Podstawy Medycyny Komórkowej

Martin Waldoch

Zdrowie i choroba rozstrzygają się na poziomie milionów komórek naszego ciała - najmniejszych jednostek ludzkiego organizmu które odpowiedzialne są za optymalną funkcję organów.

Każda komórka organizmu potrzebuje odpowiedniej ilości składników odżywczych w celu zapewnienia optymalnego przebiegu procesów metabolicznych. Chroniczny niedobór mikroelementów prowadzi do upośledzonej pracy komórek.

Bio-chemiczna reakcja komórkowa ma ogromne zapotrzebowanie na witaminy i inne faktory komórkowe w celu wytworzenia energii biologicznej. Ich niedobór jest najczęstszym powodem choroby sercowo-naczyniowej, ze względu na szczególnie wysokie zapotrzebowanie tego układu w bioenergię.

Długotrwały niedobór składników odżywczych niezbędnych do optymalnej produkcji tkanki łącznej jest częstym powodem nieprawidłowej funkcji układu kostnego i wielu innych organów, jak również rozprzestrzeniania się procesów nowotworowych. Kluczem do sukcesu w profilaktyce i leczeniu chorób chronicznych jak i nowotworowych jest optymalny dodatek synergicznych komórkowych składników odżywczych do dziennej diety.

Medycyna Komórkowa otwiera szansę szeroko zakrojonej opieki zdrowotnej. Celem tej nowej gałęzi wiedzy jest wyeliminowanie chorób przez identyfikację ich źródeł (a nie symptomów) na poziomie najmniejszej jednostki funkcjonalnej naszego ciała - komórki.

EFEKTYWNOŚĆ SYNERGICZNA

Skuteczność Medycyny Komórkowej opiera się na działaniu synergii składników odżywczych. Efekt synergii polega na tym, że działanie grupowe składników jest wielokrotnie skuteczniejsze niż działanie indywidualnych elementów . Co to oznacza? Witaminy, minerały, aminokwasy , pierwiastki śladowe i inne substancje roślinne pracują w komórkach naszego ciała nie pojedynczo, ale w określonych zespołach. Ich współpraca bazuje na biologicznych zasadach synergii.

Przez stosowanie tej zasady, biologiczne działanie specyficznie dobranej kombinacji składników odżywczych, pozwala na optymalizację funkcji komórek przy stosowaniu mniejszych dawek prawidłowo skomponowanych mikroelementów, zamiast dużych dawek pojedynczego składnika. W przypadkach, gdy braki mikroelementów pozostają ukryte (tzw. bezobjawowe niedobory), stosowanie jednej substancji w bardzo wysokich dawkach może prowadzić do zachwiania równowagi metabolicznej i ujawnienia tych niedoborów. Stosowanie synergii mikroelementów skutecznie zapobiega takiej sytuacji i pozwala eliminować ukryte braki mikroelementów.

Organizm człowieka, zbudowany z bilionów komórek, wymaga ciągłego dopływu mikroelementów, bez których prawidłowy cykl tysięcy biochemicznych przemian i prawidłowy metabolizm komórek nie mógłby się odbyć. Składniki te, z naukowego punktu widzenia Medycyny Komórkowej, określone zostały nazwą „komórkowe składniki odżywcze” . Wszystkie te składniki, chociaż wymagane są w znacznie mniejszych ilościach niż cukry, białka, czy tłuszcze, są niezbędne - bez nich przemiana tych związków byłaby upośledzona. Elementy te wywierają ogromny wpływ na zdrową funkcję komórek i funkcję organizmu, pod warunkiem, że zapewni się ich optymalną dostępność i określone proporcje względem siebie.

Badania naukowe Medycyny Komórkowej dowiodły że synergiczne kombinacje komórkowych składników odżywczych dają obecnie najpozytywniejszy wynik funkcji milionów komórek dla metabolizmu. Jest to warunkiem wstępnym dla ich ochrony, dostaw energii mitochondrialnej jak i odbudowy i regeneracji komórki. Bardzo ważną pozycje w komórkowych składnikach odżywczych zawierają biologicznie aktywne ekstrakty roślinne, których zakres w naszej niekontrolowanej i codziennej diecie zmniejsza się do całkowitego minimum ze względu na nowoczesne metody gospodarki rolnej i jej przetwórstwa! Dlatego też najskuteczniejszy efekt zdrowotny można osiągnąć tylko poprzez zwielokrotnienie wyłącznie naturalnych substancji komórkowych w ich pełnym biologicznym połączeniu.

Komórkowe składniki odżywcze

Mikroelementy są wykorzystywane np. do budowania makro-cząsteczek lub służą jako kofaktory dla podstawowych reakcji enzymatycznych. Niektóre mikroelementy są biokatalizatorami a inne zaś mają działanie antyoksydacyjne.

Do mikroelementów należą witaminy, minerały, aminokwasy, pierwiastki śladowe i wtórne substancje roślinne. Z powodu długotrwałego niedoboru jednej lub więcej tych substancji, rozwija się tzw. poważna wada niedoborowa, z czego wynika na przykład szkorbut. Braki mikroelementów pozostają bez ostrych objawów choroby, tak długo jak organizm człowieka jest zdolny otrzymać te niezbędne częściowo zmagazynowane mikroelementy z naszych kości, tkanki łącznej, skóry, wątroby i mięśni.

Witamina C

• jest nieodzowna przy stabilizacji naczyń krwionośnych, tkanek mięśnia sercowego i innych organów ciała;

• odgrywa ważną rolę w szybkim gojeniu ran, włączając w to miliony mikroskopijnych zranień i uszkodzeń w ścianach naczyńkrwionośnych;

• jest najważniejszym przeciwutleniaczem w organizmie. Optymalna ilość witaminy C skutecznie chroni układ krążenia oraz organizm przed biologiczną korozją;

• jest znaczącym biokatalizatorem dla niezliczonej ilości etapów reakcji przemian metabolicznych np. przy rozkładzie cholesterolu;

• jest niezastąpionym dawcą bioenergii metabolicznej dla waż- niejszych nośników energii NAD-H, NADP-H, FAD-H.

Witamina E (tokoferol)

• jest najważniejszym, rozpuszczalnym w tłuszczach antyoksydantem;

• chroni cząsteczki tłuszczów we krwi przed utlenieniem np. LDL;

• chroni przed utlenianiem błony zewnętrzne milionów komórek organizmu, nie wyłączając komórek serca i ścian tętnic;

• zmniejsza lepkość płytek krwi i wpływa na optymalny przep ływ krwi;

Beta-karoten (prowitamina A)

• jest następnym, ważniejszym antyoksydantem rozpuszczalnym w tłuszczach;

• wpływa na optymalną lepkość krwi i zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów;

Witamina B1 (tiamina)

• jest kofaktorem dla pirofosforanu, jednego z najważniejszych biokatalizatorów przemiany materii.

• wnosi wkład w utrzymanie optymalnej gospodarki energetycznej komórek serca, układu krążenia i innych organów.

Witamina B2 (ryboflawina)

• stanowi strukturalną część FAD - transportera energii we wszystkich komórkach.

Witamina B3 (niacyna, witamina PP)

• jest częścią składową molekuł transportujących energię - NAD i spokrewnionych nośników energii; witamina C ponownie „ładuje” bioenergią „zużyte” nośniki; z powodu wysokiego nakładu pracy komórek mięśnia sercowego niezbędny jest optymalny dopływ tego „biologicznego paliwa”.

Witamina B5 (kwas pantotenowy)

• jest częścią składową acetylokoenzymu A - kluczowej moleku ły przemiany materii każdej komórki organizmu. Jest ona niezbędna w przemianach komórkowych węglowodanów, tłuszczów i białek;

• jest nieodzowna w zapobieganiu „zastoju” metabolicznego.

Witamina B6 (pirydoksyna)

• jej fosforanowa pochodna - fosforan pirydoksalu jest jednym z ważniejszych biokatalizatorów w przemianach aminokwasów i białek, w komórkach organizmu;

• jest niezastąpiona przy produkcji czerwonych krwinek, nośników tlenu do komórek układu krążenia oraz do wszystkich innych komórek ciała.

Witamina B12 (kobalamina)

• jest również niezbędna do produkcji erytrocytów - krwinek czerwonych;

• jest niezastąpiona dla prawidłowych przemian białek i określonych kwasów tłuszczowych;

• niedobór witaminy B12 powoduje złośliwą anemię - ciężką formę niedokrwistości.

Kwas foliowy

• odgrywa również decydującą rolę w transporcie tlenu, przez współudział w regulacji tworzenia i dojrzewania krwinek czerwonych. Trzy ostatnie witaminy stanowią dobry przykład wzajemnej współpracy, dlatego bardzo ważna jest znajomość własnych potrzeb: w jakich ilościach i które z tych naturalnych substancji potrzebuje mój organizm dla optymalnego funkcjonowania?

Biotyna

• jest jednym z ważniejszych biokatalizatorów w metabolizmie węglowodanów, tłuszczów oraz białek.

Inozytol

• jest biokatalizatorem w metabolizmie białek, tłuszczów i węglowodanów;

• jest także pośrednikiem w wymianie biologicznej informacji - pomaga w opracowaniu informacji przekazanej komórkom, na przykład tej zawartej w hormonach. Znaczenie inozytolu, dla chociażby układu krążenia, jest oczywiste, ponieważ właśnie tam ogromną rolę w regulacji pracy serca odgrywają hormony, takie jak: adrenalina, czy insulina.

Witamina D

• jest niezbędna jest do prawidłowego metabolizmu wapnia i fosforu w organizmie;

• jest potrzebna do wzrostu i ustabilizowania kości i zębów.

Przez wieki niedobór witaminy D był częstą przyczyną chorób u dzieci, powodując zahamowanie wzrostu oraz zniekształ- cenie budowy. Dzisiaj w wielu krajach mleko wzbogacane jest w witaminę D;

• potrzebna jest także dla optymalnego metabolizmu wapnia w ścianach naczyń krwionośnych, także do usuwania wapnia ze złogów miażdżycowych.

Minerały

• są między innymi ważnymi dla życia katalizatorami, niezbędnymi w dużej liczbie reakcji, zachodzących podczas przemian metabolicznych. Najważniejszymi spośród nich są wapń, magnez i potas.

Wapń

• pełni różnorodne funkcje w układzie sercowo - naczyniowym. Przede wszystkim odpowiada za utrzymanie prawidłowej czynności serca, przez wpływ na przewodzenie impulsów nerwowych;

• pełni szczególnie istotną rolę w procesie kształtowania się tkanki kostnej.

Magnez

• jest naturalnym antagonistą wapnia;

• pomaga obniżyć wysokie ciśnienie krwi;

• wpływa na normalizację nieregularnego bicia serca.

Potas

• jest szczególnie istotny w regulacji impulsów nerwowych, włączając w to regulację systemu wytwarzania i przewodzenia impulsów serca.

Pierwiastki śladowe

• są ważnymi dla życia biokatalizatorami, niezbędnymi w tysią- cach biochemicznych reakcji przemiany materii. Dużą rolę w metabolizmie odgrywają następujące z nich: cynk, mangan, miedź, selen, chrom i molibden. Już sama ich nazwa wskazuje, że są potrzebne tylko w nieznacznych, śladowych ilościach. Jednak najmniejszy brak jakiegokolwiek z pierwiastków śladowych wywołuje objawy niedoboru i nieprawidłową przemianę materii organizmu.

Aminokwasy

• są jednostkami strukturalnymi białek. Większość aminokwasów w naszym organizmie pochodzi z białek zawartych w naszej codziennej diecie. Wiele z nich może zostać w razie potrzeby wytworzonych w organizmie; noszą one nazwę aminokwasów endogennych. Aminokwasy, których nasz organizm nie potrafi wyprodukować, noszą nazwę aminokwasów egzogennych.

Lizyna

• jest aminokwasem egzogennym, co oznacza, że musi on zostać dostarczony z pokarmem;

• jest ważnym elementem budującym kolagen i inne molekuły stabilizujące;

• jest ważną substancją „teflonową” ścian tętnic;

• jest substancją wyjściową do produkcji własnej organizmu - aminokwasu karnityny.

Prolina

• jest strukturalną jednostką molekuł kolagenu;

• współuczestniczy w „teflonowej” ochronie ścian tętnic;

• w przeciwieństwie do lizyny, może być produkowana w organizmie - jest więc aminokwasem endogennym, jednak produkowane ilości proliny są często niewystarczające.

Arginina

• jest substancją wyjściową dla uwolnienia tlenku azotu, najsilniejszego, znanego czynnika rozkurczającego ściany naczyń krwionośnych i normalizującego podwyższone ciśnienie tętnicze;

• zmniejsza lepkość płytek krwi i usprawnia przepływ krwi.

Karnityna

• jest wytwarzana przez organizm, często jednak w niewystarczających ilościach.

Optymalny dodatek karnityny jest niezbędny dla:

• niezakłóconej przemiany tłuszczów, szczególnie trójglicerydów;

• spełnienia ważnej roli, jako transportera materiałów energetycznych np. kwasów tłuszczowych do biologicznej elektrowni komórki: mitochondriów;

• optymalnego działania komórek mięśnia sercowego, które z powodu wysokich nakładów pracy, mają szczególnie duże zapotrzebowanie na karnitynę;

• poprawy pracy serca jako pompy przy niewydolności serca - jak udowodniły badania kliniczne;

• normalizacji rytmu serca u pacjentów z arytmią - jak udowodni ły badania kliniczne. W obu przypadkach karnityna poprawia energetyczną wydajność i przez to sprawność milionów komórek mięśnia sercowego.

Cysteina

• jest ważną substancją wyjściową do produkcji glutationu, jednego z najbardziej znaczących antyoksydantów. Wraz z innymi, jest on odpowiedzialny za ochronę tkanek organizmu przed wolnymi rodnikami.

Koenzym Q-10

• znany też jako ubichinon, odgrywa wyróżniającą rolę biokatalizatora w łańcuchu oddechowym, zachodzącym w centrum energetycznym komórek - mitochondriach;

• jest szczególnie ważny dla zaopatrzenia komórek mięśniowych organizmu w bioenergię, włącznie z tkanką mięśnia sercowego, w której obrót koenzymu Q10 jest szczególnie wysoki, ze względu na nakład wykonywanej pracy.

Piknogenol

• należy do grupy bioflawonoidów, które spełniają istotną rolę biokatalizatorów w rożnych przemianach metabolicznych;

• wspomaga stabilizujące działanie witaminy C na tkankę łączną, włącznie z tkanką ścian naczyń krwionośnych;

• jest ważnym antyoksydantem.

CHOROBA ROZWIJA SIĘ W KOMÓRCE

Zdrowie lub choroba rozstrzygają się na poziomie komórek - najmniejszych jednostek naszego organizmu budujących nasze tkanki, organy i w końcu całe ciało. Wszystkie komórki wymagają nieustannego zaopatrzenia w specyficzne „komórkowe składniki odżywcze” które są niezbędne do prawidłowego przebiegu wielu reakcji biochemicznych. Pojęcia „komórkowe składniki odżywcze” obejmują różnorodne mikrosubstancje naturalne jak: witaminy, substancje mineralne, pierwiastki śladowe i wtórne substancje roślinne. Pełnią one ważną rolę biologicznych katalizatorów w metabolizmie wszystkich komórek naszego ciała. Przy braku komórkowych składników odżywczych lub przy ich niedostatecznej ilości, funkcje komórek zamierają lub zostają znacznie upośledzone. W efekcie końcowym następują zmiany patologiczne i choroby organów np.: serca, wątroby, nerek, trzustki czy innych. Zaś w niektórych przypadkach ten niedobór doprowadza do dysfunkcji komórkowej i najczęściej do ich zwyrodnienia (rak).

Program przemiany materii każdej komórki jest ściśle zdeterminowany przez informacje genetyczną zawarte w jądrze komórkowym - DNA. Komórkowe składniki odżywcze wykorzystywane są w każdej komórce jako biokatalizatory i nośniki energii które są niezbędne dla funkcji bilionów komórek.

Znaczenie mikroskładników odżywczych

Znaczenie witamin i innych komórkowych składników odżywczych w przemianie materii milionów komórek ciała uzasadnia medycyna komórkowa. Zajmuje się ona wyłącznie biomolekułami występującymi w organizmie ludzkim.

Właściwe komórkowe składniki odżywcze (mikroskładniki odżywcze) powinny być stale dostarczane organizmowi ludzkiemu we właściwych ilościach, by były dostępne w odpowiedniej koncentracji w chwili, gdy będą potrzebne. Człowiek potrzebuje około 50 różnych składników odżywczych, by zapobiegać chorobom i ustabilizować stan zdrowia. Zadaniem medycyny komórkowej jest ustalenie, czy organizm ludzki jest wystarczająco zaopatrzony w witalne składniki odżywcze. Oczywistym jest, że dostarczane substancje powinny pochodzić wyłącznie z naturalnych składników pokarmowych, w postaci, w jakiej znajdują się one w organizmie ludzkim; stąd nazwa komórkowe witalne składniki odżywcze.

Specyficzne zadanie każdej komórki zapisane jest w kodzie genetycznym w jądrze komórkowym w sposób porównywalny do oprogramowania (software) komórkowej przemiany materii. Jednak, choć zadania te mogą być bardzo różnorodne, każda komórka wykorzystuje ten sam biologiczny nośnik energii (biokatalizatory) do znacznej liczby życiowo niezbędnych reakcji biochemicznych we wnętrzu komórki. Wiele z tych biokatalizatorów nie może być wytwarzanych w samym organizmie i muszą być dostarczane z zewnątrz. Witaminy, minerały, pierwiastki śladowe i określone aminokwasy mają z tego względu szczególne znaczenie.

Główną funkcją komórkowych składników odżywczych jest dostarczenie energii dla metabolizmu komórkowego.

CYKL KREBSA (cykl kwasu cytrynowego)

Energia jest zapisana w cząsteczce bateryjnej „ATP”. Jako boczny produkt wytwarza się ciepło i dwutlenek węgla. ATP przechodzi z mitochondrii do innych obszarów komórek gdzie odbywają się różnorodne procesy np. „produkcji bialka”. Funkcją transportu elektronów i fosforylacji oksydacyjnej jest utlenianie NADH i FADH2 oraz zatrzymywanie uwolnionej energii w cząsteczce ATP.

Łańcuch oddechowy, jest ostatnim etapem oddychania wewnątrzkomórkowego, przebiegający na wewnętrznych błonach mitochondrium i polegający na przenoszeniu elektronów i protonów na kolejne przenośniki. Kolejnym etapom tej wędrówki elektronów towarzyszy wydzielanie się energii, która zostaje wykorzystana do syntezy ATP. Ostatecznym akceptorem elektronów i protonów jest tlen, a reakcja ta prowadzi do utworzenia cząsteczki wody.

Tworzenie wody jest podstawową reakcją dostarczającą energii komórkom w warunkach tlenowych. Podsumowując, w cyklu Krebsa wytwarza się, za pośrednictwem łańcucha oddechowego, energia potrzebna do procesów życiowych. Cykl Krebsa jest też końcowym etapem rozkładu sacharydów, tłuszczów i aminokwasów, a także źródłem związków do ich resyntezy i biosyntezy innych składników komórkowych.

Dlatego też w łańcuchu oddechowym niezbędne są witaminy (biokatalizatory) minerały i pierwiastki śladowe: Witamina C witaminy B1, B2, B3, B5, B6, B12, kwas foliowy, żelazo, miedź, koenzym Q10, karnityna i kwas liponowy.

Acetylokoenzym A (acetylo-CoA) - to ważny związek metaboliczny każdej komórki. Jest on niezbędny w przemianach katabolicznych tłuszczów, węglowodanów, białek i ich zamiany w bioenergie.

Witamina C jest nieodzowna dla stabilizacji naczyń krwionośnych, tkanek w całym organizmie. Przyczynia się do produkcji włókien kolagenu w synergizmie lizyny i proliny. Wpływa pozytywnie na zdrowa funkcje systemu nerwowego w synergizmie witaminy B12, choliny i inozytolu.

Witamina E (tokoferol) jest najważniejszym, rozpuszczającym w tłuszczach antyoksydantem, chroni przed utlenianiem błony zewnetrznej milionów komórek organizmu nie wyłączając komórek serca i płytek krwi i wpływa na optymalny przepyw krwi w arteriach.

Beta-karoten (prowitamina A) wpływa na optymalną lepkość krwi, zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów i jest następnym ważniejszym antyoksydantem rozpuszczalnych w tłuszczach.

Witamina B1 (tiamina) jest kofaktorem dla pirofosforanu, jednego z najważniejszych biokatalizatorów przemiany materii.

Witamina B3 (niacyna) jest molekuła transportująca energie dla nośników energie komórkowej- dwunukleotydu nikotynamidoadeninowy (NAD). Bogate w energie molekuły nośne NAD-H dysponują zatem energią potrzebną do tysięcy reakcji metabolicznych.

Witamina B5 (kwas pantotenowy) jest ona częścią składową acetylokoenzymu A - kluczowej molekuły przemiany materii. Jest niezbędna w przemianach komórkowych węglowodanów, tłuszczów i białka.

Witamina B6 (pirydoksyna) jest z biokatalizatorem w przemianie aminokwasów. Jest niezastąpiona do produkcji czerwonych krwinek, nośników tlenu do komórek układu krążenia i wszystkich innych komórek organizmu.

Witamina B12 (kobalamina) jest również niezbędna w przemianie aminokwasów i do produkcji erytrocytów. Jest niezastąpiona dla prawidłowych przemian białek i określonych kwasów tłuszczowych. Niedobór tej witaminy powodują złośliwą anemię - ciężką formę niedokrwistości.

Kwas foliowy odgrywa również decydującą role w transporcie tlenu, przez współudział w regulacji i dojrzewania krwinek czerwonych.

Biotyna jest jednym z ważniejszych biokatalizatorów w metabolizmie węglowodanów, tłuszczów oraz białek.

Karnityna bierze udział w niezakłóconej przemianie trójglicerydów i spełnia ważną rolę w transporcie materiałów energetycznych np. kwasów tłuszczowych do elektrowni komórki (mitochondrii).

Koenzym Q-10 znany też jako ubichidon, odgrywa wyróżniającą rolę w łańcuchu oddechowym, zachodzącym w centrum energetycznym komórek- mitochondriach.

Minerały są miedzy innymi ważnymi dla życia katalizatorami, niezbędnymi w dużej liczbie reakcji, zachodzących podczas przemian metabolicznych. Najważniejszymi sposród nich są: wapń, magnez i potas.

Pierwiastki śladowe są biokatalizatorami niezbędnymi w tysiącach biochemicznych reakcji metabolicznych. Dużą rolę w metabolizmie odgrywają: cynk, mangan, miedz, selen, chrom i molibden.

Ponadto witaminy, są niezbędne w wielu innych procesach metabolizmu komórkowego przy czym spełniają następujące funkcje:

* Ochraniają przed chorobami dla układu krążenia

* Ochraniają i wzmacniają system odpornościowy

* Biorą udział w procesach odtrucia całego organizmu

* Odbudowują i ochraniają tkankę łączną

* Przenoszą bioenergię w przemianie materii (metabolizm)

* Ochraniają przed wolnymi rodnikami (oxydancje)

* Są biokatalizatorami w produkcji hormonów, enzymów i proteinów

CUKRZYCA I POWIKŁANIA SERCOWO-NACZYNIOWE

Przełom medycyny komórkowej

Na całym świecie ponad 100 milionów ludzi cierpi na cukrzycę. Tylko w samych niemczech liczba diabetyków przekroczyła milion osób. Do najczęstrzych cukrzyc dochodzi ze strony układu krążenia, tak więc przy zaburzeniach metabolizmu cukrów: zawały serca, udary mózgu i inne schorzenia sercowo-naczyniowe nie należą do rzadkości. Wyróżnia się dwa typy cukrzycy:

typ 1- tzw. cukrzyca wrodzona i typ 2-cukrzyca nabyta. Medycyna konwencjonalna ogranicza się zasadniczo do leczenia objawów cukrzycy obniżając podniesiony poziom cukru we krwi. Jednak choroba sercowo-naczyniowa i inne powikłania cukrzycowe występują często nawet u pacjętów z kontrolowanym poziomem cukru we krwi. Obniżanie poziomu cukru we krwi jest koniecznym, ale nie wystarczającym sposobem leczenia zaburzeń cukrzycowych. Bez poznania czynników wywolujących chorobę nigdy nie będzie możliwa skuteczna profilaktyka i leczenie cukrzycy. Medycyna komórkowa stanowi przełom w naszym rozumieniu przyczyn, w zapobieganiu i terapii pomocniczej przy cukrzycy typu 2. Nieprawidłowy metabolizm cukrów jest często skutkiem chronicznego niedoboru witamin i innych składników odżywczych w milionach komórek trzustki odpowiedzialnych za produkcję insuliny.

Niedostateczne zaopatrzenie komórek trzustki idzie w parze z niedoborem komórkowych składników odżywczych w ścianach arterii i innych organach.

Komórkowe składniki odżywcze zapobiegają zaburzeniom metabolicznym, a tym samym rozwojowi choroby. Badania naukowe i kliniczne potwierdziły szczególne znaczenie witaminy C,witaminy E, niektórych witamin grupy B, chromu i innych niezbędnych składników odżywczych w profilaktyce i leczeniu wspomagającym cukrzycy i jej powikłań.

Witamina C: koryguje zaburzenia równowagi w komórkach wywołane przez podniesiony poziom cukru we krwi, pomaga obniżyć zapotrzebowanie na insulinę, stabilizuje i chroni ściany arterii;

Witamina E: przeciwutleniacz, zapewnia ochronę błon komórkowych;

Witaminy B1, B2, B3, B5, B6, B12 i biotyna: nośniki bioenergii metabolizmu komórkowego, poprawiają metaboliczną wydajność, zwłaszcza komórek wątroby-glównego ośrodka przemiany materii w organiźmie;

Chrom: pierwiastek śladowy, niezbędny biokatalizator dla optymalnego metabolizmu glukozy i insuliny;

Inozytol i cholina: składniki lecytyny - ważnego materiału budulcowego błony komórkowej. Odgrywają znaczną rolę w metabolicznym transporcie i optymalnym zaopatrzeniu komórek w substanscje odżywcze.

Cukrzyca jest szczególnie złosliwym zaburzeniem metabolicznym. Problemy z krążenien i zatory mogą pojawić się praktycznie w każdej części liczącego około 100 000 km systemu naczyń krwionośnych.

Powikłania sercowo-naczyniowe mogą pojawić się w każdej części organizmu osoby chorej na cukrzycę.

- Ślepota spowodowana zamknięciem tętnic arterii ocznych

- Niewydolność nerek spowodowana zatorami naczyń krwionośnych

- Gangrena spowodowana zamknięciem światła arterii kończyn co

doprowadza do obumarcia tkanek i w konsekwencji do amputacji kończyn

- Zawały serca spowodowane zatorami naczyń wieńcowych

- Udary mózgu spowodowane zatorami naczyń mózgowych

---