wydział: EL kierunek: ET specjalność: TŚ rok: III semestr: VI |
LABORATORIUM MASZYN ELEKTRYCZNYCH Ćwiczenie nr 8
TEMAT: Badanie jednofazowego silnika indukcyjnego |
||
wykonali: Aneta Skrycka Anna Chipś Anna Czyż Bartosz Taisner |
data wykonania: 96.04.22. data oddania: 96.04.29. |
ocena: |
1. WSTĘP
Warunkiem wytworzenia momentu rozruchowego w maszynie indukcyjnej jest istnienie pola magnetycznego wirującego. W tym celu w silniku jednofazowym umieszcza się dwa uzwojenia w osiach przesuniętych w przestrzeni, zwykle o 90o elektrycznych, przy czym pomiędzy prądami przepływającymi przez te uzwojenia musi istnieć przesunięcie fazowe.
W silniku indukcyjnym jednofazowym jedno z uzwojeń nazywane jest głównym lub roboczym; jest zasilane przez cały czas pracy silnika. Drugie natomiast nazywa się uzwojeniem rozruchowym i może być załączone tylko w chwili rozruchu. Ponieważ oba uzwojenia zasilane są z jednej fazy, dla uzyskania przesunięcia fazowego włącza się impedancję dodatkową. Po dokanaiu rozruchu uzwojenie rozruchowe zostaje samoczynnie odłączone poprzez odłącznik odśrodkowy.
2. DANE ZNAMIONOWE
Typ S - Fe 90 - 44
n = 1440 P = 1,1 kW f = 50 Hz
IN = 10 A UN = 220 V cosϕ = 0,69
3. POMIAR REZYSTANCJI UZWOJEŃ
Rezystancja uzwojenia głównego RU = 1,5 Ω
Rezystancja uzwojenia pomocniczego RR = 7,9 Ω
4. BADANIE NA BIEGU JAłOWYM
Charakterystyka biegu jałowego jest to zależność mocy pobieranej i prądu od napięcia przy biegu jałowym.
Tabela wyników :
L.p. |
U0 |
I0 |
P0 |
n |
cosj |
Q0 |
DPCu |
DP |
Dpm |
DPFe |
- |
V |
A |
W |
obr/m |
- |
VAr |
W |
W |
W |
W |
1. |
220 |
7,2 |
320 |
1495 |
0.20 |
1551 |
78 |
242 |
60 |
182 |
2. |
200 |
6,2 |
220 |
1495 |
0.18 |
1220 |
58 |
162 |
60 |
102 |
3. |
180 |
5,2 |
180 |
1495 |
0.19 |
919 |
41 |
139 |
60 |
79 |
4. |
160 |
4,8 |
160 |
1495 |
0.21 |
751 |
35 |
125 |
60 |
65 |
5. |
140 |
3,9 |
130 |
1495 |
0.24 |
530 |
23 |
107 |
60 |
47 |
6. |
120 |
3,4 |
120 |
1495 |
0.29 |
390 |
17 |
103 |
60 |
43 |
7. |
100 |
2,8 |
100 |
1495 |
0.36 |
262 |
12 |
88 |
60 |
28 |
8. |
80 |
2,5 |
90 |
1495 |
0.45 |
179 |
2 |
81 |
60 |
21 |
Wzory do obliczeń w tabeli :
cosϕ = ; Q0 = U0I0sinϕ0 ; ΔPCu = RuI02 ; ΔP. = P0 - ΔPC ΔPm - odczytujemy z wykresu ΔP. = f(U2) ; ΔPFe = ΔP. - ΔPm .
Na podstawie danych z tablicy zostały wykreślone zależności : P0, Q0, I0, cosϕ0 = f(U), oraz ΔP = f(U2).
Z ostatniego wykresu odczytaliśmy ΔPm = 60W. Umożliwiło to nam obliczenie ΔPFe.
Obserwując charakterystyki zauważamy, że ich przebieg jest zgodny z teoretycznymi przebiegami. Świadczy to o poprawności naszych pomiarów.
5. PRÓBA OBCIĄŻENIA
Celem próby obciążenia jest wyznaczenie charakterystyk ruchowych silnika.
Tabela wyników :
L.P. |
U |
I |
P |
cosϕ |
Q |
Mu |
Pmu |
h |
n |
- |
V |
A |
W |
- |
VAr |
Nm |
W |
% |
obr/min |
1. |
220 |
7,2 |
340 |
0.2 |
1547 |
0 |
0 |
0% |
1495 |
2. |
220 |
7,4 |
520 |
0.29 |
1543 |
1 |
156 |
30% |
1495 |
3. |
220 |
7,6 |
680 |
0.37 |
1527 |
2 |
313 |
46% |
1495 |
4. |
220 |
8,0 |
840 |
0.47 |
1547 |
3 |
468 |
56% |
1490 |
5. |
220 |
8,4 |
1010 |
0.52 |
1548 |
4 |
624 |
62% |
1490 |
6. |
220 |
9,0 |
1140 |
0.59 |
1619 |
5 |
780 |
68% |
1490 |
7. |
220 |
9,4 |
1280 |
0.64 |
1624 |
6 |
926 |
72% |
1475 |
Wzory do obliczeń w tabeli :
Pmu = M⋅ω = M⋅ ; cosϕ = ;
Q = UIsinϕ ; η% = ⋅100 .
Na podstawie danych z tablicy zostały wykreślone zależności : I, n, cosϕ = f(Mu), oraz η, P., Q = f(Pmu).
Podobnie, jak w poprzednim punkcie obserwując charakterystyki zauważamy ich zgodność z przebiegami teoretycznymi.
BADANIE W STANIE ZWARCIA
Próbę zwarcia ( przy zahamowanym wirniku silnika ) przeprowadza się w celu wyznaczenia parametrów nieruchomej maszyny w funkcji napięcia zasilającego.
Tabela wyników :
L.p. |
U |
Iz |
Pz |
cosj |
- |
V |
A |
W |
- |
1. |
40 |
4,8 |
80 |
0,417 |
2. |
50 |
6,2 |
130 |
0,419 |
3. |
60 |
7,6 |
200 |
0,439 |
4. |
70 |
8,7 |
270 |
0,443 |
5. |
80 |
10,6 |
380 |
0,448 |
6. |
90 |
12,0 |
510 |
0,472 |
L.p. |
U |
Mr |
- |
V |
Nm |
1. |
60 |
0,8 |
2. |
80 |
1,3 |
3. |
90 |
2,15 |
Na podstawie wyników z tabeli zostały wykreślone charakterystyki Iz, Pz, cosϕz,
Mr = f(U).
Zauważamy, że charakterystyki z pomiarów mają podobny przebieg do charakterystyk teoretycznych. Analogicznie, jak w poprzednich przypadkach stwierdzamy zatem, że nasze pomiary zostały przeprowadzone prawidłowo.