TEMAT: Podstawowe pojęcia ( problem społeczny, procesy społeczne, kontrola społeczna, normy odniesienia)
problem społeczny - serie zjawisk o negatywnym charakterze, mogą występować w powiązaniu ze sobą lub nie i występują w takich ilościach, że zwracają uwagę opinii publicznej, źródłem problemu społecznego mogą być zmiany ustrojowe, kryzysy gospodarcze, negatywne wzorce związane z warunkami życiowymi, pojawienie się w życiu społecznym nowych zjawisk, które same w sobie destrukcyjne nie są np. internet
Kategoryzacja problemów społecznych:
wynikające z cyklu życia jednostki np. bezrobocie, bo dotyka dorosłych, przestępczość nieletnich
wynikające z zachowań odchylonych np. kradzieże, przemoc, uzależnienia
wynikające z organizacji społeczności lokalnych np. Romowie - Polacy - brak integracji
wynikające ze stosunków międzynarodowych np. terroryzm, wojny imperialistyczne i religijne
Dwa rodzaje oddziaływań mające na celu likwidowanie problemów społecznych
inżynieria społeczna - działania wymierzone wskutek, mają na charakter złożony i zasadniczo nie rozwiązują problemu, powodując jedynie czasowe jego ograniczenie np. akcje propagandowe, zasiłki od państwa, schroniska dla bezdomnych, niesprzedawanie alkoholu nieletnim
reorganizacja społeczna - działanie poprzedzone dokładną diagnozą problemu i na tej podstawie tworzy się długofalowe strategie zmierzające do ograniczenia zasięgu problemów społecznych np. działania profilaktyczne, doszkalanie zawodowe, których organizacje poprzedza dokładne rozpoznanie rynku, aktywne wychodzenie z bezdomności
proces społeczny - ciąg zmian zmierzający do osiągnięcia celu, serie zjawisk, które zachodzą w osobowości jednostki, w grupach społecznych i w całych zbiorowościach w taki sposób, że są seriami zjawisk wyłącznie społecznych, jeśli natomiast zjawiska społeczne przeplatają się ze zjawiskami natury ekonomicznej, politycznej, religijnej, moralnej to mówimy wówczas, że są to procesy zachodzące w społeczeństwie
Rodzaje procesów społecznych.
intrapersonalne - zachodzą w osobowości jednostki, głównie procesy psychiczne np. samowychowanie, przystosowanie
interpersonalne - między dwoma osobami np. przyjaźnie, związki, współpraca
zachodzące między jednostką a grupą
jako całość - jeśli jedna osoba jawi się pozytywnie cała grupa też
jako jednostkę - jednostka uważa, że może zdominować grupę
zachodzące między dwoma grupami:
między jednostkami reprezentującymi obie grupy
procesy przebiegające między strukturami oficjalnymi obu grup, układ władzy, rząd (np. Polska - Niemcy)
procesy przebiegające między dwoma grupami traktowanymi jako całość, na ten typ procesów mają wpływ naleciałości etniczne, kulturowe itp. np. Niemiec - faszysta
procesy dezorganizacji - to procesy zmieniające organizację i strukturę grup
Kontrola społeczna:
wewnętrzna - sumienie, superego, internalizacja
zewnętrzna
o charakterze formalnym, którą sprawują instytucje np. policja, straż miejska, sądy, przepisy prawne, kodeks karny, grzywna, mandat
o charakterze nieformalnym, którą sprawują np. rodzice, wykładowcy, sąsiedzi, ksiądz, etykiety, alienacja, obmowa, wyśmiewania, szyderstwa
Różnicą między kontrolą formalną a nieformalną są sankcje.
Normy odniesienia - stanowią zespół obowiązujących w danym społeczeństwie norm prawnych, religijnych, moralnych, które zaopatrzone zostały w określony margines tolerancji. Podlegać on może rozszerzeniu lub zawężeniu w zależności od np. charakteru czynu, okoliczności jego dokonania, cech osoby, która dane normy narusza
Definicje patologii:
Milles - patologia ma wymiar jednostkowy, lub małych grup, dotyczy zachowań o niewielkim zasięgu; następuje odwołanie się do systemu wartości o ograniczonym zakresie, w którym dostrzegany jest relatywizm; objawy patologii = niedostosowanie się do warunków życia lokalnego
Rubington - patologia została nazwana „problem społeczny” , wg tej definicji zachowania problemowe mają charakter jednostkowy, w ocenie tych jednostek odwołujemy się do systemu moralnego społeczeństwa, jednak brak obiektywnych kryteriów ustalania tego systemu, zachowanie jest efektem zaburzeń socjalizacji
Kavolis - zachowania odnoszą się do jednostek, grup, bądź całych społeczeństw, istnieje konkretny wymiar zachowania: destrukcja, autodestrukcja; konsekwencja zachowań odnosi się do życia, zdrowia i poczucia osobistej tożsamości, system wartości jest tworzony na podstawie kultury
autodestrukcja - zachowania patologiczne o wymiarze jednostkowym : alkoholizm, samobójstwo, samowychowanie
destrukcja - zabójstwo, niszczenie mienia
wymiar grupowy np. sekty, masowe samobójstwa, szwadrony śmierci, zniszczenie środowiska
wymiar społeczny - systemy totalitarne, ludobójstwo, przemoc, terroryzm
obszar patogenny - zachowanie patologiczne i warunki patogenne np. internet, ideologie, media, zmiany społeczne, brak akceptacji przez społeczeństwo określonego systemu.
Podgórecki - zachowania patologiczne mogą mieć wymiar jednostkowy, instytucjonalny, grupowy i ogólnospołeczny
patologia społeczna - zachowania działające destrukcyjnie na społeczeństwo, a przy tym niezgodne z wartościami uznawanymi w danym kręgu kulturowym
symptomy patologii - zachowania destrukcyjne, destrukcja wartości kręgu kulturowego . Patologiczne mogą być tylko zachowania ludzkie - istota definicji zachowania
destrukcyjność - w sensie zniszczenia jednostki, ale też materii (budynki, struktura społeczna), zamiar niszczenia może być też patologiczny
system wartości - daje oczywistą kategorię zachowań patologicznych , zależy od kręgu kulturowego
dewiacja - odchylenie od normy o wymiarze pozytywnym lub negatywnym
pozytywne - np. kujon, takie działania, które stanowią przekroczenie norm z obszaru maksymalizmu moralnego i którym towarzyszy nieegoistyczna motywacja.
Maksymalizm moralny - normy, które nie każdy może przestrzegać, uznawać, działania charytatywne np. oddawanie szpiku kostnego, adopcja ze wzg na samą chęć pomocy
negatywne - stanowi narzucenie norm powinności, może się to wiązać z ich niedopełnieniem lub łamaniem, przekroczeniem
norma powinności ma charakter nakazowo - zakazowy np. kodeks karny, normy moralne, dekalog
Kryterium różnicujące.
normatywne - dewiacją jest to, co stanowi naruszenie obowiązujących w społeczeństwie norm; normy mogą mieć charakter wzajemnie wykluczający się np. nie chodzenie do kościoła dla katolików dewiacyjne dla ateistów nie
kryterium normy prawnej - dewiacja jest utożsamiana z przestępstwem lub wykroczeniem; nadmierne zawężanie, niektóre czyny nie są społecznie uznane za przestępstwo (zw przepisy martwe np. piractwo, łamanie praw autorskich, przekroczenie prędkości, palenie papierosów w miejscach publicznych)
kryterium oczekiwań społecznych - daje nam czytelną interpretacje dewiacji, jak większość społeczeństwa uznaje zjawisko za szkodliwe to jest dewiacją; większość społeczeństwa musi uważać, że dane zjawisko jest szkodliwe, negatywne, destrukcyjne; wprowadzone z myślą o nieakceptowanych społecznie systemach społeczno - politycznych np. Totalitarnych kolaboracja z władzą - dobra z punktu widzenia państwa, zła z punktu widzenia społeczeństwa
kryterium reakcji społecznej - burzy porządek np. cechy wyglądu, politycy, poglądy np. polityczne, religijne, przynależność kulturowa, rasowa, sposób zachowania
Dewiacyjne nie muszą być tylko zachowania i w przeciwieństwie do patologii dewiacja nie musi być tylko negatywna
Teorie dewiacji.
Podgórecki - trójstopniowego działania norm - teoria strukturalna i integracyjna
strukturalna - wychodzi od ustroju społeczno - politycznego, społeczno - gospodarczego
integracyjna - elementy społeczne i osobowościowe
Korelacja trzech zmiennych:
zmienna niezależna - ustrój społeczno - gospodarczy
zmienna zależna - zachowania przestępcze
zmienne pośredniczące - podkultura, w której jednostka funkcjonuje, jej osobowość, czynniki sytuacyjne np. sytuacja bytowa jednostki, stopień identyfikacji z podkulturą, wpływ alkoholu
Na każdym poziomie mogą pojawiać się czynniki, które będą wypaczały funkcjonowanie jednostki
I ustrój społeczno - gospodarczy
(kryzys, szybkie transformacje ustrojowe, totalitaryzm; sam może zawierać elementy dewiacyjne np. przefiltrowywanie norm przez wzorce pod kulturowe; określonej normie nadaje się jakiś charakter)
II - podkultura konformistyczna - podkultura dewiacyjna
* zachowania * zachowania * zachowania * zachowania
konformistyczne dewiacyjne konformistyczne dewiacyjne
wobec wobec
systemu systemu
zachowania dewiacyjne wobec systemu przyjętego w danej grupie
Osobowość
Rodzaje jaźni:
jaźń zobiektywizowana -
jaźń odzwierciedlona - skutki odgrywania jakiejś konkretnej roli
?
?
pozytywna jaźń zobiektywizowana z jaźnią odzwierciedloną powstrzymuje przed zachowaniem przestępczym, osoby dokonujące przestępstw mają zaniżoną lub zawyżoną samoocenę przez co stawiają sobie nieadekwatne cele życiowe, aspiracje wyższe niż możliwości
podkultura dewiacji zasadniczo sprzyja internalizacji wzorów zachowań destrukcyjnych, co w ostatecznym rozrachunku sprzyja kształtowaniu się osobowości aspołecznej, dyssocjalnej
podkultura konformistyczna kształtuje zasadniczo zachowania prospołeczne, które mogą ulec modyfikacji pod wpływem działania czynników zawierających się w zmiennej pośredniczącej np. ubóstwo, bezrobocie, nagła zmiana sytuacji danej jednostki. W efekcie czynniki te spowodują, że jednostka nie musi odrzucać istniejącego systemu normatywnego, natomiast będzie odbierała normom prawomocność. Dopiero ostateczne przekonanie o bezużyteczności istniejących norm, a takie czynniki osobowościowe mogą spowodować internalizację wzorców zachowań
Janowska opiera się na koncepcji dwóch zmiennych