OMÓW WPŁYW TEMPERATURY NA PRZEBIEG REAKCJI CHEMICZNYCH I ENZYMATYCZNYCH
Przemiany składników produktów żywnościowych podczas zamrażania i przechowywania w stanie zamrożonym przebiegają znacznie bardziej intensywnie, gdy katalizowane są przez enzymy tkankowe (endogenne) praz enzymy wytwarzane przez drobnoustroje (egzogenne).
Zmiany odczynu środowiska mają większy wpływ na szybkość reakcji enzymatycznych niż zmiany temperatury.
Prędkość przemian enzymatycznych w produktach chłodzonych,
zgodnie z prawem van't Hoffa, maleje 2÷3-krotnie z obniżeniem temperatury o
każde 10°C. Dlatego procesy enzymatyczne w tkankach roślinnych i
zwierzęcych już w wyniku chłodzenia ulegają znacznemu zwolnieniu.
Temperatury ujemne nie powodują trwałej inaktywacji enzymów, lecz tylko przejściowe zahamowanie ich aktywności, wskutek: zmiany środowiska reakcji ( 1. ograniczenie fazy płynnej w wyniku krystalizacji wody 2. wzrost stężenia jonów 3. wzrost stężenia substratów i inhibitorów enzymów 4. zmiany pH), stanu samego enzymu(1. uszkodzenie struktury komórkowej i subkomórkowej 2. rozpuszczenie części białek strukturalnych).Czynniki te selektywnie oddziałują na przemiany enzymatyczne, w wyniku czego zachowanie się enzymów w produktach mrożonych trudno ująć w określone prawidłowości, a efekt końcowy zależy od warunków procesu, poziomu temperatury i biochemicznych właściwości produktów w momencie zamrożenia.
Obniżenie temperatury znacznie zmniejsza wydzielanie się ciepła
przez owoce i warzywa; świadczy to o znacznym zwolnieniu procesów
enzymatycznych oddychania.
Również procesy dojrzewania owoców i warzyw, polegające na
zmianie stosunku wielocukrów do cukrów prostych (np. synteza skrobi z
cukrów w groszku i fasolce lub hydroliza skrobi na cukry, np. w jabłkach),
hydrolizie substancji pektynowych, zmniejszeniu zawartości kwasów
organicznych i garbników oraz zmianie chemicznej barwników (karotenoidów
i antocyjanów), ulegają w warunkach przechowywania chłodniczego
znacznemu zwolnieniu. W ten sposób w temperaturze 0°C trwałość surowców
roślinnych jest w zasadzie 4÷9-krotnie dłuższa niż w temperaturze 20°C.
Oprócz temperatury na prędkość i kierunek przebiegu procesów
enzymatycznych w produktach roślinnych ma również wpływ wilgotność
powietrza oraz zawartość tlenu i dwutlenku węgla w atmosferze.
W czasie przechowywania chłodniczego gromadzą się w
pomieszczeniu znaczne ilości dwutlenku węgla powstałe w wyniku
oddychania owoców i warzyw. Nagromadzenie dwutlenku węgla w powietrzu
do zawartości większej niż zawartość tlenu powoduje zmianę kierunku
przebiegu enzymatycznych reakcji oddychania i następuje tzw. oddychanie
międzycząsteczkowe. Odznacza się ono wydzielaniem dwutlenku węgla bez
pochłaniania tlenu z powietrza. Gromadzące się produkty oddychania
beztlenowego (alkohol etylowy, aldehyd octowy) naruszają normalny przebieg
procesów enzymatycznych, czego wyrazem są zmiany smakowo-zapachowe,
obumieranie tkanek i utrata odporności produktu.
W produktach zwierzęcych procesy enzymatycznej autolizy,
zapoczątkowane stężeniem pośmiertnym, ulegają w warunkach szybkiego
schładzania i przechowywania w temperaturze ok. 0°C bardzo znacznemu
zwolnieniu. Powolna glikogenoliza przebiegająca w warunkach chłodniczych
powoduje większy stopień skurczenia mięśni. Zjawisko to jest określone jako
tzw. skrócenie chłodnicze. W rybach schłodzonych bezpośrednio po połowie
zjawisko skrócenia chłodniczego raczej nie występuje.
Prędkość przemian enzymatycznych w produktach mrożonych jest uzależniona od ich składu, własności i warunków przechowywania.
Dla wielu enzymów obserwuje się większą aktywność przy szybszym przebiegu procesów zamrażania i rozmrażania oraz podczas przechowywania w niższych temperaturach.
Aktywność enzymów w stanie przechłodzonym jest zwykle większa niż w zamrożonym. Zachowanie przeciwne zaobserwowano jedynie w odniesieniu do katalazy i lipazy.
Wielokrotna obróbka zamrażalnicza może spowodować zarówno całkowite zniszczenie enzymów, jak i wzrost ich aktywności.
Spadek aktywności enzymów w niskich temperaturach ma często charakter skokowy i nawet niewielkie różnice temperatur przechowywania mogą powodować znaczne zmiany dynamiki procesów enzymatycznych.
Szczególnie aktywna jest lipaza tkankowa mięsa, katalizująca hydrolizę tłuszczów.
Aktywność enzymatyczna mrożonej żywności jest szczątkowa, jednak przy odpowiednio długich okresach przechowywania może powodować zmiany uchwytne jakości produktów, np. migdałowy zapach w nie odpestczonych wiśniach i śliwkach wywołany odszczepianiem przez glikozydazy aldehydu benzoesowego z amigdaliny lub wywołane działąniem enzymów pektynolitycznych zmniejszenie zdolności żelowania substancji pektynowych w zamrożonych pulpach owocowych.
Zmiany w obrębie tłuszczów- reakcje enzymatyczne
Proces utleniania tłuszczu wywołany jest działaniem enzymów z grupy lipaz i tlenu atmosferycznego. Najniższą trwałość wykazują produkty o wysokiej zawartości nienasyconych kwasów tłuszczowych (wieprzowina, tłuste ryby)
Intensyfikuje te procesy rozdrobnienie surowca, dodatek soli, dostęp tlenu (brak opakowania, duża powierzchnia kontaktu z tlenem atmosferycznym). Te ostatnie prowadzą do przemian określanych jako jełczenie ketonowe nasyconych kwasów tłuszczowych. Charakteryzuje się ono powstawaniem związków o silnym zapachu.
Jełczenie ketonowe może zachodzić w warunkach pełnej inaktywacji enzymów lipolitycznych i oksydaz, a więc w warunkach jałowych. Typową sub występującą w tłuszczu w czasie jełczenia ketonowego jest keton metylononylowy, odznaczający się silną specyficzną wonią. Jełczeniu ketonowemu ulegają łatwo tłuszcze zawierające kwasy tłuszczowe nisko- i średniocząsteczkowe o łańcuchu węglowym krótszym niż C16. zmiany spowodowane utlenianiem są główną przyczyną zmian smaku i zapachu mrożonego masła, zwłaszcza solonego, wyrabianego z silnie ukwaszonej śmietany.
Utleniane kwasów tłuszczowych nienasyconych może prowadzić do tzw. jełczenia aldehydowego, ponieważ ostatecznym produktem przemian są aldehydy.
Fosfolipidy również ulegają utlenianiu. Lecytyna np. odszczepia cholinę, która ulega rozkładowi z wydzieleniem trimetyloaminy utleniającej się do tlenku trimetyloaminy. Procesy te mają miejsce podczas zamrażania, przechowywania mrożonej masy jajowej, tłustych ryb i drobiu, mózgu.
Drugim kierunkiem przemian tłuszczów jest hydroliza, która przebiega znacznie szybciej przy udziale enzymów. Obniżenie temperatury składowania spowalnia ten proces. Identyczny przyrost wolnych kwasów tłuszczowych w rybach następuje:
w temp. -14oC po 28 dniach,
w temp. -22oC po 250 dniach
w temp. -29oCpo 1000 dniach.
Stosuje się przeciwutleniacze takie jak BHA, estry propylowe kwasu galusowego (PG), tokoferole, kwas askorbinowy, a w przypadku ryb glicerol. Silnie inhibitująco działają przyprawy, najlepiej czosnek i pieprz czarny, pieprz ziołowy, jałowiec, kminek.
Zmiany barwy- reakcje enzymatyczne i chemiczne
Surowiec roślinny
Brązowienie owoców mrożonych o jasnym miąższu zachodzi na skutek enzymatycznego utleniania bezbarwnych polifenoli do chinonów, które kondensują do związków ciemno zabarwionych. Enzym wywołujący te zmiany to oksydaza difenylowa.
Brązowienie owoców o ciemnym miąższu następuje w wyniku przemian antocyjanów
Zmiany barwy mrożonych warzyw zielonych polegają na przejściu chlorofilu w feofitynę w środowisku kwaśnym przez zastąpienie Mg2+ wodorem lub w chlorofilinę przez enzymatyczne odszczepienie reszty fitolowej. Trzecim kierunkiem przemian jest feoforbid w środowisku silnie kwaśnym przez jednoczesną wymianę Mg2+ i odszczepienie fitolu.
Surowce zwierzęce - zmiany barwy w mrożonym mięsie polegają na przechodzeniu mioglobiny w oksymioglobinę a następnie w metmioglobinę, według schematu:
mioglobina(Fe2+) oksymioglobina(Fe2+) metmioglobina(Fe3+)
purpurowo-czerwona jasnoczerwona brązowa
Zmiany w witaminach- reakcje enzymatyczne
Przemiana kwasu askorbinowego polega na utlenianiu go do kwasu dehydroaskorbinowego a następnie do 2,3-dwaketogulonowego. Przemiany te przebiegają intensywnie zwłaszcza przy wyższym pH.
Przemiana ta zachodzi pod wpływem tkankowych enzymów utleniających: oksydazy askorbinianowej i O-di-fenolowej przy współudziale tlenu.
Dlatego straty witaminy C w mrożonych warzywach są wyższe niż w owocach.
Zmiany w obrębie białek - reakcje chemiczne
Określa się je jako denaturację mrożeniową, a jej efektem jest spadek rozpuszczalności białek, obniżenie zdolności wiązania wody, spadek aktywności ATPazy miozynowej i liczby wolnych gr. -SH, zwiększenie wycieku, pogorszenie konsystencji.
Pierwszym widocznym przejawem denaturacji białek jest obniżenie zdolności wiązania wody. W procesie tym białka o charakterze globulin wykazują znacznie mniejszą rozpuszczalność, lepkość, zdolność do krystalizacji itp. Białka sarkoplazmy biorą udział głównie w procesie denaturacji mrożeniowej. Białka, które uległy denaturacji, o wiele łatwiej ulegają oddziaływaniu enzymów proteolitycznych, zarówno własnych - tkankowych, jak i enzymów drobnoustrojów, ulegając hydrolitycznemu rozkładowi. Rozkład ten - określany jako degradacja - jest wielostopniowy i przebiega w dużym uproszczeniu wg schematu:
Białka - albumozy i peptony - polipeptydy - aminokwasy.
Stosunkowo odporne na zmiany denaturacyjne są albuminy. W wielu przypadkach mają one zdolność do powracania do pierwotnej struktury nawet po działaniu tak drastycznymi czynnikami denaturującymi, jak przemieszczanie i zamrożenie wody w strukturze tkankowej. Natomiast szczególnie mało odporne na zmiany mrożeniowe są lipoproteidy.
Zmiany w obrębie węglowodanów- reakcje enzymatyczne i chemiczne
W wyniku zamrażania i zamrażalniczego składowania produkty bogate w węglowodany mogą wykazywać
mączystość konsystencji,
chropowatość powierzchni,
zmiany strukturalne,
synerezę,
zmiany fermentacyjne: W zamrożonych komórkach roślinnych enzymy wywołujące niepożądaną fermentację pozostają aktywne. W produktach nieblanszowanych w zakresie temperatury od - 12do -16 ºC zachodzą jeszcze dość intensywne procesy fermentacyjne rozkładu sacharozy na mieszaninę glukozy i fruktozy pod wpływem inwertazy. Aktywnośc inwertazy ulega całkowitemu zahamowaniu dopiero w temperaturze- 40º C. W temperaturach niedostatecznie niskich w przechowywanych mrożonkach wskutek działania zymazy mogą gromadzić się wolne produkty fermentacji, jak alkohol i aldehyd acetylowy. Nadają one owocospecyficzny posmak.
i reakcja Maillarda. Zmiany wywołane reakcjami typu Maillarda, zachodzącymi między grupami karbonylowymi cukrów oraz grupami aminowymi białek lub aminokwasów u wywołującymi w efekcie tzw. Nieenzymatyczne brunatnienie, nie mają w przypadku mrożonej żywności większego znaczenia praktycznego, z wyjątkiem takich produktów, jak frytki. Podatność ziemniaków na ciemnienie podczas smażenia jest zależna od zawartości cukrów redukujących.
Straty aromatu- reakcje chemiczne i enzymatyczne
Osłabienie aromtu owoców następuje głównie w wyniku rozkładu typowych dla nich estrów zapachowych pod wpływem enzymów tkankowych lub kwasów przenikających z uszkodzonych komórek na zewnątrz.
Uboczne reakcje WKT i ich nadtlenków powstających z rozkładu lipidów mrożonych warzyw nieblanszowanych przyczyniają się do powstania nieprzyjemnego posmaku i zapachu siana.