Odbiorcze anteny satelitarne

Do odbioru programów telewizyjnych, radiowych i danych cyfrowych z satelitów stosuje się anteny o kształcie lustra wklęsłego.

 

Energia wysokiej częstotliwości przechwycona przez antenę o kształcie lustra wklęsłego kieruje ją do jego ogniskowej, w której znajduje się element odbiorczy zwany konwertorem. Koncentracja tej energii określana jest jako zysk energetyczny anteny zwany czasami błędnie wzmocnieniem i podawana jest w jednostkach logarytmicznych (dBi).

Ilość energii uzyskanej w ognisku, a dokładnie mówiąc w Feedzie zależy od:

       - ustawienie centrum reflektora anteny > ogniskowej > satelity, tak by tworzyły jedną linię.

       - ustawienie konwertera w ognisku anteny,

       - optymalne ustawienie konwertera dla obu polaryzacji,

       - średnicy anteny,

       - dokładności geometrii reflektora anteny,

       - powierzchni reflektora anteny.

Geometria anteny wyliczona przez producenta dokładnie określa ognisko reflektora anteny, które znajduje się około 3 cm przed uchwytem, w którym umocowany jest konwerter.

Poprzez przesuwanie konwertera w uchwycie, w kierunkach do lub od lustra anteny możemy go stosunkowo optymalnie ustawić w ognisku reflektora. Przy pomocy precyzyjnego przyrządu pomiarowego daje się zmierzyć poziom sygnału a zarazem optymalne ustawienie konwertera.

Największy wpływ na zysk energetyczny anteny ma jej średnica. Czym większa średnica tym większy zysk, ale równocześnie mniejszy kąt jej widzenia.

Zasada budowy anteny satelitarnej jest dla wszystkich rodzajów identyczna. Forma lustra wklęsłego, w podstawowej formie to antena paraboliczna. Z czasem, konstruktorzy opracowali wiele innych form, które pozwoliły na zwiększenie ich efektywności.

W ten sposób powstały anteny:

offsetowe,

Gregory,

Cassigrein,

toroidalne,

płaskie,

Multifokus

i ich odmiany.     

Anteny paraboliczne.

Anteny paraboliczne jest kopią lustra wklęsłego i najstarszą forma anten satelitarnych. Sygnał satelitarny dochodzący do anteny zostaje odbity od jej powierzchni i zgodnie z fizycznym prawem, „kąt padania równa się kątowi odbicia”, skierowany do jego ogniskowej gdzie znajduje się konwertor.

Anteny typu offset.

Antena offsetowa jest owalnym wycinkiem okrągłej anteny parabolicznej. Przez takie rozwiązanie uzyskano zmniejszenie powierzchni lustra anteny, leprze parametry, zmniejszenie bocznych listków charakterystyki a przede wszystkim antena stoi bardziej pionowo do powierzchni ziemi, co z kolei likwiduje problemy z deszczem i śniegiem. Tak zwany kąt offsetowy, mieszczący się w zakresie 22 do 30° jest przyczyną takiej pozycji anteny

Anteny typu Gregory.

Antena posiada dwa reflektory, reflektor główny i mały reflektor pomocniczy, który znajduje się poza ogniskową głównego reflektor. Sygnał satelitarny odbity od głównego reflektor skierowany jest do małego, który kieruje dodatkowo skoncentrowany sygnał do konwertera. Konwerter znajduje się w za głównym reflektorem. Anteny tego typu posiadają większy zysk energetyczny („wzmocnienie") i mniejszy kąt widzenia. . Anteny tego typu posiadają większy zysk energetyczny („wzmocnienie") i mniejszy kąt widzenia

Anteny typu Cassegrein.

Antena posiada dwa reflektory, reflektor główny i mały reflektor pomocniczy, który znajduje się poza ogniskową głównego reflektor. Sygnał satelitarny odbity od głównego reflektor skierowany jest do małego, który kieruje dodatkowo skoncentrowany sygnał do konwertera. Konwerter znajduje się w za głównym reflektorem

Anteny Radiowe

Podział anten ze względu na charakterystykę promieniowania:
1. anteny dookólne
2. anteny kierunkowe
2.1. anteny paraboliczne
2.2. anteny sektorowe
2.3. anteny Yagi-Uda (Yagi)

1. Anteny dookólne.
Wysyłają i odbierają fale radiowe we wszystkich kierunkach płaszczyzny poziomej jednakowo. Ich charakterystyka promieniowania to zazwyczaj okrąg (kąt apertury: 360º), w którego środku znajduje się antena (centralnie nad i pod nią pokrycie jest najgorsze, przez co charakterystyka "ma w środku dziurę"). Promień okręgu charakterystyki zależy proporcjonalnie od zysku anteny, czyli im większy jest zysk anteny tym większy promień pokrycia. Anteny dookólne używane są w sieciach, w których klienci są rozproszeni na dużym obszarze. Anteny te mają polaryzację pionową.

2. Anteny kierunkowe.
Wysyłają i odbierają fale radiowe w jednym wybranym kierunku. Charakterystyka promieniowania oraz zysk zależy od konstrukcji anteny. Anteny kierunkowe o większym koncie apertury mają zazwyczaj mniejszy zysk, pokrywają one większy obszar, ale działają na mniejszą odległość. Do połączenia dwóch odległych punktów stosuje się anteny o małym koncie apertury, ale o dużym zysku, to pozwoli osiągnąć nam dobrą jakość połączenia.

2.1. Anteny paraboliczne.
Nie pokrywają dużego obszaru lecz skupiają wiązkę fal radiowych (mały kąt apertury), dzięki temu posiadają największy zysk i największą kierunkowość ze wszystkich rodzajów anten. Mają zastosowanie właściwie tylko w połączeniach na duże odległości typu punkt-punkt. Mogą być polaryzowane zarówno pionowo jak i poziomo.

2.2. Anteny sektorowe.
Są bardzo podobne do anten dookólnych, ale ich maksymalny kąt apertury nie wynosi 360º lecz maksimum 180º, minimalny kąt apertury nie jest określony. Stosuje się je w połączeniu typu punkt-wielopunkt (punkt dostępowy - stacja klienckie), w którym klienci znajdują się w jednym określonym kierunku. Anteny sektorowe mają polaryzację pionową.

2.3. Anteny Yagi-Uda (Yagi).
Wyglądają jak zwyczajna antena telewizyjna. Ich kąt apertury wynosi przeważnie 15º - 60º. Stosuje się je do połączeń typu punkt-punkt jak i punkt-wielopunkt, mają większy zysk niż anteny sektorowe. Anteny Yagi-Uda można polaryzować pionowo i poziomo.

ANTENY ZEWNĘTRZNE GSM

 Antena GSM służy do poprawienia poziomu sygnału telefonii komórkowej w miejscach gdzie jest on bardzo słaby. Powoduje to, że możecie Państwo wydłużyć zakres odbioru swojego telefonu od nadajnika jak również rozmawiać dłużej gdyż rozładunek akumulatora jest wolniejszy poprzez mniejszy pobór prądu. Do podłączenia anteny służy wmontowany odcinek kabla 50 o długości 15 mb. zakończony gniazdem typu FME.

ANTENY TYPU COMPACT

Anteny COMPACT są uniwersalnymi szerokopasmowymi antenami służącymi do odbiorów wszystkich programów telewizyjnych lub radiowych. Zwarta konstrukcja anteny sprawia, że nie wymaga ona dużo przestrzeni do jej zainstalowania. Cechą szczególną anten COMPACT jest ich horyzontalna (dookólna) charakterystyka kierunkowa, co w praktyce oznacza, że nie trzeba jej kierunkować w stronę nadajnika. Są to anteny doskonale nadające się do montażu na obiektach ruchomych np.: samochód, camping, yacht. Antena logarytmiczno-periodyczna jest kolejnym modelem anteny aktywnej, cieszącym się dużym uznaniem wśród zwolenników odbioru telewizyjnego wysokiej jakości. Zapewnia dobry odbiór wszystkich możliwych do odebrania programów.
Oferta firmy "ROMAX" obejmuje anteny wyposażone we wzmacniacz produkowany przy wykorzystaniu niskoszumowych tranzystorów o dużej odporności na przesterowania oraz w zasilacz antenowy z separatorem zasilania 12V/100mA (certyfikat PCBC na znak bezpieczeństwa). Antena produkowana jest w trzech wielkościach: duża, średnia i mała.

SYNFAZOWA ANTENA Z REFLEKTOREM PŁASKIM
(szerokopasmowa antena siatkowa)

SŁUŻĄ DO ODBIORU WSZYSTKICH PROGRAMÓW TELEWIZYJNYCH Wbudowany dwustopniowy wzmacniacz sprawia, że antena ta charakteryzuje się wyjątkowo dużym zyskiem energetycznym. Szeroki zakres odbieranych częstotliwości (kanałów), zwarta konstrukcja mechaniczna oraz bardzo duży zysk, stawiają tę antenę w czołówce silnych, trwałych i tanich źródeł sygnału telewizyjnego.

Najprostszą anteną stosowaną w technice UKF jest tzw. dipol półfalowy prosty. Jest on zbudowany z pręta metalowego o długości wynoszącej połowę długości fali stacji, którą za pomocą tej anteny zamierzamy odbierać. Ta długość fali nazywana jest falą rezonansową anteny, zaś odpowiadająca jej częstotliwość - nazywana jest częstotliwością rezonansową. W środku dipol przecięty jest na dwie równe części, rozsunięte o kilka centymetrów. W miejscu tym przyłącza się przewody linii zasilającej.

Częstotliwościowa budowa kanału telewizyjnego

Nadajnik telewizyjny składa się w rzeczywistości z dwóch nadajni-ków: jeden nadaje impulsy wizji a drugi fonii. Obydwa części nadajnika telewizyjnego wypromieniowują swoje programy zazwyczaj z jednej anteny.

---