A to ci historia!

© Copyright by Andy Kirby 1992. Authorized translation from the English language edition published by Gower Publishing Limited

© Copyright for the Polish edition by Oficyna Ekonomiczna, Oddział Polskich Wydawnictw Profesjonalnych Sp. z o.o. 2003

1. Zamiast wyrazów na pierwszą literę imienia można zaproponować słowa, które się z nim rymują (np. „Jestem Andrzejem, który się często śmieje”). W tej wersji gra jest jednak nieco trudniejsza i wymaga od uczestników większej inwencji.

2. W grze można również użyć słów nazywających potrawy lub napoje (np. „Mam na imię Andrzej i lubię ananasy” lub w wersji rymowanej „Jestem Halina i lubię chodzić do kina”).

1

1. Zamiast wyrazów na pierwszą literę imienia można zaproponować słowa, które się z nim rymują (np. „Jestem Andrzejem, który się często śmieje”). W tej wersji gra jest jednak nieco trudniejsza i wymaga od uczestników większej inwencji.

2. W grze można również użyć słów nazywających potrawy lub napoje (np. „Mam na imię Andrzej i lubię ananasy” lub w wersji rymowanej „Jestem Halina i lubię chodzić do kina”)

1. Zamiast wyrazów na pierwszą literę imienia można zaproponować słowa, które się z nim rymują (np. „Jestem Andrzejem, który się często śmieje”). W tej wersji gra jest jednak nieco trudniejsza i wymaga od uczestników większej inwencji.

2. W grze można również użyć słów nazywających potrawy lub napoje (np. „Mam na imię Andrzej i lubię ananasy” lub w wersji rymowanej „Jestem Halina i lubię chodzić do kina”).

Uczestnicy przedstawiają się sobie nawzajem, dodając słowa zaczynające się na pierwszą literę ich imienia.

Zapoznawanie się.

Niepotrzebne.

5 minut.

1. Poproś uczestników, by stanęli w kole, i zaproponuj ćwiczenie, które pomoże im w zapamiętaniu imion kolegów.

2. Każdy powinien przedstawić się, używając słowa, które zaczyna się na taką samą literę jak jego imię. Podaj przykład z własnym imieniem (np. „Mam na imię Andrzej i jestem ambitny”). Określenie zaczynające się na pierwszą literę imienia nie musi być prawdziwą cechą osoby.

3. Poproś o rozpoczęcie gry ochotnika.

Ćwiczenie to dobrze jest przeprowadzić na początku drugiego dnia kursu oraz w sytuacji, gdy do grupy dołącza nowy uczestnik lub gość. Słowa pełnią tu funkcję haseł ułatwiających zapamiętywanie imion, co umożliwia szybkie włączenie nowych osób do grupy. Proponuję, by w nazwie gry podawanej uczestnikom trener użył swojego prawdziwego imienia.

.

4. Omów stwierdzenia, przy których uczestnicy zaznaczyli błędne odpowiedzi. Jakie wnioski wyciągnęli z historii? Jakie przyjęli założenia? Czy sytuacja podobna do opisanej przydarzyła im się kiedyś w życiu? Czy historia została przedstawiona w sposób konkretny i rzeczowy? Czy wszystkie informacje były jednoznaczne? W jakim stopniu wyciąganie błędnych wniosków jest spowodowane subiektywnymi odczuciami i motywacjami?

Nie kładź zbyt dużego nacisku na poprawność rozwiązań. Odpowiedzi są tylko środkiem do osiągnięcia celów szkoleniowych. Czasem uczestnicy próbują się tłumaczyć, że popełnili błędy, ponieważ mieli za mało czasu. Jeżeli tak, zapytaj, czy nie mając ograniczeń czasowych, udzieliliby poprawnych odpowiedzi. Czy w swoim życiu są często zmuszeni do szybkiego wyciągania wniosków? Jeżeli tematem szkolenia są stereotypy i uprzedzenia, dyskusję można rozwinąć w tym kierunku. Zagadnienie systematycznych rozbieżności w odpowiedziach do przeczytanego tekstu zawiera klasyczna praca Loftusa (1979).

1. Nie wprowadzaj limitu czasu.

2. Wykorzystaj inną historię lub pytania.

3. Nie rozdawaj tekstu historii uczestnikom - przeczytaj ją tylko na głos.

Gra polegająca na wyciąganiu wniosków z przeczytanego tekstu.

Określanie cech.

Rozwijanie umiejętności słuchania.

Trening komunikacji pisemnej.

Kopie formularza zawierającego opis gry.

Długopisy.

45 minut.

1. Rozdaj uczestnikom kopie formularza z opisem gry. Przeczytaj instrukcję i wyjaśnij ewentualne wątpliwości. Poinformuj słuchaczy, że będą mieć 5 minut na przeczytanie historii i udzielenie odpowiedzi na pytania.

2. Poproś uczestników, by dobrali się parami i przez następne 5 minut porównywali swoje odpowiedzi, starając się wyjaśnić ewentualne różnice. Zadaj grupie następujące pytania:

• Czy niektóre odpowiedzi okazały się zaskakujące?

• Jakie założenia mogła przyjąć osoba, która przeczytała historię? Dlaczego?

• Jakie wnioski wynikają z ćwiczenia, jeżeli chodzi o sposoby przekazywania informacji i komunikowania się?

3. Przeczytaj prawidłowe odpowiedzi i omów je z całą grupą. Podkreśl, że liczba poprawnych rozwiązań nie ma większego znaczenia - najważniejsze jest odkrycie przyczyn rozbieżności.

Uwagi

Modyfikacje

Streszczenie

Cele

Materiały

Czas trwania

Procedura

---