Mateusz - imię pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa Mattej/ Mattanjah, co oznacza "dar Jahwe", czyli "dar od Boga". Występuje w Biblii. Do XVI w. imię Mateusz było tożsame z Maciejem. Dojrzały oraz rozsądny. Zawsze wie, co ma robić i nikt nie musi go poganiać do pracy. Swoje zobowiązania wypełnia do końca, nawet kosztem własnej straty. Zwykle dotrzymuje raz danego słowa.

Piotr - imię pochodzenia grecko-łacińskiego. Wywodzi się od słowa petros ("skała, kamień, opoka"). Jedno z najpopularniejszych imion męskich w całym świecie chrześcijańskim. Pracowity, solidny, zrównoważony i lojalny. W pracy niemal zawsze pogodny, za to w domu potrafi pokazać swój gniew. Polega na zdrowym rozsądku. Gdy czegoś nie wie, nie wstydzi się zapytać.

Martyna - imię pochodzenia łacińskiego. Żeński odpowiednik rzymskiego imienia Martius. Oznacza: "należąca do Marsa" (bóg wojny). Być może nadawano je kapłankom tego boga. Istnieje także teoria, iż Martyna powstała od imienia Marta. Energiczna i wojownicza. Bywa, że nadmiar pomysłów doprowadza ją do uczucia chaosu. Lubi ruch wokół siebie i nie przeszkadza jej nagła zmiana planów. Szybkie tempo życia oraz pracy powoduje, iż czasem dopada ją silna chandra.

Władysław - imię pochodzenia słowiańskiego. Wywodzi się od złożenia członów: włady- ("władać, władca") oraz -sław ("sława, chwała"). Oznacza więc: "ten, który włada sławą /zdobył sławę/" lub po prostu "sławny władca". Systematyczny oraz kreatywny. Ma wiele praktycznych pomysłów na życie i z reguły osiąga sukces w pracy. Jest bardzo prostolinijny w swoim postępowaniu z ludźmi: obce mu są intrygi, plotki czy podstępne fortele.

Iwo - ochodzenia staroniemieckiego, od słowa iwa (łuk z drzewa cisowego). Również południowosłowiańska odmiana imienia Jan. Jest patronem adwokatów. Osoby o tych imionach charakteryzują się żelazną wolą. Z reguły nigdy się nie poddają, ani nie zmieniają raz powziętych decyzji. Są wyjątkowo sumiennymi pracownikami, a także odpowiedzialnymi rodzicami.

Marcel - pochodzenia łacińskiego, od nazwy słynnego rodu rzymskiego Marcellus. Oznacza: mały wojownik. W Polsce (często jako odmiana imienia Marek lub Marcelin) występuje już od XI wieku. Wojowniczy i uparty. Od dziecka próbuje podporządkować sobie otoczenie. Przywódca każdej grupy, w której się znajdzie. Jego energią można by obdzielić kilku ludzi. Umie cieszyć się życiem i korzystać z jego przyjemności.

Marcelina - imię pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwy Marcelli /Marcellus- jednej z gałęzi rzymskiego patrycjuszowskiego rodu Klaudiuszów. Żeński odpowiednik imienia Marceli (oznacza: "mały wojownik"). Jest uparta i zadziorna, choć czasami bardzo chciałaby uchodzić za "słabą kobietkę". Od dziecka w dyskretny sposób próbuje podporządkować sobie otoczenie. Umie cieszyć się życiem i korzystać z jego przyjemności.

Marcelina - imię pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwy Marcelli /Marcellus- jednej z gałęzi rzymskiego patrycjuszowskiego rodu Klaudiuszów. Żeński odpowiednik imienia Marceli (oznacza: "mały wojownik"). Jest uparta i zadziorna, choć czasami bardzo chciałaby uchodzić za "słabą kobietkę". Od dziecka w dyskretny sposób próbuje podporządkować sobie otoczenie. Umie cieszyć się życiem i korzystać z jego przyjemności.

Anna - imię pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa channah, co oznacza "wdzięk; łaska". Imię pokrewne: Hanna. Ciepła i serdeczna, a przy tym niezwykle rozsądna oraz stanowcza. Woli działać, zamiast marzyć. Troska o rodzinę to jej życiowy priorytet. W pracy solidna i odpowiedzialna. Bardzo lubi babskie ploteczki.

Zuzanna - imię pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa szoszannah/ shoshan, które oznacza "lilia" (z kolei do języka hebrajskiego słowo to przyszło z egipskiego seszen, gdzie znaczyło "lotos"). Ambitna oraz zaradna. Rozważnie gospodaruje pieniędzmi, tak aby zawsze na wszystko starczyło. Jest dobrym, solidnym pracownikiem, którego bez obaw można obsadzić na odpowiedzialnym stanowisku.

Maja - imię mitologiczne, pochodzenia greckiego lub łacińskiego. Wywodzi się od imienia nimfy, matki Hermesa albo od rzymskiej bogini przyrody, której imieniem nazwano miesiąc maj. Stosowane także jako zdrobnienie imienia Maria. W innych językach również istnieją imiona o identycznym brzmieniu, np. japońskie (Maya) czy arabskie (Maya). Subtelna i uduchowiona. Bardzo często wybiera wolne zawody, związane ze sztuką. Pracuje pilnie oraz systematycznie, toteż zwykle szybko odnosi sukces. Jest dobrym dyplomatą, dzięki czemu potrafi załatwić nawet bardzo trudne sprawy.

Małgorzata - imię pochodzenia greckiego. Wywodzi się od słowa margarites, które oznacza "perła". Spokojna oraz rzeczowa. Pogodnie patrzy na świat i życzliwie odnosi się do ludzi. Jest delikatna psychicznie i łatwo się wzrusza. Wszystkie obowiązki traktuje bardzo poważnie, toteż zwykle uchodzi za wzorowego pracownika.

Rafał - imię pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa Rapha`el, które składa się z dwóch członów: rofe ("uzdrowiciel, lekarz") oraz przyrostka -el ("Pan, Bóg"). Oznacza więc: "Bóg uzdrowi" albo "Uleczony przez Boga". Polska wersja imienia Rafael (imię jednego z aniołów w Starym Testamencie). Wytrwały oraz zaangażowany. Jeśli poświęci się jakiejś pracy, to już całą głową i sercem. Ma wiele mądrości życiowej, dzięki czemu potrafi być bardzo tolerancyjny wobec ludzi. W starszym wieku często staje się autorytetem moralnym.

Szymon - imię pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa szim`eon , które oznacza: "Bóg wysłuchał". Pierwotna forma: Symeon ("dodatkowe" imię Piotra Apostoła oraz kilku innych biblijnych postaci). Żywiołowy oraz uparty, a przy tym bardzo marzycielski. W swojej wyobraźni potrafi zbudować cały drugi świat. Nie przeszkadza mu to jednak realnie patrzeć na życie i zarabiać duże pieniądze. Marzenia pomagają mu się zrelaksować.

Jacek - imię o nie do końca wyjaśnionej etymologii. Jedna z teorii zakłada, iż wywodzi się od słowa Hiacynt (Hyakinthos, czyli "władca"). Według mitologii imię to nosił syn Amyklesa i Diomede, ulubieniec boga Apollina. Inne źródła podają, że może pochodzić od starosłowiańskiego słowa jać ("jechać"). Oznaczałoby wówczas: "dobry jeździec". Odpowiedzialny oraz uczciwy. Zwykle ma smykałkę do interesów i potrafi podejmować trafne decyzje. Wierzy swojej intuicji. Jest bardzo towarzyski, co może niekorzystnie odbić się na jego życiu rodzinnym.

Hubert - imię pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów: hugu ("umysł, rozum" albo "duch, bystrość") oraz beracht ("sławny, błyszczący, jaśniejący"). Oznacza więc: "człowiek sławny rozumem" lub "człowiek o bystrym umyśle". Bystry i otwarty. Ma w sobie dużo zrozumienia dla innych ludzi. Chętnie pomaga, ale woli to robić cicho i dyskretnie, tak aby nikt się niczego nie domyślał. Potrafi uczyć się na własnych błędach. Ma dobre poczucie humoru.

Grzegorz - imię pochodzenia greckiego. Wywodzi się od słowa gregorikos, co oznacza "być czujnym", "być gotowym", "być gorliwym". Do Polski dotarło poprzez łacińską formę Gregorius. Towarzyski i ruchliwy. Lubi imprezy, wyjazdy oraz spotkania w większym gronie. Potrafi się na nich doskonale bawić. Do obowiązków zawodowych podchodzi niezwykle poważnie. Rzetelny i dokładny nawet w drobiazgach.

Dariusz - imię pochodzenia perskiego. Możliwe są dwa warianty jego powstania. I wariant: od słowa Darayawuą, co oznacza "ten, który zachowuje" albo II wariant: od słowa Darayavahuą (daraya - "posiadać, vahu -"dobro"), czyli: "ten, który posiada dobro /jest dobry/". Pierwotnie było imieniem królów perskich. Obecnie nawet w Iranie funkcjonuje jedynie w swojej łacińskiej wersji. Niezależny i ambitny, a przy tym opiekuńczy i troskliwy. Rozumie potrzeby innych ludzi. Ma śmiałe plany życiowe, które z powodzeniem realizuje. Esteta lubiący ubrać się modnie i markowo.

Weronika - imię o niejasnej etymologii. Najprawdopodobniej pochodzi z języka greckiego od słów: phero- ("nieść") oraz nike ("zwycięstwo") i stanowi oboczną wersję imienia Berenika. Tradycja wywodzi je od greckiego określenia iere eikon ("święte oblicze"), co związane jest z biblijnym przekazem o tzw. chuście (mandylionie) św. Weroniki, na której odbiła się twarz Chrystusa. Dobrze zorganizowana oraz pracowita. Potrafi tak ustalić sobie plan dnia, że zawsze znajduje czas i na pracę, i na własne przyjemności. Stara się dotrzymywać wszystkich terminów, a jej punktualność jej wręcz przysłowiowa.

Hubert - imię pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów: hugu ("umysł, rozum" albo "duch, bystrość") oraz beracht ("sławny, błyszczący, jaśniejący"). Oznacza więc: "człowiek sławny rozumem" lub "człowiek o bystrym umyśle". Bystry i otwarty. Ma w sobie dużo zrozumienia dla innych ludzi. Chętnie pomaga, ale woli to robić cicho i dyskretnie, tak aby nikt się niczego nie domyślał. Potrafi uczyć się na własnych błędach. Ma dobre poczucie humoru.

Sabina imię pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa sabinus, które oznacza "pochodząca z Sabinów" (dawne plemię zamieszkujące środkową Italię). Ambitna i nieprzystępna. Ma ogromne zapotrzebowanie na dobra materialne, stąd jej nieustanne poszukiwanie dodatkowych źródeł dochodu. Marzy o luksusowym domu oraz drogim samochodzie, którymi można by się pochwalić przed znajomymi.

Elżbieta - imię pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa elzeba lub eliszeba, co oznacza: "Bóg jest moją przysięgą" (albo "Bóg jest moją doskonałością"), ewentualnie od słowa jezabel, oznaczającego "wywyższona przez Boga". Nazywane jest imieniem królewskim, nosiło je bowiem ok. 50 władczyń. Waleczna i skuteczna w działaniu. Starannie, z zaangażowaniem wywiązuje się ze swoich obowiązków. W domu pragnie stabilności oraz poczucia bezpieczeństwa. W towarzystwie lubi być ośrodkiem zainteresowania.

---