Adenium obesum - egzotyczna róża pustyni
Adenium obesum - róża pustyni, adenium arabskie, adenium opasłe (ang. Sabi Star, Kudu lub Desert-rose) jest sukulentem należącym do rodziny oleandrów, pochodzącą ze wschodniej Afryki. Rośnie w Afryce i na Pólwyspie Arabskim w klimacie subtropikalnym i tropikalnym. Wszystkie części rośliny są trujące (tradycyjnie mleczko Adenium służy do zatruwania strzał). Z wyglądu przypomina miniaturowego baobaba. Spotykana jest pod nazwą Adenium opasłe co zresztą bardzo dobrze oddaje wygląd rośliny. Aby uzyskać dobrze wyglądającą roślinę należy ją formować poprzez przycinanie końcówek. Kwitnie bardzo obficie i długo w ciągu miesięcy wiosennych i letnich. Cechą charakterystyczną dla róży pustyni jest nieforemny pień, spuchnięta powykręcana łodyga która nadaje jej bardzo niecodzienny wygląd, każda róża pustyni tworzy swój własny wzór rzeźby. Natura obdarzyła ją w śliczne mięsiste, połyskujące listki o głębokiej, zielonej barwie. Kwiaty są najpiękniejszą częścią rośliny osiągają rozmiary od 5 do 12 cm ! Róża pustyni jest bardzo łatwa w hodowli, nie potrzebuje żadnych specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych.
Wystarczy regularne podlewanie, aby nasze nasiona stały się dorodnymi, kwitnącymi roślinami. Kiedy roślina jest dorosła podlewamy dopiero po całkowitym osuszeniu podłoża.
Rozmnażanie róży pustyni:
poprzez nasiona lub ukorzenianie gałązek. Najlepiej zabrać się do rozmnażania wiosną. Nasiona łatwo kiełkują w wilgotnym podłożu, nie wymagają specjalnych zabiegów. Natomiast aby ukorzenić sadzonki, należy najpierw pozostawić je do przeschnięcia na 1 dzień po obcięciu. Ziemia do ukorzeniania powinna być cały czas wilgotna. Należy także zapewnić ciepło.
Podłoże:
mieszanka piasku, ziemi ogrodniczej i perlitu zapewniającego drenaż. Odpowiednim podłożem jest też ziemia do kaktusów dostępna w sklepach ogrodniczych.
Róża pustyni, jak nazwa wskazuje, lubi suszę. Dlatego pomiędzy podlewaniem gleba powinna całkowicie przeschnąć. Dzięki temu roślina będzie zdrowa i zakwitnie. Do uprawy zalecane są gliniane doniczki (nie plastikowe).
Uprawa:
Roślina czuje się dobrze w bezpośrednim nasłonecznieniu, zimą powinna stać w miejscu ciemnym i chłodnym. Latem może przebywać na zewnątrz w miejscu słonecznym, ale osłoniętym od wiatru. Wymaga podlewania regularnego w okresie od kwietnia do października, w okresie zimowym podlewanie należy ograniczyć. Roślina bywa atakowana przez przędziorki i wełnowce. Wymaga podłoża bardzo lekkiego, z dużą domieszką piasku i perlitu. Podlewanie umiarkowane, bardziej obfite wiosną i latem w okresie kwitnienia. Ograniczone zimą. Stanowisko bardzo dobrze nasłonecznione. Niekiedy roślina gubi liście. Ale jest to stan bardzo krótkotrwały Idealna temperatura uprawy wynosi około 24°C.
Przed wysiewem nasiona należy zawinąć w wilgotny papierowy ręcznik i pozostawić na około 4godziny. Następnie układamy je w pozycji horyzontalnej, mocno przyciskając do podłoża. Przykrywamy warstwą podłoża o grubości ok. 5mm. Podłoże powinno być stale wilgotne. Najlepszym rozwiązaniem jest użycie spryskiwacza w celu nawadniania. Rozwiązanie to pozwoli z jednej strony zapewnić właściwą wilgotność a z drugiej uniknąć przelania podłoża. Podlewanie co 2-3 dni. Należy zapewnić temperaturę w przedziale od 22 do 35°C. Temperatura poniżej 18°C znacznie spowolni proces kiełkowania.
Naczynie z wysianymi nasionami powinno być ustawione w półcienistym miejscu (ok. 50%
zacienienia). Kiedy sadzonki mają już dwa pierwsze listki podlewanie należy ograniczyć. Nawadniać należy dopiero po przeschnięciu wierzchniej warstwy podłoża. W miarę wzrostu należy również zwiększać ilość światła słonecznego dostarczanego roślinie. Dorosłe okazy Adenium wymagają bardzo dobrego nasłonecznienia. Do stałej uprawy stosujemy podłoże składające się z 50% wermikulitu lub perlitu i 50% dobrej ziemi ogrodniczej.
W okresie pierwszych 2-3 miesięcy nie należy używać jakichkolwiek nawozów. Po tym okresie można stopniowo wprowadzać nawożenie najlepiej za pomocą zraszania. Początkowo rozcieńczony do ok. 30% następnie zwiększany. Nawożenie co 7-10 dni. Nawóz powinien zawierać w składzie: azot, fosfor, potas.
W okresie jesienno zimowym należy ograniczyć podlewanie i nawożenie. Roślina w tym czasie przechodzi w okres spoczynku co zazwyczaj wiąże się również z częściową utrata liści.
Nie trzeba specjalisty do wysiewu nasion Adenium, podczas kiełkowania musisz zadbać o to aby nasiona byly cały czas wilgotne.
Dobrym sposobem jest namoczenie nasion przed wysiewem, najlepiej w wodzie o temp. pokojowej przez ok. 8h. ( można pominąć proces namaczania jednak nasiona po takim procesie kiełkują szybciej ) nasiona wysiewamy w ziemi dobrze zdrenowanej z dodatkiem piasku, włókna kokosowego, drobnego żwirku, zaleca się dodanie pokruszonego styropianu dla zwiększenia przepuszczalności podłoża. Nasiona kładziemy w ziemi w pozycji "leżącej" lekko przysypujemy ziemią na głębokości ok 1cm. Do momentu wykiełkowania najlepiej zakryć pojemnik z nasionami np. workiem foliowym. Temperatura kiełkowania 20-25C. Miejsce kiełkowania powinno byc dobrze oświetlone aczkolwiek nie wolno wystawiać nasionek na bezpośrednie słońce bo zostaną spalone.
Gdy roślinka ma już listki ograniczamy podlewanie i podlewamy dopiero po całkowitym przeschnięciu podłoża. Dorosłą roślinkę w okresie wzrostu i kwitnienia zasilamy raz w tygodniu nawozem dla kaktusów i sukulentów (dostępne w marketach). Adenium ma delikatne korzenie dlatego należy uważać podczas przesadzania roślinek Przesadzamy do wilgotnej ziemi najlepiej z drenażem , nie podlewamy bezpośrednio po przesadzeniu dopiero gdy ziemia przeschnie. Adenium jest sukulentem który można formować jak BONSAI poprzez odpowiednie przycinanie osiąga się przepiękne kształty. W uprawie domowej Adenium nie hodowane jako bonsai należy również przycinać przynajmniej raz na dwa lata w celu wzmocnienia caudexu. Adenium najlepiej czuję się na Wschodnich, Zachodnich lub Południowych oknach należy unikać pełnego słońca przez cały dzień. Pełna dawka słońca dla Adenium wynosi ok 4-5 godzin dziennie.
Mięsiste liście są ułożone spiralnie na również grubych konarach. Pojedyncze, duże, lejkowate, jasno-lub ciemnoczerwone kwiaty są zebrane w kwiatostany. Sok mleczny wydobywający się ze skaleczonego miejsca jest trujący. Okres kwitnienia: od kwietnia do późnego lata. |