Przedstawimy tu przykład prostego w swej istocie planu zabójstwa. Takich przedsięwzięć w Imperium jest wiele. Zastanówcie się, czy chcecie bawić się właśnie w takie spiski.

Powiedzmy, że chodzi o usunięcie hrabiny Henrietty de Passai, szanowanej wdowy, bardzo wpływowej na północy Avignionet.  Oczywiście szacowna dama dba o swoje bezpieczeństwo, sowicie opłacając uważnych ochroniarzy.

 

Dajmy na to, że zadania podjęli się:

Emanuelle - uwodzicielka i aktorka (Manipulacja i Zdolność Artystyczna na 4)

Leopold - alchemik i spec od technicznych cudeniek (świetne poziomy Alchemii i Technologii)

Borys - siepacz (wysokie poziomy w Ataku i Wysportowaniu)

Ustaliwszy, że hrabina za miesiąc obchodzi urodziny, grupa bierze się do pracy. Decydują się usunąć hrabinę przy użyciu eksplodującej pozytywki.

 

Leopold od razu zabiera się za konstrukcję. Mistrz Gry ustala, że taki projekt jest bardzo trudny, a przedmiot musi być przynajmniej dobrej jakości. To oznacza 5 tygodni (25 dni) pracy i wysoki poziom trudności. Gracz prowadzący Leopolda nakłania prowadzącego, by mechanizm uruchamiał się dopiero po wciśnięciu odpowiedniego przycisku wewnątrz pudełka. W końcu przygotowuje pozytywkę. Musi poradzić sobie z PT 8 (dzięki wysokiej Technologii i Rzemiosłu ze specjalizacją zegarmistrzostwo da radę [Przypomnienie zasad: Jeżeli postać posiada właściwą Specjalizację Rzemiosła i Technologia ma w danym teście zastosowanie, może dodać jej połowę do Sumy Postaci] W tym przypadku Suma Postaci Leopolda równa się 3(Intuicja)+3 (Rzemiosło) + 2 (połowa Technologii), czyli równo 8), i przygotować alchemiczną mieszankę wybuchową. Decyduje się, ze eksplozja nie będzie oparta o proch (który zwróciłby uwagę corectorów), więc na wszelki wypadek zwiększa na potrzeby ustalania obrażeń swojego ładunku Alchemię o 3 wydając punkty Szczęścia. Pozytywka, spełniając swą rolę, zada 21 Ran - dość by posłać hrabinę na tamten świat.

 

To jednak dopiero początek, zabójczą przesyłkę ktoś musi bowiem dostarczyć. Emanuelle nie próżnuje i w czasie potrzebnym do konstrukcji pozytywki uwodzi bogatego szlachcica Piotra de Jueis (poziom 4 Manipulacji pozwala jej to zrobić bez wysiłku). Dwa tygodnie przed balem naprowadza rozmowę na kupno prezentu dla hrabiny. Kilka dni później proponuje, by wspólnie odwiedzili parę sklepów.

 

Tymczasem Leopold wykorzystuje swoje Znajomości by znaleźć w mieście kupca, który sprzedaje zegary i pozytywki. Namierzony w ten sposób Edgar Polio z początku jest nieufny, ale w końcu kupuje od Leopolda jego dzieło. Tego samego dnia sklep odwiedzają Piotr z Emanuelle i nabywają prezent. Dwa dni później uwodzicielka przekonuje Piotra, że wyjeżdża z miasta zając się chorą matką. Czas przybrać inną rolę.

 

Borys dotąd obserwował dom hrabiny i sytuację w mieście. Teraz jego kolej by działać. Wybiera jedną ze służących, mieszkającą poza obejściem Henrietty, najlepiej samotną, i porywa ją (Wysportowanie bardzo tu pomaga - może łatwo zakraść się do domu dziewczyny). Tymczasem Emanuelle zgłasza się na służbę, twierdząc że zastępuje chora koleżankę (Zdolność artystyczna (aktorstwo) pozwala na taką zmianę roli). Bal się zbliża wielkimi krokami, więc zostaje przyjęta na próbę. Nawet jeśli ochrona hrabiny starannie ją przeszukuje (a zapewne najemnicy zrobią to uśmiechając się obleśnie), niczego nie znajdą, bo dziewczyna nie potrzebuje trucizny ani broni.

 

Niczego nie podejrzewający Piotr wręcza Henrietcie dość kosztowny prezent. W końcu nie ma czasu na szukanie czegoś równie pięknego jak wybrana z Emanuelle pozytywka, a raczej niczego nie podejrzewa. Hrabina przyjmuje podarek, słucha przyjemnej melodii i nie spodziewa się, że za prezentem kryje się coś więcej. Bomba trafia do w ręce celu.

 

Zapewne już następnego dnia Emanuelle, przynosząc coś hrabinie lub sprzątając w jej komnatach, „przypadkowo” potrąca pozytywkę. Podnosząc ją uruchamia mechanizm i pozostawia ją grającą, po czym szybko opuszcza pokój. Hrabina najpewniej podejdzie zamknąć zabawkę, nie spodziewając się że podchodzi do tykającej bomby. Nawet jeśli nie, taka siła wybuchu pozbawi ją życia. Korzystając z zamieszania Emanuelle spokojnie opuszcza pałacyk Henrietty.

 

Teraz czas na pracę Borysa. Pewnie zacznie on ją wieczorem przed planowaną eliminacją hrabiny. Musi działać szybko i sprawnie. Najpierw morduje służącą (oraz ewentualnie jej najbliższą rodzinę) i zostawia w jej mieszkaniu niezbyt dobrze ukryte pieniądze zarobione przez Leopolda na pozytywce. Następnie pozbawia życia kupca Edgara (Specjalizacja „Obrażenia” w Ataku pozwoli zapewne powalić go jednym ciosem), który w porównaniu z Henriettą jest beznadziejnie łatwym celem. W końcu grupa opuszcza miasto.

 

W wypadku gdy śledczy ustalą, że to pozytywka spowodowała śmierć hrabiny, dotrą jedynie do Piotra. Ten skieruje ich do sklepu Polia, gdzie znajdą ciało. Jeżeli zaczną iść tropem pokojówki, która zniknęła w dniu morderstwa, znajdą jedynie świeżego trupa zamordowanej służącej i tajemniczą zapłatę ukrytą w jej rzeczach. Jeśli nawet ktoś skojarzy podobieństwo dwóch wcieleń Emanuelle, tym gorzej dla Piotra. Trafi on pod katowski miecz za udział w zabójstwie Henrietty. W ten sposób zniknie ostatni świadek. Nawet gdy uniknie on kary, będzie na tyle zagubiony w całej historii, że nie będzie stanowił zagrożenia. W innym wypadku, od czego jest Borys? Tak czy inaczej trop urywa się właśnie na szlachcicu i niczego więcej śledczy nie znajdą.

 

Tak wygląda większość zabójstw i intryg szpiegowskich w Imperium. Wykonawcy oddalają zagrożenie od siebie i działają przez pośredników, których następnie likwidują lub wysyłają pod topór jako winnych morderstwa lub zdrady. Nie ma w tym świecie litości. Jeżeli śmierć jednej niewinnej służącej ma ocalić hrabstwo, baronię czy księstwo, nikt nie zawaha się poderżnąć jej gardła. W świecie cieni sentymenty są tylko zbędnym balastem. Pomyślcie dwa razy zanim uznacie, że jesteście gotowi stać się jego częścią.

---