Izabela Kolasa

Scenariusz dla grupy przedszkolnej

Temat sytuacji edukacyjnej: Zabawy dydaktyczne- rozpoznajemy uczucia.

Grupa wiekowa : 3-4 latki

Cele:

• rozpoznaje stany emocjonalne: radość, smutek, gniew( dzieci zdolne)

• wie w jaki sposób wyrazić radość i smutek na obrazku

• ilustruje ruchem stany emocjonalne: radość, smutek

• doskonali wrażliwość słuchową- kojarzy rodzaj muzyki ze stanem emocjonalnym

• potrafi mimiką twarzy pokazać radość, smutek, gniew( dzieci zdolne)

Formy pracy:

-zbiorowa

• indywidualna

Metody:

• podająca

• zabawowo- naśladowcza

• praktycznego działania

• oglądowa

• słowna

Środki dydaktyczne:

-zagadka obrazkowa ( 3 elementowa)

-sylwety dziewczynek( wesołej, smutnej, rozgniewanej)

-piankowe podkładki

-papierowe twarze chłopców i dziewczynek ( dla każdego dziecka)

• płyta CD, odtwarzacz CD;

• lustro

• lalka Marcelina

Przebieg zajęcia:

1. Zgadnij, co przedstawia obrazek?''

Na tablicy przypięty jest obraz przedstawiający trzy twarze.( wesołą, smutną i rozzłoszczoną- dla dzieci zdolnych) Obraz ten jest w całości zasłoniety. Na kartce, która przysłania obraz znajdują się okienka. Nauczycielka wybiera kilkoro dzieci, aby odsłoniły okienka, odkrywając poszczególne fragmenty twarzy. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie , co może przedstawiać zasłonięty obrazek. Po odgadnięciu przez dzieci miny, jaką przedstawia obrazek, dzieci próbują pokazać tę minę na sobie. Następnie nauczycielka podchodzi do każdego dziecka z lustrem, aby zobaczyło swoje miny.

2. Zabawa ruchowo- naśladowcza ,, Smutny,- wesoły''

Nauczycielka przedstawia krótką scenkę o misiu z elementami ruchu,którą dzieci naśladują. Zadaniem dzieci jest wyrażenie mimiką : smutku, radości, płaczu ,odpowiadających treści scenki.W miarę potrzeby scenka może być powtórzona 2 razy.

3. Dzieci siedzą w kole zwrócone twarzą do nauczycielki. , która wprowadza dzieci krótką rozmową w dalszą zabawę. Rozdaje każdemu dziecku piankową podkładkę, papierowe twarze chłopców i dziewczynek., na których narysowane są: oczy , nos, włosy, oraz osobno- papierowe usta. Zadaniem dzieci jest ułożenie miny wesołej i smutnej pasującej do krótkich historyjek o lalce Marcelinie opowiedzianych przez nauczycielkę. Następnie dzieci dopasowują minę na twarzy papierowego chłopca( dziewczynki) do wysłuchanych dwóch fragmentów muzyki./ wesołej i smutnej/

4. Zabawa,, Gdzie ukryły się dziewczynki, które mają różne minki?''

Nauczycielka zwraca się do dzieci z prośbą, aby pomogły szukać na sali trzech papierowych dziewczynek.Najpierw szukamy wesołej dziewczynki.Wszyscy podchodzimy do niej, po czym nauczycielka pyta,, czy taka wesoła mina się dzieciom podoba.?''

Nastepnie szukamy smutnej dziewczynki a na koniec rozgniewanej. Dzieci wypowiadają sie , która dziewczynka najbardziej im się podoba.

Na koniec zajęć wszyscy stają w kole i trzymając się za ręce uśmiechają się do siebie.

---