Ostatni dzwonek” - scenariusz pożegnania gimnazjalistów.

Dekorację mogą stanowić dwie narysowane na brystolu sylwetki absolwentów zwróconych do siebie, pomiędzy, którymi znajduje się kosz z kwiatami a nad nim napis „Dziękujemy!'

Dwoje uczniów - chłopiec i dziewczyna występują na środek.

Czarek:
Ktoś, kiedyś, gdzieś powiedział, ze życie składa się z powitań i pożegnań. Te pierwsze są radosne i zapowiadają coś nowego, pożegnania uświadamiają nam, że coś się kończy. Nie tak dawno witano nas jako najmłodszych w szkole, a teraz po 9 latach stajemy przed Wami drodzy nauczyciele, wychowawcy i rodzice, aby pożegnać tę szkołę. Szkołę, w której przeżywaliśmy radość pierwszych sukcesów, gorycz porażek, pierwsze miłości, przyjaźnie i konflikty. Tu poznawaliśmy i próbowaliśmy zrozumieć otaczający nas czasem zupełnie odległy świat.

Honorata:
Były dni spędzone nad książką i dni, kiedy bawiliśmy się na dyskotekach; dni stresu przed klasówką i relaksu na wycieczkach, biwakach, ogniskach; dni wysiłku na zawodach i przy różnych pracach oraz satysfakcji z porządnie wykonanego zadania.

Czarek:
Nadszedł jednak dzień pożegnania. Zdajemy sobie sprawę że zamyka on pewien rozdział; etap, ten był radosny, kolorowy i kto wie czy nie najpiękniejszy w naszym życiu. Teraz każdy dzień będzie nas przybliżał do świata dorosłych nie tak obfitego w beztroskie chwile i przepełnionego trudnościami.

Honorata:
Pierwsze już na nas czekają - nowa szkoła, koledzy, nauczyciele, próba aklimatyzacji w innym środowisku. Zanim jednak ruszymy na podbój świata pragniemy podziękować tym, którzy otworzyli nam do niego drzwi i wskazali kierunek, w jakim należy podążać. Jesteśmy wdzięczni naszym nauczycielom i rodzicom za cierpliwość, wyrozumiałość, ciepło, pomocną dłoń, kształtowanie serc i charakterów. O Waszych radach podyktowanych doświadczeniem i troską o nas będziemy pamiętać i stosować je w życiu. Postaramy się godnie nosić tytuł absolwenta tej szkoły mając nadzieję, że nie zawiedziemy Waszych oczekiwań.

Czarek:
Młodszym kolegom i koleżankom radzimy; korzystajcie z każdej chwili, nie odkładajcie niczego na później. To czego, być może z trudem, nauczycie się, zaprocentuje w przyszłości. Za rok, dwa będąc na naszym miejscu, stwierdzicie, że było warto.

Honorata:
Wiemy, że nie zawsze było różowo, ale prosimy pamiętajcie tylko te dobre chwile. Przyjmijcie najszczersze podziękowania i kwiaty (wręczenie kwiatów).

Uczeń z klasy młodszej:
W murach szkoły 9 lat
To przyznacie czasu szmat
Wychowawcy się zmieniali
Dyrektorzy nowi stali
Lecz nie było tej przeszkody
By narobić trochę szkody
Kwiatek wyrwać, w zamek szpilka
Na ten pomysł tylko chwilka
Plecak schować, zliczyć kości
Ile w tymże jest radości
Od nauki lepsze - disco
A po drugie to... boisko!
Zamiast wkuwać czy rachować
Chyba lepiej poczatować
Od języka angielskiego
Łatwiej użyć... kwiecistego
Więc w treningu był co krok
Przez calutki szkolny rok
Ale wiedzcie choć nie święci
Zostaniecie nam w pamięci
Niech Wam życie trosk daruje
I w radości obfituje
A na szkoły pożegnanie
Super świadectwo się dostanie!

Czarek:
Nauczycielom, wychowawcom, rodzicom, wszystkim pracownikom szkoły i młodszym kolegom dedykujemy nasz krótki program artystyczny pt. ”Ostatni dzwonek.”

Uczniowie siadają w ławkach. Rozlega się dzwonek, do klasy wchodzi nauczyciel.
Nauczyciel: Witajcie drodzy uczniowie. Wszyscy obecni?
Paweł: Ciałem i owszem.
Nauczyciel: A co się stało z duchem?
Piotrek: Kiepsko! Co wpadło jednym uchem, wypadło drugim.
Nauczyciel: Nie wierzę, że nikomu nic w głowie nie zostało. Sprawdzimy jak ma się rozum - nie ciało! Maciuś, co się stało?
Maciek: Strasznie mnie głowa boli!
( z głębi klasy głos)
Elwira: Paluszek i główka to szkolna wymówka!
Nauczyciel: Tak! A zwłaszcza, gdy główce zagraża klasówka!
Krzysiek: Znowu? Nie była zapowiedziana! A w regulaminie...
Nauczyciel: ..i tak was to nie minie! Klasówka będzie ustna, ale przekrojowa.
Krzysiek: O! to mnie też boli głowa.
Nauczyciel: To epidemia jakaś, a epidemie mogą wywoływać wirusy. Kilka słów o nich... może Gosia!
Gosia: Wśród wirusów wyróżniamy: mikroby, mikrony, mikrusy i mikrobusy!
Nauczyciel: Tym środkiem transportu to daleko nie zajedziesz.
Arek, skąd się biorą kurczęta?
Arek: O ile pamiętam są produktem jaj... sadzonych!
Nauczyciel: Radek, co zapamiętałeś o Beethovenie?
Radek: Beethoven był głuchy, ale przynajmniej widział co komponował
Nauczyciel: Kto wytłumaczy różnicę między człowiekiem a zwierzęciem?
Adam: Różnią się myślą, mową, uczynkiem oraz w pewnym stopniu .... wyglądem.
Nauczyciel: Powiedz, Krzysiu w jakiej grupie zwierząt znajdziemy polipy?
Krzysiek: Polipy zaliczamy do jamochłonów, najczęściej spotykamy je w morzach i .......
Gosia: .....w nosie!
Nauczyciel: Skoroś taka chętna do odpowiedzi to proszę przypomnij nam jak Staś wyleczył Nel.
Gosia: Podał jej ligninę!
Nauczyciel: Jaki narząd produkuje testosteron? Odpowie nam .. Natan!
Natan: Z tego co słyszałem to ostatnio wyprodukowała go Kayah.
Nauczyciel: Czarku, co wiesz o mikroskopie?
Czarek: Mikroszkop? To taki mały Niemiec.
Nauczyciel; To nie było pytanie z zakresu geografii, ale skoro tak to przeniesiemy się w góry. Paweł przypomni nam piętra roślinności!
Paweł (zastanawia się i odpowiada powoli)
Na dole to jest chyba pole
Honorata (podpowiada)
... i łąki
Paweł: I łąki!
Nauczyciel; A dalej?
Justyna (podpowiada)
Regiel dolny i górny.
Paweł: Regał dolny i górny!
Nauczyciel (z rezygnacją, złośliwie)
Tak? A co ponad tymi regałami wisi?
Honorata (podpowiada)
Hale i turnie!
Paweł: Tam to wiszą same durnie!
Nauczyciel:
Jestem załamana, tyle lat nauki, a w Waszych głowach pustka. Wam nie pomoże i program naprawczy! To jest wielki problem - problem wychowawczy! Może coś zmieni na progu wakacji ostatnia próba - próba integracji. Sprawdzamy, czy po tylu latach naprawdę się znamy! O kim mowa? Kto wie ręka w górze gotowa!
(czyta kolejne rymowanki i odpytuje kogoś zgłaszającego się)
· Przeoczyć go zadanie nieproste - góruje i głosem i wzrostem (Piotrek)
· Honorowa autentycznie i zdolności ma plastyczne (Honorata)
· Na pytanie czy notatkę zacznie - odpowiada „Już jestem w trakcie” (Paweł)
· Potrafi tu i ówdzie wetknąć nos - by zbadać populację os. (Justyna)
· Przyszły las sprawił, że się pęcherzy nabawił (Arek)
· Jest ruchliwa i wesoła, tańczy z nią cała szkoła (Gosia)
· Wciąż powtarza pytanie nudne - proszę pani czy sole są trudne?
( Maciek)
· Wie gdzie Oslo i Koluszki - lubi internetowe pogaduszki (Krzysiek)
· Choć na koleżanki częściej spoziera - woli się przysiąść do komputera (Czarek)
· Na strzelnicę ten kolega szybciej niż do tablicy biega (Adam)
· Gdyby gry komputerowe były w planie, to szkołę zamieniłby w swe mieszkanie (Natan)
· Każdą imprezę poprowadzi, tremą nigdy się nie zdradzi (Elwira)
· Czy to polski, czy wychowanie fizyczne, milczenie to jego zagranie taktyczne (Radek)
· Spotkanie z drzewem gotowe - w jej wykonaniu zwykle czołowe (Ewa)
(kilka rymowanek uniwersalnych)
· Ma na szkołę patent nowy, nie zawracać nią sobie głowy (drugoroczny)
· Stanowczo od pracy mozolnej woli dni wolne od nauki szkolnej (wagarowicz)
· Robi notatki skrupulatne, kolegom na klasówkach przydatne (kujon)
· Żeby sobie nie robić kłopotów nosi jeden zeszyt do kilku przedmiotów
· Da wam cenną wskazówkę - noś podręcznik na klasówkę (ściągacz)
· Jak donoszą gminne wieści złamał wiele serc niewieścich (podrywacz)
· Największa radość nauczyciela, gdy się głosowo nie udziela (gaduła)
(na zakończenie, po odgadnięciu wszystkich imion)
No, no aż trudno uwierzyć - znacie się jak należy!
Paweł:
Dziękujemy ale te wierszyki tylko wyjawiły nasze wybryki!
Honorata
Dość tego gadania, przejdźmy lepiej do śpiewania!
Nauczyciel
Jaka piosenka wam na myśl przychodzi?
Wszyscy
„Tacy młodzi”!
Justyna
Piosenkę tę dedykujemy naszym wiecznie młodym nauczycielom i rodzicom!
(wykonanie piosenki „Tacy młodzi” słowa Anna Laskowska, muz: Zbigniew Aładowicz: ; piosenka ta znajduje się w” Śpiewniku piosenek ekologicznych” wyd. przez ZS Nr 1 w St. Szczecińskim)
Nauczyciel
Gardła zdrowe, dźwięk no w miarę czysty. A jak gamy, klucze i półnuty? Ten zakres muzyki zakuty? A życiorys Szopena?
(z sali słychać westchnienia)
A cóż to za westchnienia?
Piotrek (z pretensją)
Pani ciągle nas magluje i o wszystko wypytuje!
Krzysiek
A to nasze pożegnanie w tej szkole, więc może choć raz zamienimy role?!
Gosia ( zaciera ręce)
To może my popytamy nauczycieli...
Ewa (pod nosem, ale wystarczająco głośno i złośliwie)
Już widzę jak są radzi i weseli...
Gosia
...specjalnie dla szanownych gości, naszych zagadek współczynnik łatwości z wymaganego zero - siedem wzrósł na jeden.
Maciek
Czy rada gotowa odszyfrować kogo kryją nasze słowa?
(kolejni uczniowie mówią rymowanki o n-lach czekając na odpowiedź sali)
Justyna
Z nami od wschodu słonka, czeka do ostatniego dzwonka
Ogarnąć takie stadko, na pewno nie jest łatwo ( p. ze świetlicy)
Maciek (po Justynie)
Dla niej będę szczery Telekamery 2004
Kategoria? Łatwe stwierdzenie, wszak najlepsza jest na scenie ( p. z I-III)
Czarek (po Maćku)
Mistrz szos i kierownicy choć czasem jeździ w spódnicy
Zdobyć laury teatralne to dla niej całkiem normalne ( p. z I-III)
Gosia (po Czarku)
Za jej przyczyną w sklepiku chipsów, słodyczy bez liku
Nad utargów panując zamętem jest bardziej szefową, czy może klientem?
(p. opiekun sklepiku)
Elwira (po Gosi)
Portfelik i telefon-cegłówka a zdarza się guma - miętówka
Porządki w torebce w euforii, lubi robić na lekcji historii (p. historyk)
Honorata (po Elwirze)
Gdy jest w ręku teczka czarna wizja piątki będzie marna
Bardziej niż obliczenia rezolutne bliższe naszej głowie zero absolutne
( p. matematyk)
Adam ( po Honoracie)
W jej królestwie na nas czeka pełna książek biblioteka
Towarzyskie tam spotkanie ciągnie bardziej niż czytanie (p. bibliotekarka)
Arek (po Adamie)
Fraszki, sonety, rozprawki, eseje - wszystko to na jej lekcji się dzieje
Fakt to wszakże oczywisty trzeba wkuwać język ojczysty (p. polonistka)
Krzysiek (po Arku)
Ubrania w ciemne kolory i na górze wyraźne fory
Na twarzy uśmiech perlisty, jak u Marka Ewangelisty (p. katechetka)
Ewa (po Krzyśku)
Dres, skoda i komórka to jego w zarysie figurka
My 5 okrążeń gdy on jedno - w tym tkwi sportu sedno (p. wuefista)
Natan (po Ewie)
W świat poszły jej ananasy i praca stała się jak wczasy
Zagląda więc do nas rzadko racząc się angielską herbatką (p. anglistka)
Piotrek (po Natanie)
W konkursie na Miss Dyrektorów wygrałaby bez oporów
Lecz zamiast tej nominacji wolałaby mniej biurokracji (p. dyrektor)
Nauczyciel: Wystarczy! Wasza spostrzegawczość jest godna sokoła, oj wryła się Wam w pamięć ta szkoła. Do ostatniego dzwonka pozostała już tylko chwila!
Ewa: A nic tak chwili nie umili jak śpiewanie na pożegnanie!
(odśpiewanie piosenki” Mówimy pa!”- nowe słowa do piosenki „Mam już tego dość” muz. Zbigniew Aładowicz znajdującej się w/w śpiewniku)
„ Mówimy pa”
1. A te 9 lat to jest czasu szmat
Spędziliśmy tu brojąc tam i tu
Cierpliwości w was była cały czas
Wielka moc
Gdyby każdy z nas zaczął cenić czas
Gdyby wiedzą swą mógł podbijać świat
Jedna z naszych szans
Ref. Mówimy pa! I żegnamy was. Pa! Dzisiaj nadszedł czas by się rozstać ze śpiewem i z nowym powiewem iść! 2x

2. Wspomnień mnóstwo też mieć będziemy lecz
Zachowamy je jak najlepszy sen
Najpiękniejszy dar ten wieczoru czar
Dając wam
Odejdziemy stąd widząc nowy ląd
Wiedząc jednak że horyzonty te
Zawdzięczamy wam
Ref. Mówimy pa...... 2x i 2x

---