Budowa czastek.......
WIĄZANIE CHEMICZNE - są to charakterystyczne oddziaływania występujące pomiędzy różnymi indywiduami chemicznymi, tj. atomami, grupami atomów, jonami lub cząsteczkami. Wiązania chemiczne należy traktować jako pewien nowy jakościowo stan wytwarzający się pomiędzy tymi indywiuami, odmienny od stanu charakterystycznego dla każdego z nich wziętego z osobna.
Wiazania atomowe -(kowalencyjne)wystepuja w czasteczkach homojadrowych zbudowanych z dwóch atomow tego samego pierwiastka . Maja identyczna wartosc elektroujemnosci.w zwiazku z tym atomy łacza się i tworza czasteczke. Sa partnerami rownorzednymi. Jest to para elektronowa.Wiazania atomowe wyst w czasteczkach H2 CL2 O2 N2
Własnosci zw kowalencyjnych- maja niskie temperatury topnienia i wrzenia , w stanie ciekłym nie przewodza pradu. Ponieważ ich czasteczki sa elektrycznie obojetne maja zastosowanie jako izolatory.. maja charakter kierunkowy(własnosci fizyczne danej substancji w róznych kierunkach sa rózne.)
Wiazania atomowe spolaryzowane-jest to wiazanie posrednie pomiedzy jonowym a atomowym. Powstaje poprzez łaczenia ze soba atomy pierw. Rózniacych się elektroujemnoscia cecha wiazania jest przesuniecie pary elektronowej wiazacej atomy w kierunku atomu pierw bardziej elektroujemnego. Wykazuja biegunowosc- ponieważ z powodu nierownomiernego niesymetrycznego w stosunku do srodka czasteczki. W czasteczkach tych wyrozniamy biegun dodatni ( w okolicy pierw mniej elektroujemnego) i ujemny (przy pierw bardziej elektroujemnym). Czasteczki polarne nazywamy dipolami czyli czastki dwubiegunowe czastki te posiadaja tzw moment dipolowy okresla to iloczyn U=l e[D] e - wielkosc ładunku l- odległosc biegunow.[D] debaj columb razy metr.Czasteczki sferyczne symetryczne nie wykazuja momentu dipolowego mimo ze zawieraja wiazania kowalencyjne, ponieważ poszczegulne momenty dipolowe wiazan sa równowazone momentani dipolowymi wiazan skierowanych w przeciwnym kierunku to wypadkowy moment dipolowy jest równy 0.
Hybrydyzacja orbitali- Hybrydyzacja orbitali atomowych, tworzenie się nowych, jednakowych orbitali atomowych w wyniku zmieszania orbitali typu s, p i d atomu centralnego.
Orientacja przestrzenna orbitali zhybrydyzowanych (hybryd), różna od orientacji wyjściowych orbitali atomowych, pozwala zminimalizować elektryczne odpychanie elektronow i wynika z ukierunkowania orbitali zhybrydyzowanych na otaczające atom centralny inne atomy i ligandy hybrydyzacja orbitali atomowych nie występuje w izolowanych atomach). Liczba hybryd równa jest liczbie orbitali atomowych biorących udział w hybrydyzacji
Np.wiązań w metanie CH4. Zewnętrzna powłoka węgla ma 2s2p. w stanie podstawowym. W stanie wzbudzonym powstają 4 niesparowane elektrony 2s2p. Chmura elektronowa orbitalu s i 3 chmury orbitali p. ulegają hybrydyzacji i powstają 4 równocenne orbitale sp3. Najmniejsze odpychanie między 4 równocennymi chmurami będzie wtedy, jeśli ich osie będą skierowane od środka czworoboku foremnego do jego narożników i będą tworzyć między sobą kąt 109 stopni 28'. Cząsteczka metanu ma kształt czworoboku foremnego zwanego tetraedem, wewnątrz którego znajduje się jądro atomowe węgla, a w narożach atomy wodoru.
Teoria orbitali molekularnych- elektron zaruwno w atomie jak i w czasteczce jest opisany funkcja falowa bedaca rozwiazaniem rownania Schrodingera . jeżeli dwa identyczne atomy tworza czasteczke homodwuatomowa to z kombinacji funkci falowych si 1 i si 2 ich elektronow otrzymac można dwie molekularne funkcje falowe które oznaczamy symbolami si g jest to orbital który ma energie mniejsza niż energia sumy orbitali atomowych si 1 i si 2.
Orbitale molekularne- Orbitale molekularne są obliczane metodą kombinacji liniowych wyjściowych orbitali atomowych Tylko niektóre kombinacje liniowe orbitali atomowych mogą tworzyć orbitale molekularne. Orbitale molekularne oznaczone są symbolami: s, p, d, f., podczas powstawania kazdego wiazania chemicznego chmury elektronowe orbitali (zawierajacych niespreparowany elektron ) kazdego z wiazacych się atomow przenikaja się lub nakładaja nawzajem wtedy powstaja orbitale molekularne. W atomach mamy orbitale atomowe natomiast w czasteczkach orbitale molekularne wiazanie 2 Och orbitali atomowych daje orbital molekularny. Kształt orbitali molekularnych zalezy od kształtow łaczacych się orbitali atomowych i od sposobu ich łaczenia. Orbital mmolekularny może być zajety przez dwa elektrony o przeciwnych spinach.
Wiązania semipolarne -(koordynacyjne) do utworzenia wspolnej pary elektronowej nie sa konieczne elektrony dostarczane przez dwa atomy , po jednym przez każdy z nich Wspolna para elektronowa może pochodzic tylko od jednego atomu zwanego Donorem . drugi zwany akceptorem uzupełnia własna powłoke walencyjna elektronami donora W tworzeniu wiazania semipolarnego biora udział pary elektronowe nazywane wolnymi parami elekronowymi. Nie brały one udziału w tworzeniu wiazan czasteczki. Wiazanie to wystepuje miedzy innymi w jonie atomowym NH4 , organicznych kationach amonowych, tlenkach siarki, i w niektórych kwasach tlenowych.
Wiazania jonowe- wystepuje w czastkach złozonych z atomow skrajnie rózniacych się elektroujemnoscia W czsie powstawania wiazania jonowego atom pierwiastka elektrododatniegooddaje , a atom pierw elektroujemnego przyłacza elektrony.
Np. takim wiazaniem jest chlorek sodu (jon sodu i jon chloru.)Każdy jon sodu otoczony jest 6 cioma jonami chlorkowymi i odwrotnie. W stanie stałym tworza siec krystaliczna . Zwiazki zawierajace wiazania jonowe składaja się ( z dodatnich i ujemnych jonow rozmieszczonych na przemian w przestrzeni.)
Własciwosci zwiazkow jonowych -Siły działajace w czasteczkach o wiazaniu jonowym sa znaczne , totez tempratura topnienia i wrzenia tych zwiazkow jest wysoka. ( naleza sole). Po rozpuszczeniu w odpowiednim rozpuszczalniku przewodza prad. Sa biegunowe.
Wiązanie jonowe - wiązanie chemiczne powstające pomiędzy dwoma cząsteczkami o przeciwnym ładunku w wyniku działania sił elektrostatycznych.
COS INNEGO INNE ZRODŁA
WIĄZANIA KOWALENCYJNE - wiązania atomowe. W przeciwieństwie do wiązań jonowych, przy powstawaniu wiązań tego typu nie następuje całkowite przejście elektronów walencyjnych od jednego atomu do drugiego, lecz jedynie uwspólnienie elektronów pochodzących z obu atomów i utworzenie jednej, dwóch lub trzech par elektronów wiążących, wspólnie użytkowanych, przez oba atomy. W utworzonych parach elektronowych spiny elektronów łączących się w pary są przeciwne, tzn. że elektrony obracają się wokół swych równolegle ustawionych osi, lecz w kierunkach przeciwnych.
Wiązania kowalencyjne należą do typu wiązań najmocniejszych (najbardziej trwałych).
WIĄZANIA SPOLARYZOWANE - wiązania chemiczne typu pośredniego pomiędzy zwykłym, a wiązaniem jonowym. W tym przypadku nie występuje już wspólna przynależność pary elektronowej w jednakowym stopniu do obu łączących się ze sobą atomów, równocześnie nie zachodzi jeszcze całkowite przejście elektronów od jednego atomu do drugiego. Wiązanie spolaryzowane jest najbardziej pospolite dla związków nieorganicznych i organicznych w skład których wchodzą atomy niemetali różniących się dość znacznie wartością elektroujemności.
WIĄZANIE JONOWE - wiązania elektrowalentne, wiązania chemiczne typu przyciągania elektrostatycznego pomiędzy jonami wytworzonymi w wyniku całkowitego przejścia elektronów walencyjnych od atomu mniej elektroujemnego do atomu bardziej elektroujemnego. W następstwie pierwszy atom staje się jonem dodatnim, drugi zaś- jonem ujemnym które w stanie stałym tworzą sieć jonową. Należą do typu wiązań mocnych.
WIĄZANIA WODOROWE - specyficzne wiązania chemiczne występujące pomiędzy cząsteczkami tego samego rodzaju lub jako wiązania wewnątrzcząsteczkowe. Proton pozbawiony jest w ogóle elektronów, jako mniejszy od wszystkich atomów i jonów, może przeniknąć nawet w głąb powłoki elektronowej silnie elektroujemnej atomu powodując znaczną jej deformację w wyniku dość dużego przyciągania elektrostatycznego pomiędzy tymi elektronami, a protonem. Wiązanie wodorowe należy do typu wiązań o rząd wielkości słabszych od wiązań kowalencyjnych i jonowych. Związki zawierające wiązania wodorowe mogą występować we wszystkich stanach skupienia.
WIĄZANIA METALICZNE - wiązania występujące w metalach, utworzone przez dodatnio naładowane rdzenie atomowe, rozmieszczone w węzłach sieci krystalicznych oraz przemieszczające się między nimi zdelokalizowane elektrony. Jest zbliżone do wiązania kowalencyjnego, od którego różni się tym, że elektrony są wspólne nie dla dwóch atomów, lecz dla większej ich ilości. Obecność wiązania metalicznego nadaje substancji określone własności, które przyjęło się uważać za charakterystyczne dla metali, takie jak połysk, kowalność, dobra przewodność prądu i ciepła, termoemisja elektronów.