Karol Twarowski
Gr. IIIM
Sprawozdanie ”Wyskok dosiężny”
I. Wstęp
Siły powodujące zmianę prędkości ciała w stosunku do innych ciał, w dynamice rozdzielamy na siły zewnętrzne i wewnętrzne. Na człowieka odbijającego się od podłoża działają dwie siły zewnętrzne : siła ciężkości przyłożona do środka masy ciała i siła reakcji podłoża, przyłożona do stóp. Przy ruchach zapoczątkowanych na podłożu, zgodnie z trzecią zasadą dynamiki Newtona, siła reakcji podłoża równa się sile akcji ciała człowieka, ale o przeciwnym kierunku i zwrocie. Na siłę akcji składa się : siła ciężkości G = mg i siła bezwładności Fi = mai związana z niejednostajnym ruchem ciała. Podczas stania na podłożu V = 0, siłę akcji będzie stanowić siła ciężkości (R = G). Początek zamachu, powoduje gwałtowne skierowanie środka ciężkości w dół, co powoduje działanie siły bezwładności skierowanej ku górze. Maleje nacisk podłoża. To nazywamy fazą odciążenia, w której R = G - Fi (siła reakcji mniejsza jest od ciężaru ciała). Gdy kończy się faza zamachu i odbicia, siła kieruje się przeciwnie do kierunku przyspieszenia ziemskiego - ku górze, siła reakcji wzrasta. R = G + Fi
Tak więc miarą efektywności wyskoku dosiężnego, jest wysokość uniesienia środka ciężkości. Ta zależy od rozwiniętego popędu siły, oraz masy ciała. Na podstawie zarejestrowanej wartości siły reakcji podłoża, można przy obliczeniach otrzymać przebieg przyspieszenia, prędkości, mocy, położenia środka ciężkości masy badanego.
Stanowisko do pomiaru siły reakcji składało się z następujących urządzeń:
-platformy dynamometrycznej
-przetwornika siła - napięcie
-rejestratora albo dodatkowo z przetwornika sygnału analogowego na cyfrowy
A\ C
-komputera
-rejestratora
Podczas wyskoku dosiężnego (pionowy w górę) wyróżnia się następujące fazy:
Faza zamachu - obniżenie środka masy ciała podczas kontaktu z podłożem
Faza odbicia - unoszenie środka masy podczas kontaktu z podłożem
Faza lotu - brak kontaktu z podłożem
Faza lądowania - kontakt z podłożem po fazie lotu, do chwili osiągnięcia stałej wartości siły reakcji
II. Materiał badawczy
Tab.1 Dane osób badanych dla wyskoku z miejsca
L.p |
Imię i nazwisko |
Wzrost [cm] |
Waga [kg] |
hw [m] |
Pw max |
Dyscyplina |
1 |
Sklepiński Łukasz |
188 |
82,8 |
0,44 |
2655 |
Boks |
2 |
Stryjecki Łukasz |
183 |
83,3 |
0,55 |
3442 |
Koszykówka |
3 |
Zdancewicz Łukasz |
188 |
79,6 |
0,47 |
2993 |
Siatkówka |
4 |
Wyzner Artur |
177 |
75,4 |
0,45 |
2054 |
p. ręczna |
5 |
Twarowski Karol |
180 |
75,8 |
0,47 |
2722 |
p. nożna |
Wykres 1. Wysokość wyskoku z miejsca
Wykres 2. Moc max poszczególnych osób
Tab.2 Dane osób badanych dla wyskoku z naskoku (DROP)
L.p |
Imię i nazwisko |
Wzrost [cm] |
Waga [kg] |
hw [m] |
Pw max |
Dyscyplina |
1 |
Sklepiński Łukasz |
188 |
82,8 |
0,5 |
4581 |
Boks |
2 |
Stryjecki Łukasz |
183 |
83,3 |
0,58 |
4616 |
Koszykówka |
3 |
Zdancewicz Łukasz |
188 |
79,6 |
0,59 |
4524 |
Siatkówka |
4 |
Wyzner Artur |
177 |
75,4 |
0,51 |
2934 |
p. ręczna |
5 |
Twarowski Karol |
180 |
75,8 |
0,5 |
3817 |
p. nożna |
Wykres 1. Wysokość wyskoku z naskoku (DROP)
Wykres 2. Moc max poszczególnych osób (DROP)
III. Analiza wyników
Analizowana przeze mnie grupa jest ogólnie zróżnicowana pod względem uzyskanych wyników. Najlepsze max. wysokości w badaniu uzyskali zdecydowanie Stryjecki Łukasz oraz Zdancewicz Łukasz co widać jest szczególnie w wyniku uzyskanym z naskoku. Obaj osiągnęli podobne wysokości max: Łukasz Stryjecki 58cm, natomiast Łukasz Zdancewicz 59 cm. Pozostali uzyskali podobne wysokości w wyskoku z naskoku.
Uważam, że uzyskane na uzyskane wyniki duży wpływ ma charakter dyscypliny, który uprawiają lub uprawiali badani. Widać to w przypadku Łukasza Zdancewicza i Łukasza Stryjeckiego którzy odpowiednio trenują siatkówkę i koszykówkę, czyli dyscypliny skocznościowe. U mnie, Artura i Łukasza Sklepińskiego te wyniki są bardzo zbliżone, mimo iż trenujemy zupełnie inne dyscypliny i różnica we wzroście szczególnie w porównaniu do Łukasza Sklepińskiego jest znaczna.
Ciekawe bardzo skoki oddał Łukasz Zdancewicz u krórego różnica między wyskokiem z miejsca a z naskoku jest ogólnie bardzo duża w porównaniu do pozostałych uczestników badania i wynosi 12 cm.
Jak widać również u Łukasza Zdancewicza i Stryjeckiego nie przekłada się na wysokość wyskoku, gdyż obaj uzyskali podobne wysokości, jedynie w wyskoku z miejsca Łukasz Zdancewicz wyskoczył niżej mimo iż jest wyższy.
Reasumując, na podstawie uzyskanych wyników jedyną zależność jaką można stwierdzić w uzyskanych wysokościach to charakter dyscypliny jaki jest uprawiany przez poszczególne osoby, na pewno nie wzrost.