Mistrzowie kina amerykańskiego - ORSON WELLES
Reżyser kultowy
niezwykła relacja z publicznością: zawsze mówił we własnym imieniu (obecność w dziele)
uczciwość wobec widza (partner)
osobiste wyznanie, ekshibicjonizm, narcyzm
spektakularne rozwiązanie
najprostsze emocje odbiorcy
bezkompromisowość w definiowaniu świata, ale w subtelny sposób sugerował drugie dno natury ludzkiej i sytuacji
w pierwszej warstwie - proste rozwiązania, czytelne symbole
w drugiej warstwie - subtelny niepokój, podważał autentyczność przedstawianego świata to gwarantowało zwycięstwo prawdy, sprawiedliwości i dobra
niezmienność poruszanych tematów spójność twórcza
MOTYWY FUNDAMENTALNE: zło, prawda, wierność, poczucie straty
ambiwalentny stosunek do sztuki (kreacji)
nierówność filmów ciągłe poszukiwanie
ur. 1915 osierocony przez matkę (pianistkę) / podróżował z ojcem / wcześn9ie w teatrze/ malarstwo i rysunek (dzieki temu rewolucyjne zmiany w postrzeganiu planu filmowego)
zaczynał jako aktor na Broadwayu
1937 założył awangardowy Mercury Theatre (potem także teatr radiowy MT on the air) adaptacje „Wojny Światów” Herberta Georga Wellsa (Amerykanie myśli, że Marsjanie zaatakowali New Jersey
1939 - kontrakt z wytwórnią RKO i rozpoczął pracę nad „Obywatelem Kanem”
potem do końca życia reżyserował, pisał scanariusze i grał w filmach - zmarł w Hollywood w 1985 roku
w świat filmu wszedł z doświadczeniem plastycznym i teatralnym
„Obywatel Kane” poszukiwanie prawdy i niemożliwość jej odnalezienia
reżyser sam gra tytułową postać (w różnym wieku)
bohaterowie są ułomni - tak jak widzowie
tragizm ma źródło w człowieku
Kane - postać tragiczna i groteskowa zarazem/ dziedzic
ogromnej fortuny, która spodziewała się nagle
obsesja dzieciństwa, czas skradziony wybudował sobie
własny świat marzeń i iluzji (Xanadu) a la Babilon
bohater czuje się dobrze przy Susan -drugiej żonie (ona miała
być śpiewaczką bez głosu, a on bohaterem bez powodu) są do
siebie podobni
niemoc miłości Kane'a/ jest pionkiem
„Różyczka” - nazwa firmy produkującej saneczki -
wypowiedziana w chwili śmierci Kane'a
bohater szukał autentyczności, dlatego w chwili śmierci
wspomina nieznaczny epizod z dzieciństwa - o saneczkach
puzzle - układane przez Susan w ogromnej sali kominkowej -
scena jest symboliczna, puzzli jest bardzo dużo, układanie ich to
syzyfowa praca (niemożność odkrycia prawdy)
przekleństwo Wellesowskiego bohatera - pamięć (bo jest niedoskonała)
bohaterowie są nieszczęśliwi
„Wspaniałość Ambersonów” 1942
„Intruz” 1942
tragizm wypływa z fatalizmu
bohater walczy o własne przetrwanie ze świadomością, że zdany jest na siebie
grzechy - pycha i naiwność
„Dama z Szanghaju” 1947 (noir) sentymentalne zakończenie deklaracja wizji świata Wellesa
antropomorfizował zło (nie było abstrakcyjne)
zło pochłania swoje narzędzia
„czyści” bohaterowie są narzędziami - młody marynarz z „Damy z Szanghaju” rejs statkiem - podróż inicjacyjna, w świecie rekinów, które zjadają same siebie wierzy, że zło go nie dosięgnie, ociera się o koszmar, ponieważ zło jest absolutne i jeżeli jest, to nie da się uniknąć jego konsekwencji
apodyktyczny, sadystyczny kaleka, pogardzany przez otoczenie i panujący nad nim
przestrzenny model pułapki - miejsce zamknięcia, nie sposób uciec np. klaustrofobiczna wieża w kościele w „Intruzie”, gabinet luster w „Damie z Sz...” oraz Xanadu w „O.K.”
poczucie straty ! -0 w „O.K.” - utrata dzieciństwa i swobodnego rozwoju
bohater mówiąc „Różyczka” pragnie odzyskać utraconą niewonność-