DZIAŁANIA WOJENNE PO KLĘSCE FRANCJI. AGRESJA ZSRR I BITWA O ANGLIĘ.
ZSRR zainteresowany był Estonią, Łotwą, Litwą ( które były niezależne od 1918, kiedy to uzyskały niepodległość wyzwalając się spod panowania carskiego), oraz Mołdawią i Bukowiną Północną, które należały do Rumunii.
Między Berlinem i Moskwą istniały układy gospodarcze i polityczne: pakt Ribbentrop-Mołotow, układ o granicach i przyjaźni, jednak była także między nimi doza nieufności. Czytając „Mein Kampf” można było dostrzec, że celem Hitlera jest wojna z ZSRR i pokonanie go.
Stalinowi natomiast na drodze do zrealizowania idei rewolucji światowej stały Polska i Niemcy. Jednak przez czystki jakich dokonał Stalin w 1937, 1938 roku w swojej armii (zginął wówczas także Tuchaczewski), była ona liczna, ale słaba. Armia Czerwona mogła odzyskać gotowość bojową około roku 1943. Stalin nie obawiał się Hitlera, gdy ten walczył na zachodzie. Widząc jednak, że Hitler po 5 tygodniach rozbija zaatakowane państwa, a potem staje się gotowy do nowej agresji; istniało ryzyko, że w końcu zainteresuje się ZSRR.
Stalin chciał podreperować swój prestiż atakując Finlandię, lecz mimo wygranej, wojna ta z pewnością tego nie zrobiła. Zazdrosny o sukcesy Hitlera Stalin, zainteresował się państwami nadbałtyckimi. Znajdowała się tam V kolumna Moskwy - komuniści gotowi do przejęcia władzy po wkroczeniu na te tereny Armii Czerwonej. Ludność niemiecka znajdująca się na tych terenach, jakby przeczuwając te zamiary, wycofała się do Wielkiej Rzeszy ( granica na Bugu).
Stalin pierwsze kroki podjął jesienią 1939 ( wrzesień, październik). Litwa, Łotwa i Estonia zostały wówczas nakłonione do podpisania układów z Rosją, na których mocy wyrażały zgodę, by Rosja korzystała z baz wojennych tych krajów.
Ośmielony zwycięstwami Hitlera na zachodzie ( w momencie, gdy padła Francja) 14-17 czerwca 1940 Stalin wprowadził Armię Czerwoną na tereny republik nadbałtyckich. Wówczas Litwa, Łotwa i Estonia nie mogły znikąd liczyć na pomoc. Rozpoczęła się wojskowa okupacja tych terenów. 3-6 września 1940 Stalin zlecił przeprowadzenie tam wyborów, których wyniki sfałszowano. 90% obywateli Litwy, Łotwy, Estonii opowiedziało się za współistnieniem z ZSRR w charakterze republik. Utworzono więc Litewską, Łotewską i Estońską Republikę Radziecką. W ten sposób ZSRR poprawił swoje położenie nad Bałtykiem.
Przedstawicielowi Rumunii wręczono notę z żądaniem włączenia Mołdawii do ZSRR. Tereny te Rumunia dostała w 1918, zaś Rosjanie twierdzili, że ziemie te są przez nią okupowane. Rumunia była wówczas naciskana przez Niemców, Rosjan, a w dodatku władzę sprawował tam wtedy Antonescu, sympatyzujący z Hitlerem. Zgodziła się więc oddać te tereny. Utworzono więc Mołdawską Socjalistyczną Republikę Radziecką ze stolicą w Kiszyniowie.
Latem 1940 Niemcy rozpoczęli rozmowy z Japonią. Spowodowane to było:
- reżimem, który panował w Japonii, a który był bliski Hitlerowi,
- Japonia mogła być armią militarną, która straszyłaby USA i ZSRR.
Ten sojusz który zakładał Hitler nie został jednak podpisany.
27 września 1940 zawarto umowę - Pakt Trzech, której twórcami były Niemcy, Japonia i Włochy, a w której to dokonano podziału stref wpływów przy wygraniu wojny przez państwa agresorskie. Stalin również został zaproszony do paktu, jednak odmówił.
Niemcy po podbiciu Francji wiedziały, że jest jeszcze Wielka Brytania, która stoi na przeszkodzie do zdominowania Europy zachodniej. Hitler chciał się jednak dogadać z Wielką Brytanią. 19 lipca 1940 zaoferował pokój, na mocy którego Wielka Brytania miała zaakceptować dokonane już zmiany terytorialne w Europie. Londyn odpowiedział jednak - nie, a minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii - Eden, stwierdził, że Wielka Brytania może podjąć rozmowy z Niemcami, kiedy te przywrócą granice z 1937. Berlin oczywiście nie zgodził się, a Wielka Brytania zapowiedziała wojnę.
Zgodnie z planem „Lew morski” inwazja na Wielką Brytanię miała nastąpić przez desant z morza. Hitler rozumiał, że jest kanał La Manche i Wielka Brytania ma 2 rodzaje sił zbrojnych: RAF i Marynarkę Wodną, które mogły pohamować Niemców.
Niemcy miały przewagę, mogąc wystawić 40 dywizji, kiedy Wielka Brytania mogła ich wystawić tylko 9 .
Hitler polecił rozpocząć operację „Adler”, zgodnie z którą Wielka Brytania miała być zneutralizowana w bitwie powietrznej. Hitler mógł przeznaczyć 2600 maszyn, z czego 1000 myśliwców, natomiast Wielka Brytania 800. Jednak brytyjskie myśliwce były lepsze - mniejsze, bardziej dynamiczne w powietrzu.
Niemcy nie wiedzieli, że Wielka Brytania ma nad nimi także przewagę logistyczną - posiada radar ( dzięki któremu można obliczyć ile samolotów nadlatuje oraz szybko poderwać własne do walki) oraz szyfry Enigmy.
8 sierpnia 1940 rozpoczęto bitwę o Wielką Brytanię , która trwała do listopada 1940 ( od września Niemcy zaczęli rezygnować z walk powietrznych, od listopada były to tylko naloty nocne). Churchill mówiąc o pilotach broniących Wielkiej Brytanii powiedział „ nigdy tak wielu, nie zawdzięczało tak wiele, tak niewielu”.
W walce o Wielką Brytanię zginęło 33 polskich pilotów. Walczyły tam polskie dywizjony 302 i 303.