1. Jak funkcjonuje mechanizm rynkowy

Mechanizm rynkowy (mechanizm popytowo-podażowo-cenowy)

- zespół zależności przyczynowo-skutkowych zachodzących między popytem, podażą i ceną.

W teorii ekonomii funkcjonowanie mechanizmu rynkowego prowadzi do równowagi rynkowej, tj. takiej sytuacji, w której wielkość popytu zgłaszanego przez nabywców równa jest wartości podaży oferowanej przez wytwórców (dostawców). Czynnikiem mechanizmu rynkowego prowadzącym do tej równowagi jest zazwyczaj cena, której poziom wpływa na decyzje nabywców i producentów.

Każdy element rynku ulegając zmianom wywiera równocześnie wpływ na pozostałe

jego elementy.

Składowe mechanizmu rynkowego:

Popyt - ilość dobra, jaką nabywcy są gotowi nabyć w określonym czasie i przy danym poziomie ceny

Prawo popytu - mówi o odwrotnej zależności pomiędzy ceną a wielkością popytu tzn. wzrostowi ceny (przy niezmienności innych czynników) towarzyszy spadek wielkości popytu, a spadkowi ceny - wzrost wielkości popytu.

Czynniki kształtujące wielkość popytu

• cena towaru

• moda

• reklama

• promocja

• jakość

• pogoda

• sezon

• dochód jaki mamy i zdolność kredytowa

• tradycja

• religia

• warunki geograficzne i demograficzne

Krzywa popytu - jedna z podstawowych krzywych, używanych w mikroekonomii, pokazująca dla danego dobra ile jego jednostek są skłonni nabyć konsumenci przy danej cenie.

Na ogół krzywa popytu jest malejąca choć zdarzają się wyjątki, gdy wzrost ceny paradoksalnie powoduje wzrost popytu. Przykładami odwrotnej krzywej popytu są:

• paradoks Giffena

• efekt snoba

• efekt owczego pędu

• paradoks Veblena

Paradoks Giffena - opisuje sytuację ekonomiczną, w której popyt na dane dobro wzrasta pomimo wzrostu ceny - zwykle przy bardzo niskich dochodach konsumentów i przy wzroście cen dóbr niższego rzędu

Efekt snoba - jest to chęć posiadania dóbr luksusowych.

Posiadanie takich dóbr jest środkiem dowartościowania się, dlatego popyt na nie jest tym większy, im mniej ludzi je posiada, i - paradoksalnie - rośnie wraz z ceną. Przykładami tego rodzaju dóbr są rzadkie dzieła sztuki i markowe ubiory znanych projektantów mody.

Efekt owczego pędu - popyt na dane dobro wzrasta dlatego, że inni konsumują to dobro. Oznacza on potrzebę utożsamiania się z innymi konsumentami i ich stylem bycia.

Dobra Veblena - jest to dobro luksusowe na które popyt wzrasta wraz ze wzrostem ceny.

Takie zjawisko jest nazywane paradoksem Veblena bądź efektem prestiżowym. Przykładem takiego dobra mogą być luksusowe samochody, wina, dzieła sztuki. W takim przypadku elastyczność cenowa popytu (jeśli we wzorze nie wprowadzono korygującego znaku) jest większa od zera.

Podaż - ilość dobra zaoferowana do sprzedaży w określonym czasie przy danym poziomie ceny.

Prawo podaży - mówi o dodatniej zależności między ceną a wielkością podaży tzn. wzrostowi ceny (przy niezmienności innych czynników) towarzyszy wzrost wielkości podaży, a spadkowi ceny - spadek wielkości podaży).

Czynniki kształtujące wielkość podaży

• możliwości produkcyjne

• cena

• postęp techniczny

• liczba producentów na danym rynku

• cele przedsiębiorstwa

• eksport oraz import

• wielkość rezerw

• czynniki przypadkowe, np. pogoda

• czas, jakim dysponują producenci

• interwencyjna polityka państwa

• elastyczność podaży

Krzywa podaży - jedna z podstawowych krzywych, używanych w mikroekonomii, pokazująca dla danego dobra ile jego jednostek są skłonni i są w stanie wytworzyć producenci przy danej cenie.

Cena - jest pieniężnym odzwierciedleniem wartości towarów i usług.

Rynek - zespół warunków, które doprowadzają do kontaktu pomiędzy kupującymi i sprzedającymi w procesie wymiany dóbr i usług.

Równowaga rynkowa

Krzywą popytu zestawia się zazwyczaj z krzywą podaży i razem stanowią podstawowy instrument opisujący dynamikę produktu przy zmianie jego ceny. Punkt przecięcia z krzywą podaży wyznacza punkt równowagi cenowej danego produktu.

Cena równowagi - cena równoważąca rynek; przy tej cenie rozmiary zapotrzebowania (wielkość popytu) są równe ilości zaoferowanej (wielkość podaży)

Przedstawienie punktu równowagi rynkowej:

P - cena
Q - ilość
D - krzywa popytu
S - krzywa podaży
P0 - cena równowagi rynkowej
A - nadwyżka popytu
B - nadwyżka podaży

2. Na czym polega analiza SWOT i w jakim celu jest stosowana

Analiza SWOT jest metodą, która opisuje jak działa firma (albo pokazuje położenie firmy) w kategoriach tych czynników, które mają największy wpływ na działalność przedsiębiorstwa.
Analiza SWOT polega na zidentyfikowaniu silnych i słabych stron danej firmy (jej wewnętrznych zasobów i możliwości), oraz na rozpoznaniu szans i zagrożeń jakie stają przed firmą (czynniki zewnętrzne dla przedsiębiorstwa).

Silne i słabe strony są czynnikami wewnętrznymi dla firmy np.: jakość produktu, kwalifikacje kadry zarządzającej (oba te czynniki mogą być także słabościami jeżeli jakość produktu jest niska czy zarządzanie jest złe).
Szanse i zagrożenia są zewnętrznymi czynnikami, np. rozwój całego nowego rynku (szansa), czy pojawienie się na rynku nowych konkurentów (zagrożenie).

Technika analityczna SWOT polega na posegregowaniu posiadanych informacji o danej sprawie na cztery grupy (cztery kategorie czynników strategicznych):

• S (Strengths) - mocne strony: wszystko to co stanowi atut, przewagę, zaletę analizowanego obiektu,

• W (Weaknesses) - słabe strony: wszystko to co stanowi słabość, barierę, wadę analizowanego obiektu,

• O (Opportunities) - szanse: wszystko to co stwarza dla analizowanego obiektu szansę korzystnej zmiany,

• T (Threats) - zagrożenia: wszystko to co stwarza dla analizowanego obiektu niebezpieczeństwo zmiany niekorzystnej.

Istota analizy SWOT (w jakim celu się ją stosuje)

   pozwala na wygenerowanie z otoczenia szans rozwoju oraz zagrożeń hamujących rozwój firmy

   rozważa się tutaj zarówno otoczenie bliższe oraz otoczenie  dalsze (w otoczeniu bliższym 5 sił konkurencji Portera, a w otoczeniu dalszym trendy ekonomiczne, demograficzne, technologiczne, prawne, kulturowe itp.)

   analiza zasobów ma doprowadzić do wygenerowania mocnych punktów przedsiębiorstwa oraz wskazania jego słabych stron. Mocne punkty mogą oznaczać; iż należy je nadal rozwijać i doskonalić, słabe zaś eliminować, bądź zreorganizować

   analizę zasobów firmy zwykle prowadzi się równolegle z analizą zasobów najgroźniejszych konkurentów, w celu  wskazania różnic między słabymi a mocnymi stronami rywalizujących firm.

Warianty strategiczne w oparciu o analizę SWOT:

• strategia agresywna, maxi - maxi - dąży do wykorzystania szans pojawiających się w otoczeniu, bazując na mocnych stronach firmy

• strategia konkurencyjna, mini - maxi - celem jest przezwyciężenie słabości firmy (lub ich unikanie) przez wykorzystanie możliwości, jakie stwarza otoczenie

• strategia konserwatywna, maxi - mini - wykorzystanie mocnych stron firmy w celu uniknięcia lub zredukowania wpływu zagrożeń zewnętrznych

• strategia defensywna, mini - mini - redukcja wewnętrznych słabości oraz unikanie zagrożeń ze strony otoczenia

3. Czym jest bezrobocie i jakie są jego rodzaje

Zjawisko bezrobocia oznacza sytuację, w której część osób zdolnych do pracy i chcących ją podjąć

pozostaje bez zatrudnienia.

W ujęciu mikroekonomii bezrobocie jest postrzegane jako sytuacja utraty pracy przez osobę na skutek niedostatecznych umiejętności bądź kwalifikacji, które umożliwiłyby utrzymanie pracy lub zdobycie nowej.

W ujęciu makroekonomicznym bezrobocie rozpatrujemy jako sytuację, w której liczba osób pozostających bez pracy jest spora i dotyczy pewnego obszaru geograficznego, co może wpływać na kondycję całej gospodarki.

Wielkością opisującą zjawisko bezrobocia jest stopa bezrobocia, którą wyrażamy

jako stosunek liczby bezrobotnych do zasobów siły roboczej.

Osoby bezrobotne to osoby nie pobierające nauki w szkole dziennej, zdrowe i gotowe do podjęcia pracy w danym zawodzie, ale z powodu braku zatrudnienia zarejestrowane w powiatowym urzędzie pracy właściwym dla miejsca zameldowania. Należy pamiętać, ze osoby te powinny także oprócz powyższych, spełniać warunek ukończenia osiemnastu lat oraz warunek pozostawania w wieku aktywności zawodowej.

Kryteria podziału bezrobocia:

Ze względu na przyczynę wywołującą bezrobocie wyróżniamy:

• bezrobocie frykcyjne - jest efektem naturalnego ruchu na rynku osób zatrudnionych; dotyczy osób pozostających bez pracy przez krótki okres z powodu zmiany miejsca pracy, zmiany zawodu, wchodzenia absolwentów na rynek, powrotu do pracy po przerwie (np. z powodu urlopu macierzyńskiego) itp.; przyjmuje się, że jest oznaką "zdrowej" gospodarki;
  

• bezrobocie technologiczne - jest skutkiem postępu technicznego oraz unowocześniania produkcji, prowadzących do eliminowania czynnika ludzkiego z procesów produkcyjnych; występuje w sytuacji słabego rozwoju gospodarczego, skutkującego wprowadzaniem inwestycji, mechanizacji i modernizacji procesów przy jednoczesnym ograniczaniu zatrudnienia;

• bezrobocie strukturalne - jest efektem niedostosowania struktury podaży zasobów ludzkich i popytu na nie; pojawia się w sytuacji zmian restrukturyzacyjnych i transformacji gospodarki przy jednoczesnym opóźnieniu odpowiadających im zmian w szkolnictwie; może być wywołane ograniczonymi zasobami kapitału, które umożliwiłyby pełne zatrudnienie siły roboczej;

• bezrobocie koniunkturalne - związane jest z występowaniem cykli koniunkturalnych, w fazie spadku i recesji gospodarczej zmniejsza się jest popyt globalny, co wywołuje konieczność ograniczenia zatrudnienia; tego rodzaju bezrobocie spada, kiedy następuje wzrost gospodarczy i zdolności produkcyjne przedsiębiorstw mogą być pełniej wykorzystane;

• bezrobocie sezonowe - dotyczy działalności/branż cechujących się sezonowością popytu bądź podaży (np. rolnictwo, turystyka), wahania te są uzależnione od pór roku lub warunków pogodowych.

Ze względu na okres pozostawania bez pracy rozróżniamy:

• bezrobocie krótkookresowe - dotyczy osób pozostających bez pracy przez okres nie przekraczający 3 miesięcy;

• bezrobocie średniookresowe - dotyczy sytuacji braku zatrudnienia przez okres od 3 do 6 miesięcy;

• bezrobocie długookresowe - występuje w sytuacji, kiedy brak pracy trwa od 6 do 12 miesięcy;

• bezrobocie długotrwałe (zwane chronicznym) - dotyczy osób nie mogących znaleźć pracy przez ponad 12 miesięcy; uznaje się je za najbardziej niekorzystne i niebezpieczne dla gospodarki, ponieważ wywołuje negatywne skutki w niemal wszystkich sferach życia.

Ze względu na fakt rejestracji bezrobotnego wyróżnia się:

• bezrobocie rejestrowane - dotyczy osób pozostających bez pracy zarejestrowanych w urzędach pracy oraz posiadających cechy określone ustawowo;

• bezrobocie ukryte - dotyczy osób, które nie chcą lub nie mogą się zarejestrować w urzędach pracy, ponieważ nie spełniają wszystkich kryteriów określonych w ustawie; pojawia się w sytuacji nadzatrudnienia (tzn. wykonywana praca wydaje się być zbędna, a zmniejszenie zatrudnienia nie wpływa na wielkość produkcji); najczęściej dotyczy rolnictwa.

4. Jakie są warunki zastosowania marketingu przez przedsiębiorstwo

1. Zdefiniowanie obszaru działania,

2. Badania rynkowe, marketingowe(zbadanie chłonności rynku, co powoduje popyt, podaż)

3. Zintegrowanie elementów marketingumix:

produkt, cena, dystrybucja, promocja.

ustalić jak się promować i sposób dystrybucji(czy wykorzystuje tez innych dystrybutorów)

4. Segmentacja rynku(na jednorodne grupy nabywców, ze wzgledu na jakies kryterium, najczęściej:

- demograficzne

- geograficzne

- ekonomiczne,

- psychologiczne)

5. Na czym polega planowanie, organizowanie, motywowanie, kontrolowanie

Planowanie, organizowanie, motywowanie, kontrolowanie są podstawowymi funkcjami zarządzania.

Planowanie - określenie celów organizacji i działania podporządkowanego pewnej metodzie, planowi czy logice, a następnie decydowanie o wyborze najlepszego sposobu realizacji założonego celu.

Planowanie pozostaje w ścisłym związku z procesem podejmowania decyzji z określonego zbioru dostępnych rozwiązań.

Ramy czasowe planowania obejmują:

• długi okres (plany strategiczne)

• średni okres (plany taktyczne)

• krótki okres (plany operacyjne)

Podczas ustalania siatki celów zalecana jest koncentracja na takich obszarach jak: tworzenie i dostarczanie wartości, pozycja na rynku, rentowność oraz jakość.

Organizowanie - proces porządkowania, przydzielania, koordynowania działań i zasobów poszczególnym członkom organizacji, nawiązanie współpracy w ramach określonej struktury stosunków, wprowadzenie określonego ładu. Jest to takie zagospodarowanie, które w najlepszy sposób pozwoli zrealizować określony plan.

(Logiczne grupowanie działań i zasobów. Koordynacja ludzkich i materialnych zasobów organizacji)

Kierowanie (motywowanie, przewodzenie) - proces przewodzenia oraz motywowania kadry pracowniczej organizacji. Określa, w jaki sposób kierownik powinien kierować podwładnymi, a także jego stosunki z pracującymi dla niego ludźmi. Jego zadaniem jest zachęcanie do wspólnego wykonywania potrzebnych zadań i wspólnego osiągania celów wytyczonych w funkcjach planowania i organizowania.

Odpowiednia atmosfera ułatwia pracownikom możliwie najefektywniejsze wykonywanie pracy.

Problematyka kierowania opiera się na trzech głównych podejściach:

• atrybutowym - zajmującym się identyfikacją cech charakterystycznych dla skutecznego kierownika,

• behawioralnym - akceptującym określające zachowania kierowników oraz

• sytuacyjnym - określającym model postępowania menedżerów ze względu na specyfikę określonej organizacji.

Środki motywacji:

• środki przymusu (nakazy, zakazy, rozkazy)

• środki zachęty (nagrody, kary)

• środki perswazji (nakłanianie, informowanie, rozmowa, dyskusja)

Kontrolowanie - końcowa faza zarządzania, proces zmierzający do zapewniania, aby rzeczywiste działania były zgodne z planowanymi. Jest to obserwacja i systematyczne wprowadzanie korekt do bieżących działań dla ułatwienia realizacji celów.

W sytuacji, gdy jakaś część organizacji nie działa zgodnie z założeniami, zadaniem kierownika jest identyfikacja przyczyny takiej sytuacji oraz natychmiastowe wszczęcie postępowania naprawczego mającego na celu poprawę stanu organizacji. Kontrola niezbędna jest w sytuacjach zmiany otoczenia przedsiębiorstwa, złożoności organizacji, nieuchronności błędów.

Spełnia wiele ważnych funkcji:

• porównuje rzeczywiste wyniki z planowanymi,

• koryguje błędy,

• wpływa na kształt przyszłych działań.

6. Jakie są rodzaje rekrutacji i czym są warunkowane

Rekrutacja- to informacyjny proces poszukiwania kandydata do pracy poprzedzający proces selekcji, polegający na poinformowaniu potencjalnych kandydatów o firmie i warunkach uczestnictwa w niej oraz wytworzeniu pozytywnych postaw i chęci zatrudnienia.

 

Spośród licznie występujących podziałów teoretycznych wyróżnić można rekrutację wewnętrzną lub zewnętrzną.

 

Rekrutacja wewnętrzna

Z rekrutacją wewnętrzną mamy do czynienia w sytuacji gdy informujemy o wakującym stanowisku zatrudnionych pracowników.

Proces rekrutacyjny kierowany jest wówczas do własnego personelu a pulę kandydatów stanowią ci, którzy pragną awansować, zmienić stanowisko czy przekwalifikować się.

Dzięki rekrutacji wewnętrznej osoby zatrudnione w firmie, które nie są zadowolone ze swojego stanowiska pracy ale wiążą swoje życie zawodowe z daną firmą mają możliwość je zmienić, co wpływa korzystnie na efektywność przedsiębiorstwa.

 

Mówiąc o rekrutacji wewnętrznej zwraca się tym samym uwagę na następujące korzyści płynące z jej wykorzystania:

• jest doskonałym narzędziem motywowania i budowania zaangażowania pracowników,

• potwierdza lojalność firmy względem pracowników,

• wewnętrzny kandydat jest osobą dobrze znaną co ogranicza ryzyko chybionej rekrutacji,

• umożliwia skrócenie okresu wdrożenia pracownika do pracy,

• umożliwia obniżenie kosztów rekrutacji i selekcji do pracy.

Jako minusy rekrutacji wewnętrznej wskazuje się:

• "efekt domina" charakteryzujący się tym, że gdy pracownik opuszcza stanowisko by zająć inne, pojawia się wolny etat, który obsadza inny pracownik, aż do momentu, gdy powstanie wolne miejsce pracy, które musi być obsadzone przez osobę z zewnątrz.

• ryzyko zaburzenia panujących w organizacji stosunków międzyludzkich

• ograniczenie napływu osób z zewnątrz, które to mogłyby wnieść do firmy nowe pomysły.

 

Rekrutacja zewnętrzna

 

Zewnętrzna rekrutacja jest procesem poszukiwania kandydata na zewnątrz organizacji. Rekrutacja na zewnętrznym rynku pracy pomimo, że bardziej skomplikowana, pracochłonna i kosztowna, cieszy się większą popularnością niż rekrutacja wewnętrzna. Przyczyn tego należy upatrywać w zaletach tego typu rekrutacji. Wskazuje się, że przy użyciu rekrutacji zewnętrznej firma ma możliwość znalezienia kandydata idealnie pasującego do profilu stanowiska, o wysokich kwalifikacjach i świeżym spojrzeniu. Ponadto, firma zyskuje możliwość wypromowania się na zewnętrznym rynku pracy.

 

W zależności od rodzaju rekrutacji, może nas  interesować cały zewnętrzny rynek pracy, bądź określony jego segment. Rekrutacja zewnętrzna może zatem przyjąć formę:

• rekrutacji ogólnej - skierowanej jest do szerokiego grona odbiorców, na tzw. szeroki rynek pracy. Znajduje ona zastosowanie wówczas gdy poszukujemy pracowników na stanowiska operacyjne lub produkcyjne.

• rekrutacji segmentowej - skierowana jest do określonego segmentu rynku pracy, do określonej branży. Znajduje zastosowanie w przypadku poszukiwania specjalistów czy kierowników.

 

W przypadku rekrutacji zewnętrznej najczęściej stosowaną metodą jest rekrutowanie za pomocą ogłoszenia o pracę publikowanego w prasie i/lub Internecie.

 

Ponadto, do podstawowych źródeł informowania kandydatów wykorzystywanych w rekrutacji zewnętrznej zalicza się:

• ogłoszenia w mediach takich jak radio czy telewizja,

• ulotki i plakaty,

• rekomendacje,

• agencje pośrednictwa pracy,

• agencje pracy tymczasowej,

• targi pracy.

 

7. Czym się charakteryzuje cykl produkcyjny

 

Cykl produkcyjny - jest to okres czasu pomiędzy rozpoczęciem a zakończeniem procesu produkcyjnego wyrobu, to czas, w którym materiał wyjściowy przechodzi kolejno przez wszystkie operacje produkcyjne i jest przekształcony w wyrób gotowy. Jest podstawą ustalania planów produkcji, a także normowania wielkości zapasów robót w toku, jest wyrazem organizacji procesu produkcyjnego czasie.

Cykl produkcyjny dzieli się na:

• Okres roboczy : czas trwania operacji technologicznych, transportowych, kontrolnych, roboczych w procesie ,magazynowania, operacji naturalnych

• 
  Okres Przerw: przerwy wynikające z organizacji procesu produkcji i przerwy związane z organizacja dnia roboczego
  

Przebiegi partii produkcyjnych cyklu

• Przebieg szeregowy - typowy dla produkcji jednostkowej i mało seryjnej, oraz prac montażowych, charakteryzuje się tym, że następna operacja produkcyjna rozpoczyna się po zakończeniu operacji poprzedniej dla n sztuk całej partii

Zalety - prosta organizacja, nieskomplikowany system sterowania przebiegu, mała liczba operacji transportu. Wady - długi cykl produkcyjny

• Przebieg równoległy - poszczególne detale, są przekazywane na następna operacje bezpośrednio po wykonaniu operacji poprzedniej, Zalety najkrótszy czas trwania cyklu prod Wady-rośnie liczba operacji transportowych, rośnie złożoność sterowania przebiegiem procesów, występują przerwy w procesach stanowisk
  

• Przebieg szeregowo-równoległy- charakteryzuje się tym ,że kolejna operacja prod dla tej samej partii rozpoczyna się przed zakończeniem operacji poprzedzającej. Początek każdej operacji ustala się pod kątem zapewnienia możliwie największej ciągłości obróbki na poszczególnych stanowiskach. Części zjednej operacji na drugą, z reguły przekazuje się partiami transportowymi.

Zalety - eliminuje przerwy w pracach stanowisk, wymaga mniejszej liczby operacji transportowych, prostsze sterowania przebiegiem

Wady - najczęściej czas dłuższy niż przebiegu równoległego

Czynnikami od których cykl produkcyjny zależny jest m.in.:

• specyfika dziedziny wytwarzania i samego produktu,

• poziom stosowanej techniki i technologii,

• organizacja procesu produkcyjnego,

• poziom kwalifikacji siły roboczej.
  

Ekonomiczny aspekt cyklu produkcyjnego polega na tym, że wymaga on ponoszenia nakładów przez cały okres jego trwania, natomiast efekty (dochód) pojawiają się dopiero po jego zakończeniu. Z tego powodu konieczne jest dążenie do jego skracania.

8. Jaka jest istota związku między zarządzaniem środowiskowym a czystszą produkcją?

Zarządzanie środowiskiem - ma na celu przede wszystkim zatrzymanie dewastacji środowiska przyrodniczego i odwrócenie niekorzystnych trendów w korzystaniu z zasobów przyrody.

Zarządzanie środowiskiem to zarządzanie użytkowaniem, ochroną i kształtowaniem środowiska w procesach produkcyjnych oraz podczas produkcyjnej aktywności społeczeństwa i pojedynczych osób.

Zarządzanie środowiskowe opiera się na dynamicznym modelu ochrony środowiska, czyli zapobieganiu powstawania odpadów i zanieczyszczeń emitowanych do środowiska.

Celem zarządzania środowiskowego jest stworzenie warunków do takiego funkcjonowania przedsiębiorstwa, by mogło świadomie, w systematyczny i uporządkowany sposób zmniejszać negatywny wpływ na środowisko, w jakim funkcjonuje.

Czystsza produkcja - to strategia zarządzania środowiskiem w odniesieniu do produkcji i usług, polegająca na zapobieganiu powstawania zanieczyszczeń i minimalizacji zużycia zasobów naturalnych, przy równoczesnej redukcji kosztów przedsiębiorstwa.

Koncepcja CP polega na takim zarządzaniu produkcją, która zapobiega i ogranicza:

• powstanie odpadów,

• marnotrawstwo zasobów pracy, materiałów i energii.

Jest przeciwieństwem strategii usuwania skutków oddziaływania produkcji na środowisko przez inwestycje typu „ końca rury”.

CP oznacza ograniczanie szkodliwego oddziaływania na środowisko we wszystkich fazach cyklu życia produkcji - należy dążyć we wszystkich fazach do minimalizowania odpadów, także możliwości recyklingu.

CP obejmuje:

• czystsze technologie - tj. techniczne środki produkcji podejmowane w celu zmniejszania a nawet eliminowania „ u źródeł” wszelkich uciążliwych zanieczyszczeń i odpadów oraz umożliwianie oszczędności surowców.

• czyste produkty - wytwarzane przy użyciu czystych technologii, konieczne są w tym celu odpowiednie działania zapewniające wyższy stopień „czystości”, tzn. odpowiednie zaprojektowanie produktu, wprowadzenie zmian w istniejącym produkcie z myślą o całym jego cyklu życia

Istota związku pomiędzy zarządzaniem środowiskowym a czystszą produkcją jest dążenie do oszczędności materiałów wsadowych i energii, jednocześnie zmniejszając lub zupełnie redukując strumienie odpadów.

9. Jaka jest struktura majątku obrotowego i trwałego?

Składniki majątku posiadane przez przedsiębiorstwo można podzielić na majątek trwały i obrotowy (aktywa). O zaliczeniu poszczególnych składników do którejś z tych grup decyduje rodzaj majątku, jego wartość lub okres użytkowania oraz rola jaką spełnia w działalności danego przedsiębiorstwa.

Majątek trwały
Charakteryzuje się przeważnie długim okresem użytkowania i znaczną wartością.
W jego skład wchodzi:
1. Rzeczowy majątek trwały
2. Finansowy majątek trwały
3. Wartości niematerialne i prawne

4. Należności długoterminowe - Za należności długoterminowe przedsiębiorstw są uważane te, dla których termin wymagalności jest dłuższy od jednego roku.

Rzeczowy majątek trwały
Środki trwałe - zużywają się stopniowo zachowując przy tym swoją naturalną postać. Zalicza się do nich grunty, budynki, środki transportu, urządzenia techniczne i inne środki długotrwałego użytkowania ( powyżej 1 roku )

Inwestycje rozpoczęte - oznacza koszty bezpośrednio związane z nie zakończoną jeszcze budową, montażem lub przekazaniem do używania nowego lub ulepszeniem już istniejącego środka trwałego.
Środki trwałe wraz z inwestycjami rozpoczętymi stanowią rzeczowy majątek trwały przedsiębiorstwa.

Finansowy majątek trwały

Udziały - mogą być wnoszone do spółek w formie pieniężnej lub rzeczowej . Wartość udziałów ustala się poprzez ich wycenę na dzień wniesienia do spółki.

Akcje - papiery wartościowe świadczące o udziale jego właściciela w kapitale spółki akcyjnej, dający mu prawo do dywidendy

Długoterminowe papiery wartościowe - zaliczamy do nich te które zostały uznane za lokaty i których termin spłaty przypada co najmniej po upływie roku od daty, na jaka sporządzone jest sprawozdanie finansowe

Udzielone długoterminowe pożyczki - kwoty należne, których okres spłaty
na dzień bilansowy jest dłuższy niż rok
Finansowy majątek trwały przedsiębiorstwa obejmuje:

Wartości niematerialne i prawne - są to nabyte prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania o okresie użytkowania dłuższym niż rok.

Wartości niematerialne i prawne można podzielić na grupy:

Nabyte prawa majątkowe - zalicza się do nich prawo użytkowania wieczystego gruntu, w tym również nadwyżkę pierwszej opłaty nad opłatą roczną. Poza tym do praw tych można zaliczyć także prawa autorskie, prawa do projektów, wynalazków, patentów wzorów itp.

Koszty organizacji - poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu przedsiębiorstwa ,

Wartość firmy - stanowi różnicę pomiędzy ceną nabycia określonej jednostki
( lub jego części ) a niższą od niej wartością rynkową składników majątkowych danego przedsiebiorstwa

Koszty prac rozwojowych - koszty związane z badaniami lub w innymi sposobami uzyskiwania wiedzy, których wynik może być wykorzystany do produkcji nowych lub ulepszonych, określonych produktów lub technologii.

Majątek obrotowy

Zgodnie z uproszczoną definicją majątek obrotowy jest to majątek którego składniki tracą swoją postać naturalną w stosunkowo krótkim czasie. Składniki te biorą bezpośredni udział w działalności gospodarczej danego przedsiębiorstwa, a co się z tym wiąże znajdują się w ciągłym ruchu i przechodząc przez kolejne fazy działalności przyjmują coraz inną postać

W skład majątku obrotowego wchodzą:
1. Środku pieniężne
2. Papiery wartościowe
3. Zapasy
- materiały
- towary
- produkty pracy
4. Należności

Środki pieniężne - obejmują gotówkę i bony pieniężne w kasie, pieniądze ulokowane
na rachunkach bankowych, weksle i czeki obce.

Papiery wartościowe ( krótkoterminowe ) - zalicza się do nich:
- udziały i akcje obcych przedsiębiorstw przeznaczone do odsprzedaży
- obligacje innych jednostek gospodarczych i obligacje państwowe
- czeki i weksle obce płatne w okresie dłuższym niż 3 miesiące od daty ich wystawienia
- zakupione akcje i udziały własne do zbycia

Zapasy
Materiały - zużywają się całkowicie w procesie produkcyjnym, często tracą przy tym swoją postać naturalną. Cała ich wartość przechodzi na wytwarzane produkty.
W skład materiałów mogą wchodzić:
- przeznaczone do zużycia surowce
- materiały podstawowe i pomocnicze
- półfabrykaty obcej produkcji
- opakowania itp.

Towary - są to rzeczowe składniki majątku nabyte przez jednostkę w celu sprzedaży

Produkty pracy - obejmują:

• produkty gotowe - składniki majątku które przeszły przez wszystkie fazy produkcyjne i zostały przeznaczone do sprzedaży,

• produkcję nie zakończoną - należy do nich produkcja w toku, półfabrykaty oraz roboty i usługi przed ich zakończeniem
  

Należności - są to kwoty pieniężne należne jednostce od osób trzecich (nabywców, odbiorców usług itp.). Należności występują przeważnie w momencie sprzedaży nie ma miejsca natychmiastowe dokonanie zapłaty za towary lub usługi.

10. Na czym polega kompleksowe zarządzanie jakością?

Geneza TQM

Skrót TQM pochodzi od angielskich słów Total Quality Management, co tłumaczone jest na język polski jako "kompleksowe zarządzanie jakością".

Zasady TQM

Filozofia TQM opiera się na 5 zasadach (pięć ścian piramidy TQM):

1. zaangażowanie kierownictwa (przywództwo)

2. koncentracja na kliencie i pracowniku

3. koncentracja na faktach

4. ciągłe doskonalenie (KAIZEN)

5. powszechne uczestnictwo.

W koncepcji TQM każdy czynnik w przedsiębiorstwie lub w jego otoczeniu ma wpływ na jakość, toteż każdy aspekt działalności należy realizować uwzględniając podejście projakościowe. Istotą TQM jest zintegrowanie celów przedsiębiorstwa z celami jego klientów. Realizacja celów przebiega przy pełnym zaangażowaniu pracowników organizacji i przy wiodącej (kierowanie, przywództwo) roli kadry kierowniczej. Struktura organizacji kierującej się zasadami TQM podporządkowuje się kulturze pracy zespołowej, a kanały komunikacyjne i powiązania wykraczają poza granicę jednostek organizacyjnych.

TQM w przedsiębiorstwie

Obecnie koncepcja TQM zaczyna być uznawana jako standard w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Odzwierciedlenie jej zasad możemy znaleźć w normach serii ISO 9001:2008.

Opracowano szereg technik, metod, koncepcji oraz  narzędzi, które pozwalają skutecznie stosować zasady TQM w przedsiębiorstwie. Do najbardziej popularnych należą:

• KAIZEN

• 5S

• FMEA (Failure Mode and Effects Analysis)

• QFD (Quality Function Deployment)

• SixSigma

• JIT (Just in time)

• Kanban

POPYT

CENA

PODAŻ

---