1 POWSTANIE RZĄDU TYMCZASOWEGO RP.
31 grudnia 1944 roku na posiedzeniu KRN uchwalono powołanie Rządu Tymczasowego RP. Premierem został dotychczasowy przewodniczący PKWN, Edward Osóbka-Morawski, a wicepremierem Władysław Gomułka (PPR) i Stanisław Janusz (SL) Od stycznia 1945 Rząd Tymczasowy został uznany przez ZSRR, a następnie przez Jugosławię i Czechosłowację. Natomiast sprzeciwiły się Stany Zjednoczone i Anglia, które uznały rząd Tomasza Arciszewskiego w Londynie (to on zajął miejsce premiera po dymisji Mikołajczyka).
9 stycznia 1945 roku rozkazem gen. Leopolda Okulickiego rozwiązana została Armia Krajowa. Okręg Białostocki odmówił wykonania rozkazu. Utworzona została dla dalszej walki organizacja „NIE” kierowana przez Emila Fieldorfa, a następnie płk Jana Rzepeckiego. Próby nawiązania kontaktu z władzami Polski Lubelskiej z reguły kończyły się aresztowaniem przez NKWD lub polskie bezpieczeństwo. Terror aparatu bezpieczeństwa doprowadził do wybuchu wojny domowej. W styczniu 1945 roku podziemie polskie odbiło więzienie w Biłograju. Postanowiono zniszczyć kierownictwo polskiego podziemia. Władze radzieckie skierowały się z propozycją rozmów do polskiego podziemia, które zostały przyjęte, wbrew opinii gen. Okulickiego, który podejrzewał podstęp. Spotkanie miało się odbyć w Pruszkowie. I się odbyło 27 marca, gdzie władze radzieckie aresztowały 16 przywódców Polski Podziemnej (wśród nich był gen. Okulicki). Dopiero podczas konferencji założycielskiej ONZ władze radzieckie przyznały się do popełnienia tej zbrodni. W czerwcu odbył się w Moskwie proces przywódców polskiego podziemia - Okulicki zmarł w radzieckim więzieniu. Proces moskiewski i przekształcenie w maju 1945 roku organizacji „NIE” w Delegaturę Sił Zbrojnych w Kraju (DSZ) zmieniło położenie podziemia. Powstanie Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej i cofnięcie przez mocarstwa zachodnie uznania dla rządu polskiego w Londynie skłoniło władze DSZ do rozwiązania organizacji. Rozwiązanie DSZ i wyjście z podziemia 42 tysięcy żołnierzy było aktem kończącym dzieje ruchu oporu związanego z rządem polskim na uchodźstwie.