Periodyzacja dziejów starożytnego Rzymu oprac. RM.
1.Monarchia (od domniemanego założenia Rzymu w 753 r. pne przez Romulusa do obalenia
ostatniego króla Tarkwiniusza Pysznego w 509 r. pne, tradycja głosi, że w tym okresie było w
Rzymie siedmiu królów, z których niektórzy - w tym Romulus - to postacie w zasadzie legendarne
2. Republika (509 pne - 30 pne.)
3. Cesarstwo (od 30 pne lub 27 pne) - kwestia datacji, zob. podr. s. 154
Okresy w historii Cesarstwa:
- pryncypat jako „komedia republiki” (zachowanie pewnych pozorów republiki): od 30/27 r. pne do
ok. 235 r. ne (lub do ok. 284 r. ne), pryncypat zapoczątkował pierwszy cesarz Oktawian August (30 pne -14 ne)
- niektórzy historycy wyróżniają okres przejściowy między pryncypatem i dominatem (235 ne - ok. 284 ne)
- dominat jako monarchia despotyczno - teokratyczna (od ok. 284 r. ne), dominat zapoczątkował cesarz
Dioklecjan (284 - 305) 4. Podział cesarstwa rzymskiego w 395 r. ne (dokonany przez cesarza Teodozjusza Wielkiego) na
cesarstwo zachodniorzymskie i wschodniorzymskie (bizantyjskie) 5. Upadek cesarstwa zachodniorzymskiego w 476 r. (umowny koniec starożytności i początek średniowiecza)
Geografia historyczna starożytnej Italii (podr. s. 127) oprac. RM
1. Italia - warunki naturalne (mapa w podr., s.128)
- położenie Italii na Półwyspie Apenińskim - „but z wydłużoną cholewą”, razem z Sycylią swoisty pomost
między Europą a Afryką, Półwysep Apeniński dzieli basen M. Śródziemnego na część zachodnią i wschodnią
- przez obszar Italii rozciąga się pasmo gór Apeninów (wzdłuż osi południkowej, co nie utrudniało
politycznego zjednoczenia Italii w jednym państwie), jest jednak także wiele nizinnych obszarów z
ziemią nadającą się pod uprawę roli (jest jej znacznie więcej niż Grecji)
2. Granice Italii w starożytności - północna granica Italii w starożytności opierała się początkowo na rzekach Arno i Rubikon,
natomiast obszar znajdujący się na północ od tych rzek (przeważnie w dorzeczu Padu - czyli na Nizinie
Nadpadańskiej), sięgający aż do Alp, nosił nazwę Galii Przedalpejskiej (Galia Cisalpinia), mapy w
podr, s. 128, s. 138, - w późniejszym okresie obszar Galii Przedalpejskiej (obszar Niziny Nadpadańskiej - terytorium między Alpami
a rzekami Arno i Rubikon) został administracyjnie przyłączony do Italii
3. Zróżnicowanie etniczne mieszkańców Italii przed podbojem rzymskim (Rzymianie zakończyli podbój
Italii w 264 r. pne) - mapa w atlasie!, mapy w podr. s. 128, 138
A. Ludy indoeuropejskie:
▪ Italikowie - np. Latynowie (wśród nich Rzymianie), Samnici, Sabinowie, Lukanowie, Umbrowie)
▪ Ilirowie
▪ Galowie (na północ od rzek Arno i Rubikon - w tzw. Galii Przedalpejskiej
▪ Grecy - greckie kolonie w południowej Italii (na obszarze tzw. Wielkiej Grecji - Magna Graecia, np.
Tarent, Neapol) oraz na Sycylii
B. Lud nieindoeuropejski: Etruskowie - zamieszkiwali część zachodniej Italii, obszar między rzekami Arno na
północy i Tyber na południu, Etruskowie zamieszkiwali zatem obszar sąsiadujący z Lacjum,
zob. kultura duchowa i materialna Etrusków, podr., s. 127 - 129
- przynależność etniczna Rzymian: należeli do grupy plemiennej Latynów, posługiwali się zatem ich
językiem (lingua latina - dosłownie „język Latynów”, czyli j. łaciński)
4. Położenie geograficzne Lacjum i Rzymu
- położenie Lacjum (kraina geograficzna zamieszkana przez plemię Latynów): urodzajny obszar w dolnym biegu
Tybru, nad Morzem Tyrreńskim, „ograniczony od północy Tybrem, od zachodu M. Tyrreńskim, od wschodu
Apeninami” (podr. s. 127), graniczący na północy z obszarem zamieszkałym przez Etrusków, a na południu z
Kampanią
- położenie geograficzne Rzymu - Rzym znajduje się w Lacjum (a zatem Rzymian zalicza się do grupy
plemiennej Latynów), Rzym położony jest nad rzeką Tyber w pobliżu dogodnej przez nią przeprawy,
w niewielkim oddaleniu od wybrzeża Morza Tyrreńskiego i portu Ostia, na szlaku komunikacyjnym
łączącym Etrurię z Italią południową, w pobliżu złóż salin
5. „Siedem wzgórz piętrzy się” - topografia „Wiecznego Miasta” (analiza planu miasta i jego rozwoju
terytorialnego w starożytności) - zob. temat Początki Rzymu, punkt 2 (mapy w podr.,s.132, 176)