Auguste Rodin - Danaida
Auguste Rodin La Danaide
1885, Musee Rodin, Paris
Pierwotnie Rodin zamierzał uczynić z tego motywu jedno ze skrzydeł swych Wrót do Piekła, symbolicznego obrazu tych wszystkich istot, które zostały wieczyście potępione za swe uczynki. Ale kiedy dzieło było już gotowe - zrezygnował ze swojego planu. Było zbyt dobre, aby nie stanowiło czegoś odrębnego i samoistnego: aby go nie pokazywać światu jako piękno samo w sobie.
Znawcy twierdzą zgodnie, że to ciało kobiety z białego marmuru zostało pokazane przez Artystę z taką wiernością i tak doskonale - że Danaida Rodina żyje zawsze: żyła, kiedy powstawała, żyje i jest nadal ciepła dzisiaj, ponad wiek od swego poczęcia - i będzie żyła zawsze, nawet kiedy nas już nie będzie.
Do rzeźby pozowała Rodinowi Camille Claudel, bardzo młoda i bardzo odważna paryżanka o wspaniałych, gęstych włosach: kobieta o ciele prawie tak pięknym, jak piękne czasami bywają nad ranem sny samotnego wędrowca.
Znawcy twierdzą zgodnie, że to ciało kobiety z białego marmuru zostało pokazane przez Artystę z taką wiernością i tak doskonale - że Danaida Rodina żyje zawsze: żyła, kiedy powstawała, żyje i jest nadal ciepła dzisiaj, ponad wiek od swego poczęcia - i będzie żyła zawsze, nawet kiedy nas już nie będzie.