpad „szóstek” na dwie równoległe „trójki”, w „trójkach”:

1-8 osoba z prawego brzegu przechodzi w 8 krokach pod złączonymi rękami partnerów i wraca na

swoje miejsce, osoba środkowa obraca się idąc za nią

9-16 osoba z lewego brzegu powtarza 1-8, osoba środkowa za nią

17-20 4 kroki „trójek” do siebie, w 4 kroku ukłon

21-24 4 kroki „trójek” do tyłu

25-32 w 8 krokach „trójki” mijają się prawymi ramionami i łączą się w kółeczka z nadchodzącą nową „trójką”.

0. "Yah Ribbon"

Ustawienie: wszyscy stają w kole i podają sobie ręce - prawa dłoń to podstawka, lewa to przykrywka.

Całe koło kręci się przez cały czas w prawą stronę.

Dzieci wykonują:

- krok rozpoczynając prawa nogą

- krok lewą nogą,

- przeniesienie ciężaru ciała na prawą, a potem na lewą nogę.

Tę sekwencję taneczną dzieci tańczą najpierw przodem, a potem tyłem, lecz ciągle do przodu.

• „Yossis lied”

Wszystkie dzieci stają w kole (osoby z par stoją obok siebie) i wykonują następujący krok:

- prawa noga odstaw, lewą wymach, lewą postaw prawą wymach,

- 4 kroki w prawą stronę poczynając od nogi prawej,

- prawa noga odstaw, lewą wymach, lewą postaw prawą wymach,

- 4 kroki tyłem w lewą stronę poczynając od nogi prawej,

- dzieci stają w parach twarzami zwróconymi do siebie tak, że pary stoją do siebie plecami,

- prawą nogę odstawiamy, lewą dostawiamy z jednoczesnym klaśnięciem w dłonie,

- lewą nogę odstawiamy w lewą stronę, prawą dostawiamy z jednoczesnym klaśnięciem w dłonie,

- uczestnicy poczynając od stopy prawej wykonują do przodu 4 kroki i stają plecami ze swoim partnerem,

- wykonujemy młynek prawą ręką z nową parą w 8 krokach,

- stajemy przodem do środka koła.

• Zwariowana wycieczka (muz. Milanowo Kolo)

Ustawienie: w rozsypce lub na siedząco

Przygrywka: 4 takty

cz. I 1-16 ręce naśladują ruchy zepsutych wycieraczek samochodowych; osoba prowadząca pokazuje,

inni naśladują

cz. II 1-16 mechanik przegrzebuje silnik, sięgając raz jedną, raz drugą ręką wokół siebie, szukając przyczyny

uszkodzenia,

Za każdym razem, kiedy zaczynamy taniec od początku, wycieraczki pracują inaczej.

Chaosja i Normalia

SCENICZNA, DOSTARCZAJĄCA PRZEŻYĆ HISTORIA Z TAŃCEM

- wymyślona przez Michaela THANHOFFERA i Elisabeth KOLB

Co należy sobie wyobrazić pod pojęciem „sceniczna, dostarczająca przeżyć historia?” Cóż takiego wymyślili tu nasz kolega i koleżanka z Austrii i wypróbowali już z dużym sukcesem?

Historia dostarczająca przeżyć funkcjonuje w taki sposób: Narrator (bajarz) odczytuje historię, w której znajduje się wiele szybkich i prostych do przedstawienia akcji. Podczas opowiadania grupa odgrywa od razu tę historię!

W niniejszej historii przeznaczonej dla dużej grupy, znajdują się:

• żart i powaga,

• szminkowanie i przebieranie się,

• opowiadanie i przysłuchiwanie się,

• gry sceniczne i pertraktacje,

• tańczenie i myślenie.

Coś należy jednak przygotować. Musimy mieć do dyspozycji dużą salę, gdzie w czterech kątach zgromadzone zostaną na stołach materiały. Materiałów powinno wystarczyć mniej więcej dla 1/4 uczestników. A oto kąty:

• kąt I: szminki wodne, miseczki na wodę, papierowe chusteczki, mogą być też pędzle, gąbki i trochę pudru,

• kąt II: kapelusze, nakrycia głowy, szale (na turbany) itp. albo na przykład kartonowe pudła, taśma klejąca i nożyczki,

• kąt III: papier, gazety, jeśli możliwe - biały papier do wywołania zdjęć (żadnych kolorowych gazet lub innego kolorowego papieru), klej, nożyczki, sznurki, taśma karbowana.,

• kąt IV: kolorowa karbowana bibuła, taśma krepowa, agrafki itp.

Narratorowi przygotowuje się:

• magnetofon kasetowy z muzyką do animowanego tańca,

• taśmę samoprzylepną (lub kredę, jeśli jest podłoga PCV), by zaznaczyć granice państw,

• 6 plakatów: z nazwami mieszkańców, 1 z napisem „UNO-due-tre-City” i 1 z tekstem umowy (tak, jak dalej w tekście),

• przebranie dla narratora (prowadzącego zabawę), ewentualnie przebranie dla przewodniczącego negocjacji

Rozpoczęcie zabawy

Uczestnicy zostają zaproszeni przez prowadzącego zabawę do przygotowania się w jednym z czterech kątów. W każdym kącie powinna zgromadzić się taka sama liczba uczestników.

W jednym kącie uczestnicy mogą się nawzajem szminkować, inni, w drugim kącie, mogą przywdziewać kapelusze, następna grupa uczestników może robić sobie z białego papieru ubrania, a w ostatnim kącie reszta uczestników może przystrajać się kolorową bibułą. To wszystko powinno trwać 20-30 min.

Zakończeniem wspólnych przygotowań może być odświętny korowód wszystkich uczestników przez salę. W ten sposób powstaje pierwsze ogólne doświadczenie. Na zakończenie korowodu (muzyka) wszyscy siadają w kole. Można zaczynać zabawę.

Zabawa sceniczna

Prowadzący za pomocą samoprzylepnej taśmy, sznurka lub kredowej linii dzieli powierzchnię, na której odbywa się zabawa, na trzy obszary, mianowicie dwie „połowy”, które są jednak od siebie oddzielone pasmem o szerokości ok. 1 m. (trzeci obszar). Jedna część - to później kraj: „Chaosja”, druga - kraj: „Normalia”. Pasmo środkowe pozwala uczestnikom podświadomie przeżywać, że między krajami jest duża przestrzeń, brak więc wspólnej granicy (punktów styczności).

I jeszcze coś ważnego, by zrozumieć tekst poniższej historii. Momenty, gdy narrator robi przerwę, a uczestnicy zabawy mają odgrywać scenę, w tekście zaznaczone są wielokropkiem: „..........”. W nawiasach zaś przytoczone zostały wskazówki prowadzącego zabawę.

A teraz zaczyna się zabawa...

• „Jestem waszym narratorem. Opowiem Wam teraz mocno poruszającą historię. Historię o mieszkańcach dwóch państw, które mogłyby znajdować się gdzieś na naszej planecie. Przysłuchajcie się uważnie. Gdy wystąpicie w mojej historii, wtedy będziecie mogli to, co właśnie usłyszycie, natychmiast przedstawić.”

• Był sobie kraj, zwany „Chaosją”. W owym kraju, w Chaosji wszyscy ludzie żyli wyjątkowo leniwie, chaotycznie i w zadowoleniu. Plemię żyjące w tym kraju zwało się „Szminkale” (wyszminkowani zapraszają jakimś gestem, by wejść do ich kraju) ................. . Szminkale leżeli chętnie w słońcu, pozwalali na „przypiekanie słońcem” brzuchów i byli naprawdę szczególnie leniwi .................... . Tylko do czasu do czasu wyciągali swoje szyje i podnosili w górę głowy, by podziwiać wzajemnie swoje kolorowe twarze .................... . Szminkale byli w szczególny sposób dumni ze swoich twarzy i jednocześnie drażliwi na ich punkcie.

• Na tej ziemi znajdował się jeszcze jeden kraj o nazwie „Normalia”. Tu żyli ludzie uporządkowani. Plemieniem żyjącym w Normalii byli „Mądrale” (lub inna pasująca tu nazwa: „Biali-Przemądrzali”) ..................... . Mądrale było to plemię doradców i ludzi podstępnych. Przez większość dnia byli oni zajęci szukaniem rozwiązań różnych zadań. Przy tym kopali i zakopywali się w leżącym wokół piachu i szukali rozwiązań w najmniejszych kącikach i najbardziej skrytych zaułkach ................ . Często od ciągłego myślenia bolał ich już kark ................ .

• W Chaosji żyło jeszcze jedno plemię - „Bibułkowcy” (lub do wyboru: „Kreplinowcy”). Bibułkowcy prawie cały czas biegli dookoła - podobni do motyli ............... . Pozornie w sposób niezorganizowany i chaotyczny śledzili jednak ważne cele, które oczywiście dla innych były niezauważalne .................... . U Bibułkowców charakterystyczne było także to, że wciąż cicho bibułkowali (zrzędzili, jęczeli) przed sobą. Często bibułkowali nad jakimś Szminkalem, który rozłożył się na ich drodze i przeszkadzał w najbardziej ważnym locie ................. . Chętnie też pozwalali przeszkodzić sobie w bieganiu, wtedy przysiadali się do jakiegoś Szminkala, wypijali wspólnie szklaneczkę soku życia, korzystali ze słońca i podziwiali się nawzajem ................... .

• W Normalii żyli także „Kapelusznicy” ................ . Ci szczególnie chętnie chodzili wkoło ze wzrokiem skierowanym ukośnie do góry .............. . Chodząc tak pokrywali kapeluszami kraj. Gdy spotykali się, wtedy postukiwali najmniejszym palcem o swoje kapelusze - był to znak pozdrowienia ............. . (Narrator łączy teraz obie linie graniczne tak, że powstaje jedna wspólna granica obu krajów).

• Pewnego dnia Szminkale jak zwykle wylegiwali się w słońcu, a Bibułkowcy biegali wkoło lub pili wspólnie sok życia. Tego dnia Kapelusznicy doszli do granicy państw i zajrzeli do sąsiadów. To, co tam zobaczyli zaniepokoiło ich do głębi ............... . Pomyśleli i zaczęli się obawiać, że mogłyby być bardzo niebezpieczne mieć za sąsiada tak chaotyczny kraj. Kto wie, co mogłoby się wydarzyć, gdyby jakiś Bibułkowiec omyłkowo przeleciał przez granicę! Kapelusznicy chodzili z przestrachem po swoim kraju i próbowali wymyślić, jak mogliby żyć w zgodzie z tymi Chosjanami i jak powinni z nimi nawiązać kontakty ................. . Ponieważ byli głupi i nic nie przyszło im do głowy, zawołali swoich wiernych doradców - Mądrali ...................... .

• Mądrale uradowani, że mogą coś uczynić dla swych władców, krygowali się z radością dookoła ................. . Gdy Kapelusznicy wyłuszczyli im problem, wtedy ci zaczęli szukać rozwiązania i szperali we wszystkich miejscach i kątach ............ . Nagle zatrzymali się i powiedzieli z naciskiem trzy razy: „Huuu!” .............. . Kapelusznicy z ulgą przewietrzyli swoje kapelusze ............ . Jednakże Mądrale odmachali, że jednak to jeszcze nie to .............. . Przyszedł im pomysł rozwiązania, który na pewno zaaprobują Kapelusznicy, a który także im przyniesie dużą korzyść. Jeszcze raz rozproszyli się, głęboko pogrążeni w myślach, po kraju ............. . Potem każdy Mądrala podszedł do jednego Kapelusznika i tajemniczo szeptał mu długo do kapelusza ............... . Kapelusznicy byli trochę zaskoczeni, ale skoro im samym nic nie wpadło na myśl, zgodzili się z propozycją ................. . Na znak porozumienia każdy Kapelusznik i każdy Mądrala potarli się prawym łokciem ................ . Następnie jeden Kapelusznik i jeden Mądrala poszedł do Chaosji, by przedstawić Chaosjanom propozycję ................... (propozycja zostaje przyczepiona na ścianie), która brzmiała:

1. Chcemy podpisać układ handlowy.

2. Każdy kraj powinien eksportować i importować dwie w a r t o ś c i.

3. W każdym kraju odbędą się rozmowy przygotowawcze z udziałem wszystkich mieszkańców.

4. Pierwsza godzina rokowań w centrum konferencyjnym: UNO-due-tre-Ccity.

Chaosjanie zaszemrali po usłyszeniu propozycji, w końcu jednak przystali na nią, jak zawsze, trochę leniwie

................... Gdy Kapelusznik i Mądrala otrzymali akceptację ich propozycji, powrócili do swojego kraju - Normalii

................. .

• Następnie w obu krajach zgromadzili się wszyscy członkowie plemion i proponowali, jakie dwie „wartości” chcieliby eksponować i jakie dwie importować. Wszystkie propozycje zostały zapisane na arkuszu papieru ..................... .

• Każdy kraj otrzymuje arkusz papieru pakowego i flamaster. W celu wyjaśnienia prowadzący może podać kilka przykładów „wartości”. „Wartościami” mogą być przedmioty, np.: banany, narzędzia, kalendarz, papier; mogą to być rzeczy niedostępne, jak słońce, deszcz, lub „wyższe”, jak fantazja, porządek, osiągnięcia, pokój. Przypuszczalnie Chaosjanie będą mieli trudności z wymyślaniem wielu pomysłów i zapisaniem ich lub nawet nie wykrzesają z siebie na tyle energii, by w tym momencie popracować. Uwaga! Przypuszczalnie ta „ociężałość” nie jest sprzeciwianiem się prowadzącemu czy tez grze, lecz raczej konsekwentną kontynuacją opisu ich roli, dlatego wciąż należy ich animować do dalszej pracy. Ta faza może trwać od 10 do 20 minut. Należy trzymać czas w ryzach, jakość propozycji jest mało ważna dla dalszego przebiegu sprawy.

• „Dzień rokowań był coraz bliżej i każdy kraj musiał zdecydować się na swoje dwie wartości importowe, a szczególnie eksportowe ................. . Gdy już osiągnięte zostało porozumienie, wszyscy mieszkańcy Chaosji i Normalii odbyli krótką podróż do miejsca rokowań - centrum konferencyjnego UNO-due-tre-City ................. .

• Zawiesić plakat z napisem „Centrum” i ewentualnie podkreślić zmianę roli narratora w przewodniczącego rokowań przez zmianę kostiumu.

• „Panie i Panowie!

Pragnę jak najserdeczniej pozdrowić Was w UNO-due-tre-City. Jestem Państwa przewodniczącym w rokowaniach.

Chciałbym Państwa zapoznać ze zwyczajami centrum konferencyjnego i towarzyszyć Państwu w dniu dzisiejszym.

Upraszam, byście Państwo znaleźli sobie teraz partnera rozmów z drugiego kraju, gdyż nieistotna jest przy tym przynależność państwowa ................... . We wzajemnych rozmowach ustosunkujcie się Państwo, proszę, do swoich propozycji odnośnie eksportu i importu w przekonujący sposób. Jest to, jakby powiedzieć, początek pierwszej rundy rokowań.”

• Rozmowy powinny trwać dopóty, dopóki są aktywne, tzn. 5-10 minut.

• „Panie i Panowie!

Proszę o przerwanie rozmów i powrót do swoich grup narodowościowych ................... . Ponieważ jesteście Państwo w tym budynku po raz pierwszy, pozwolę sobie zapoznać Państwa z dalszym porządkiem. Po wyczerpujących rozmowach i długiej podróży tutaj pozostawcie Państwo swoje poważne pertraktacje trochę na uboczu. Tu, u nas, panuje taki zwyczaj, że po pierwszej rundzie rokowań odbywa się pewien rodzaj bankietu.

W ramach tego bankietu każde plemię ma zaszczyt, ale i obowiązek, włożyć mały wkład w jego uświetnienie. A będzie on polegał na tym: każde plemię przygotuje krótki, prosty taniec, kombinację prostych kroków i ruchów, które będą powtarzać się.

Taniec ma Was charakteryzować. Jest to rodzaj tańca plemiennego, który Wam po prostu odpowiada.

Przecież znacie Państwo wiele swoich narodowych tańców! Przygotowaliśmy do tego muzykę. Jest to muzyka ponad plemienna, by nikt nie poczuł się pominięty. Odegramy teraz tę muzykę trzykrotnie, byście Państwo mogli wymyślić lub przećwiczyć swój taniec.”

• Grupy przygotowują swoje tańce.

• „Jako pierwszą grupę poproszę grupę Szminkali. Pozostałych serdecznie zapraszamy do naśladowania Szminkali i dołączenia się do szminkowego tańca .................... . Teraz proszę o taniec Kapeluszników .......................... . Teraz proszę o taniec Bibułkowców ...................... . I za zakończenie taniec Mądrali .......................... .

• Panie i Panowie! To był koniec części oficjalnej dzisiejszego wieczoru. Życzę znalezienia przyjemności w tańcach dowolnych i odświeżenia się. Może także podczas małych rozmów? Chciałbym się pożegnać. Do widzenia!”

Omówienie zabawy po jej zakończeniu

Omówienie przeżyć towarzyszących zabawie ma miejsce już nieformalnie w trakcie zabawy. Jednakże wspólne omawianie w formie plenum, jeszcze lepiej w małych grupkach z co najmniej jednym przedstawicielem każdego plemienia w każdej „grupie refleksyjnej”, może pomóc dostrzec ukryte tematy!

Po raz pierwszy wymyślaliśmy i wypróbowaliśmy tę historię na jednym z seminariów. Naszym zamiarem było wtedy stworzyć pełen wrażeń wieczór, w którym obok radości, tańca i ruchu, znajdzie swoje miejsce także „poważny temat”. Zauważyliśmy, że w trakcie zabawy i podczas jej oceny wyłoniły się następujące tematy: dialog Północ - Południe, Trzeci Świat, kontakty handlowe, problemy mniejszości narodowych, spory o wartości i znaczenie pozawerbalnej komunikacji.

Tłum. z jeż. niem. i oprac. Joanna Sieklucka

Omówienie własne:

W Chaosji - Szminkale i Bibułkowcy,

W Normalii - Kapelusznicy, Mądrale (Biali Przemądrzali, Białe Mądrale)

Materiały:

Szminkale - malowanie nietoksycznymi kosmetykami, farbami,

Bibułkowcy - krepina, bibuła i kolorowe spinacze

Kapelusznicy - kartony, taśma, sznurek

Mądrale - gazety, białe papiery, taśma do klejenia

Tu proponuje się jeszcze:

• drugie rokowania - dobieranie się dwójkami. Wymiana wartościami (wymiana częściami strojów)

• taniec (tańcz tak jak ja) - „Patapata”

Do środka wchodzi jedna osoba, która coś pokazuje, po jakimś czasie wybiera inną, która pokazuje swoje ruchy.

• Omówienie - co kto jak

• Imformacja zwrotna - czy się podobało

• taniec - Zemer Atik

• wspólne sprzątanie

Ćwierćland

scenariusz

Stałe punkty imprezy:

1) Losowanie kolorów.

2) Przygotowania (strój, dekoracja krajów).

3) Czytanie bajki i zadania do wykonania w grupach.

4) Łącznie się krajów.

5) Wspólna zabawa:

- wspólny taniec,

- taniec.

Jedna z wersji scenariusza

I. Losowanie kolorów: żółtego, zielonego, niebieskiego, czerwonego.

Uwaga: w zależności od możliwości losowanie może odbyć się wcześniej - wtedy uczestnicy przychodzą już przebrani lub przed imprezą - przebranie wplata się w akcję.

II. Przygotowanie spisu i zgromadzenie materiałów pomocniczych:

bibuła, drobiazgi w 4 kolorach, sznurek, spinacze do bielizny, pinezki, szpilki, tasiemki w 4 kolorach, nożyczki, taśma samoprzylepna, nóż, pudło + folia aluminiowa, cukierki, magnetofon, mikrofon, efekty świetlne, żarówki, reflektory, ławeczki lub stoliki, krzesła, flamastry, arkusz papieru, szminki do malowania twarzy.

III. Przygotowanie sali:

- 4 kąty w czterech kolorach: żółtym, czerwonym, niebieskim i zielonym ,

- plakat z programem (ogólnym) imprezy; podanie przybliżonego czasu rozpoczęcia i zakończenia.

Dzień imprezy

1. Wejście

a) korytarz - pisanie na serduszkach, kwiatkach, proporczykach swojego imienia i zawieszenie na przygotowanych sznurkach;

b) drzwi do sali głównej; wykonanie określonego zadania, np. utnij kawałek tasiemki w swoim kolorze, a potem przypnij ją gdzieś w swoim kraju.

2. Zgromadzenie się w swoich kątach

- uzupełnianie dekoracji kąta i stroju uczestników, pomalowanie twarzy.

Uwaga: Dzieje się to przy muzyce.

3. Powitanie: - wszyscy głośno krzyczą swoje imię.

4. Odczytanie I części opowiadania.

Uwaga: Opowiada lub czyta prowadzący bądź przygotowana wcześniej osoba (2 osoby).

5. Zadania dla krajów:

5.1. - Przygotowanie hymnu swojego kraju. Odśpiewanie.

5.2. - Przedstawienie za pomocą pantomimy 1-2 zawodów, które wiążą się z kolorem danego kraju. Odgadywanie.

5.3. - Budowanie pomników. Wyrażanie podziwu za pomocą samogłoski.

5.4. - Ułożenie jadłospisu na wesele królewny. Zapisanie na dużym arkuszu papieru, odczytanie, umieszczenie w widocznym miejscu.

Uwaga: Podczas przygotowywanie się "kątów" płynie muzyka. By zaktywizować (zintegrować, rozluźnić) grupę można wprowadzić krótkie zadania ruchowe; szczególnie wtedy, gdy są dzieci, np. uściśnij jak najwięcej rąk (nóg, ramion, włosów, nosów itp.) w swoim kraju.

5.5. - Okrzyk i gest.

Uczestnicy podzieleni są na 4 grupy. Każda grupa obmyśla swój okrzyk i gest, który następnie kolejno prezentuje. Potem na hasło prowadzącego wszystkie grupy jednocześnie przedstawiają okrzyk i gest, który im się najbardziej podobał. Zabawę prowadzimy dotąd aż wszystkie grupy są jednomyślne i wybiorą ten sam okrzyk i gest.

5.6. - Jak najszybciej odszukać w swoim kraju osobę podobną (np. mającą takie same włosy, numer buta, kolor oczu, wzrost itp.).

5.7. - Zabawa w lustrzane odbicie.

6. Odczytanie (opowiedzenie) II części opowiadania.

7. Mieszanie kolorów - pudło.

7.1. Do przygotowanego przez prowadzących pudła (z podwójnym dnem) wrzucamy różnokolorowe przedmioty.

7.2. Dajemy tym przedmiotom na drogę pewne przesłanie: pomyśleć sobie o czymś, o czym się jeszcze nigdy nie myślało.

7.3. Zaklejenie pudła.

7.4. Wybranie z każdego kraju osoby najmłodszej i najstarszej (8 osób), a następnie z nich - osoby najmłodszej i najstarszej (2 osoby).

7.5. Wymieszanie zawartości pudła przez przerzucanie lub przesuwanie ich między tymi osobami.

7.6. Otwarcie pudła - oczom zebranych ukazują się cukierki (ukryte za podwójnym dnem).

7.7. Wspólne zjedzenie cukierków.

8. Wspólny taniec:

- np. taniec izraelski, "Savila se bela loza" (taniec jugosłowiański).

9. Utworzenie nowej granicy "Ćwirćlandu"

Lina

Grupa tworzy krąg. Prowadzący rozwija i podaje bardzo grubą linę (wyobrażoną) stojącej obok niego i wszyscy kolejno ją przekazują. Kiedy koniec liny dojdzie z powrotem do prowadzącego, kładziemy linę na podłodze przed sobą i przeskakujemy przez nią do środka koła.

10. Taniec w jednym kole.

11. Odlot z imprezy

Samolot (taniec) + dmuchanie balonów i siadanie na nie.

12. Wspólne sprzątanie sali.

oprac. na podstawie tekstu Michaela Thanhoffera i Charloty Knees "Das Viertellandfest" Joanna Sieklucka

ŻYCZYMY MIŁEJ ZABAWY

Uwagi!

Czas przeznaczony na dekorowanie swych krajów to czas najsilniejszego scalania się grupy, tworzenia się poczucia odrębności, odpowiedzialności za grupę "tu i teraz". To czas kształtowania estetyki. Wygląd innych krajów mobilizuje do pracy nad swoim. Jest tu odrobina rywalizacji. Ale wymienianie się przedmiotami o różnych kolorach, to już początki współdziałania. Nie ułatwiajmy uczestnikom zadania, gromadząc rekwizyty w jednym miejscu. Niech szukają sami (o ile jest to możliwe) - to ćwiczy spostrzegawczość. A może przy okazji "żółty" przyniesie "zielonym" zielony garnek?

Nie bójmy się kształtującego się poczucia odrębności, tej odrobiny rywalizacji, tej niebezpiecznej myśli "nasze musi być najlepsze". Zauważmy, że jest tu ona czynnikiem aktywizującym.

Zadaniem animatorów jest podkreślanie swoją postawą (mimika, oklaski, pochwały), że wszystkie kraje są piękne, wszystkie zawody interesujące, wszystkie hymny świetne, a przy jadłospisach przełykają ślinkę.

Zakaz kontaktowania się między bajkami (patrz bajka) bywa spontanicznie przez uczestników naruszany z naturalnej wewnętrznej potrzeby już od początku imprezy.

I jak inaczej można by przeżyć tę ulgę, że wreszcie wolno nam wyleźć ze swego kąta. Im bardziej odgrodzonego, oddalonego, tym mniej wygodnego.

Bo do momentu łączenia się krajów, trzymajmy się ściśle struktury tej zabawy: cztery kąty - każdego dla innego kraju, i wspólny środek sali, na którym odbywają się prezentacje - pierwszy wspólny teren dla wszystkich krajów. Najpierw tylko to, co wspólne grupy: kolor, miejsce, zadanie; potem to, co wspólne dla wszystkich - wspólna zabawa na całej sali.

Pozwólmy przeżyć uczestnikom ten absurdalny podział naprawdę, ze wszystkimi towarzyszącymi mu uczuciami. Od poczucia przynależności do jednej grupy i niechęci do "innych" przez rosnącą potrzebę kontaktu z osobami spoza, aż po uczucie przyjaźni i otwartości właśnie wobec tych "innych", a przecież takich samych.

Swoje trzy grosze musiała wtrącić...

Elżbieta Kędzior w Łucznicy (sierpień 1991) - "żółta",

w Jabłoniu (marzec 1992) - prowadząca, w Gardzieni- cach (grudzień 1992) - "zielona"

PS. Nie zapomnijmy o dostosowaniu scenariusza (także bajki) do wieku i możliwości psychoruchowych uczestników.

Uwaga Ewy: BAJKĘ NAJLEPIEJ OPOWIADAĆ, A NIE CZYTAĆ. Czytając tracisz kontakt z uczestnikami.

„Bajka o Ćwierćlandzie"

część I

„Państwo to jest okrągłe jak naleśnik, a ponieważ składa się z czterech krajów nosi nazwę "Ćwierćlandu".

W pierwszym kraju wszystko jest zielone: domy, ulice, samochody, telefony, dorośli, a także dzieci.

W drugim kraju wszystko jest czerwone: drzewa, wanny, lizaki, dorośli, a także dzieci.

W trzecim kraju wszystko jest żółte: miotły, szpitale, kwiaty, rusztowania na budowie, dorośli, a także dzieci.

W czwartym kraju wszystko jest niebieskie: lampy na skrzyżowaniach, mosty, szczoteczki do zębów, rowery, dorośli, a także dzieci.

Dzieci w dniu narodzin są kolorowe. Tak jest w całym „Ćwierćlandzie". Lecz dorośli patrzą na nie swoimi zielonymi, czerwonymi, żółtymi, bądź niebieskimi oczami, gładząc je przy tym swoimi zielonymi, czerwonymi, żółtymi czy też niebieskimi rękami dotąd, aż te stają się jednakowe. Najczęściej dzieje się to bardzo szybko.

Pewnego razu w kraju zielonym przyszedł na świat chłopiec o imieniu Groszek. Gdy skończył rok, to był jeszcze trochę kolorowy. Było to niepokojące, lecz w końcu Groszek nabrał zielonej barwy tak jak trzeba.

W „Ćwierćlandzie” dzieci nie muszą chodzić do szkoły. Uczą się tylko rzeczy najistotniejszej: w kraju zielonym, że liczy się tylko kolor zielony, w czerwonym, że czerwony, w żółtym, że żółty, a w niebieskim, że niebieski. Tak więc w kraju czerwonym nocą i dniem fruwają transparenty - "Kolor zielony, żółty i niebieski to oszustwo". Można na nich przeczytać - "Tylko czerwień jest prawdziwa". I rozlega się piosenka truskawkowa - hymn narodowy kraju czerwonego. W niebieskim kraju wszędzie wiszą plakaty z napisem: "Niebieski, niebieski, niebieski!" i za każdym razem, gdy dzieci wpatrują się swoimi niebieskimi oczami na napis na plakatach, dostają swędzenia na niebieskich piętach i natychmiast tańczą śliwkowe tango.

W żółtym kraju krzyczy megafon : "Kolor niebieski, czerwony i zielony jest do kitu. Żółty - to jest to!" Potem dzieciaki zdejmują żółte czapeczki z głów i tańczą cytrynowego bluesa. A w kraju zielonym stoi w parku mówiący robot. "Bądźcie zieloni" - woła, "jeśli usłyszycie czerwony, niebieski, żółty, to nie dawajcie wiary".

Raz Groszek wetknął robotowi do buzi kawałek zielonego sera i robot przez trzy dni mówił tylko "pi-per-la-pop". Dzieciarnia uznała, że to wspaniałe. "Żółtego dnia" - pozdrawiają się dzieci w kraju żółtym, bo przecież jest najlepszy. Potem jeżdżą na melonowych wrotkach i wypuszczają z klatek żółte kanarki. Czasami siadają i marzą. Oczywiście ich marzenia mają żółtą barwę, bo przecież o innych kolorach nie wiedzą. Marzą o lwim zębie, o słomkowym kapeluszu, o galaretce brzoskwiniowej, o żółtym samochodzie pocztowym, o robaczku świętojańskim. I gdy otwierają po jakimś czasie swoje żółte oczy, to są troszeczkę niezadowolone. Lecz nie potrafią powiedzieć, dlaczego.

W kraju czerwonym dzieci mają wielką czerwoną zabawę: rzucają pomidorami w zachodzące słońce, a słońce te pomidory połyka. Potem, gdy zapada zmrok i w domach zapalają się czerwone lampy, dzieci siadają i patrząc w dal wzdychają. A wszystkie ich westchnienia mają oczywiście kolor czerwony. Czasami czują się tak, jak gdyby im czegoś brakowało, ale nie mówią o tym.

W niebieskiej krainie dzieci mają taką zabawę: "Niebo" - mówi któreś, a inne opowiadają: "niebieskie". "Dym - niebieski, atrament - niebieski, papużka - niebieska, niezapominajka - niebieska". I tak nieustannie, aż do zmęczenia. Potem łapią się za ręce i wymyślają różne rzeczy. Wymyślają niebieskie mandarynki, niebieski śnieg, niebieską muzykę, niebieskie konie. Czasami któreś dziecko boli ząb. Ból jest wtedy niebieski. A to oczywiste!

W kraju zielonym największą radość sprawia skakanie przez kaktusy. Jeśli któreś z dzieci nie skacze dość wysoko, to wbija mu się do pupy kaktusowy kolec. Fajna jest też zabawa w skaczące żabki. Natomiast liczenie trawy jest nudne. Gdy się w to bawią, to zaczynają ziewać. Siadają na zielone parkany i wymyślają sobie zielone prezenty, na przykład: zielony likier z mięty, sałatę z porem, pięć metrów węża do podlewania ogrodu i tak w kółko. Tylko Groszek pewnego razu zażyczył sobie czerwoną kropkę. Taką maleńka, maciupeńką. Całe szczęście, że policja o tym nie wie.

Zadaniem policjantów w każdym kraju jest odnawianie każdego ranka o godzinie 6-tej kredowych granic. Najpierw czeszą oni swoje czerwone, niebieskie, żółte i zielone włosy czerwonymi, niebieskimi, żółtymi i zielonymi grzebieniami, a następnie idą do pracy. Potem, jak inni dorośli wracają do domu i odmawiają modlitwę przed wieczerzą. "kochany, żółty Panie Boże" - modlą się w kraju żółtym - "Dziękujemy Ci za to, że jesteśmy żółci. Chroń nas Boże". A w krajach pozostałych rozbrzmiewa modlitwa do niebieskiego, zielonego i czerwonego Boga. I wszyscy modlą się tylko za siebie.

W "Ćwierćlandzie" oczywiście nie jest tak, że kraje są od siebie całkowicie odcięte. Można telefonować. Na przykład z kraju niebieskiego do zielonego lub czerwonego. Z kraju żółtego można wykręcić numer do kraju niebieskiego. Ponieważ jednak kable telefoniczne są przecięte, to telefony są głuche. Dzieci doskonale o tym wiedzą i nawet nie próbują dzwonić.

część II

Pewnego dnia zdarzyło się coś zdumiewającego. W środku zielonego kraju wyrosła żółta róża. Była to piękna róża! Lecz dorośli przechodząc obok niej wykrzywiali twarze, jak gdyby przechodzili obok gnojówki. Nie trwało to długo. Na miejsce przybyło 35 policjantów i 35 szpadlami wgniotło różę w ziemię. To było tego dnia, kiedy Groszek upuścił swoją łyżkę ze szpinakiem. Szpinak rozprysł dookoła. Ale nic się nie stało, bo pokój tak czy tak był przecież zielony. Rodzice Groszka także. Jedynie pękł talerz. Potem nie zdarzyło się nic więcej. W każdym razie nie było ani widać ani słychać nic szczególnego. Jednakże wszystkie dzieci w "Ćwierćlandzie" zaczęły odczuwać niepokój. Od momentu, kiedy pękł talerz.

I nagle wszystkie dzieci z kraju czerwonego pobiegły do miejsca, gdzie graniczą ze sobą wszystkie kraje. Dzieci z kraju niebieskiego też tam pobiegły, z żółtego i zielonego także. Gdy już wszystkie znalazły się na granicy, zaczęły przypatrywać się sobie nawzajem nie mówiąc ani jednego słowa. Aż Groszek zrobił coś, co inne dzieci w mig podchwyciły. Po prostu splunął na (roztarł nogą) kredową granicę. Potem roztarł ślinę nogą. Kreda zniknęła. Inne dzieci zrobiły to samo. Spluwały i tarły kredę, aż nie zostało ani śladu z granic. Wtedy dzieci wybuchły śmiechem, zaczęły się obejmować bardzo ostrożnie nawzajem: zielone-żółte, żółte-niebieskie, niebieskie-czerwone, czerwone-zielone i wciąż dalej, aż każdy objął każdego. Najpierw niczego nie dostrzegły. Zaczęły się bawić nie pamiętając, co mówił robot w parku, megafon, plakaty i transparenty. Powoli dzieci przestawały być jednokolorowe. Na zielonych pojawiły się czerwone, niebieskie i żółte plamki, na niebieskich - zielone, czerwone i żółte, na czerwonych i żółtych zaczęło dziać się to samo.

A gdy już wszystkie dzieci miały wszystkie kolory "Ćwierćlandu" na sobie, to ich myśli, marzenia, odczucia i życzenia stały się kolorowe. Każde dziecko zaczęło rozumieć drugie i zawładnęły całym "Ćwierćlandem". Nigdy wcześniej nie było tak radośnie - śpiewają razem cytrynowego bluesa, skaczą przez kaktusy, wymyślają niebieski śnieg, rzucają pomidory w zachód słońca.

Dorośli robią okrągłe oczy ze zdziwienia, ale są bezsilni, bo nie ma już jednokolorowych dzieci. Niektórzy rodzice chcą także być kolorowi. Bardzo się starają i nawet pojawiają się na nich kolorowe nieśmiałe plamki, na przykład na rodzicach Groszka. Lecz naprawdę kolorowe są tylko dzieci...

tłum. z j. niem. na motywach bajki Giny Ruck-Pauquet Joanna Sieklucka

Scenariusz zabawy noworocznej dla dzieci (wg scenariusza „CYRK”)

WSTĘP

Czas - 30 min.

Materiały - kartoniki z flagami państw, taśma klejąca, flagi państw na dużych kartonach, proporczyki wycięte z kartonu rysunkowego, kredki, sznurek, spinacze do bielizny, piłki, „berety szczęścia” (krążki z gąbki) itp.

Uwagi - przygotowujemy tyle flag, ile jest grup cyrkowych, wcześniej rozmieszczamy w różnych miejscach sali duże flagi, rozpinamy sznurek.

• Losowanie swojej flagi.

Każde dziecko wchodzące na salę losuje kartonik z flagą jakiegoś państwa. Animator przypina mu flagę do ubrania.

Prowadzący - 2 os.

• Malowanie proporczyków.

Dzieci malują na proporczykach to, co kojarzy im się z danym państwem. Następnie zawieszają swoje proporczyki,

przypinając je spinaczami do sznurka. W wykonaniu tego zadania pomagają rodzice. Zadanie to wykonujemy na

terytorium swego państwa, wyznaczonym przez dużą flagę.

Prowadzący - osoby prowadzące grupy cyrkowe.

• Zabawy z piłkami „beretami szczęścia”

Po ukończeniu swojego proporczyka, dzieci mogą się przyłączyć do zabaw miękkimi dmuchanymi piłkami i „beretami szczęścia”. Bawią się też rodzice i animatorzy.

POWITANIE

Czas - 4 min.

Prowadzący - 2-3 os.

Materiały -

Uwagi - staramy się, by wszyscy zostali powitani.

POWITANIE

• oficjalnie

• „Witamy tych, którzy...”

Prowadzący mówi, że teraz będzie witać różne osoby i prosi, aby ten, kto poczuje się powitany pomachał ręką.

Następnie wygłasza kilka powitań, np. witamy tych, którzy lubią lody; którzy mają niebieskie oczy itp.

• „Każdy swoje imię”

Prosimy, aby każdy krzyknął głośno swoje imię, gdyż chcemy je poznać. Wszyscy krzyczą jednocześnie i jak najgłośniej.

ZABAWY WSTĘPNE

Czas - 20 min.

• Kostka

Prowadzący ma kostkę do gry i pokazuje na niej pewną liczbę oczek. Chodzący swobodnie pod sali uczestnicy w momencie pokazania oczek łączą się po tyle osób, ile oczek pokazał prowadzący.

Wtedy prowadzący wydaje polecenie, np.:

1 - boimy się deszczu

2 - jedna osoba chodzi, pokazuje coś, a druga jest jej cieniem i ja naśladuje

3 - jest osoba jest zepsutym samochodem, pozostałe ją pchają

4 - chodzimy pod jednym parasolem

5 - jedna osoba ma imieniny, składamy jej życzenia

6 - robimy pociąg

Prowadzący - 1 os.

Materiały - duża kostka do gry (można wykonać z kartonu kostkę o wymiarach 15x15x15 cm).

• „Ludzie do ludzi”

Dobieramy się parami. Prowadzący daje polecenia, które wszyscy wykonują, np.: ucho do ucha, stopa do kolana, prawa dłoń do pleców, policzek do policzka itp. Na hasło „Ludzie do ludzi” trzeba szybko zmienić parę. Kto zostanie bez pary prowadzi zabawę dalej.

Prowadzący - 1 os.

Uwagi - można dołączyć muzykę i wówczas dajemy polecenia np. tańczymy stykając się plecami.

• „Nimfy i wojownicy”

Do zabawy zapraszamy również rodziców. Prosimy, aby stanęli oni w parach ze swoimi dziećmi i ustalili, kto w parze jest osobą A, a kto B. Osoby A - to nimfy, B - wojownicy. Prosimy, aby nimfy wykonały sobie chusteczki z bibuły, a wojownicy dzidy z gazety (rozłożoną kartkę z gazety składamy od rogu w cienka pałeczkę i zabezpieczamy taśmą przed rozwinięciem). Zabawa polega tym, że kiedy muzyka jest łagodna, spokojna - tańczą nimfy, a wojownicy zastygają nieruchomo. Gdy muzyka zmienia się na szybszą, ostrą, agresywną - tańczą wojownicy, a nimfy pozostają nieruchome.

Prowadzący - 1 os.

Materiały - nagranie z muzyką przeplataną raz łagodną, raz niemal szybką, agresywną muzyką.

ORGANIZACJA GRUP CYRKOWYCH

Czas - 30 min.

• Informujemy, że niestety cyrk, który miał dla nas dzisiaj wystąpić, nie będzie mógł przyjechać, za co wszystkich bardzo przepraszamy i proponujemy, abyśmy sami zastąpili artystów. Prosimy, aby każdy stanął pod swoją flagą, skąd razem z kierownikiem swojej grupy udadzą się na próbę.

Prowadzący - 1 os.

Uwagi - grupy powinny liczyć do 10 osób.

• Kierownicy grup cyrkowych zabierają swoich artystów do oddzielnych pomieszczeń, w których przygotowują swój występ. Każde państwo, to inny rodzaj specjalności cyrkowej. Są np. clowni, żonglerzy, akrobaci, balet kucharek, tresowane zwierzęta domowe, czarodzieje.

Prowadzący - kierownicy grup + ew. osoby pomagające.

Materiały - rekwizyty dla grup cyrkowych.

Uwagi - kierownicy grup wcześniej powinni zaplanować przebieg występu, rodzaje sztuczek.

• W czasie, gdy artyści przygotowują się, prowadzimy zajęcia z rodzicami: dmuchanie baloników, organizacja i próby orkiestry cyrkowej, organizacja widowni (ustawianie krzeseł, nauka aplauzów).

Prowadzący - 1 os., dyrygent, 1 os.

Materiały i balony, nici, różne instrumenty muzyczne.

Uwagi - dyrygentem może zostać ktoś z rodziców.

• Poczęstunek - jednocześnie specjalnie ubrani „kelnerzy” roznoszą jabłka, ciastka, napoje itp.

Prowadzący - 3 os.

WYSTĘPY CYRKU

Czas - 30 min.

• Najpierw występuje dyrektor cyrku, który przedstawia cyrk, a później będzie zapowiadał występy kolejnych grup. Powinien też postarać się o nawiązanie kontaktu z widownią i artystami, zaktywizowanie ich, zminimalizowanie tremy, np. poprzez trzykrotne zadanie im pytań, na które mają odpowiedzieć głośno, np.:

„Artyści gotowi?!” (3x)

„Widownia gotowa” (3x)

Prowadzący - dyrektor cyrku.

Materiały - muzyka „cyrkowa”.

Uwagi - dyrektor powinien być odpowiednio ubrany.

• Grupy zapowiadane przez dyrektora kolejno przedstawiają swe sztuczki. Towarzyszy temu komentarz kierowników grup.

• Żonglerzy, np.:

- żonglowanie piłeczkami, woreczkami, chusteczkami;

- wrzucanie woreczków do kosza.

Prowadzący - kierownik grupy.

Materiały - piłeczki, woreczki, chustki, kosz.

• Akrobaci, np.:

- przejście po linie z parasolem,

- jazda na rowerze po linie,

- balet na linie,

- pajacyki,

- przewroty.

Prowadzący - kierownik grupy.

Materiały - lina, parasol, materac.

Uwagi - linę rozwijamy na podłodze.

• Czarodzieje, np.

- bardzo proste sztuczki.

Prowadzący - kierownik grupy.

• Tresura zwierząt domowych, np.:

- przedstawienie się przez naśladowanie głosów zwierząt,

- „balansowanie” kijkiem na nosku,

- gra w piłkę,

- skok przez „płonącą obręcz”,

- podziękowanie za występ.

Prowadzący - kierownik grupy.

Materiały - kijki, piłki, „płonąca obręcz” (np. oklejone bibułką koło hula hop).

• clowni, np.:

- są to clowni siłacze, którzy bardzo chcą się popisać swą siłą, ale wciąż im się to nie udaje, więc płaczą, rozpaczają, próbują od nowa.

Prowadzący - kierownik grupy.

Materiały - muchy z bibuły, bibułkowe kołnierze, szminki.

Uwagi - clwoni powinni być wymalowani szminkami.

• Tresowana stonoga, np.:

- tresowana stonoga potrafi śpiewać, wykonywać polecenia swego tresera, np. podnosić prawe nogi, przyklękać,

- bardzo lubi, gdy się ją głaszcze i łaskocze.

Prowadzący - gruby treser.

Materiały - głowa stonogi, koc, którym przykrywamy dzieci.

Uwagi - treserem może zostać któreś z dzieci.

• Balet kucharek, np.:

- kucharki tańczą i „pracują” w rytm muzyki,

- występy solowe.

Prowadzący - kierownik grupy.

Materiały - chochle, trzepaczki, wałki do ciasta itp. fartuszki, chustki.

UWAGA!

Występom artystów cały czas towarzyszy orkiestra złożona z rodziców.

ZABAWY KOŃCOWE

Czas - 20 min.

• Zapraszamy artystów i widownię do wspólnej zabawy.

• Taneczna loteryjka

Prowadzący ma zaczarowane pudełko, w którym znajdują się losy z poleceniami, np.: tańczymy jak baletnice, tańczymy trzymając się za kolana, tańczymy w trójkach, w kółeczko, robimy węża itp. Wszyscy tańczą.

W momencie, gdy prowadzący przerwie muzykę, ktoś z uczestników wylosowuje polecenie, które następnie wszyscy wykonują aż do następnej przerwy w muzyce i nowego polecenia.

Prowadzący - 2 os.

Materiały - muzyka, pudełko, losy z poleceniami.

• Szpieg

Wszyscy chodzą i śledzą upatrzoną osobę. Na hasło „jest” - łapiemy ją. Potem to samo, ale dwójkami.

Prowadzący - 1 os.

• Taniec z balonami

Dzieci i dorośli bawią się wspólnie balonami. Odbijają je, tańczą z nimi, np. trzymając je między kolanami, brzuchami, odbijając je jednym palcem itp.

Prowadzący - 1 os.

Materiały - muzyka, balony

• Odlot na balonach

Na znak prowadzącego wszyscy siadają jednocześnie na swych balonach.

Prowadzący - 1 os.

Materiały - muzyka, balony.

Uwagi - to wcale nie jest takie proste i balon szczególnie dzieciom, nie zawsze od razu pęka.

Życzymy wszystkim udanej zabawy!

wybór i opracowanie - Elżbieta Kędzior

UWAGI WŁASNE:

Zabawa ta, tu jest dość dobrze opisana.

Do zabawy można wykorzystać kolorowe jedwabne chusty (o średnicy ok. 7m).

Dyrektor spisuje kto, co ma i wykonuje harmonogram występów.

Dobrze, aby była sekcja aplauzu i orkiestra.

Może być parada na zakończenie występów.

Ci, którzy występują w mniejszej grupie mogą być obserwatorami.

Zabawę należy omówić.

Nie należy zapominać o wspólnym sprzątaniu.

---